ปราสาทโอฮิระในหมู่บ้านเพียงแห่งเดียวของจังหวัดมิยางิ
เขียนเมื่อ 2024/02/11 12:32
แก้ไขล่าสุด 2024/02/12 09:06
# เสาร์ 10 ก.พ. 2023
เขียนต่อจากตอนที่แล้วที่นั่งรถเมล์มาลงที่เมืองไทวะ (大和町) แล้วเดินเล่นในเมืองนั้นไป https://phyblas.hinaboshi.com/20240210
ต่อมาเราเดินต่อมาทางเหนือเรื่อยๆจนเข้าสู่เขตของหมู่บ้านโอฮิระ (大衡村)
หมู่บ้านโอฮิระเป็นหมู่บ้านเพียงแห่งเดียวภายในเขตการปกครองทั้งหมด ๓๕ แห่งในจังหวัดมิยางิ
แผนที่หมู่บ้านโอฮิระในจังหวัดมิยางิ เป็นสีเขียวเล็กๆ
ในญี่ปุ่นปกติแล้วจะแบ่งการปกครองภายในจังหวัดออกเป็น ๓ แบบคือเมืองใหญ่ (市), เมืองเล็ก (町) และ หมู่บ้าน (村) ซึ่งจะเป็นแบบไหนนั้นขึ้นอยู่กับจำนวนประชากรเป็นหลัก ไม่ว่าจะแบ่งเป็นแบบไหนก็ตาม แต่ก็มีสถานะเป็นเขตการปกครองเทียบเท่ากัน คือเป็นการปกครองในระดับถัดมาจากจังหวัด
ในบางจังหวัดอาจมีแต่เมืองแต่ไม่มีหมู่บ้านอยู่เลย แต่ในจังหวัดมิยางินั้นมีเหลือหมู่บ้านอยู่เพียงแห่งเดียว คือหมู่บ้านโอฮิระแห่งนี้
หมู่บ้านโอฮิระมีสถานที่เที่ยวคือ ปราสาทโอฮิระ (大衡城) ซึ่งเป็นปราสาทโบราณแห่งหนึ่งซึ่งเคยมีอยู่ในช่วงยุคเซงโงกุ แต่ถูกทิ้งร้างไป ปัจจุบันได้มีการสร้างอาคารคล้ายปราสาทขึ้นมาใหม่ในบริเวณปราสาทโอฮิระเดิม แต่ก็ไม่ได้อ้างอิงรูปร่างปราสาทเก่า แต่ดูเหมือนเป็นอาคารสมัยใหม่มากกว่า ตัวอาคารเปิดให้เข้าชมได้ในวันธรรมดา แต่เรามาในวันเสาร์จึงไม่ได้เข้าไปชม แต่แค่ได้มาเดินดูจากด้านนอกก็พอแล้ว ที่จริงอาคารนี้ก็เป็นแค่ของปลอมที่สร้างเลียบแบบปราสาทโบราณแบบครึ่งๆกลางๆ ไม่ได้มีอะไรมาก
และนอกจากนี้แล้วในหมู่บ้านนี้เองก็มีฝาท่อโปเกมอน อยู่ในตำแหน่งที่สามารถเดินไปได้ วันนี้จึงสามารถไปตามเก็บภาพฝาท่อได้อีกแห่งด้วย
รายละเอียดของฝาท่อของที่นี่ https://local.pokemon.jp/manhole/desc/135/
จากเมืองไทวะ เดินมาทางเหนือไปเรือยๆ
ผ่านสะพานโคดาเตะ (古館橋) ข้ามแม่น้ำเซง (善川)
สะพานนี้ประดับสวยดี มีรูปนกที่หัวสะพาน
จากตรงนี้มองไปเห็นปราสาทโอฮิระที่เป็นเป้าหมายด้วย ครั้งนี้โชคดีที่พกกล้องกะทัดรัดมาด้วย เลยขยายเข้าไปถ่ายภาพชัดได้แม้จะอยู่ไกล นี่เป็นสิ่งที่กล้องมือถือธรรมดาถ่ายไม่ได้ และทำให้กล้องกะทัดรัดยังมีความจำเป็นอยู่แม้อยู่ในยุคสมาร์ตโฟน
เดินข้ามสะพานมาแล้วก็มุ่งหน้าต่อไป
ขยายเข้าไปทางโน้นเห็นภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ภาพนี้ก็ใช้กล้องกะทัดรัดเพื่อขยายจึงเห็นภูเขาที่อยู่ไกลได้ชัดขึ้นมา
