การใส่พรอเพอร์ตีพร้อมกำหนดคุณสมบัติ

พรอเพอร์ตีในตัวออบเจ็กต์นั้นโดยทั่วไปที่สร้างโดยวิธีทั่วไปจะสามารถแก้ไขค่าได้ ลบทิ้งได้ และสามารถถูกวนซ้ำเมื่อใช้ for๛in ได้

แต่ถ้าสร้างพรอเพอร์ตีโดยใช้ฟังก์ชัน Object.defineProperty หรือ Object.defineProperties สามารถได้พรอเพอร์ตีที่มีคุณสมบัติต่างกันออกไปจากนี้ได้

เมื่อสร้างด้วยวิธีนี้ มีค่าที่กำหนดให้ตัวพรอเพอร์ตีได้ดังนี้

	ความหมาย	ค่าตั้งต้น
value	ค่า	undefined
writable	แก้ค่าได้หรือไม่	false
enumerable	ไล่ใน for๛in ได้หรือไม่	false
configurable	ลบได้หรือไม่	false

ในการตั้งค่าตัวพรอเพอร์ตีตัวเดียวให้ออบเจ็กต์จะใช้ Object.defineProperty

ตัวอย่าง ลองสร้างออบเจ็กต์ krapaotang (กระเป๋าตังค์) มีพรอเพอร์ตีคือ ngoen (เงิน)

var krapaotang = {};

Object.defineProperty(krapaotang, "ngoen", {
  value: 0,
  writable: true,
  enumerable: false,
  configurable: false
});

แบบนี้ก็จะได้พรอเพอร์ตี ngoen ที่ปรับแก้ค่าได้แต่ไม่สามารถลบได้ และไม่ปรากฏใน for๛in

ค่า value หากไม่ใส่จะได้ undefined ส่วนค่านอกจาก value นั้นถ้าหากไม่ใส่ค่าอะไรไปก็จะเป็น false ซึ่งเป็นค่าตั้งต้น

ดังนั้นเขียนแบบนี้ก็ได้ผลเหมือนกัน

Object.defineProperty(krapaotang, "ngoen", {
  value: 0,
  writable: true
});

หากต้องการตั้งค่าพร้อมกันหลายๆตัวอาจใช้ Object.defineProperties เช่นคราวนี้ใส่พรอเพอร์ตีเพิ่มให้กระเป๋าตังค์ไปอีก ๒ ตัวคือ kwang (กว้าง) และ sung (สูง) ให้ enumerable เป็น true

Object.defineProperties(krapaotang, {
  kwang: {
    value: 10,
    enumerable: true
  },
  sung: {
    value: 5,
    enumerable: true
  }
});

ลองทดสอบโดยใช้ for๛in ดู

s = [];
for (var p in krapaotang) {
  s.push(p + "=" + krapaotang[p]);
}
alert(s); // ได้ kwang=10,sung=5

จะเห็นว่าออกมาแค่ kwang กับ sung ส่วน ngoen ตั้ง enumerable เป็น false เลยไม่ออกมา

จากนั้นลองแก้ค่าและลบค่าดูจะเห็นว่า kwang กับ sung แก้ไม่ได้ ลบไม่ได้เพราะตั้ง writable กับ configurable เป็น false (ไม่ได้ตั้ง จึงเป็นค่าตั้งต้น คือ false)

krapaotang.kwang = 12;
alert(krapaotang.kwang); // ได้ 10
delete krapaotang.sung;
alert(krapaotang.sung); // ได้ 5
krapaotang.ngoen = 588;
alert(krapaotang.ngoen); // ได้ 588

การดูคำอธิบายคุณสมบัติพรอเพอร์ตี

หากใช้ฟังก์ชัน Object.getOwnPropertyDescriptor จะได้ออบเจ็กต์ที่มีพรอเพอร์ตีเป็นค่าทั้ง ๔ ที่อธิบายตัวฟังก์ชัน

krapaotang.ngoen = 588;
var desc = Object.getOwnPropertyDescriptor(krapaotang, "sung");
alert(desc.writable); // ได้ false

หากนำมาไล่เรียงด้วย for ก็จะสามารถรู้สมบัติในพรอเพอร์ตีทั้งหมดที่ตั้งไว้ได้

var s = ["==ngoen=="];
var desc = Object.getOwnPropertyDescriptor(krapaotang, "ngoen");
for (var d in desc) {
  s.push("  " + d + ": " + desc[d]);
}
s.push("", "==kwang==");
var desc = Object.getOwnPropertyDescriptor(krapaotang, "kwang");
for (var d in desc) {
  s.push("  " + d + ": " + desc[d]);
}
alert(s.join("\n"));

