จาก 24 กุมภาพันธ์ 2020 ถึง 24 กุมภาพันธ์ 2021 หนึ่งปีที่ผ่านไปกับ COVID-19 ในไต้หวัน
เขียนเมื่อ 2021/02/24 18:13
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
ตั้งแต่ต้นปีที่แล้วเกิดไวรัส COVID-19 ระบาดจนทำให้วุ่นวายไปทั่วโลก วิถีชีวิตของผู้คนได้รับผลกระทบเปลี่ยนแปลงไปหมด โดยเฉพาะผู้คนที่ต้องเดินทางไปไหนมาไหน
ช่วงนั้นจนถึงตอนนี้เราเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยในไต้หวัน พอดีเดือนมกราคม 2020 ที่ COVID-19 เริ่มระบาดนั้นเพิ่งกลับไทยไปเพราะเป็นช่วงปิดเทอม
เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ทำให้มหาวิทยาลัยเลื่อนเวลาเปิดเทอมช้าออกไปอีก เลยทำให้อยู่ในไทยนานขึ้นจนผ่านกลางเดือนกุมภาพันธ์ไป
ช่วงนั้นสายการบินต่างพากันปิดไปมากมาย ถ้าหากไม่รีบกลับไต้หวันก็จะยิ่งลำบาก สุดท้ายก็ได้ตั๋วเครื่องบินกลับไต้หวันวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2020
ซึ่งได้เขียนบันทึกไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20200225
ซึ่งการเดินทางกลับช่วงนั้นก็ดูเหมือนจะคิดถูกแล้ว หลังจากนั้นก็กักตัว ๑๔ วัน https://phyblas.hinaboshi.com/20200310
วันนี้ 24 กุมภาพันธ์ 2021 เป็นวันครบรอบหนึ่งปีหลังจากที่กลับมาถึงไต้หวันเมื่อปีที่แล้ว ครั้งนี้ถือว่าเป็นการไม่ได้กลับบ้านนานที่สุด เพราะที่ผ่านมาจะกลับแทบทุกปิดเทอม แต่ครั้งนี้ผ่านปิดเทอมฤดูร้อนช่วงมิถุนายนปีที่แล้วโดยไม่ได้กลับ ปิดเทอมฤดูหนาวปีนี้ช่วงกุมภาพันธ์ก็ไม่ได้กลับ
สาเหตุที่ไม่เดินทางกลับก็เนื่องจากปัญหา COVID-19 นั่นเอง ช่วงนี้หากเดินทางข้ามประเทศจะต้องมีการกักตัว อีกทั้งไต้หวันก็ถือว่าปลอดภัยจาก COVID-19 มากที่สุด จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องรีบออกจากไต้หวันไปโดยไม่จำเป็น
นอกจากติดอยู่ไต้หวันนานถึงกว่าปีแล้ว ช่วงที่อยู่ในไต้หวันก็แทบจะไม่ได้ไปไหนมาไหนมากนักด้วย เพราะแม้แต่การเที่ยวการเดินทางในประเทศเองก็ไม่ใช่ว่าจะสะดวกดีนัก เวลาเดินทางต้องใส่หน้ากาก เข้าสถานที่ต่างๆก็ต้องใส่ จึงทำให้ความรู้สึกอยากเที่ยวหรือไปไหนมาไหนลดลงไปมาก
ช่วง ๑ ปีที่ผ่านมานี้ มีโอกาสได้เดินทางออกนอกเมืองแค่ ๔ ครั้งเท่านั้นเอง โดยที่ ๓ ครั้งคือไปไทเป ส่วนอีกครั้งคือช่วงตรุษจีน วันที่ 11 ก.พ. ที่ผ่านมาได้เดินทางไปเถาหยวนเพื่อพบครอบครัวคนรู้จักที่ไต้หวัน
รูปที่ถ่ายในวันนั้น ที่สถานีรถไฟซินจู๋ ตอนเดินทางไปเถาหยวน
สภาพเมืองเถาหยวนวันนั้นขณะที่เดินไปตามถนนจงเจิ้งท่ามกลางสายฝน
ร้านที่ไปกินที่เถาหยวน
สถานีรถไฟเถาหยวน ตอนเดินทางกลับซินจู๋
ภาพถ่ายในมหาวิทยาลัยชิงหัวแถวใกล้ประตูหน้า 22 ก.พ. 2021
บึงกลางมหาวิทยาลัยกับฟ้าสวย 23 ก.พ. 2021
