กวานจึหลิ่ง ที่พักตากอากาศบ่อน้ำแร่
เขียนเมื่อ 2016/04/05 14:43
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#เสาร์ 26 มี.ค. 2016
หลังจากที่ไปร่วมงานแต่งงานมาเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20160403
เรา ก็เดินทางไปยังกวานจึหลิ่ง (關子嶺) บ้านพักตากอากาศที่มีชื่อเรื่องอนเซง (温泉, ในภาษาจีนเรียกว่าเวินเฉวียน) หมายถึงบ่อน้ำแร่ธรรมชาติ
สถานที่นี้ตั้งอยู่ลึกเข้าไปในเกาะไต้หวัน บนเขาภายในเขตจังหวัดของไถหนาน อยู่ในเขตไป๋เหอ (白河) ไกลจากตัวเมืองไถหนานไป ๔๐ กม.
การ เดินทางมาที่นี่นั้นโดยปกติแล้วจะต้องนั่งรถมาจากเมืองเจียอี้ (嘉義) ซึ่งเป็นเมืองใหญ่อีกเมืองที่มีรถไฟความเร็วสูงผ่านและอยู่เหนือเมืองไถหนาน ไป นั่นเพราะแม้ว่ากวานจึหลิ่งจะอยู่ในพื้นที่ของไถหนาน แต่ว่าตำแหน่งใกล้เมืองเจียอี้มากกว่า
สถานที่นี้ถูกพัฒนาขึ้นมา ตั้งแต่สมัยที่ญี่ปุ่นครองเกาะไต้หวันแล้ว (ช่วงปี 1895 - 1945) ที่นี่เติบโตขึ้นมาได้เพราะมีชื่อเสียงเรื่องบ่อน้ำร้อน
น้ำร้อนที่นี่เป็นแบบขุ่นมีโคลนปนอยู่เล็กน้อย เรียกว่าหนีเจียง (泥漿)
ใช้เวลาเดินทางนั่งรถเป็นชั่วโมงจากไถหนานเพื่อมาถึงที่นี่ นี่คือโรงแรมที่เราพัก ชื่อว่าเหรินฮุ่ยหวงเจียเวินเฉวียนซานจวาง (仁惠皇家溫泉山莊)
เว็บของโรงแรมนี้ http://www.nhrh.com.tw
ค่าโรงแรมที่นี่คืนนี้อาอี๋เป็นคนออก เราพักกัน ๓ คนในห้องเดียว
ภายในดูแล้วค่อนข้างเก่าแก่อยู่พอสมควร เห็นว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยที่ญี่ปุ่นครองไต้หวันแล้ว ภายในมีบริเวณที่ตกแต่งแบบญี่ปุ่นอยู่
มีโคมไฟกระดาษแบบญี่ปุ่นซึ่งภาษาญี่ปุ่นอยู่ด้วย
นี่เป็นห้องอาหาร
ตรงนี้เป็นสระแช่น้ำร้อนกลางแจ้ง แต่ตอนนี้ไม่ได้เปิด เข้าใจว่าน่าจะกำลังปรับปรุงอยู่ แต่ว่ายังมีอีกแห่งหนึ่งให้ใช้ได้
พนักงานโรงแรมแบกกระเป๋าพาไปยังห้องที่เราพัก อยู่ตรงนี้ จากห้องสามารถมองเห็นสระแช่น้ำร้อนได้ ตำแหน่งถือว่าดี
ภายในห้องน้ำของห้องพักมีอ่างสำหรับแช่น้ำแร่ด้วย เอาไว้สำหรับคนที่ไม่อยากไปแช่ในสระรวมกับคนอื่น น้ำแร่ร้อนๆจะออกมาจากก๊อก
ตอนที่มาถึงเป็นเวลาเย็นๆ พวกเราออกไปเดินเล่นข้างนอกหาอะไรกิน
ที่โรงแรมมีแจกแผนที่ให้ เราเดินไปตามแผนที่ซึ่งบอกว่าถ้าขึ้นไปเรื่อยๆจะมีร้านอาหาร เราทำแผนที่หล่นไปกลางทางตอนไหนไม่รู้แต่เส้นทางก็มีเส้นเดียวยังไงก็ไม่หลง อยู่แล้วไม่เป็นไร