ได้

==ngoen==
  value: 588
  writable: true
  enumerable: false
  configurable: false

==kwang==
  value: 10
  writable: false
  enumerable: true
  configurable: false

การสร้างออบเจ็กต์พร้อมกำหนดคุณสมบัติของพรอเพอร์ตี

หากต้องการสร้างพรอเพอร์ตีขึ้นมาพร้อมกับกำหนดลักษณะทั้ง ๔ นี้ไปด้วยอาจใช้ฟังก์ชัน Object.create

รูปแบบการใช้

var ชื่อตัวแปรออบเจ็กต์ = Object.create(
  โพรโทไทป์,
  {
    คีย์ 1: {
      value: ...,
      writable: ...,
      configurable, ...,
      enumerable: ...
    },
    คีย์ 2: {
      value: ...,
      writable: ...,
      configurable, ...,
      enumerable: ...
    },
    ...
  }
);

เช่น

var kratiknam = Object.create(
  { yiho: "zojirushi" },
  {
    khwamchu: {
      value: 1500,
      enumerable: true
    },
    minam: {
      value: 1100,
      writable: true
    }
  }
);

ตรงส่วนโพรโทไทป์นั้นคือออบเจ็กต์ที่เดิมมีอยู่แล้ว เอาไว้ใส่พรอเพอร์ตีที่ไม่ได้ต้องการตั้งค่าอะไรเป็นพิเศษ คือต้องการให้แก้ค่าได้ ลบค่าได้ วนใน for ได้ตามปกติ

เพียงแต่ว่าค่าที่ใส่ตรงนี้จะถือว่าเป็นพรอเพอร์ตีในโพรโทไทป์ ไม่ใช่พรอเพอร์ตีในตัวออบเจ็กต์นั้นเอง ทำให้หากค้นหาพรอเพอร์ตีในตัวออบเจ็กต์ก็จะไม่ปรากฏ เช่นเวลาใช้เมธอด .hasOwnProperty หรือฟังก์ชัน Object.getOwnPropertyNames กับ Object.keys ซึ่งกำลังจะเขียนถึงต่อไป



การดูคีย์ของพรอเพอร์ตีที่มีอยู่ในออบเจ็กต์ และโพรโทไทป์

สามารถใช้ฟังก์ชัน Object.getOwnPropertyNames หรือ Object.keys เพื่อแสดงคีย์ทั้งหมดของพรอเพอร์ตี

ข้อแตกต่างคือ Object.getOwnPropertyNames จะแสดงพรอเพอร์ตีทั้งหมด ส่วน Object.keys จะแสดงเฉพาะที่ enumerable เป็น true

เพียงแต่ว่าไม่ว่าจะเป็นฟังก์ชันไหนก็จะแสดงได้แค่พรอเพอร์ตีในตัวออบเจ็กต์นั้นเอง จะไม่แสดงพรอเพอร์ตีของโพรโทไทป์

ขอยกตัวอย่างด้วยออบเจ็กต์ที่สร้างจากตัวอย่างที่แล้ว

alert(Object.keys(kratiknam)); // ได้ khwamchu
alert(Object.getOwnPropertyNames(kratiknam)); // ได้ khwamchu,minam

จะเห็นว่า yiho ไม่ปรากฎ เพราะถือว่าเป็นพรอเพอร์ตีของโพรโทไทป์

หากต้องการหาพรอเพอร์ตีในโพรโทไทป์ก็อาจต้องใช้ฟังก์ชันนี้กับตัวโพรโทไทป์อีกที

การเข้าถึงตัวโพรโทไทป์อาจใช้ฟังก์ชัน Object.getPrototypeOf

var prot = Object.getPrototypeOf(kratiknam);
alert(prot); // ได้ [object Object]
alert(Object.keys(prot)); // ได้ yiho
alert(Object.getOwnPropertyNames(prot)); // ได้ yiho
alert(prot.yiho); // ได้ zojirushi

การสร้างออบเจ็กต์ที่มีพรอเพอร์ตีแบบ set และ get

ปกติเมื่อสร้างพรอเพอร์ตีให้ออบเจ็กต์ด้วยวิธีทั่วไป พรอเพอร์ตีนั้นจะทั้งสามารถเข้าถึงเพื่อดูค่าและแก้ค่าได้

