อาเตอลีเยของโทโทริ ตอนที่ ๗ : ระหว่างนักผจญภัยกับนักเล่นแร่แปรธาตุ
เขียนเมื่อ 2014/09/05 10:58
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่โทโทริเข้าไปพัวพันกับวงเหล้าของทีฟานากับฟิลลีแล้วโดนทีฟานาเมาอาละวาดจนต้องหยุดงานไปหนึ่งวัน
วันรุ่งขึ้นพอมาหาฟิลลีก็จะพบว่าเธอกลับมาทำงานต่อแล้ว เพราะได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคูเดเรียแล้ว นั่นคือทีฟานาตอนเมา แต่พอไปหาทีฟานาทีร้านอีกครั้งก็พบว่าเธอจำไม่ได้เลยว่าทำอะไรลงไป คนอื่นก็ไม่มีใครกล้าพูด
วันหนึ่งเมื่อโทโทริเดินออกมาจากอาเตอลีเยก็พบโรโรนากำลังคุยกับคูเดเรียอยู่ โรโรนาปรึกษาคูเดเรียว่าอยากจะถามโทโทริว่าชอบเป็นนักผจญภัยหรือนักเล่นแร่แปรธาตุมากกว่ากันแต่ไม่กล้าเพราะกลัวจะได้รับคำตอบว่าชอบเป็นนักผจญภัยมากกว่า
โทโทริใช้ให้จิมุไปซื้อของแต่จิมุไม่กลับมาสักทีจนนานผิดสังเกตโทโทริรู้สึกเป็นห่วงจึงออกไปตามหาก็พบว่าจิมุกำลังเล่นอยู่กับมาร์ค พอโทโทริเข้าไปทักแล้วคุยไปคุยมามาร์คก็เข้าใจผิดว่าจิมุเป็นลูกของโรโรนา โทโทริคิดว่าปล่อยให้เข้าใจแบบนั้นไปดีกว่าถ้ารู้ว่าเป็นโฮมุนคูลุสอาจถูกนำไปชำแหละได้
ระหว่างนี้ได้สร้างไอเท็มสำคัญขึ้นมาอีกอย่างคือพรมเหินฟ้า (空とぶじゅうたん) ถ้าพกไว้กับตัวเวลาที่สู้แพ้จะไม่เด้งกลับเมืองแต่จะฟื้นขึ้นมาใหม่ในฉากนั้นทันที
แล้วก็ยังได้สร้างอาวุธใหม่ให้แต่ละคนด้วยช่วยให้กำลังต่อสู้เพิ่มขึ้นมาก
วันหนึ่งโทโทริถามโรโรนาว่าทำยังไงถึงสามารถสร้างจิมุขึ้นมาได้ โรโรนาก็มีท่าทีเหมือนไม่อยากบอกแล้วพูดว่าถ้าโทโทริโตเป็นผู้ใหญ่เมื่อไหร่แล้วจะบอก
เดินทางกลับหมู่บ้านอาลันยาอีกครั้ง จากนั้นก็เดินทางไปที่โรลิงฮิล (ローリンヒル) เพื่อปราบบอสร่างจำแลงของปุนิ (ぷにの化身)
เมื่อกลับไปถึงหมู่บ้านสแตร์คก็ขอเข้ามาพักเหนื่อยในอาเตอลีเย โทโทริถือโอกาสถามถึงเกี่ยวกับอดีตกษัตริย์ที่สแตร์คตามหาอยู่เผื่อว่าจะช่วยตามหาด้วยอีกแรง แต่สแตร์คบอกว่าไม่จำเป็นเพราะถ้าตามหาได้ง่ายๆป่านนี้ก็เจอไปนานแล้ว
จากนั้นพอกลับไปที่อาร์แลนด์อีกแล้วคุยกับคูเดเรียเธอก็จะบอกว่าตอนนี้ได้ข่าวคราวเรื่องแม่ของโทโทริแล้ว ดูเหมือนว่าเธอครั้งสุดท้ายเธอจะออกเรือไป หลังจากนั้นก็หายสาบสูญไป ได้ข่าวว่าคนจำนวนมากที่ออกเรือไปแทบไม่มีใครรอดกลับมาเพราะเจออสูรแห่งท้องทะเล เฟราชเตราท์โจมตี
