วันหนึ่งในไทเปช่วงปลายปี หลังจากไม่ได้แวะมานาน
เขียนเมื่อ 2019/12/17 23:39
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อังคาร 17 ธ.ค. 2019
ไม่ได้ไปไทเปมานานแล้วตั้งแต่วันที่ 26 เมษายน จนถึงตอนนี้ผ่านมาเกือบ ๘ เดือน เป็นการเว้นจากการไปไทเปนานที่สุดตั้งแต่อยู่ไต้หวันมา
ช่วงหลังมานี้ไม่ได้มีธุระอะไรที่จำเป็นจะต้องไปเป็นพิเศษ แต่วันนี้เพราะว่ามีงานประชุมวิชาการที่มหาวิทยาลัยไต้หวันแห่งชาติ (國立台灣大學)
เรานั่งรถเมล์จากหน้ามหาวิทยาลัยชิงหัวมาลงที่สถานีรถไฟฟ้าต้าเฉียวโถวเหมือนทุกที จากนั้นก็นั่งรถไฟฟ้าไปลงที่สถานีกงกว่าน (公館站) ก็มาถึงมหาวิทยาลัยไต้หวันแห่งชาติ
บรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยระหว่างเดินไปยังตึกที่เป็นเป้าหมาย ที่นี่กว้างขวางมาก และเต็มไปด้วยตึกแน่นไปหมด และตึกที่ต้องการมาก็อยู่ลึกเข้าไปมากเลยถือโอกาสเดินเล่นชมในบริเวณไปด้วย
ตึกที่เป็นเป้าหมายก็คือตึกดาราศาสตร์และคณิตศาสตร์ (天文數學館)
อยู่จนถึงเย็น
ตอนที่เสร็จออกมาก็คือหกโมงเย็น ฟ้าก็มืดแล้วเพราะเป็นฤดูหนาวและใกล้เหมายันฟ้าจึงมืดไปก่อนหกโมงนานแล้ว
ขากลับไม่ได้กลับไปขึ้นที่สถานีกงกว่านเหมือนตอนมา แต่ตัดสินใจไปขึ้นที่สถานีสวนสาธารณะต้าอาน (大安森林公園站) ซึ่งอยู่ทางเหนือ ระยะทางไม่ได้ใกล้กว่า เพียงแต่ไม่อยากเดินผ่านในบริเวณมหาวิทยาลัยอีกรอบ เลยเปลี่ยนเส้นทาง
จากตรงนี้เดินออกจากประตูทางเหนือของมหาวิทยาลัยไป
ผ่านสวนสาธารณะต้าอานเพื่อไปยังสถานีรถไฟฟ้าซึ่งอยู่ทางฝั่งเหนือของสวนสาธารณะ
นั่งมาลงที่สถานีโรงพยาบาลไถต้า (台大醫院站)
แล้วเดินไปทางตะวันตก ผ่านสวนสาธารณะสันติภาพยี่สิบสองสิงหาคม (二二八和平公園)
นี่นกอะไรไม่รู้ ไม่เคยเห็นมาก่อน เห็นกำลังเดินอยู่ในนี้พอดีเลยถ่ายมา
เดินผ่านออกมาทางตะวันตกของสวนสาธารณะ ก็มาถึงถนนฉงชิ่งหนานช่วงที่หนึ่ง (重慶南路一段) ซึ่งเป็นย่านร้านหนังสือ
ที่แวะมาตรงนี้ก่อนกลับก็เพื่อจะมาเดินดูหนังสือเล่นก่อนกลับ
เดินมาเรื่อยๆจนถึงร้านสุดท้ายทางเหนือสุดของถนนคือร้านหนังสือเตี้ยนเจี่ยวสือ (墊腳石圖書廣場)
ในนี้มีพวกหนังสือนิยายและมังงะญี่ปุ่น
นิยายอาชีพกระจอก แปลจีน
ภาพมุมนี้เอาใจคนเป็นฟุโจชิสักหน่อย
เสร็จแล้วเดินต่อมาทางเหนืออีกแล้วไปเดินเล่นในเมืองใต้ดินไทเป
เป้าหมายก็คือมาเดินดูพวกของอนิเมะก่อนกลับ มาไทเปแล้วต้องแวะมาที่นี่เป็นประจำ ครั้งนี้ไม่ได้มานานก็แน่นอนว่าอยากเดินให้หายอยากหน่อย
เดินดูแล้วเจอฟิกเกอร์น่ารักล่อตาล่อใจมากมาย แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรไป
หมอนเนซึโกะก็ดูน่ารักดี แต่ถ้าซื้อไปคงแบกกลับลำบาก
