φυβλαςのβλογ
phyblas的博客



[E×E] Empty×Embryo - บทนำ
เขียนเมื่อ 2009/08/02 17:59
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42

[E×E] Empty×Embryo ~ บทนำ

>> อ่านต่อตอนที่ ๑
>> กลับไปหน้าแนะนำเรื่อง

>> กลับไปหน้าสารบัญ

 

 

 

แค็กๆ

ผมกำลังเดินลัดเลาะผ่านระเบียงอันปกคลุมเต็มไปด้วยควันไหม้ ผมไม่อาจเข้าใจได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น รู้แต่เพียงว่าต้องรีบหาทางหนีออกสู่ที่ที่ไร้ควันให้เร็วที่สุด เพื่อจะหลีกพ้นจากความทรมานตรงนี้ให้ได้

ค็อกๆ

ตอนนี้ระเบียงอบอวนด้วยควันเพลิง บ้างก็เจอประกายแสงส้ม กระแสลมแรงอันร้อนผ่าวไหลอาบแก้มอยู่ประปราย รู้สึกราวกับเส้นผมจะถูกแผดเผาปรายลง ได้ยินเสียงคล้ายอะไรบางอย่างแตกออกก้องดังขึ้น พร้อมกันนั้นก็เกิดเสียงดังอึกทึก

ทางออกอยู่ไหน...

ผมอาศัยเพียงความจำที่พอจะมีอยู่ เกาะพิงผนังพลางเดินออกไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นก็เห็นพวกผู้ใหญ่กำลังวิ่งพลางส่งเสียงอื้ออึงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ก้องดังอยู่ทั่วภายในโรงพยาบาล

ทางออกอยู่ตรงนั้นหรือเปล่านะ? ผมคิดเช่นนั้นและก็เดินโซซัดโซเซออกไป ทันใดนั้นภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าพลันปรากฏเป็นแสงสีส้มขึ้น

หวา!?”

เปลวเพลิงอันเจิดจ้า ที่เห็นเป็นสีส้มเมื่อครู่นี้ พอได้มองในระยะใกล้แล้วก็กลับเห็นออกเป็นสีเลือด เปลวเพลิงมหึมาที่เผาไหม้และกลายเป็นเถ้าถ่าน ราวกับกลืนกินทุกสิ่งไปสิ้น

เปลวเพลิงที่โยกไหวดังกับมีชีวิต ราวกับกำลังกวักมือเรียกหาผมอยู่ยังไงยังงั้น

หึย!”

ไอร้อนนั้นได้แผดเผาที่ผิวของผม เจ็บปวดแสบราวกับควันไฟนั้นได้พรูเข้าลำคอ เสียดแทงเข้ายังตา อีกทั้งเสียงอึกทึกที่มาพร้อมกับแสงสีแดงที่อยู่ตรงหน้านั้นได้บีบเร้าจิตใจด้วยความหวาดกลัว

อุ หวา อา... !”

ผมผละหนีจากความกลัวตรงหน้า แล้ววิ่งออกไป วิ่งบึ่งไปยังทิศทางที่ตรงกันข้ามกับเปลวเพลิง หนีจากความกลัวและความกังวลที่แทบไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น ในหัวเต็มไปด้วยความคิดเช่นนั้น ร่างกายถูกปลุกเร้าด้วยความกลัว

จากนั้นผมก็วิ่งผ่านระเบียงที่อบอวนไปด้วยควันไฟและความมืดมิด ภายในดวงตาที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำตานั้นมองเห็นได้แต่เพียงเลือนราง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงวิ่งต่อไปเรื่อยๆ

ไม่มีแม้แต่เวลาที่จะมานึกถึงแผนที่ทางเดินของโรงพยาบาลอีกแล้ว ขอแค่หนีออกจากเปลวเพลิงนี่ให้ได้ แค่นั้นก็พอ จะวิ่งผ่านทางไหนยังไงก็ไม่รู้ล่ะ

พอรู้สึกตัวอีกที ควันที่เห็นก็ได้จางลง ตอนนี้ผมออกมาอยู่ข้างนอกแล้ว

พอมองขึ้นไปก็เห็นเปลวเพลิงสีเลือดเมื่อสักครู่กำลังปกคลุมโรงพยาบาลอยู่ เปลวเพลิงกำลังแผ่คลุมไปทั่วบริเวณโรงพยาบาล ราวกับงูที่กำลังแหวกว่ายดิ้นไปมา พละกำลังอันมหาศาลที่ถึงขนาดแผ่ปกคลุมตึกอาคารขนาดใหญ่

เมื่อหนีออกมาจากความหวาดกลัวนั้นได้ก็ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมา

โทวยะซัง

ในตอนนั้น ก็ได้ยินเสียงดังเรียกมาจากข้างหลังผม พี่สาวคนนั้นเป็นคนรู้จักซึ่งเป็นเพื่อนกับแม่ ก่อนหน้านี้เคยได้รับการแนะนำให้รู้จัก เป็นพี่สาวที่แสนใจดีอ่อนโยน

พอได้เจอคนที่รู้จักเข้าก็ทำให้ผมรู้สึกหายใจได้คล่องคอขึ้นมา

ดีจังเลยที่ปลอดภัย...

พี่สาวพูดขึ้น

......