ที่ทางเดินหน้าเมืองจะเจอมาร์คกำลังเล่นกับเด็กๆอยู่อีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้พอโทโทริเข้าไปคุยด้วยเขาก็มีท่าทีเหมือนกำลังกลุ้มใจอยู่ เขาบอกว่าคนที่ชอบสิ่งที่เขาทำขึ้นมีเพียงเด็กๆไม่กี่คนเท่านั้นเอง อยากทำอะไรที่ทำให้ทุกคนชอบ โทโทริก็บอกว่าให้ลองทำอะไรใหญ่ๆดู จากนั้นเขาก็เกิดปิ๊งความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาทันทีแล้วก็เดินจากไป
หลังจากนั้นก็เห็นสแตร์คกำลังอยู่กับนกพิราบตัวหนึ่ง พอเข้าไปคุยก็ได้ยินเสียงนกพิราบพูดชื่อโรโรนา โทโทริพยายามถามว่าทำไมมันถึงร้องอย่างนี้แต่สแตร์คกลับบอกว่าให้ลืมเรื่องนี้ไปซะ
จากนั้นพอกลับมาตรงนี้อีกทีก็เจอนกพิราบอีกตัวหนึ่ง พอโทโทริเข้าไปหามันก็บินหนีไป พอไล่ตามไปก็พบสแตร์คอยู่กับนกพิราบจำนวนมาก เขาบอกว่านกพิราบพวกนี้เลี้ยงเอาไว้ใช้ส่งสาร
ครั้งนี้ชวนมิมิออกเดินทางมาด้วยพร้อมกับสแตร์ค พอทั้งสองคนเจอกันก็มีท่าทีแปลกอย่างที่โทโทริไม่เคยเห็นมาก่อน มิมิดูมีท่าทีเคารพสแตร์คในฐานะอัศวิน ส่วนสแตร์คก็พูดจาสุภาพให้ความเคารพมิมิเต็มที่ จนโทโทริรู้สึกว่าสงสัยตัวเองมาอยู่ผิดที่แล้วล่ะ
ระหว่างทางโทโทริจะบ่นว่าเหนื่อยสแตร์คเลยบอกว่าให้พักก่อนไม่ต้องฝืน ระหว่างนั้นสแตร์คชวนคุยเรื่องโรโรนาว่าเมื่อก่อนเธอก็เป็นคล้ายๆแบบนี้ พยายามทำงานอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องอาเตอลีเยของตัวเอง
พอกลับมาที่อาเตอลีเยอีกรอบจู่ๆสแตร์คก็มาหาพร้อมเอาของมาให้หลายอย่างบอกว่าเป็นของอัสทริดซึ่งไม่ได้ใช้แล้วก็เลยเอามาให้เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อโทโทริ
หนึ่งในของที่ได้มาก็คือน้ำแห่งชีวิต ซึ่งเอาไว้ใช้สร้างโฮมุนคูลุสตัวที่ ๔ ได้ ครั้งนี้โทโทริตั้งชื่อให้ว่าจิมิวมิว (ちみゅみゅ) ทำเอาโรโรนาปวดหัวหนักอีกครั้งกับชื่อ
วันต่อมาเมื่อออกมาคุยกับสแตร์คที่ทางเดินในเมืองเขาก็บ่นให้ฟังอย่างน้อยใจว่าวันนี้มีเด็กมองหน้าเขาแล้วร้องไห้ตั้งสามคนแล้ว รู้สึกหดหู่ว่าตัวเองหน้าตาน่ากลัวมากขนาดนั้นเลยหรือ
