บันทึกส่วนตัวบางส่วนจะไม่ใส่ในสารบัญหลักแต่ก็ยังจะเก็บไว้
เขียนเมื่อ 2017/01/12 01:32
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
มีบทความบางส่วนในบล็อกนี้ที่เป็นบันทึกส่วนตัวซึ่งบางทีก็ไม่ได้เป็นประโยชน์ที่จะให้คนอื่นมาอ่านนัก เพียงแต่ก็ไม่ได้เสียหายอะไรถ้าจะมีใครมาอ่าน เพราะทุกอย่างที่เขียนลงบล็อกไม่มีเรื่องที่เข้าใกล้ข้อมูลส่วนตัวมากเกินไป
ถึงอย่างนั้นเวลาผ่านไปบันทึกแบบนั้นก็มากขึ้นจนดูแล้วรกสารบัญ หลังๆมานี้บล็อกนี้เน้นเขียนอะไรเป็นวิชาการมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้รู้สึกลำบากใจที่จะใส่บันทึกส่วนตัวที่ไม่ได้น่าจะดูเป็นประโยชน์ที่คนอื่นจะมาอ่าน
ด้วยเหตุนี้ก็เลยตัดสินใจทำการนำลิงก์ของบทความเหล่านี้ออกจากสารบัญหลัก แล้วแยกใส่ไว้ในหน้าสารบัญที่ไม่ได้เปิดเผย เข้าถึงไม่ได้ง่ายนัก แต่ก็ไม่ถูกซ่อนไว้ ใครเปิดเจอหน้านี้โดยบังเอิญก็สามารถเข้ามาอ่านได้
แต่ไหนแต่ไรที่เรามาเริ่มเขียนบล็อกก็มีจุดประสงค์หลายอย่างด้วยกัน ที่จริงๆจุดประสงค์ก็เริ่มเปลี่ยนไปตามเวลา แต่โดยรวมๆแล้วเป้าหมายที่มีมาตั้งแต่เริ่มต้นไม่เคยเปลี่ยนก็คือ เป็นสิ่งที่เก็บบันทึกประสบการณ์ของตัวเอง
ว่าไปแล้วก็คล้ายเป็นไดอารี
สมัยเด็กเรามีอยู่บางช่วงที่พยายามเขียนไดอารีอยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่อาจเขียนสม่ำเสมอได้ จนเลิกไปในไม่ช้า พอตอนนี้ก็มาคิดเสียดายอยู่เหมือนกันว่าถ้าอยากย้อนดูเรื่องราวในอดีตก็คงทำไม่ได้ ได้แต่นึกย้อนเอาเท่าที่มีเหลือในความทรงจำ
เวลาผ่านไปรวดเร็วจนถึงยุคสมัยนี้พอคิดอยากจะเขียนไดอารีขึ้นมาอีกก็พบว่าเดี๋ยวนี้ข้อมูลนิยมเก็บในรูปของไฟล์คอมพิวเตอร์มากกว่าที่จะมาเขียนลงกระดาษ การเก็บแบบนี้สูญหายได้ยากกว่า และยิ่งบันทึกลงในอินเทอร์เน็ตด้วยแล้ว
การเขียนบันทึกส่วนตัวไว้ในเว็บที่ใครก็เปิดอ่านได้แบบนี้ที่จริงก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียแหละนะ
ข้อดีคือหากวันหนึ่งเราตายไปแล้วคนอยากรู้เรื่องของเราก็สามารถมาสืบค้นได้ บางทีอาจกลายเป็นข้อมูลที่ใช้อ้างอิงประวัติศาสตร์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งก็เป็นได้ ใครจะไปรู้
ข้อเสียคือ คนอื่นรู้ข้อมูลของเรามากเกินไปบางทีก็สูญเสียความเป็นส่วนตัวได้เหมือนกัน
แต่แน่นอนว่าทั้งหมดที่เขียนในบล็อกไม่มีข้อมูลที่เป็นความลับส่วนตัวจริงๆ เรื่องที่ไม่ดีของตัวเองหรือไม่อยากจดจำมักไม่เขียนลงไปหรอก ซึ่งก็ไม่เป็นไร อะไรที่ไม่ดีไม่ต้องเขียนก็ได้ บางทีลืมไปได้ก็ยิ่งดี
บ่อยครั้งที่สิ่งที่เขียนในนี้ก็เป็นแค่การเพ้อเรื่อยเปื่อยจริงๆเลย แต่ก็มีความสุขที่ได้พิมพ์ไปเรื่อยๆ ดีกว่าอยู่เฉยๆแหละนะ
บ่อยครั้งที่มีสิ่งที่อยากระบาย ก็มาเขียนลงในนี้ แม้ไม่มีใครมาอ่านก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ถือเป็นการระบายได้
สุดท้ายนี้ ไม่ว่ายังไงเราก็คงจะยังจะมีความสุขกับการเขียนบล็อกต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะตายจากไป นั่นจะเป็นหลักฐานการมีชีวิตอยู่ของเราในช่วงเวลานี้
-----------------------------------------
囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧
ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