ช่วงนี้เรียนภาษาอังกฤษอยู่ที่สถาบันแห่งหนึ่ง
เขาสอนค่อนข้างดี แต่ชอบพูดนอกเรื่องเป็นชีวิตจิตใจ รอบนึงยาวชั่วโมงครึ่งเขานอกเรื่องไปราวๆเกินครึ่งชั่วโมง ระหว่างที่เขาพูดนอกเรื่องอยู่นั้นจึงเป็นช่วงที่เบื่อๆและว่างมือมากๆ
ดังนั้นหน้ากระดาษหนังสือเรียนก็เลยกลายสภาพเป็นแบบนี้
คนมาเห็นคงสงสัยว่านี่หนังสือเรียนภาษาอะไรกันแน่เนี่ย...
ปกติเวลาว่างๆก็จะพยายามนึกคันจิเท่าที่นึกได้แล้วก็เขียนลงไปเล่นๆ บางตัวในนี้ก็มีเขียนผิดเหมือนกัน เพราะจำไม่แม่นพอ คันจิเนี่ยบางตัวเหมือนจำได้ แต่พอมาจะเขียนจริงๆกลายเป็นนึกไม่ออกก็มีอยู่เยอะแยะ
จำนวนคันจิที่เยอะในแต่ละหน้า แปรตามความน่าเบื่อของคาบเรียนขณะนั้น ที่จริงถ้าเขาตั้งใจสอนตลอดคาบจะรู้สึกสบายใจมากเลย และจะไม่น่าเบื่อแบบนี้
สุดท้ายต่อให้สถานการณ์บังคับให้จำเป็นต้องเรียนอังกฤษ แต่ในใจก็ยังอยากเรียนญี่ปุ่นมากกว่าอยู่ดี