หลังจากนี้ไปก็ยังคงต้องอยู่ไต้หวันต่อไปอีกสักพักโดยยังไม่ได้กลับไทย และก็คงไม่ได้ออกไปไหนมาไหนมากเพราะมีเรื่องต้องทำมากมายและไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะไปเที่ยวอะไรที่ไหน
ช่วงนั้นจนถึงตอนนี้เราเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยในไต้หวัน พอดีเดือนมกราคม 2020 ที่ COVID-19 เริ่มระบาดนั้นเพิ่งกลับไทยไปเพราะเป็นช่วงปิดเทอม
เมื่อเกิดโรคระบาดขึ้น ทำให้มหาวิทยาลัยเลื่อนเวลาเปิดเทอมช้าออกไปอีก เลยทำให้อยู่ในไทยนานขึ้นจนผ่านกลางเดือนกุมภาพันธ์ไป
ช่วงนั้นสายการบินต่างพากันปิดไปมากมาย ถ้าหากไม่รีบกลับไต้หวันก็จะยิ่งลำบาก สุดท้ายก็ได้ตั๋วเครื่องบินกลับไต้หวันวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2020
ซึ่งได้เขียนบันทึกไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20200225
ซึ่งการเดินทางกลับช่วงนั้นก็ดูเหมือนจะคิดถูกแล้ว หลังจากนั้นก็กักตัว ๑๔ วัน https://phyblas.hinaboshi.com/20200310
วันนี้ 24 กุมภาพันธ์ 2021 เป็นวันครบรอบหนึ่งปีหลังจากที่กลับมาถึงไต้หวันเมื่อปีที่แล้ว ครั้งนี้ถือว่าเป็นการไม่ได้กลับบ้านนานที่สุด เพราะที่ผ่านมาจะกลับแทบทุกปิดเทอม แต่ครั้งนี้ผ่านปิดเทอมฤดูร้อนช่วงมิถุนายนปีที่แล้วโดยไม่ได้กลับ ปิดเทอมฤดูหนาวปีนี้ช่วงกุมภาพันธ์ก็ไม่ได้กลับ
สาเหตุที่ไม่เดินทางกลับก็เนื่องจากปัญหา COVID-19 นั่นเอง ช่วงนี้หากเดินทางข้ามประเทศจะต้องมีการกักตัว อีกทั้งไต้หวันก็ถือว่าปลอดภัยจาก COVID-19 มากที่สุด จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องรีบออกจากไต้หวันไปโดยไม่จำเป็น
นอกจากติดอยู่ไต้หวันนานถึงกว่าปีแล้ว ช่วงที่อยู่ในไต้หวันก็แทบจะไม่ได้ไปไหนมาไหนมากนักด้วย เพราะแม้แต่การเที่ยวการเดินทางในประเทศเองก็ไม่ใช่ว่าจะสะดวกดีนัก เวลาเดินทางต้องใส่หน้ากาก เข้าสถานที่ต่างๆก็ต้องใส่ จึงทำให้ความรู้สึกอยากเที่ยวหรือไปไหนมาไหนลดลงไปมาก
ช่วง ๑ ปีที่ผ่านมานี้ มีโอกาสได้เดินทางออกนอกเมืองแค่ ๔ ครั้งเท่านั้นเอง โดยที่ ๓ ครั้งคือไปไทเป ส่วนอีกครั้งคือช่วงตรุษจีน วันที่ 11 ก.พ. ที่ผ่านมาได้เดินทางไปเถาหยวนเพื่อพบครอบครัวคนรู้จักที่ไต้หวัน
รูปที่ถ่ายในวันนั้น ที่สถานีรถไฟซินจู๋ ตอนเดินทางไปเถาหยวน
สภาพเมืองเถาหยวนวันนั้นขณะที่เดินไปตามถนนจงเจิ้งท่ามกลางสายฝน
ร้านที่ไปกินที่เถาหยวน
สถานีรถไฟเถาหยวน ตอนเดินทางกลับซินจู๋
ภาพถ่ายในมหาวิทยาลัยชิงหัวแถวใกล้ประตูหน้า 22 ก.พ. 2021
บึงกลางมหาวิทยาลัยกับฟ้าสวย 23 ก.พ. 2021
หลังจากนี้ไปก็ยังคงต้องอยู่ไต้หวันต่อไปอีกสักพักโดยยังไม่ได้กลับไทย และก็คงไม่ได้ออกไปไหนมาไหนมากเพราะมีเรื่องต้องทำมากมายและไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะไปเที่ยวอะไรที่ไหน