เริ่มเข้าใกล้ปราสาทไปเรื่อยๆ
แล้วก็เริ่มเห็นทางขึ้นไปสู่เนินที่ปราสาทตั้งอยู่
เดินขึ้นไปจากตรงนี้
แล้วก็มาถึงหน้าปราสาท
เดินขึ้นมาถึงแล้ว แต่ดูไม่ได้สวยอย่างที่คิด ดูแล้วมันก็คืออาคารสมัยใหม่ธรรมดาที่ใส่ส่วนยอดคล้ายปราสาทโบราณนั่นเอง
หน้าทางเข้าซึ่งตอนนี้ไม่ได้เปิดให้เข้าเพราะเปิดแค่วันธรรมดา
จากตรงนี้ส่องเข้าไปเห็นด้านในได้
เดินมาถ่ายจากด้านหลัง
ที่นั่งเล่นในบริเวณใกล้ปราสาท
ป้ายที่บอกว่าตรงนี้เคยมีปราสาทโอฮิระอยู่
ภาพป้ายถ่ายคู่กับปราสาท
เสร็จแล้วก็เดินกลับลงมา แล้วก็มุ่งไปทางตะวันออกต่อ ผ่านย่านที่อยู่อาศัย ชมปราสาทเสร็จแล้วเป้าหมายต่อไปก็คือไปหาฝาท่อโปเกมอน
ตรงนี้มีโรงเรียนประถมโอฮิระ (大衡小学校) เป็นโรงเรียนประถมประจำหมู่บ้าน
ในสนามเห็นมีคนมาเล่นกันอยู่ด้วย
เดินต่อมาตามทาง
จากตรงนี้เลี้ยวขวา
แล้วก็เริ่มจะเห็นที่หมาย
ข้ามถนนตรงนี้ไปก็ถึง
แล้วก็มาถึงที่หมาย มันโยว โอฮิระกัง (万葉・おおひら館) เป็นร้านขายของเล็กๆในบริเวณสวนสาธารณะ มันโยวครีเอตพาร์ก (万葉クリエートパーク)
และฝาท่อโปเกมอนก็ถูกวางอยู่หน้าทางเข้านี้เอง
โปเกมอนในฝาท่อนี้คือลาปลาส (ラプラス) พุรุริล (プルリル) เลิฟคัส (ラブカス)
เมื่อเก็บภาพฝาท่อที่เป็นเป้าหมายเสร็จต่อไปก็แวะกินอะไรที่นี่สักหน่อย ตรงนี้มีร้านอาหาร คิดกโกะโชกุโดว (きどっこ食堂)
ตัวร้านออกแบบมาเหมือนเป็นสถานีรถไฟ มีป้ายที่ทำเหมือนกับเป็นป้ายสถานีรถไฟด้วย แน่นอนว่าไม่ใช่ของจริง เพราะที่นี่ไม่มีรถไฟผ่านอยู่แล้ว
ภายในร้านก็ตกแต่งเหมือนเป็นขบวนรถไฟ
สั่งอาหารผ่านเครื่องขาย
เราสั่งเทมปุระอุดง ราคา ๕๕๐ เยน
หลังจากกินเสร็จจึงเข้ามาดูในร้านขายของนิดหน่อย แต่ก็ได้แค่ดูแบบรีบๆแล้วก็เข้าห้องน้ำแล้วก็ออกไป เพราะว่าต้องรีบไปขึ้นรถเมล์กลับ
จากนั้นได้เวลาเดินทางกลับโดยต้องไปขึ้นรถเมล์ให้ทัน แต่ว่าป้ายรถเมล์อยู่ไกลจากที่นี่ต้องเดินไป ถ้าไม่รีบก็จะไม่ทันแล้วตกรถแล้วต้องรอรอบถัดไปอีก ๒ ชั่วโมง จึงรีบวิ่งไป
ระหว่างทางข้ามสะพานลอย
มองจากบนสะพานลอย
แล้วก็มาถึงบริเวณที่ในแผนที่ในกูเกิลระบุว่ามีจุดขึ้นรถเมล์ แต่ดูเหมือนว่ากูเกิลจะระบุไม่ค่อยตรง ทำให้พอถึงแล้วต้องมาตามหา ซึ่งก็ยังดีที่มาถึงทันพอมีเวลาเหลือให้หา แต่ก็ต้องรีบเร่งพอสมควร
แล้วก็มาพบป้ายรถเมล์ทันก่อนเวลารถออกคือเวลา 13:15 เพียง ๒ นาที
ส่วนฝั่งตรงข้ามนั้นเป็นที่ว่าการหมู่บ้านโอฮิระ (大衡村役場) ได้แต่มองจากตรงนี้ ไม่มีเวลาเข้าไปชมใกล้ๆ
