# พฤหัส 24 ก.ค. 2025วันนี้ได้แวะไปเดินในห้าง
ลาลาพอร์ตฟุกุโอกะ (ららぽーと
福岡) ซึ่งมีชื่อเสียงจากการที่มีกันดั้มตั้งใหญ่ขนาดเท่าจริงตั้งอยู่
ที่จริงก่อนหน้านี้เคยไปมาแล้วทีนึง แต่ไม่ได้ถ่ายภาพเก็บมาเล่า ครั้งนี้ก็เกิดอยากแวะไปอีกสักหน่อยก่อนที่ในอีกไม่ช้าจะไม่อยู่ฟุกุโอกะแล้ว
การเดินทางไปยังลาลาพอร์ตนั้นสามารถนั่งรถเมล์จากสถานีฮากาตะได้ คนส่วนใหญ่ก็คงมาจากตรงนั้นกัน แต่ว่าสำหรับคนที่อาศัยอยู่แถวเขตมินามิเดินทางจากสถานีโอฮาชิจะสะดวกกว่า เพราะใช้ แล้วมีรถเมล์เชื่อมตรง
จากสถานีโอฮาชิมีสาย 直 ซึ่งเชื่อมตรงไปถึงด้านในห้างลาลาพอร์ตโดยไม่จอดระหว่างทางเลย และนอกจากนี้ก็ยังมีรถเมล์สาย 5 ที่แค่ผ่านแถวใกล้ห้าง สามารถนั่งไปได้เช่นกัน
ครั้งนี้เราตั้งใจไปแวะกินราเมงใกล้ๆตรงป้ายก่อนถึงห้างก็เลยขึ้นสาย 5 ไป

มาลงตรงป้าย
ทากากิอิจโจวเมะ (
高木一丁目) ซึ่งอยู่ก่อนถึงลาลาพอร์ตไปป้ายนึง บริเวณแถวนี้เรียกว่าเป็นย่าง
ทากากิ (
高木) อยู่ในเขตมินามิ

พอลงป้ายนี้ก็เจอร้าน
เมนยะทัตสึ (
麺屋達) สาขาทากากิแต่ว่านี่ไม่ใช่ร้านที่ตั้งใจจะแวะมากิน เพราะว่าร้านนี้มีสาขาหลักอยู่ที่ย่านโอฮาชิใกล้สถานีโอฮาชิซึ่งเราก็เคยไปกินมาแล้ว

แต่เป้าหมายอยู่ใกล้ ถัดไปทางเหนือจากตรงนี้นิดหน่อย ตรงนี้เรียกว่าเป็นย่าน
โกจิกกาวะ (
五十川) ซึ่งยังอยู่ในเขตมินามิ

ร้านที่เป็นเป้าหมายก็คือร้าน
ชินฮากาตะโชวยุโซบะโมยาอิ (
新博多醤油そばもやい)

ภายในร้าน ดูกว้างขวางทีเดียว

เริ่มจากกดซื้อที่เครื่องขาย ร้านนี้มีทั้งราเมงโชวยุและราเมงเกลือ

กดซื้อแล้วก็เข้ามานั่งตรงที่นั่งเคาน์เตอร์

ที่เราสั่งคือโทกุเซย์โชวยุโซบะ (
特製醤油そば) ราคา ๑๑๐๐ เยน

เขามีจานใส่เครื่องพวกสาหร่าย ต้นหอมหั่น มะเขือเทศหั่น และมะนาวแยกมาให้ใส่เพิ่มลงไปเอง

โดยรวมแล้วก็อร่อยดี ไม่ผิดหวังที่มา
จากนั้นก็เดินต่อไปทางเหนือ จากตรงนี้ก็มองเห็นอาคารจอดรถจองลาลาพอร์ตอยู่ตรงหน้าแล้ว

ขึ้นไปตรงนี้ เป็นสะพานข้ามทางรถไฟ ถ้าข้ามไปตรงนี้ก็เข้าสู่ย่าน
นากะ (
那珂) ซึ่งเป็นเขตฮากาตะแล้ว ตัวหางลาลาพอร์ตตั้งอยู่ในย่านนี้



พอข้ามมาก็มาถึงหน้าทางเข้าลานจอดรถของห้าง

เดินผ่านอาคารที่จอดรถมาก็เห็นอาคารห้าง

ต้องเดินขึ้นมาชั้น ๒ เพื่อข้ามไปยังอาคารห้าง

ข้ามมาก็มาโผล่ชั้น ๒ ของตัวห้าง

ภายในดูกว้างใหญ่ดี มีร้านต่างๆมากมาย

ชั้น ๒ ส่วนใหญ่เป็นพวกร้านขายพวกเสื้อผ้าหรือของใช้ยี่ห้อต่างๆมากมาย ลองเดินเล่นวนสักรอบแล้วก็ขึ้นไปดูชั้น ๓

ขึ้นมาก็เจอกางเกงลายโปเกมอน ดูแล้วรู้สึกแบบว่า... จะดีเหรอ

ที่นี่มีชั้น ๔ และ ๕ ด้วย แต่ว่าไม่ได้มีอะไร ชั้น ๔ เป็นโรงหนัง ไม่ได้ขึ้นไป

ส่วนตรงโน้นของชั้น ๓ เป็นศูนย์อาหาร

มีพวกร้านราเมงอยู่หลายร้าน




ร้านอุดงชื่อมหาวิทยาลัยอุดง (うどん
大学) ไม่รู้ว่าเป็นมหาวิทยาลัยแบบไหนเหมือนกันนะ

เนื่องจากเรากินมาก่อนแล้วจึงแค่มาเดินดูเฉยๆ ไม่ได้กินอะไร
เสร็จแล้วก็ลงไปยังชั้น ๑

ตรงนี้มีร้านมุจิใหญ่อยู่

ตรงนี้เป็นลางกลางห้างเรียกว่าโอวัลพาร์ก (オーバルパーク) แต่อากาศร้อนแบบนี้แค่มองก็พอ คงไม่ออกไปเดิน

จากตรงนี้มองไประหว่างตึกก็เห็นกันดั้มอยู่แต่ไกล ที่จริงจะเดินจากตรงนี้ไปเลยก็ได้ แต่ระหว่างทางไม่มีที่ร่มต้องตากแดดไป ก็เลยยอมเดินเข้าไปเดินในห้างแล้วค่อยออกมาตรงทางออกหน้ากันดั้มดีกว่า

เข้ามาเดินตากแอร์ในห้างต่อ

แล้วก็ออกมาประตูนี้ เจอขากันดั้มอยู่ตรงหน้าแล้ว

มาถ่ายกันดั้มมุมต่างๆ




โชคดีจังหวะเมฆกำลังมาบังแดด เลยเดินออกมาห่างจากอาคารห้างหน่อยเพื่อมาถ่ายกันดั้มคู่กับอาคารห้างได้

แล้วก็กลับเข้าห้างมา เดินไปยังท่ารถบัสที่อยู่ในอาคาร


มาขึ้นรถจากตรงนี้ นั่งสาย 直 กลับโอฮาชิ จบการเที่ยวลงเท่านี้

ครั้งนี้ก็เรียกได้ว่าแทบจะมาห้างเพื่อมาดูกันดั้มเท่านั้นจริงๆ เพราะห้างนี้แม้จะใหญ่แต่ก็เป็นห้างธรรมดาที่ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ จุดเด่นของที่นี่ก็คือแค่กันดั้มเท่านั้นเอง