โทโทริกำลังจะเตรียมออกเดินทางเพื่อกลับไปยังหมู่บ้านอาลันยา ครั้งนี้ก็ไปพร้อมสแตร์คและมิมิอีกครั้งแล้วก็พบว่าโรโรนาตามมาแอบดูอย่างน้อยใจ ดูเหมือนเธอจะหึงโทโทริและไม่พอใจที่ชวนแต่สแตร์คแต่ไม่ชวนเธอไปด้วย สแตร์ครู้สึกเหมือนจะหดหู่ขึ้นมาที่โรโรนาหึงโทโทริแทนที่จะหึงตัวเอง
เมื่อกลับถึงหมู่บ้านอาลันยาโทโทริก็ไปถามกวีดเรื่องที่กิเซลาออกเรือไป เขาจึงบอกว่าที่จริงทุกคนในหมู่บ้านพยายามปิดบังไม่อยากบอกเรื่องนี้ แต่ในเมื่อโทโทริรู้ความจริงแล้วก็ช่วยไม่ได้ โทโทริบอกว่าอยากให้ช่วยต่อเรือให้เธอออกไปตามหาแม่บ้าง
โทโทริพูดว่าเรือที่พ่อสร้างไม่มีวันจม ทำให้กวีดนึกถึงเรื่องในอดีตเพราะกิเซลาเองก็เคยพูดแบบนี้เหมือนกัน เขาเลยเกิดไฟติดขึ้นมาและตกลงจะสร้างเรือให้ แต่เซซีพยายามจะห้ามเพราะไม่อยากให้โทโทริออกไปเสี่ยงอันตรายอีกคน โทโทริยืนยันว่าจะออกเรือไปให้ได้จึงทะเลาะกัน
หลังจากนั้นโทโทริตามเซซีไปที่โรงเหล้าของเกราร์ดเพื่อจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอยอมปล่อยให้ออกเดินทาง แต่เซซีก็ยังไม่ยอม หลังจากนั้นเกราร์ดจึงช่วยพูดให้อีกแรง พอกลับบ้านไปอีกคราวนี้เซซีจึงยอมให้โทโทริออกเรือ
พอเซซียินยอมแล้วกวีดจึงเริ่มเตรียมการต่อเรือ แต่ว่าวัตถุดิบที่จะใช้สร้างเรือนั้นโทโทริต้องเป็นหาเอง กวีดให้คู่มือการสร้างชิ้นส่วนเรือที่เขาต้องการมา มีทั้งหมด ๖ อย่าง
การสร้างเรือนั้นต้องใช้วัตถุดิบเป็นจำนวนมาก และต้องใช้เวลาหลายวันในการสร้างชิ้นส่วนแต่ละชิ้น
เมื่อยื่นชิ้นส่วนให้กวีดไป ๒ ชิ้น การต่อเรือก็เริ่มขึ้น
ระหว่างที่เริ่มงานต่อเรือกวีดก็เล่าเรื่องความหลังต่างๆให้โทโทริฟังมากมาย มีแต่เรื่องน่าหวนระลึกในอดีต
เมื่อส่งชิ้นส่วนให้อีก ๒ ชิ้นเป็น ๔ ชิ้นกวีดก็เริ่มงานต่อและก็เล่าความหลังต่ออีก และหลังจากนั้นโทโทริได้สร้างชิ้นส่วนชิ้นที่ ๕ แต่ว่าชิ้นที่ ๖ ตอนนี้ยังไม่สามารถสร้างได้เพราะยังไม่รู้จะไปหาวัตถุดิบจากไหน จึงต้องพักเรื่องนี้ไปก่อน
ระหว่างนี้จึงได้เดินทางไปสำรวจเนินเขาชไตน์ (シュタイン丘陵)
แล้วก็เก็บเศษเสี้ยวแห่งดวงดาว (星のかけら) มาเพื่อใช้สร้างเมเทออร์เป็นอาวุธดีๆเอาไว้ใช้ แต่ว่าเมเทออร์ในภาคนี้ไม่ได้รุนแรงมากเหมือนในภาคโรโรนาจึงใช้ประโยชน์ไม่ได้มากเท่าไหร่นัก