ผมมองไปยังพี่สาวที่อยู่ตรงหน้า ขณะที่กำลังจะเริ่มรู้สึกสบายใจขึ้นมานั้น ผมก็กลับนึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมา

คุณแม่ล่ะ?

เอ่อ......

นี่ คุณแม่ล่ะ?

ยังอยู่... ข้างใน...

คุณแม่อยู่... ข้างใน?

พอได้ยินดังนั้น สายตาผมก็หันไปทางโรงพยาบาลซึ่งตอนนี้เปลวเพลิงกลับโหมหนักยิ่งกว่าเดิมอีก

เท้าผมก้าวออกเดิน ในขณะที่กำลังยังคงเหม่อลอยมองขึ้นไป

ด...เดี๋ยวสิคะ!”

คุณแม่ยัง... อยู่... ข้างใน... ต้อง... รีบไป

บ้าจริงๆนั่นล่ะ ภายในตึกอาคารอันแดงเผือดนั่น คงไม่น่าจะมีใครมีชีวิตอยู่อีกแล้ว แต่หากยังอยู่ละก็... ยังไงก็ต้องไปช่วย

ผมต้องรีบไปหาคุณแม่

ไฟที่มองเห็นแผ่กว้างอยู่เบื้องหน้านั้นชวนให้คิดดังกับเป็นภาพในความฝันมากกว่าที่จะให้ยอมรับว่าเป็นความจริง

ไม่ได้ค่ะ!”

แต่ว่าคุณแม่ยังอยู่ข้างในสินะ ขนาดผมเองก็ยังอยู่มาจนถึงเมื่อครู่นี้เลย

มันสาย... เกินไปแล้วค่ะ

พี่สาวคนนั้นพูดขึ้นพลางโอบกอดผม ผมถูกกอดแน่นเสียจนไม่สามารถเดินก้าวออกไปจากตรงนั้นได้ ซุ่มเสียงอันโศกเศร้ากับหยดน้ำอุ่นๆได้ไหลปรอยลงบนใบหน้าผม

แม้จะสัมผัสถึงความอบอุ่นตรงหน้าได้ แต่ผมก็ยังไม่อาจยอมรับความจริงตรงหน้านั้น ไม่อยากที่จะยอมรับมัน

คือว่า... ผมเองก็ยังอยู่มาจนถึงเมื่อครู่นี้เลย ถ้าคุณแม่ยังอยู่ผมก็ควรจะรีบไป บางทีอาจจะกำลังหลงทางอยู่ก็ได้ เพราะงั้น

ไม่ทันแล้วล่ะ

ไม่มีทางเป็นงั้นหรอกน่ะ ผมเองยังหนีรอดออกมาคนเดียวได้เลย คุณแม่เองก็ต้องกำลังรออยู่แน่นอน

ไม่ทัน... แล้วล่ะ

แม้สัมผัสถึงน้ำเสียงอันโศกเศร้านั้น ผมก็ยังพยายามที่จะขยับดิ้นหนีออกไป พลางมองเปลวเพลิงที่กำลังเผาไหม้กระจายแผ่ออกไป



-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ดูสถิติของหน้านี้

หมวดหมู่

-- บันเทิง >> เกม >> vn

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ

目录

从日本来的名言
模块
-- numpy
-- matplotlib

-- pandas
-- manim
-- opencv
-- pyqt
-- pytorch
机器学习
-- 神经网络
javascript
蒙古语
语言学
maya
概率论
与日本相关的日记
与中国相关的日记
-- 与北京相关的日记
-- 与香港相关的日记
-- 与澳门相关的日记
与台湾相关的日记
与北欧相关的日记
与其他国家相关的日记
qiita
其他日志

按类别分日志



ติดตามอัปเดตของบล็อกได้ที่แฟนเพจ

  查看日志

  推荐日志

ตัวอักษรกรีกและเปรียบเทียบการใช้งานในภาษากรีกโบราณและกรีกสมัยใหม่
ที่มาของอักษรไทยและความเกี่ยวพันกับอักษรอื่นๆในตระกูลอักษรพราหมี
การสร้างแบบจำลองสามมิติเป็นไฟล์ .obj วิธีการอย่างง่ายที่ไม่ว่าใครก็ลองทำได้ทันที
รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง
ภาษาจีนแบ่งเป็นสำเนียงอะไรบ้าง มีความแตกต่างกันมากแค่ไหน
ทำความเข้าใจระบอบประชาธิปไตยจากประวัติศาสตร์ความเป็นมา
เรียนรู้วิธีการใช้ regular expression (regex)
การใช้ unix shell เบื้องต้น ใน linux และ mac
g ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียง "ก" หรือ "ง" กันแน่
ทำความรู้จักกับปัญญาประดิษฐ์และการเรียนรู้ของเครื่อง
ค้นพบระบบดาวเคราะห์ ๘ ดวง เบื้องหลังความสำเร็จคือปัญญาประดิษฐ์ (AI)
หอดูดาวโบราณปักกิ่ง ตอนที่ ๑: แท่นสังเกตการณ์และสวนดอกไม้
พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมโบราณปักกิ่ง
เที่ยวเมืองตานตง ล่องเรือในน่านน้ำเกาหลีเหนือ
ตระเวนเที่ยวตามรอยฉากของอนิเมะในญี่ปุ่น
เที่ยวชมหอดูดาวที่ฐานสังเกตการณ์ซิงหลง
ทำไมจึงไม่ควรเขียนวรรณยุกต์เวลาทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