การดูค่าจะเกิดเมื่อมีการเรียกชื่อตัวแปรนั้น แต่ถ้าตามด้วยเท่ากับ = จะกลายเป็นการตั้งค่า เช่น

var thaengmai = { yao: 100 };
alert(thaengmai.yao); // ดูค่า ได้ 100
thaengmai.yao = 80; // ตั้งค่า
alert(thaengmai.yao); // ดูค่า ได้ 80

แต่ว่ามีวิธีที่ทำให้พรอเพอร์ตีนั้นมีพฤติกรรมการตั้งค่าและดูค่าที่ต่างออกไปจากเดิมโดยตั้งในรูปแบบ get, set

หากต้องการสร้างพรอเพอร์ตีแบบนั้นในตอนที่สร้างออบเจ็กต์ให้เขียนแบบนี้

var ชื่อตัวแปรออบเจ็กต์ = {
  get คีย์() {
    return ค่าพรอเพอร์ตี;
  },
  set คีย์(ตัวแปรแทนค่าที่รับ) {
    สิ่งที่จะทำเมื่อถูกตั้งค่า
  }
};

รูปแบบอาจดูแล้วซับซ้อนกว่าเดิมพอสมควร เข้าใจยากสักหน่อย มาดูตัวอย่างดีกว่า

var thaengmai = {
  get yao() {
    return 100;
  },
  set yao(x) {
    alert("ห้ามตั้งค่า ค่าจะไม่กลายเป็น "+x);
  }
};
alert(thaengmai.yao); // ได้ 100
thaengmai.yao = 80; // ได้ ห้ามตั้งค่า ค่าจะไม่กลายเป็น 80

แบบนี้จะได้พรอเพอร์ตีชื่อ yao ซึ่งเมื่อดูค่าก็จะได้ 100 แต่เมื่อพยายามจะตั้งค่าโดยใช้ = จะพบว่ามีข้อความเด้งขึ้นมาว่า "ห้ามตั้งค่า"

และจะเห็นว่าเมื่อใช้ = คำสั่งที่ตั้งไว้ใน set จะทำงาน และพารามิเตอร์ x ในที่นี้จะแทนค่าที่ใส่เข้าไปหลัง =

ในตัวอย่างนี้ค่าที่ถูกใส่ไปไม่ได้ถูกนำไปทำอะไรนอกจากแสดงผล ไม่ได้ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆ ดังนั้นพรอเพอร์ตี yao จึงถือเป็นค่าสำหรับอ่านอย่างเดียว เขียนแก้ไม่ได้

กรณีที่ต้องการให้เป็นพรอเพอร์ตีที่อ่านอย่างเดียวเขียนไม่ได้นั้นตรงส่วน set อาจละได้ จะตั้ง get อย่างเดียวก็ได้ เช่น

var thaengmai = {
  get yao() {
    return 100;
  }
};
alert(thaengmai.yao); // ได้ 100
thaengmai.yao = 80; // ไม่เกิดอะไรขึ้น
alert(thaengmai.yao); // ได้ 100

สามารถสร้างพรอเพอร์ตีเข้ามาอีกตัวเพื่อรับค่าที่ป้อนเข้าไป พรอเพอร์ตีนั้นจะเป็นตัวที่เก็บข้อมูลจริงๆ

เช่นแบบนี้

var thaengmai = {
  _yao: 100,
  get yao() {
    return this._yao;
  },
  set yao(x) {
    this._yao = x;
  }
};
alert(thaengmai.yao); // ได้ 100
thaengmai.yao = 80;
alert(thaengmai.yao); // ได้ 80

พอทำแบบนี้แล้ว ดูเผินๆจะกลายเป็นเหมือนกับว่า yao เป็นพรอเพอร์ตีทั่วไปที่สามารถตั้งค่าและดูค่าได้ตามปกติ

แต่แบบนี้การทำงานที่เกิดขึ้นภายในจะต่างกัน ความจริงเมื่อตั้งค่า ค่าจะไปถูกเก็บที่พรอเพอร์ตี _yao และเมื่อดูค่า จริงๆจะเป็นการไปเอาค่าจากพรอเพอร์ตี _yao มาอีกที แบบนี้ yao จึงไม่ใช่ตัวเก็บค่าที่แท้จริง

ทำแค่นี้อาจดูเหมือนยังไม่เห็นประโยชน์ มีแต่จะทำให้ซับซ้อนขึ้น

แต่ประโยชน์ของการที่ทำแบบนี้ก็คือจะทำให้ได้พรอเพอร์ตีที่การรับค่ากับแสดงค่าไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน

ตัวอย่างเช่น

var thaengmai = {
  _yao: 100,
  get yao() {
    return "แท่งไม้ยาว " + this._yao;
  },
  set yao(x) {
    this._yao = x * 2;
  }
};
alert(thaengmai.yao); // ได้ แท่งไม้ยาว 100
thaengmai.yao = 80.5;
alert(thaengmai.yao); // ได้ แท่งไม้ยาว 161
alert(thaengmai._yao); // ได้ 161

แบบนี้จะได้พรอเพอร์ตีแปลกๆที่เมื่อตั้งค่ากลับเก็บค่าที่เป็นสองเท่าของค่านั้น และเวลาที่ดูค่าจะมีคำว่า "แท่งไม้ยาว" นำหน้า

ในทางปฏิบัติ ชื่อตัวแปรที่ขึ้นต้นด้วย _ มักหมายถึงตัวแปรที่มีความพิเศษบางอย่าง ในที่นี้ใช้ _ นำหน้าเพื่อสื่อว่าพรอเพอร์ตีนี้ไม่ได้ให้เข้ามาดูค่าโดยตรง ให้ดูผ่านช่องทางอื่น เพียงแต่ว่าพรอเพอร์ตีนี้ก็ไม่ได้ถูกซ่อนจริงๆ ถ้าจะเข้ามาดูค่าหรือแก้ค่าโดยตรงก็ทำได้อยู่ดี

หากต้องการให้พรอเพอร์ตีใช้เขียนค่าได้อย่างเดียวแต่อ่านไม่ได้ แบบนี้จะละส่วนของ get ก็ได้

var thaengmai = {
  _yao: 100,
  set yao(x) {
    this._yao = x * 2;
  }
};
alert(thaengmai.yao); // ได้ undefined
thaengmai.yao = 80.5;
alert(thaengmai._yao); // ได้ 161

กรณีที่ต้องการเพิ่มพรอเพอร์ตีด้วย set get ให้กับออบเจ็กต์ที่มีอยู่แล้วก็ทำได้โดยใช้ฟังก์ชัน Object.defineProperty หรือ Object.defineProperties ได้

var thaengmai = {};

Object.defineProperties(thaengmai, {
  _yao: { value: 91.5, writable: true },
  yao: {
    get: function() {
      return "แท่งไม้ยาว " + this._yao;
    },
    set: function(x) {
      this._yao = x * 10;
    }
  }
});

thaengmai.yao = 8.5;
alert(thaengmai.yao); // ได้ แท่งไม้ยาว 85

คำอธิบายคุณสมบัติของตัวพรอเพอร์ตีที่ใช้ set และ get

ส่วนคำอธิบายตัวพรอเพอร์ตีที่ตั้งขึ้นมาด้วย set get นั้นก็จะไม่มี value และ writable แต่กลายเป็น set กับ get แทน

var desc = Object.getOwnPropertyDescriptor(thaengmai, "yao");
s = [];
for (var d in desc) {
  s.push(d + ": " + desc[d]);
}
alert(s.join("\n"));

ได้

get: function() {
      return "แท่งไม้ยาว " + this._yao;
    }
set: function(x) {
      this._yao = x * 10;
    }
enumerable: false
configurable: false

นั่นเป็นเพราะว่าตอนนี้พรอเพอร์ yao เมื่อถูกตั้งด้วย set get แบบนี้ก็ไม่ใช่ฟังก์ชันที่มีค่าในตัวเองแล้ว จึงไม่มี value และ writable แต่จะยังคงมี enumerable และ configurable อยู่



สรุปฟังก์ชันในบทนี้

ฟังก์ชันทั้งหมดที่แนะนำไปในบทนี้ทั้งหมดเป็นฟังก์ชันที่ติดมากับออบเจ็กต์ Object ฟังก์ชันเหล่านี้เพิ่มเข้ามาใน ES5

Object.create	สร้างออบเจ็กต์พร้อมใส่พรอเพอร์ตีที่กำหนดคุณสมบัติ
Object.defineProperty	ใส่พรอเพอร์ตีที่มีการกำหนดคุณสมบัติ
Object.defineProperties	ใส่พรอเพอร์ตีที่มีการกำหนดคุณสมบัติลงไปพร้อมกันหลายตัว
Object.keys	แสดงคีย์ทั้งหมดของออบเจ็กต์ที่ enumerable
Object.getOwnPropertyNames	แสดงคีย์ทั้งหมดของออบเจ็กต์
Object.getOwnPropertyDescriptor	แสดงคำอธิบายคุณสมบัติของพรอเพอร์ตี
Object.getPrototypeOf	แสดงโพรโทไทป์ของออบเจ็กต์นั้น