หลังจากนั้นโทโทริได้เดินทางกลับมายังอาร์แลนด์อีกครั้ง เมื่อเข้าไปในอาเตอลีเยครั้งนี้โรโรนาก็ได้ตัดสินใจลองถามโทโทริว่าชอบเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุหรือนักผจญภัยมากกว่ากัน โทโทริตอบว่าชอบเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุมากกว่าเพราะที่อยากเป็นนักผจญภัยเพราะอยากตามหาแม่เท่านั้นเอง (โทโทริตอบเช่นนี้เพราะตอนนี้เลเวลนักเล่นแร่แปรธาตุสูงกว่าเลเวลนักผจญภัย แต่ถ้าเลเวลนักผจญภัยสูงกว่าคำตอบจะตรงกันข้าม แต่ก็ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่อง)
โรโรนาจึงดีใจมากแล้วบอกว่าเธอจะพยายามช่วยเต็มที่เพื่อให้โทโทริหาแม่ให้เจอ โทโทริจะได้กลับมาจดจ่อกับการเล่นแร่แปรธาตุอย่างเดียว
และแล้ววันที่ 1 เดือน 6 ของปีที่ 4 ก็มาถึง นี่เป็นวันที่รอคอยเพราะโทโทริจะได้ต่ออายุใบอนุญาตนักผจญภัย โทโทริกลับมาหาคูเดเรียและเธอก็แสดงความยินดีด้วย พร้อมกับบอกว่าถึงจะต่ออายุแล้วแต่ก็ยังอยู่ได้อีกแค่อีก ๒ ปีเท่านั้น แต่ถ้าผ่าน ๒ ปีนี้ไปได้ถึงจะได้ใบอนุญาตถาวร ยังไงก็ตามยังไม่มีอะไรแน่นอนมากเพราะระบบนักผจญภัยดูเหมือนจะยังต้องปรับปรุงใหม่อีกมาก
แต่โทโทริไม่ต้องกังวลอะไรมากแล้ว แค่ผจญภัยต่อไปเหมือนอย่างที่ผ่านมาก็พอ
>> อ่านตอนต่อไป
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่โทโทริเข้าไปพัวพันกับวงเหล้าของทีฟานากับฟิลลีแล้วโดนทีฟานาเมาอาละวาดจนต้องหยุดงานไปหนึ่งวัน
วันรุ่งขึ้นพอมาหาฟิลลีก็จะพบว่าเธอกลับมาทำงานต่อแล้ว เพราะได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคูเดเรียแล้ว นั่นคือทีฟานาตอนเมา แต่พอไปหาทีฟานาทีร้านอีกครั้งก็พบว่าเธอจำไม่ได้เลยว่าทำอะไรลงไป คนอื่นก็ไม่มีใครกล้าพูด
วันหนึ่งเมื่อโทโทริเดินออกมาจากอาเตอลีเยก็พบโรโรนากำลังคุยกับคูเดเรียอยู่ โรโรนาปรึกษาคูเดเรียว่าอยากจะถามโทโทริว่าชอบเป็นนักผจญภัยหรือนักเล่นแร่แปรธาตุมากกว่ากันแต่ไม่กล้าเพราะกลัวจะได้รับคำตอบว่าชอบเป็นนักผจญภัยมากกว่า
โทโทริใช้ให้จิมุไปซื้อของแต่จิมุไม่กลับมาสักทีจนนานผิดสังเกตโทโทริรู้สึกเป็นห่วงจึงออกไปตามหาก็พบว่าจิมุกำลังเล่นอยู่กับมาร์ค พอโทโทริเข้าไปทักแล้วคุยไปคุยมามาร์คก็เข้าใจผิดว่าจิมุเป็นลูกของโรโรนา โทโทริคิดว่าปล่อยให้เข้าใจแบบนั้นไปดีกว่าถ้ารู้ว่าเป็นโฮมุนคูลุสอาจถูกนำไปชำแหละได้
