ไอซึฮังโกวนิชชิงกัง แบบจำลองโรงเรียนประจำไอซึฮังสมัยเอโดะ

เขียนเมื่อ 2019/06/19 07:40

แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42

# อาทิตย์ 26 พ.ค. 2019

ตอนที่แล้วนั่งรถไฟมาถึงสถานีฮิงาชินางาฮาระ

แล้วก็เดินมาเรื่อยๆจนถึงโรงเรียนประจำไอซึฮัง ไอซึฮังโกวนิชชิงกัง (會津藩校日新館あいづはんこうにっしんかん) ที่ถูกสร้างจำลองใหม่

รายละเอียดเกี่ยวกับสถานที่นี้ได้อธิบายไปแล้วตอนที่เขียนถึงซากหอดูดาวนิชชิงของจริง https://phyblas.hinaboshi.com/20190603

สำหรับเรื่องเกี่ยวกับหอดูดาวได้กล่าวถึงละเอียดไปในหน้านั้นแล้วในที่นี้จึงจะเน้นเขียนส่วนอื่น

สถานที่ที่เราจะไปชมต่อจากนี้ทั้งหมดเป็นแค่ของจำลองที่สร้างขึ้นในปี 1987 แต่ก็ถูกพยายามสร้างขึ้นให้เหมือนจริง เพียงแต่ว่าวัตถุประสงค์ในการสร้างคือเพื่อทำเป็นพิพิธภัณฑ์ ไม่ได้ถูกใช้งานจริงเหมือนในสมัยนั้น

เว็บของที่นี่ https://nisshinkan.jp

การเดินทางมาที่นี่นอกจากจะเดินจากสถานีรถไฟซึ่งค่อนข้างไกลแล้ว ยังอาจนั่งรถเมล์มาได้ ป้ายรถเมล์อยู่หน้าทางเข้าเลย จึงสะดวกกว่า เพียงแต่ว่าเที่ยวรถเมล์มีน้อยมาก จึงต้องกะเวลาให้ดี เช่นเดียวกับเที่ยวรถไฟ และรถเมล์ก็ช้ากว่ารถไฟมากเพราะจอดตลอดทางที่วิ่งผ่านในตัวเมือง ดังนั้นโดยรวมแล้วถ้าสามารถเดินไกลได้ มาด้วยรถไฟจะดีกว่า

เราเดินผ่านทางเข้าเข้ามาก็ผ่านป้ายรถเมล์ ซึ่งอยู่ใกล้ทางเข้า

จากป้ายรถเมล์เดินต่อเข้ามา

เจอร้านขายของที่ระลึก

เดินต่อไปขึ้นบันไดมาอีก

ก็มาถึงหน้าทางเข้านิชชิงกัง ที่หน้าทางเข้ามีรูปปั้นยามากาวะ เคนจิโรว (山川やまかわ健次郎けんじろう, 1854-1931) นักฟิสิกส์ซึ่งเป็นชาวไอซึ เขาเคยเรียนที่นิชชิงกัง และได้ร่วมรบในสงครามไอซึสังกัดอยู่ในกลุ่มเบียกโกะไต

ซื้อบัตรเข้าชมทางขวาตรงนี้ ค่าเข้าปกติราคา ๖๒๐ เยน แต่ถ้ามาเป็นกลุ่มจะลดเหลือ ๕๖๐ เยน ซึ่งตอนที่ไปครั้งนี้ไม่แน่ใจว่าเพราะสาเหตุใดเขาลดให้เหลือ ๕๖๐ เยนทั้งๆที่มาแค่ ๒ คน