二十六

~ 自我介绍 ~

目录

从日本来的名言

python 模块 -- numpy -- matplotlib -- pandas -- manim -- opencv -- pyqt -- pytorch 机器学习 -- 神经网络

javascript

蒙古语

语言学

maya

概率论

与日本相关的日记

与中国相关的日记 -- 与北京相关的日记 -- 与香港相关的日记 -- 与澳门相关的日记

与台湾相关的日记

与北欧相关的日记

与其他国家相关的日记

qiita

其他日志

按类别分日志

==เลือกหมวด== ดาราศาสตร์ คณิตศาสตร์ -ความน่าจะเป็น คอมพิวเตอร์ -เขียนโปรแกรม --python ---numpy ---scipy ---matplotlib ---pandas ---manim ---pyqt ---sklearn ---pytorch ---mayapython --ruby --javascript --dart --MATLAB --SQL --regex --opencv -shell -3D --maya --MMD -microsoft_office -pdf -ปัญญาประดิษฐ์ --โครงข่ายประสาทเทียม --สเตเบิลดิฟฟิวชัน ---comfyui -การสุ่ม ภาษาศาสตร์ -ตัวอักษร -เรียนภาษา -หลักเกณฑ์การทับศัพท์ -ภาษาจีน --ภาษาจีนกลาง -ภาษาญี่ปุ่น -ภาษามองโกล -ภาษาลาว -ภาษาเขมร ประวัติศาสตร์ -ประวัติศาสตร์จีน -ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น ปรัชญา ประเทศจีน -จีนแผ่นดินใหญ่ --ปักกิ่ง --เทียนจิน --เหลียวหนิง --เหอเป่ย์ --เหอหนาน --ซานตง --ซานซี --อานฮุย --เจ้อเจียง --หูเป่ย์ --หูหนาน --ฝูเจี้ยน --กวางตุ้ง ---แต้จิ๋ว --ยูนนาน --ซินเจียง -ฮ่องกง -มาเก๊า -ไต้หวัน --ไทเป --จีหลง --เถาหยวน --ซินจู๋ --เหมียวลี่ --ไถจง --จางฮว่า --หยวินหลิน --เจียอี้ --ไถหนาน --เกาสยง --ผิงตง --อี๋หลาน ประเทศญี่ปุ่น -ฮกไกโด -อาโอโมริ -อิวาเตะ -มิยางิ -อากิตะ -ยามางาตะ -ฟุกุชิมะ -อิบารากิ -โทจิงิ -กุมมะ -ไซตามะ -จิบะ -โตเกียว -คานางาวะ -นีงาตะ -โทยามะ -อิชิกาวะ -ฟุกุอิ -ยามานาชิ -นางาโนะ -กิฟุ -ชิซึโอกะ -ไอจิ -มิเอะ -ชิงะ -เกียวโต -โอซากะ -เฮียวโงะ -นาระ -วากายามะ -โอกายามะ -ฮิโรชิมะ -ยามางุจิ -ฟุกุโอกะ -ซางะ -นางาซากิ -คุมาโมโตะ -โออิตะ ต่างแดน -อุษาคเนย์ --กัมพูชา --พม่า --สิงคโปร์ -ยุโรป --สวีเดน --เดนมาร์ก --ฟินแลนด์ -ออสเตรเลีย ท่องเที่ยว -มหาวิทยาลัย -พิพิธภัณฑ์ --พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ --หอศิลป์ -สวนสัตว์ --พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ -ท้องฟ้าจำลอง -ตึกระฟ้า -ปราสาท☑ --ปราสาทญี่ปุ่น --ปราสาทขอม --ปราสาทยุโรป -ศาสนสถาน --วัด --ศาลเจ้า --โบสถ์ --มัสยิด -สุสาน -มรดกโลก -ทะเล -ทะเลสาบ -ภูเขา -หิมะ -ดอกซากุระ -แมว -รถไฟ -เรือ -ตลาดกลางคืน -งานเทศกาล -ที่ระลึกภัยพิบัติ -ตามรอย บันเทิง -เกม --อาเตอลีเย --โปเกมอน --caligula --vn -อนิเมะ -มังงะ -นิยาย -เพลง --เพลงอนิเมะ --เพลงเกม เรื่องแต่ง บันทึก

　 查看日志

　 最近

　 推荐日志

各月日志

找更早以前的日志

ไทย

日本語

中文