ระหว่างนี้ได้สร้างไอเท็มสำคัญขึ้นมาอีกอย่างคือพรมเหินฟ้า (空とぶじゅうたん) ถ้าพกไว้กับตัวเวลาที่สู้แพ้จะไม่เด้งกลับเมืองแต่จะฟื้นขึ้นมาใหม่ในฉากนั้นทันที
แล้วก็ยังได้สร้างอาวุธใหม่ให้แต่ละคนด้วยช่วยให้กำลังต่อสู้เพิ่มขึ้นมาก
วันหนึ่งโทโทริถามโรโรนาว่าทำยังไงถึงสามารถสร้างจิมุขึ้นมาได้ โรโรนาก็มีท่าทีเหมือนไม่อยากบอกแล้วพูดว่าถ้าโทโทริโตเป็นผู้ใหญ่เมื่อไหร่แล้วจะบอก
เดินทางกลับหมู่บ้านอาลันยาอีกครั้ง จากนั้นก็เดินทางไปที่โรลิงฮิล (ローリンヒル) เพื่อปราบบอสร่างจำแลงของปุนิ (ぷにの化身)
เมื่อกลับไปถึงหมู่บ้านสแตร์คก็ขอเข้ามาพักเหนื่อยในอาเตอลีเย โทโทริถือโอกาสถามถึงเกี่ยวกับอดีตกษัตริย์ที่สแตร์คตามหาอยู่เผื่อว่าจะช่วยตามหาด้วยอีกแรง แต่สแตร์คบอกว่าไม่จำเป็นเพราะถ้าตามหาได้ง่ายๆป่านนี้ก็เจอไปนานแล้ว
จากนั้นพอกลับไปที่อาร์แลนด์อีกแล้วคุยกับคูเดเรียเธอก็จะบอกว่าตอนนี้ได้ข่าวคราวเรื่องแม่ของโทโทริแล้ว ดูเหมือนว่าเธอครั้งสุดท้ายเธอจะออกเรือไป หลังจากนั้นก็หายสาบสูญไป ได้ข่าวว่าคนจำนวนมากที่ออกเรือไปแทบไม่มีใครรอดกลับมาเพราะเจออสูรแห่งท้องทะเล เฟราชเตราท์โจมตี
ที่ทางเดินหน้าเมืองจะเจอมาร์คกำลังเล่นกับเด็กๆอยู่อีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้พอโทโทริเข้าไปคุยด้วยเขาก็มีท่าทีเหมือนกำลังกลุ้มใจอยู่ เขาบอกว่าคนที่ชอบสิ่งที่เขาทำขึ้นมีเพียงเด็กๆไม่กี่คนเท่านั้นเอง อยากทำอะไรที่ทำให้ทุกคนชอบ โทโทริก็บอกว่าให้ลองทำอะไรใหญ่ๆดู จากนั้นเขาก็เกิดปิ๊งความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาทันทีแล้วก็เดินจากไป
หลังจากนั้นก็เห็นสแตร์คกำลังอยู่กับนกพิราบตัวหนึ่ง พอเข้าไปคุยก็ได้ยินเสียงนกพิราบพูดชื่อโรโรนา โทโทริพยายามถามว่าทำไมมันถึงร้องอย่างนี้แต่สแตร์คกลับบอกว่าให้ลืมเรื่องนี้ไปซะ
จากนั้นพอกลับมาตรงนี้อีกทีก็เจอนกพิราบอีกตัวหนึ่ง พอโทโทริเข้าไปหามันก็บินหนีไป พอไล่ตามไปก็พบสแตร์คอยู่กับนกพิราบจำนวนมาก เขาบอกว่านกพิราบพวกนี้เลี้ยงเอาไว้ใช้ส่งสาร
ครั้งนี้ชวนมิมิออกเดินทางมาด้วยพร้อมกับสแตร์ค พอทั้งสองคนเจอกันก็มีท่าทีแปลกอย่างที่โทโทริไม่เคยเห็นมาก่อน มิมิดูมีท่าทีเคารพสแตร์คในฐานะอัศวิน ส่วนสแตร์คก็พูดจาสุภาพให้ความเคารพมิมิเต็มที่ จนโทโทริรู้สึกว่าสงสัยตัวเองมาอยู่ผิดที่แล้วล่ะ
