# เสาร์ 8 ก.พ. 2025ช่วงสัปดาห์นี้ที่ฟุกุโอกะมีหิมะตกลงมาเรื่อยๆ บางวันก็ได้เห็นทิวทัศน์ขาวโพลน แต่ว่าส่วนใหญ่ตกลงมาแล้วก็ละลาย ถึงถ่ายภาพก็ไม่เห็นอะไรเปลี่ยนแปลง
วันนี้หิมะก็ตกตั้งแต่เช้าเหมือนกัน แต่ในเมืองฟุกุโอกะอุณหภูมิเหนือศูนย์องศาจึงละลายหมด แต่ก็หวังว่าถ้าเป็นบริเวณภูเขาอุณหภูมิน่าจะต่ำกว่านี้หน่อยแล้วอาจจะได้เห็นหิมะขาวเหลืออยู่ก็เลยตัดสินใจลองไปดู
เป้าหมายที่ตัดสินใจเลือกไปคือย่าน
คาชิวาระ (
柏原) ในเขตมินามิทางใต้ของเมืองฟุกุโอกะ ติดกับภูเขาอาบุระ ซึ่งเป็นภูเขาลูกเล็กๆที่สามารถไปได้ง่ายจากในเมืองฟุกุโอกะ เป็นสถานที่เที่ยวแห่งหนึ่งที่สามารถขึ้นไปชมทิวทัศน์เมืองฟุกุโอกะได้ แต่ว่าครั้งนี้เราไม่ได้จะไปปีนเขา เพราะอากาศแบบนี้ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะไปปีน แค่อยากไปเดินเล่น โดยคาดหวังว่าจะได้เห็นหิมะ แต่ถึงไม่ได้เห็นก็ไม่เป็นไร ถือว่ามารู้จักย่านในเมืองฟุกุโอกะเพิ่มเติม
การเดินทางไปย่านคาชิวาระนั้นไม่มีรถไฟ ต้องนั่งรถเมล์ไปเท่านั้น โดยจากสถานีฮากาตะมีสาย 67 ไปได้
เรานั่งรถเมล์นี้มาลงที่ป้ายหน้า
โรงเรียนมัธยมปลายฮากุเรียว (
柏陵高等学校) ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมที่ตั้งอยู่ทางใต้สุดของย่านนี้

ด้านหน้าโรงเรียน

เท่าที่ดูแล้วบริเวณนี้เองก็ไม่มีหิมะทับถมเลย ทำให้รู้สึกผิดหวัง น่าเสียดาย แต่แค่ได้มาเดินเล่นชมบรรยากาศย่านนี้ก็ถือว่าไม่เลวอยู่ แม้ว่าเท่าที่เห็นแถวนี้ไม่ได้มีอะไรมาก โดยหลักๆแล้วเป็นบ้านที่อยู่อาศัย

เดินมาทางตะวันตกนิดหน่อยมี
สวนสาธารณะคาชิวาระ (
柏原公園) เป็นสวนสาธารณะเล็กๆที่ตั้งอยู่ตรงปากทางปีนขึ้นเขา

ทางเดินขึ้นเขา แต่เราไม่ได้เดินขึ้นไป

เดินไปตามย่านที่อยู่อาศัยแถวนี้ต่อ

มองไปทางใต้มุมนี้เห็นภูเขาอาบุระซึ่งตรงส่วนที่สูงขึ้นไปมีสีขาวของหิมะ แสดงว่าถ้าจะเห็นหิมะเราต้องเดินขึ้นไปถึงโน่นเลย ส่วนตรงตีนเขาไม่หนาวพอที่หิมะจะตกค้าง และวันนี้เราก็ไม่ได้คิดที่จะปีนขึ้นไปเพียงแค่เพื่อจะดูหิมะ ก็เลยขอแค่ดูจากตรงนี้ก็พอ ย่านชุมชนที่มีฉากหลังเป็นภูเขาหิมะแบบนี้ก็สวยดี