เสร็จแล้วก็เดินขึ้นมาที่ท่ารถเพื่อนั่งรถเมล์กลับซินจู๋ เวลานั้นก็เกือบสามทุ่ม นั่งรถรอบสามทุ่มกลับพอดี
ไม่ได้ไปไทเปมานานแล้วตั้งแต่วันที่ 26 เมษายน จนถึงตอนนี้ผ่านมาเกือบ ๘ เดือน เป็นการเว้นจากการไปไทเปนานที่สุดตั้งแต่อยู่ไต้หวันมา
ช่วงหลังมานี้ไม่ได้มีธุระอะไรที่จำเป็นจะต้องไปเป็นพิเศษ แต่วันนี้เพราะว่ามีงานประชุมวิชาการที่มหาวิทยาลัยไต้หวันแห่งชาติ (國立台灣大學)
เรานั่งรถเมล์จากหน้ามหาวิทยาลัยชิงหัวมาลงที่สถานีรถไฟฟ้าต้าเฉียวโถวเหมือนทุกที จากนั้นก็นั่งรถไฟฟ้าไปลงที่สถานีกงกว่าน (公館站) ก็มาถึงมหาวิทยาลัยไต้หวันแห่งชาติ
บรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยระหว่างเดินไปยังตึกที่เป็นเป้าหมาย ที่นี่กว้างขวางมาก และเต็มไปด้วยตึกแน่นไปหมด และตึกที่ต้องการมาก็อยู่ลึกเข้าไปมากเลยถือโอกาสเดินเล่นชมในบริเวณไปด้วย
ตึกที่เป็นเป้าหมายก็คือตึกดาราศาสตร์และคณิตศาสตร์ (天文數學館)
อยู่จนถึงเย็น
ตอนที่เสร็จออกมาก็คือหกโมงเย็น ฟ้าก็มืดแล้วเพราะเป็นฤดูหนาวและใกล้เหมายันฟ้าจึงมืดไปก่อนหกโมงนานแล้ว
ขากลับไม่ได้กลับไปขึ้นที่สถานีกงกว่านเหมือนตอนมา แต่ตัดสินใจไปขึ้นที่สถานีสวนสาธารณะต้าอาน (大安森林公園站) ซึ่งอยู่ทางเหนือ ระยะทางไม่ได้ใกล้กว่า เพียงแต่ไม่อยากเดินผ่านในบริเวณมหาวิทยาลัยอีกรอบ เลยเปลี่ยนเส้นทาง
จากตรงนี้เดินออกจากประตูทางเหนือของมหาวิทยาลัยไป
ผ่านสวนสาธารณะต้าอานเพื่อไปยังสถานีรถไฟฟ้าซึ่งอยู่ทางฝั่งเหนือของสวนสาธารณะ
นั่งมาลงที่สถานีโรงพยาบาลไถต้า (台大醫院站)
แล้วเดินไปทางตะวันตก ผ่านสวนสาธารณะสันติภาพยี่สิบสองสิงหาคม (二二八和平公園)
นี่นกอะไรไม่รู้ ไม่เคยเห็นมาก่อน เห็นกำลังเดินอยู่ในนี้พอดีเลยถ่ายมา
เดินผ่านออกมาทางตะวันตกของสวนสาธารณะ ก็มาถึงถนนฉงชิ่งหนานช่วงที่หนึ่ง (重慶南路一段) ซึ่งเป็นย่านร้านหนังสือ
ที่แวะมาตรงนี้ก่อนกลับก็เพื่อจะมาเดินดูหนังสือเล่นก่อนกลับ
เดินมาเรื่อยๆจนถึงร้านสุดท้ายทางเหนือสุดของถนนคือร้านหนังสือเตี้ยนเจี่ยวสือ (墊腳石圖書廣場)
ในนี้มีพวกหนังสือนิยายและมังงะญี่ปุ่น
นิยายอาชีพกระจอก แปลจีน
ภาพมุมนี้เอาใจคนเป็นฟุโจชิสักหน่อย
เสร็จแล้วเดินต่อมาทางเหนืออีกแล้วไปเดินเล่นในเมืองใต้ดินไทเป
เป้าหมายก็คือมาเดินดูพวกของอนิเมะก่อนกลับ มาไทเปแล้วต้องแวะมาที่นี่เป็นประจำ ครั้งนี้ไม่ได้มานานก็แน่นอนว่าอยากเดินให้หายอยากหน่อย
เดินดูแล้วเจอฟิกเกอร์น่ารักล่อตาล่อใจมากมาย แต่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรไป
หมอนเนซึโกะก็ดูน่ารักดี แต่ถ้าซื้อไปคงแบกกลับลำบาก
เสร็จแล้วก็เดินขึ้นมาที่ท่ารถเพื่อนั่งรถเมล์กลับซินจู๋ เวลานั้นก็เกือบสามทุ่ม นั่งรถรอบสามทุ่มกลับพอดี