สุยหั่วถงหยวน เมื่อน้ำและไฟอยู่ร่วมกัน
เขียนเมื่อ 2016/04/07 18:24
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อาทิตย์ 27 มี.ค. 2016
เมื่อคืนเดินทางมาถึงกวานจื๋อหลิ่ง (關子嶺) และได้พักในโรงแรม https://phyblas.hinaboshi.com/20160405
ในวันนี้เราจะออกเดินทางไปเที่ยวสถานที่รอบๆบริเวณนี้ ที่นี่ไม่ได้มีแค่ย่านโรงแรมแต่ยังประกอบไปด้วยวัดและอะไรอื่นๆอีก
จุดท่องเที่ยวเด่นของที่นี่อย่างหนึ่งก็คือสุยหั่วถงหยวน (水火同源) ซึ่งเป็นที่ที่มีไฟพุ่งออกมาจากน้ำ เกิดจากการที่ตรงนั้นมีก๊าซธรรมชาติพุ่งขึ้นมา
สถานที่นี้ถูกค้นพบ ตั้งแต่ปี 1701 ตั้งแต่ก่อนที่บริเวณนี้จะถูกพัฒนาขึ้นมาเป็นย่านพักตากอากาศเสียอีก ตั้งแต่ถูกค้นพบไฟก็ยังคงลุกอยู่ที่เดิมตลอดจนถึงทุกวัน
ก่อนนอนได้เปิดน้ำร้อนจากบ่อน้ำแร่ทิ้งเอาไว้ในอ่าง พอตื่นเช้ามามันก็เย็นแล้วแต่ก็ยังมีไออุ่น พอจะแช่ได้อยู่ เราลงไปแช่สักพักแล้วก็ออกมาอาบน้ำ หลังจากนั้นอาอี๋ก็มาแช่ต่ออีกที ดูแล้วคนไต้หวันน่าจะชอบแช่น้ำแร่อยู่ไม่น้อย ยิ่งอากาศหนาวแบบนี้
โรงแรมนี้มีแถมอาหารเช้า แต่ร้านอาหารเปิด 8 โมงเช้า ซึ่งถือว่าค่อนข้างสาย ดังนั้นเราจึงออกไปเดินเล่นข้างนอกกันก่อน อากาศยามเช้าสดใสน่าเดินเล่นออกกำลังกาย
ทิวทัศน์ริมน้ำสวยงาม
หมาเยอะเหมือนกัน
เดินไปตามทางไม้
เดินถึงแค่นี้แล้วก็ไม่ได้ไปต่อเพราะข้างหน้าไม่มีอะไรแล้ว
ระหว่างเดินกลับโรงแรมเห็นรถขนาดใหญ่ น่าจะพากลุ่มนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่มาลง
บรรยากาศสบายๆในหมู่บ้านกลางเขาแบบนี้ให้ความรู้สึกสบายๆดีไม่น้อย อากาศเย็นยามเช้าทำให้สดชื่น
กลับมาถึงห้องแล้วนั่งรอสักพักร้านอาหารก็เปิด
อาหารเช้าก็เน้นขนมปังอีกเช่นเคย ที่นี่มีแยมถั่วอร่อย แต่ก็ไม่ได้อร่อยมากเท่าเชียนเต่าเจี้ยงที่โรงแรมที่เถาหยวน
จากนั้นกลับมาพักที่ห้องจนถึงเก้าโมงครึ่งก็ออกมาขึ้นรถเพื่อไปยังสุยหั่วถงหยวน
นั่งรถไม่นานก็มาถึง เพราะอยู่ใกล้ ที่นี่มีร้านตั้งอยู่มากมาย
ขายของกินหลายอย่าง
กำแพงลายมังกรระหว่างทางเดินไป
ตรงนี้ขายขิง
ขายลูกข่าง
ของประดับ
ถึงจุดสำคัญแล้ว
มองไปเห็นไฟขึ้นมาจากน้ำ
พอชมเสร็จก็เดินต่อมาไปยังวัดหั่วซานปี้หยวิน (火山碧雲寺) สร้างขึ้นในปี 1808 เป็นวัดเล็กๆ
ตอนที่มาถึงที่นี่มีจัดพิธีพอดี ทำให้มีเสียงประทัด และมีควันเต็มไปหมด
คนก็แน่น
พอดูในวัดเสร็จก็ออกมาจากวัดแล้วเดินไปมองๆไกลๆ
มองลงจากหน้าผาตรงข้ามวัด ทิวทัศน์ไม่เลว
จากนั้นก็แวะมาวัดอีกแห่งชื่อว่าวัดต้าเซียน (大仙寺) วัดนี้มีขนาดใหญ่กว่าและเก่าแก่กว่า สร้างในปี 1701
ข้างในตกแต่งสวยงาม
มังกรสวยงาม
ที่นี่เองก็มีจัดงานพิธีอยู่เช่นกัน
ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่ ทั้งหนวกหูทั้งอันตราย สิ้นเปลืองทรัพยากรด้วย เป็นภาพที่ไม่ได้น่าดูสักเท่าไหร่นัก ถึงเราจะชอบจีนแต่ประเพณีแบบนี้ไม่ค่อยอยากสนับสนุน
ด้านหน้าอาคารวัด
การเที่ยวในกวานจึหลิ่งก็จบลงแค่นี้ จากนี้ไปจะเดินทางไปเที่ยวสถานที่อื่นในเขตจังหวัดไถหนานต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20160409