ตรงนี้เห็นว่าเป็นเส้นทางลัดขึ้ไปด้านบนแต่เราไม่ได้เดินทางนี้ เลือกเดินตามทางลาดไปเรื่อยๆดีกว่า
เดินต่อไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางมีวัดเล็กๆ
ทิวทัศน์สวยงาม
ไม่นานก็เดินมาถึง
นี่เป็นร้านที่เราแวะทาน
มีโต๊ะอยู่ด้านนอกระเบียงหันไปริมหน้าผา เรานั่งกันตรงนี้
มองกลับเข้ามาด้านในร้าน
เราสั่งอาหารเป็นชุด กินกันสามคน ราคา ๘๙๙ หยวน อาอี๋เป็นคนเลี้ยงอีกเช่นเคย ถ้ากินกับเขาเขาจะออกให้เราตลอด ใจดีมาก เรียกได้ว่าเราแทบไม่ต้องออกเงินเองเลย รู้สึกเกรงใจเขาเป็นอย่างมาก
เมนูตามนี้ ชุดที่สั่งคือทางซ้าย
อาหารแต่ละอย่าง
สภาพหลังกินเสร็จ
กินเสร็จฟ้าก็มืดสนิทแล้ว
มองลงไปด้านล่างเห็นแสงไฟเป็นหย่อมๆตามเส้นทาง ดูแล้วก็สวยดี
เดินกลับลงมาจนถึงย่านโรงแรม
เมื่อกลับมาถึงโรงแรม อาอี๋ขอตัวไปแช่สระน้ำแร่ เราไม่ได้แช่แต่ว่าตามไปดูสถานที่สักหน่อยแล้วก็ถ่ายรูป นี่เป็นสระในร่ม คนละแห่งกับสระกลางแจ้งที่เห็นตอนแรก ที่นี่เป็นบ่อรวมชายหญิง คนที่จะแช่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ
แล้วเราก็กลับเข้าห้องไปพักผ่อนเอาแรงสำหรับเที่ยวในวันรุ่งขึ้น https://phyblas.hinaboshi.com/20160407
หลังจากที่ไปร่วมงานแต่งงานมาเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20160403
เรา ก็เดินทางไปยังกวานจึหลิ่ง (關子嶺) บ้านพักตากอากาศที่มีชื่อเรื่องอนเซง (温泉, ในภาษาจีนเรียกว่าเวินเฉวียน) หมายถึงบ่อน้ำแร่ธรรมชาติ
สถานที่นี้ตั้งอยู่ลึกเข้าไปในเกาะไต้หวัน บนเขาภายในเขตจังหวัดของไถหนาน อยู่ในเขตไป๋เหอ (白河) ไกลจากตัวเมืองไถหนานไป ๔๐ กม.
การ เดินทางมาที่นี่นั้นโดยปกติแล้วจะต้องนั่งรถมาจากเมืองเจียอี้ (嘉義) ซึ่งเป็นเมืองใหญ่อีกเมืองที่มีรถไฟความเร็วสูงผ่านและอยู่เหนือเมืองไถหนาน ไป นั่นเพราะแม้ว่ากวานจึหลิ่งจะอยู่ในพื้นที่ของไถหนาน แต่ว่าตำแหน่งใกล้เมืองเจียอี้มากกว่า
สถานที่นี้ถูกพัฒนาขึ้นมา ตั้งแต่สมัยที่ญี่ปุ่นครองเกาะไต้หวันแล้ว (ช่วงปี 1895 - 1945) ที่นี่เติบโตขึ้นมาได้เพราะมีชื่อเสียงเรื่องบ่อน้ำร้อน
น้ำร้อนที่นี่เป็นแบบขุ่นมีโคลนปนอยู่เล็กน้อย เรียกว่าหนีเจียง (泥漿)
ใช้เวลาเดินทางนั่งรถเป็นชั่วโมงจากไถหนานเพื่อมาถึงที่นี่ นี่คือโรงแรมที่เราพัก ชื่อว่าเหรินฮุ่ยหวงเจียเวินเฉวียนซานจวาง (仁惠皇家溫泉山莊)