ระหว่างทางโทโทริจะบ่นว่าเหนื่อยสแตร์คเลยบอกว่าให้พักก่อนไม่ต้องฝืน ระหว่างนั้นสแตร์คชวนคุยเรื่องโรโรนาว่าเมื่อก่อนเธอก็เป็นคล้ายๆแบบนี้ พยายามทำงานอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องอาเตอลีเยของตัวเอง
พอกลับมาที่อาเตอลีเยอีกรอบจู่ๆสแตร์คก็มาหาพร้อมเอาของมาให้หลายอย่างบอกว่าเป็นของอัสทริดซึ่งไม่ได้ใช้แล้วก็เลยเอามาให้เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อโทโทริ
หนึ่งในของที่ได้มาก็คือน้ำแห่งชีวิต ซึ่งเอาไว้ใช้สร้างโฮมุนคูลุสตัวที่ ๔ ได้ ครั้งนี้โทโทริตั้งชื่อให้ว่าจิมิวมิว (ちみゅみゅ) ทำเอาโรโรนาปวดหัวหนักอีกครั้งกับชื่อ
วันต่อมาเมื่อออกมาคุยกับสแตร์คที่ทางเดินในเมืองเขาก็บ่นให้ฟังอย่างน้อยใจว่าวันนี้มีเด็กมองหน้าเขาแล้วร้องไห้ตั้งสามคนแล้ว รู้สึกหดหู่ว่าตัวเองหน้าตาน่ากลัวมากขนาดนั้นเลยหรือ
โทโทริกำลังจะเตรียมออกเดินทางเพื่อกลับไปยังหมู่บ้านอาลันยา ครั้งนี้ก็ไปพร้อมสแตร์คและมิมิอีกครั้งแล้วก็พบว่าโรโรนาตามมาแอบดูอย่างน้อยใจ ดูเหมือนเธอจะหึงโทโทริและไม่พอใจที่ชวนแต่สแตร์คแต่ไม่ชวนเธอไปด้วย สแตร์ครู้สึกเหมือนจะหดหู่ขึ้นมาที่โรโรนาหึงโทโทริแทนที่จะหึงตัวเอง
เมื่อกลับถึงหมู่บ้านอาลันยาโทโทริก็ไปถามกวีดเรื่องที่กิเซลาออกเรือไป เขาจึงบอกว่าที่จริงทุกคนในหมู่บ้านพยายามปิดบังไม่อยากบอกเรื่องนี้ แต่ในเมื่อโทโทริรู้ความจริงแล้วก็ช่วยไม่ได้ โทโทริบอกว่าอยากให้ช่วยต่อเรือให้เธอออกไปตามหาแม่บ้าง
โทโทริพูดว่าเรือที่พ่อสร้างไม่มีวันจม ทำให้กวีดนึกถึงเรื่องในอดีตเพราะกิเซลาเองก็เคยพูดแบบนี้เหมือนกัน เขาเลยเกิดไฟติดขึ้นมาและตกลงจะสร้างเรือให้ แต่เซซีพยายามจะห้ามเพราะไม่อยากให้โทโทริออกไปเสี่ยงอันตรายอีกคน โทโทริยืนยันว่าจะออกเรือไปให้ได้จึงทะเลาะกัน
หลังจากนั้นโทโทริตามเซซีไปที่โรงเหล้าของเกราร์ดเพื่อจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอยอมปล่อยให้ออกเดินทาง แต่เซซีก็ยังไม่ยอม หลังจากนั้นเกราร์ดจึงช่วยพูดให้อีกแรง พอกลับบ้านไปอีกคราวนี้เซซีจึงยอมให้โทโทริออกเรือ