จากนั้นเริ่มชมจากทางซ้าย

อาคารตรงนี้ถูกทำเป็นห้องฉายหนัง

เป็นวีดิทัศน์อธิบายแนะนำให้รู้จักนิชชิงกัง ก่อนที่จะเข้าไปชมด้านในจริงๆ

ชมเสร็จก็ออกมาแล้วมาเข้าประตูกลางเพื่อเข้าไปยังส่วนตรงกลาง

ที่ประตูหลักมีสิงโต

ตรงกลางเป็นสวนซึ่งล้อมรอบด้วยอาคารต่างๆ

เส้นทางเดินที่เขาแนะนำนั้นให้เริ่มจากไปทางขวา เดินวนทวนเข็มนาฬิกา

เริ่มอาคารส่วนด้านตะวันออก เป็นส่วนการศึกษาของเด็กอายุ ๑๐ ถึง ๑๕ ปี เรียกว่าโซโดกุโชะ (素読所そどくしょ)

อาคารมี ๒ ชั้น แต่ชั้นบนไม่ได้ให้เข้าชม เส้นทางเดินชมจึงแค่เดินไปตามทางในชั้นล่าง

เดินเข้ามาตามทาง เจอห้องแรกเป็นห้องเรียน ข้างในแค่จัดแสดงของต่างๆ

นี่คือภาพวาดแสดงแผนที่ของที่นี่

ขยายดูตรงส่วนนี้ ทางซ้ายคือประตูที่เราเดินเข้ามา ด้านบนคือสวนตรงกลาง และทางขวาคืออาคารที่เราอยู่ตอนนี้ จะเห็นว่าเดิมทีใช้เป็นที่เล่าเรียน

เดินถัดเข้ามา

ห้องต่อไปเป็นห้องเรียนที่มีการใช้หุ่นจำลอง แต่ละคนที่จำลองมานี้มีต้นแบบมาจากบุคคลจริงในสมัยนั้น มีชื่อบอกว่าเป็นใครด้วย

ถัดมาอีกห้องเป็นห้องเรียนการเขียนพู่กัน

ถัดมาเดินเลี้ยวซ้ายไป

ห้องถัดมาหุ่นแสดงการทำความสะอาดห้อง

ถัดมาเป็นห้องเรียนดาราศาสตร์

มีแสดงลูกทรงกลมท้องฟ้า

ทางนี้กำลังวาดกลุ่มดาว

ตรงนี้อธิบายเกี่ยวกับศาสตร์ต่างๆที่ศึกษาที่นี่ มุมซ้ายล่างเขียนถึงหอดูดาว มีภาพซากหอดูดาวที่หลงเหลือในปัจจุบันด้วย

ถัดมาห้องนี้แสดงพิธีการใช้ดาบ

ห้องต่อมาเป็นกิจกรรมยามว่าง

จากนั้นออกมาแล้วไปยังส่วนถัดไป อาคารทางฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นส่วนที่เรียกว่าไดงากุ (大学だいがく) ซึ่งจริงๆคำนี้แปลว่ามหาวิทยาลัย แต่สำหรับในนิชชิงกังนี้หมายถึงส่วนที่ศึกษาในระดับผู้ใหญ่สำหรับคนที่จบจากโซโดกุโชะแล้ว

การเดินเข้าชมในส่วนนี้ต้องถอดรองเท้า จะถอดวางไว้หรือจะถือไปด้วยก็ได้ ถ้าวางไว้ก็ต้องกลับมาเอา แต่ถ้าถือไปก็เดินทะลุไปต่อจนถึงส่วนถัดไปได้ เราวางรองเท้าไว้ตรงทางเข้าเพราะเดินกลับมาอีกทีก็ไม่ได้ลำบากอะไร

ภายในอาคาร

ตรงนี้จัดแสดงภาพวาดแสดงวิถีชีวิตที่นี่

ทางนี้ขายหนังสือ

มีมังงะเช่นนิชชิงกันโมโนงาตาริ ซึ่งเล่าเกี่ยวกับนิชชิงกัง

โปสเตอร์ละครเรื่องเบียกโกะไต ฉายไปเมื่อปี 2007 ตัวเอกคือซากาอิ มิเนจิ (酒井さかい峰治みねじ, 1852-1932) สมาชิกกลุ่มเบียกโกะไตคนนึงที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่คว้านท้องตาย นำแสดงโดยยามาชิตะ โทโมฮิสะ (山下やました智久ともひさ)