เดินไปทางนี้เจอลำธารสายเล็กๆ

ธารเล็กๆนี้คือ
แม่น้ำฮิอิ (
樋井川) เป็นแม่น้ำที่ลากผ่านกลางเมืองฟุกุโอกะไปออกสู่ทะเลอ่าวฮากาตะแถวมิซึโฮะเพย์เพย์โดม เคยเล่าถึงไปใน
https://phyblas.hinaboshi.com/20241225

เดินข้ามแม่น้ำมา

เดินต่อไปทางตะวันตก

ตรงนี้มี
สวนสาธารณะฮานาฮาตะเองเงย์ (
花畑園芸公園)

ทางเข้าสวนสาธารณะ เห็นรั้วกันแบบนี้ตอนแรกนึกว่าจะปิดเข้าไม่ได้ซะแล้ว แต่ดูจากป้ายจึงรู้ว่าแค่ห้ามรถเข้า ส่วนคนเดินเข้าทางประตูเล็กได้

เดินขึ้นมา

จากตรงนี้มองลงไปเห็นทิวทัศน์ย่านชุมชนตรงนี้ได้

ขึ้นมาถึงตัวสวนสาธารณะที่อยู่ด้านบน

ป้ายทางเข้าสวน

ตรงนี้เห็นป้ายบอกว่าเป็นสวนกีวี แต่ว่าเวลานี้ไม่มีอะไร

ส่วนอาคารที่อยู่ในนี้เป็นศูนย์ให้คำปรึกษาด้านการจัดสวน

มีเรือนกระจกอยู่ด้วย

เดินดูภายในเรื่อยๆแต่ก็ไม่มีอะไรมาก ที่จริงในนี้มีหลายจุดที่เป็นแปลงดอกไม้ แต่ว่ามาฤดูหนาวแบบนี้ก็ไม่มีอะไรให้ดูเป็นพิเศษ

จากนั้นเดินลงบันไดนี้ไปยังส่วนตะวันตก

หลังลงมาแล้วลองมองขึ้นไปยังเส้นทางที่ลงมา รู้สึกว่าดีแล้วที่เราเริ่มเดินจากฝั่งตะวันออกที่สูงกว่า ถ้าเริ่มเดินจากทางตะวันตกก็ต้องปีนขึ้นไปเหนื่อยเลย

เดินลงมาตรงแถวนี้เป็นบึงเล็กๆ มีเป็ดอยู่ด้วย แต่ว่ามีล้อมรั้วไว้และติดป้ายว่าห้ามเข้าใกล้เพราะอันตราย

เดินไปตามทางระหว่างบ่อน้ำทั้ง ๒

มาจนสุดท้ายก็พบว่าตรงนี้เขาปิดไม่ให้ไปต่อ

จากนั้นเลยอ้อมบ่อน้ำไปทางใต้

ก็พบว่าประตูเข้าออกทางตะวันตกเฉียงใต้ของที่นี่ปิดอยู่เข้าออกไม่ได้ จึงต้องเดินย้อนกลับไปอีก

มาถึงตรงนี้จึงเจอทางออกฝั่งตะวันตกของสวนนี้

ทางออกเป็นประตูเล็กๆที่ต้องเปิดเอง

ป้ายตรงประตูบอกว่าเปิดแล้วต้องปิดเสมอ เพื่อป้องกันหมูป่า ฟังดูน่ากลัว แสดงว่าแถวๆนี้เดินๆอยู่อาจเจอหมูป่าเล่นงานเข้าได้

ก็จบการเดินในย่านคาชิวาระลงเท่านี้ แต่ว่าเป้าหมายการมาที่นี่ครั้งนี้ไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ที่จริงแล้วแถวนี้มีร้านราเมงขึ้นชื่ออยู่ ซึ่งนั่นเป็นเป้าหมายหลักจริงๆในการมาครั้งนี้ จะแยกไปเล่าถึงในตอนต่อไป