เมื่อคืนเดินทางมาถึงกวานจื๋อหลิ่ง (關子嶺) และได้พักในโรงแรม https://phyblas.hinaboshi.com/20160405
ในวันนี้เราจะออกเดินทางไปเที่ยวสถานที่รอบๆบริเวณนี้ ที่นี่ไม่ได้มีแค่ย่านโรงแรมแต่ยังประกอบไปด้วยวัดและอะไรอื่นๆอีก
จุดท่องเที่ยวเด่นของที่นี่อย่างหนึ่งก็คือสุยหั่วถงหยวน (水火同源) ซึ่งเป็นที่ที่มีไฟพุ่งออกมาจากน้ำ เกิดจากการที่ตรงนั้นมีก๊าซธรรมชาติพุ่งขึ้นมา
สถานที่นี้ถูกค้นพบ ตั้งแต่ปี 1701 ตั้งแต่ก่อนที่บริเวณนี้จะถูกพัฒนาขึ้นมาเป็นย่านพักตากอากาศเสียอีก ตั้งแต่ถูกค้นพบไฟก็ยังคงลุกอยู่ที่เดิมตลอดจนถึงทุกวัน
ก่อนนอนได้เปิดน้ำร้อนจากบ่อน้ำแร่ทิ้งเอาไว้ในอ่าง พอตื่นเช้ามามันก็เย็นแล้วแต่ก็ยังมีไออุ่น พอจะแช่ได้อยู่ เราลงไปแช่สักพักแล้วก็ออกมาอาบน้ำ หลังจากนั้นอาอี๋ก็มาแช่ต่ออีกที ดูแล้วคนไต้หวันน่าจะชอบแช่น้ำแร่อยู่ไม่น้อย ยิ่งอากาศหนาวแบบนี้
โรงแรมนี้มีแถมอาหารเช้า แต่ร้านอาหารเปิด 8 โมงเช้า ซึ่งถือว่าค่อนข้างสาย ดังนั้นเราจึงออกไปเดินเล่นข้างนอกกันก่อน อากาศยามเช้าสดใสน่าเดินเล่นออกกำลังกาย
ทิวทัศน์ริมน้ำสวยงาม
หมาเยอะเหมือนกัน
เดินไปตามทางไม้
เดินถึงแค่นี้แล้วก็ไม่ได้ไปต่อเพราะข้างหน้าไม่มีอะไรแล้ว
ระหว่างเดินกลับโรงแรมเห็นรถขนาดใหญ่ น่าจะพากลุ่มนักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่มาลง
บรรยากาศสบายๆในหมู่บ้านกลางเขาแบบนี้ให้ความรู้สึกสบายๆดีไม่น้อย อากาศเย็นยามเช้าทำให้สดชื่น
กลับมาถึงห้องแล้วนั่งรอสักพักร้านอาหารก็เปิด
อาหารเช้าก็เน้นขนมปังอีกเช่นเคย ที่นี่มีแยมถั่วอร่อย แต่ก็ไม่ได้อร่อยมากเท่าเชียนเต่าเจี้ยงที่โรงแรมที่เถาหยวน
จากนั้นกลับมาพักที่ห้องจนถึงเก้าโมงครึ่งก็ออกมาขึ้นรถเพื่อไปยังสุยหั่วถงหยวน
นั่งรถไม่นานก็มาถึง เพราะอยู่ใกล้ ที่นี่มีร้านตั้งอยู่มากมาย
ขายของกินหลายอย่าง
กำแพงลายมังกรระหว่างทางเดินไป
ตรงนี้ขายขิง
ขายลูกข่าง
ของประดับ
ถึงจุดสำคัญแล้ว
มองไปเห็นไฟขึ้นมาจากน้ำ
พอชมเสร็จก็เดินต่อมาไปยังวัดหั่วซานปี้หยวิน (火山碧雲寺) สร้างขึ้นในปี 1808 เป็นวัดเล็กๆ
ตอนที่มาถึงที่นี่มีจัดพิธีพอดี ทำให้มีเสียงประทัด และมีควันเต็มไปหมด
คนก็แน่น
พอดูในวัดเสร็จก็ออกมาจากวัดแล้วเดินไปมองๆไกลๆ
มองลงจากหน้าผาตรงข้ามวัด ทิวทัศน์ไม่เลว
จากนั้นก็แวะมาวัดอีกแห่งชื่อว่าวัดต้าเซียน (大仙寺) วัดนี้มีขนาดใหญ่กว่าและเก่าแก่กว่า สร้างในปี 1701
ข้างในตกแต่งสวยงาม
มังกรสวยงาม
ที่นี่เองก็มีจัดงานพิธีอยู่เช่นกัน
ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่ ทั้งหนวกหูทั้งอันตราย สิ้นเปลืองทรัพยากรด้วย เป็นภาพที่ไม่ได้น่าดูสักเท่าไหร่นัก ถึงเราจะชอบจีนแต่ประเพณีแบบนี้ไม่ค่อยอยากสนับสนุน
ด้านหน้าอาคารวัด
การเที่ยวในกวานจึหลิ่งก็จบลงแค่นี้ จากนี้ไปจะเดินทางไปเที่ยวสถานที่อื่นในเขตจังหวัดไถหนานต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20160409