สวนด้านหลัง

เดินเข้าไปต่อ

จะผ่านไปถึงส่วนตรงกลางเหนือสุด เป็นส่วนห้องพระ เรียกว่า ไทเซย์เดง (大成殿たいせいでん)

จากตรงนี้มองย้อนลงไปยังบริเวณสวน

จากนั้นเดินต่อไปตามทางจะเป็นส่วนที่จัดแสดงวัตถุและเอกสารโบราณ ตรงนี้เขาห้ามถ่ายรูป เลยแค่ชมเฉยๆ ไม่ได้เก็บภาพมา

จากนั้นก็เดินย้อนมาหยิบรองเท้า แล้วเดินต่อไปทางตะวันตก ทะลุไปยังสวนที่ล้อมรอบบ่อน้ำ สึยเรนสึยบะอิเกะ (水練水馬池すいれんすいばいけ)

ถัดมาส่วนที่ให้ชมคือส่วนที่จัดแสดงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ช่วงปลายยุคเอโดะ ส่วนตรงนี้ก็ห้ามถ่ายรูปจึงไม่ได้เก็บภาพมาลง

อาคารตรงกลางริมสระเรียกว่าบุโกว (武講ぶこう)

ภายในไม่ใหญ่มาก มีจัดแสดงอะไรอยู่เล็กน้อย

ทิวทัศน์สระน้ำจากตรงนี้ก็ไม่เลว

จากนั้นเดินต่อไปก็เจอส่วนที่ให้วาดระบายสีอากาเบโกะเล่น

ถัดไปเป็นห้องนั่งพัก

ในนี้มีเครื่องขายน้ำอัตโนมัติ

ถัดมาเป็นโรงยิงธนู

ด้านในเข้ามาถึงเป็นส่วนที่ระบายสีอากาเปโกะ

เข้าไปด้านในเป็นลานยิงธนู สามารถยิงเล่นได้ แต่มีค่าใช้จ่าย

จากนั้นเดินไปทางตะวันตกต่อ ไปยังส่วนสุดท้าย

ซึ่งก็คือส่วนของหอดูดาว

เดินขึ้นบันไดมาชมด้านบนได้

จากตรงนี้มองลงไปทางตะวันออกเห็นตัวอาคารนิชชิงกังทั้งหมด

หากมองไปทางตะวันออกเฉียงเหนือก็จะเห็นรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมที่ไอซึมุระ

ข้างๆหอดูดาวเป็นรูปปั้นของอิบุกะ คาจิโนะสึเกะ (井深いぶか梶之助かじのすけ, 1854-1940) ชาวไอซึที่ได้เป็นสมาชิกกลุ่มเบียกโกะไตและเข้าร่วมสงครามไอซึ เคยเรียนอยู่ที่นิชชิงกัง ตอนหลังได้กลายเป็นศิษยาภิบาล

ถัดไปข้างๆเป็นสนามฝึกยิงปืน

จากนั้นก็หมดเท่านี้ เดินต่อไปก็เป็นทางออก

ระหว่างทางเดินลงมาผ่านพวกอาคารร้านขายของจำนวนนึง แต่ไม่ได้แวะเพราะต้องรีบเดินไปขึ้นรถไฟ

เดินลงมาจนถึงหน้าทางเข้าที่เข้ามาตอนแรก

จากนั้นก็เดินกลับไปโดยไปคนละทางกับที่มาตอนแรก เนื่องจากขากลับนี้จะเดินไปขึ้นที่สถานีฮิโรตะ (広田駅ひろたえき) ซึ่งอยู่ใกล้กว่าสถานีฮิงาชินางาฮาระที่เรามาลงตอนแรก แต่ก็ต้องใช้เวลายี่สิบกว่านาทีในการเดินเหมือนกัน