กินอาหารทำเองกับรุ่นพี่ที่ ม.เจ้อเจียง
เขียนเมื่อ 2012/01/20 09:56
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#พฤหัส 19 ม.ค. 2012
เนื่องจากช่วงนี้เรามาอาศัยอยู่ที่เมืองหางโจว โดยพักอยู่ที่หอพักของมหาวิทยาลัยเจ้อเจียง (浙江大学) ก็มีโอกาสได้รู้จักเพื่อนคนไทยมากมายที่เรียนอยู่ ม. นี้ และก็เริ่มสนิทกัน
เมื่อวานนี้มีรุ่นพี่คนไทยท่านหนึ่งใน ม.เจ้อเจียง ทำอาหารเลี้ยงพวกคนไทยใน ม. เราไม่ใช่เด็ก ม.เจ้อเจียง แต่ตอนนี้มาพักอยู่ด้วยก็เลยถือโอกาสร่วมวงไปด้วย
เริ่มแรกก็ตามพี่เขาไปซื้อกับข้าวที่ตลาด เราไม่มีความรู้เรื่องทำอาหารแม้แต่นิดเดียว ก็ตามไปด้วยคล้ายกับเป็นกองเชียร์เฉยๆ
บรรยากาศตลาดสดในเมืองหางโจวยามเช้า (ไม่เช้าหรอก สิบโมงกว่าแล้ว)
เสร็จแล้วก็ได้เวลาทำอาหาร สถานที่ทำก็คือหอพักนักศึกษาต่างชาติของ ม.เจ้อเจียง พวกเรามายืนในห้องครัวกันเจ็ดคน แต่หกคนเป็นลูกมือและกองเชียร์ ลงมือทำจริงๆแค่คนเดียว
แล้วก็เสร็จออกมา มีของน่ากินมากมาย หกอย่าง พวกเราไปกินกันในห้องของรุ่นพี่อีกคนหนึ่งซึ่งห้องใหญ่มากเพราะเป็นห้องคู่แต่รูมเมตไม่อยู่เพราะกลับบ้านตอนปิดเทอม (รู้สึกผิดต่อรูมเมตเขาเลย)
แล้วก็ได้เวลากิน เสียดายเรากินเผ็ดไม่ได้เลยกินได้แค่สามอย่าง
พอกินเสร็จก็นั่งคุยกันต่อยาว จนรู้ว่าที่จริงแล้ววันนั้นเป็นวันเกิดของรุ่นพี่คนนี้นั่นเอง ก็เลยอารมณ์ดีมากจนทำกับข้าวเลี้ยง (แต่ค่ากับข้าวหารกันนะ!)
ก็เลยคุยกันว่าจะไปกินกันต่อตอนมื้อเย็น ช่วงระหว่างตอนบ่ายก็นั่งคุยเล่นกันในห้องไปเรื่อยเพราะข้างนอกฝนตก คุยไปคุยมาก็มาลงตัวที่กินพิซซ่า
พอตกเย็นพวกเราก็ไปกินกันที่ร้านพิซซ่าบริเวณใกล้ๆด้านหลัง ม.เจ้อเจียง ซึ่งอยู่ไกลจากหอพักนักศึกษาต่างชาติที่ทานมื้อเที่ยงกันมากพอควร ซึ่งอันนั้นอยู่ใกล้กับประตูหน้า ต้องนั่งรถเมล์ไกล ๓ ป้าย
พิซซ่าที่นี่ว่าไปแล้วก็คล้ายๆกับพิซซ่าฮัท
พอกินเสร็จก็ต่อด้วยเค้กวันเกิด เนื่องจากกะทันหันมากๆเค้กก็เลยหาซื้อได้แต่แบบนี้
เทียนวันเกิดก็ขอเทียนของร้านซึ่งจริงๆเขาเอาไว้จุดกระทะหรือหม้อร้อน
ตอนจบรุ่นพี่คนนี้เขาเล่าให้ฟังให้ฟังว่าเขารู้สึกเสียใจที่มาอยู่จีนเพราะเจออะไรแย่ๆหลายอย่างซึ่งต่างจากที่วาดฝันไว้ ตอนนี้เขาคิดอย่างเดียวแค่ว่าจะต้องตั้งใจทำงานวิจัยเพื่อทำวิทยานิพนธ์จบให้เสร็จ ที่เขามาเรียนปริญญาเอกที่นี่นั้นเขาต้องลาจากงานเพื่อมาเรียน แถมยังมีลูกและภรรยารออยู่ที่ไทย ดังนั้นอยากรีบจบให้เร็วที่สุด นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ทั้งนี้พี่เขาไม่ได้บอกว่ามาเรียนที่จีนไม่ดี เพียงแต่พี่เขาโชคไม่ดีที่เจอสิ่งแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย เขาเจออาจารย์ที่ปรึกษาที่ไม่ค่อยดีนัก และเพื่อนที่เรียนในคณะด้วยก็เป็นคนจีนทั้งนั้นไม่มีเพื่อนที่เป็นต่างชาติด้วยกันคอยช่วยเลย แถมทำงานวิจัยก็เจออุปสรรคมากมายเลยต้องใช้เวลานาน พี่เขาก็หวังว่าคนอื่นจะไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย เราฟังเรื่องของพี่ไปก็รู้สึกเศร้าใจและเห็นใจมาก ตอนนี้เรารู้สึกโชคดีที่ตัวเองมีความสุขกับการมาเรียนที่จีนนี้อย่างมากเพราะได้เจอแต่อะไรดีๆหลายอย่าง และก็หวังว่าความสุขนี้จะไม่เลือนไปตามเวลา อย่างน้อยตอนนี้เรามีความสุขมากที่ได้มาเที่ยวหางโจว!