เว็บของโรงแรมนี้ http://www.nhrh.com.tw
ค่าโรงแรมที่นี่คืนนี้อาอี๋เป็นคนออก เราพักกัน ๓ คนในห้องเดียว
ภายในดูแล้วค่อนข้างเก่าแก่อยู่พอสมควร เห็นว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยที่ญี่ปุ่นครองไต้หวันแล้ว ภายในมีบริเวณที่ตกแต่งแบบญี่ปุ่นอยู่
มีโคมไฟกระดาษแบบญี่ปุ่นซึ่งภาษาญี่ปุ่นอยู่ด้วย
นี่เป็นห้องอาหาร
ตรงนี้เป็นสระแช่น้ำร้อนกลางแจ้ง แต่ตอนนี้ไม่ได้เปิด เข้าใจว่าน่าจะกำลังปรับปรุงอยู่ แต่ว่ายังมีอีกแห่งหนึ่งให้ใช้ได้
พนักงานโรงแรมแบกกระเป๋าพาไปยังห้องที่เราพัก อยู่ตรงนี้ จากห้องสามารถมองเห็นสระแช่น้ำร้อนได้ ตำแหน่งถือว่าดี
ภายในห้องน้ำของห้องพักมีอ่างสำหรับแช่น้ำแร่ด้วย เอาไว้สำหรับคนที่ไม่อยากไปแช่ในสระรวมกับคนอื่น น้ำแร่ร้อนๆจะออกมาจากก๊อก
ตอนที่มาถึงเป็นเวลาเย็นๆ พวกเราออกไปเดินเล่นข้างนอกหาอะไรกิน
ที่โรงแรมมีแจกแผนที่ให้ เราเดินไปตามแผนที่ซึ่งบอกว่าถ้าขึ้นไปเรื่อยๆจะมีร้านอาหาร เราทำแผนที่หล่นไปกลางทางตอนไหนไม่รู้แต่เส้นทางก็มีเส้นเดียวยังไงก็ไม่หลง อยู่แล้วไม่เป็นไร
ตรงนี้เห็นว่าเป็นเส้นทางลัดขึ้ไปด้านบนแต่เราไม่ได้เดินทางนี้ เลือกเดินตามทางลาดไปเรื่อยๆดีกว่า
เดินต่อไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางมีวัดเล็กๆ
ทิวทัศน์สวยงาม
ไม่นานก็เดินมาถึง
นี่เป็นร้านที่เราแวะทาน
มีโต๊ะอยู่ด้านนอกระเบียงหันไปริมหน้าผา เรานั่งกันตรงนี้
มองกลับเข้ามาด้านในร้าน
เราสั่งอาหารเป็นชุด กินกันสามคน ราคา ๘๙๙ หยวน อาอี๋เป็นคนเลี้ยงอีกเช่นเคย ถ้ากินกับเขาเขาจะออกให้เราตลอด ใจดีมาก เรียกได้ว่าเราแทบไม่ต้องออกเงินเองเลย รู้สึกเกรงใจเขาเป็นอย่างมาก
เมนูตามนี้ ชุดที่สั่งคือทางซ้าย
อาหารแต่ละอย่าง
สภาพหลังกินเสร็จ
กินเสร็จฟ้าก็มืดสนิทแล้ว
มองลงไปด้านล่างเห็นแสงไฟเป็นหย่อมๆตามเส้นทาง ดูแล้วก็สวยดี
เดินกลับลงมาจนถึงย่านโรงแรม
เมื่อกลับมาถึงโรงแรม อาอี๋ขอตัวไปแช่สระน้ำแร่ เราไม่ได้แช่แต่ว่าตามไปดูสถานที่สักหน่อยแล้วก็ถ่ายรูป นี่เป็นสระในร่ม คนละแห่งกับสระกลางแจ้งที่เห็นตอนแรก ที่นี่เป็นบ่อรวมชายหญิง คนที่จะแช่ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ
แล้วเราก็กลับเข้าห้องไปพักผ่อนเอาแรงสำหรับเที่ยวในวันรุ่งขึ้น https://phyblas.hinaboshi.com/20160407