พอเซซียินยอมแล้วกวีดจึงเริ่มเตรียมการต่อเรือ แต่ว่าวัตถุดิบที่จะใช้สร้างเรือนั้นโทโทริต้องเป็นหาเอง กวีดให้คู่มือการสร้างชิ้นส่วนเรือที่เขาต้องการมา มีทั้งหมด ๖ อย่าง
การสร้างเรือนั้นต้องใช้วัตถุดิบเป็นจำนวนมาก และต้องใช้เวลาหลายวันในการสร้างชิ้นส่วนแต่ละชิ้น
เมื่อยื่นชิ้นส่วนให้กวีดไป ๒ ชิ้น การต่อเรือก็เริ่มขึ้น
ระหว่างที่เริ่มงานต่อเรือกวีดก็เล่าเรื่องความหลังต่างๆให้โทโทริฟังมากมาย มีแต่เรื่องน่าหวนระลึกในอดีต
เมื่อส่งชิ้นส่วนให้อีก ๒ ชิ้นเป็น ๔ ชิ้นกวีดก็เริ่มงานต่อและก็เล่าความหลังต่ออีก และหลังจากนั้นโทโทริได้สร้างชิ้นส่วนชิ้นที่ ๕ แต่ว่าชิ้นที่ ๖ ตอนนี้ยังไม่สามารถสร้างได้เพราะยังไม่รู้จะไปหาวัตถุดิบจากไหน จึงต้องพักเรื่องนี้ไปก่อน
ระหว่างนี้จึงได้เดินทางไปสำรวจเนินเขาชไตน์ (シュタイン丘陵)
แล้วก็เก็บเศษเสี้ยวแห่งดวงดาว (星のかけら) มาเพื่อใช้สร้างเมเทออร์เป็นอาวุธดีๆเอาไว้ใช้ แต่ว่าเมเทออร์ในภาคนี้ไม่ได้รุนแรงมากเหมือนในภาคโรโรนาจึงใช้ประโยชน์ไม่ได้มากเท่าไหร่นัก
หลังจากนั้นโทโทริได้เดินทางกลับมายังอาร์แลนด์อีกครั้ง เมื่อเข้าไปในอาเตอลีเยครั้งนี้โรโรนาก็ได้ตัดสินใจลองถามโทโทริว่าชอบเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุหรือนักผจญภัยมากกว่ากัน โทโทริตอบว่าชอบเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุมากกว่าเพราะที่อยากเป็นนักผจญภัยเพราะอยากตามหาแม่เท่านั้นเอง (โทโทริตอบเช่นนี้เพราะตอนนี้เลเวลนักเล่นแร่แปรธาตุสูงกว่าเลเวลนักผจญภัย แต่ถ้าเลเวลนักผจญภัยสูงกว่าคำตอบจะตรงกันข้าม แต่ก็ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่อง)
โรโรนาจึงดีใจมากแล้วบอกว่าเธอจะพยายามช่วยเต็มที่เพื่อให้โทโทริหาแม่ให้เจอ โทโทริจะได้กลับมาจดจ่อกับการเล่นแร่แปรธาตุอย่างเดียว
และแล้ววันที่ 1 เดือน 6 ของปีที่ 4 ก็มาถึง นี่เป็นวันที่รอคอยเพราะโทโทริจะได้ต่ออายุใบอนุญาตนักผจญภัย โทโทริกลับมาหาคูเดเรียและเธอก็แสดงความยินดีด้วย พร้อมกับบอกว่าถึงจะต่ออายุแล้วแต่ก็ยังอยู่ได้อีกแค่อีก ๒ ปีเท่านั้น แต่ถ้าผ่าน ๒ ปีนี้ไปได้ถึงจะได้ใบอนุญาตถาวร ยังไงก็ตามยังไม่มีอะไรแน่นอนมากเพราะระบบนักผจญภัยดูเหมือนจะยังต้องปรับปรุงใหม่อีกมาก
แต่โทโทริไม่ต้องกังวลอะไรมากแล้ว แค่ผจญภัยต่อไปเหมือนอย่างที่ผ่านมาก็พอ
>> อ่านตอนต่อไป