แล้วก็รีบมาขึ้นรถเมล์เพื่อเดินทางกลับ
ระหว่างทางมองจากบนรถยังเห็นปราสาทโอฮิระได้ด้วย
ระหว่างทางรถเมล์ก็ผ่านเมืองไทวะ ลงจอดที่ป้ายศูนย์ฝึกอบรมชาวเมืองเมืองไทวะ (大和町町民研修センター)
แล้วก็มาจอดที่ป้ายท่ารถบัสเมืองไทวะที่เรามาลงตอนแรก แล้วก็ผ่านหน้าที่ว่าการเมืองไทวะ ซึ่งมีฝาท่อโปเกมอนของเมืองไทวะตั้งอยู่ เรารอจังหวัดที่รถผ่านฝาท่อแล้วก็ถ่ายภาพไว้ได้พอดี
อาคารที่ว่าการเมืองจากอีกมุม
แล้วก็ผ่านโรงพยาบาลคุโรกาวะ (黒川病院) ซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน
รถมาจอดอีกทีที่ป้ายโยชิโอกะฮิงาชิ (吉岡東) ทางตะวันออก ก่อนจะออกนอกตัวเมืองไป
แล้วก็จอดอีกทีที่ป้าย JA กรีนสาขาอาซาฮินะ (JAグリーンあさひな店)
จากนั้นรถเมล์จึงเดินทางกลับสู่เมืองเซนไดการเที่ยวของเราในวันนี้ก็จบลงแค่นี ถือเป็นเที่ยวสั้นๆใช้เวลา ๓ ชัวโมงครึ่ง ไม่มีอะไรมาก แต่ก็ได้ตามเก็บฝาโปเกมอนถึง ๒ อัน ถือว่าคุ้มค่าแล้ว
เขียนต่อจากตอนที่แล้วที่นั่งรถเมล์มาลงที่เมืองไทวะ (大和町) แล้วเดินเล่นในเมืองนั้นไป https://phyblas.hinaboshi.com/20240210
ต่อมาเราเดินต่อมาทางเหนือเรื่อยๆจนเข้าสู่เขตของหมู่บ้านโอฮิระ (大衡村)
หมู่บ้านโอฮิระเป็นหมู่บ้านเพียงแห่งเดียวภายในเขตการปกครองทั้งหมด ๓๕ แห่งในจังหวัดมิยางิ
แผนที่หมู่บ้านโอฮิระในจังหวัดมิยางิ เป็นสีเขียวเล็กๆ
ในญี่ปุ่นปกติแล้วจะแบ่งการปกครองภายในจังหวัดออกเป็น ๓ แบบคือเมืองใหญ่ (市), เมืองเล็ก (町) และ หมู่บ้าน (村) ซึ่งจะเป็นแบบไหนนั้นขึ้นอยู่กับจำนวนประชากรเป็นหลัก ไม่ว่าจะแบ่งเป็นแบบไหนก็ตาม แต่ก็มีสถานะเป็นเขตการปกครองเทียบเท่ากัน คือเป็นการปกครองในระดับถัดมาจากจังหวัด
ในบางจังหวัดอาจมีแต่เมืองแต่ไม่มีหมู่บ้านอยู่เลย แต่ในจังหวัดมิยางินั้นมีเหลือหมู่บ้านอยู่เพียงแห่งเดียว คือหมู่บ้านโอฮิระแห่งนี้
หมู่บ้านโอฮิระมีสถานที่เที่ยวคือ ปราสาทโอฮิระ (大衡城) ซึ่งเป็นปราสาทโบราณแห่งหนึ่งซึ่งเคยมีอยู่ในช่วงยุคเซงโงกุ แต่ถูกทิ้งร้างไป ปัจจุบันได้มีการสร้างอาคารคล้ายปราสาทขึ้นมาใหม่ในบริเวณปราสาทโอฮิระเดิม แต่ก็ไม่ได้อ้างอิงรูปร่างปราสาทเก่า แต่ดูเหมือนเป็นอาคารสมัยใหม่มากกว่า ตัวอาคารเปิดให้เข้าชมได้ในวันธรรมดา แต่เรามาในวันเสาร์จึงไม่ได้เข้าไปชม แต่แค่ได้มาเดินดูจากด้านนอกก็พอแล้ว ที่จริงอาคารนี้ก็เป็นแค่ของปลอมที่สร้างเลียบแบบปราสาทโบราณแบบครึ่งๆกลางๆ ไม่ได้มีอะไรมาก
และนอกจากนี้แล้วในหมู่บ้านนี้เองก็มีฝาท่อโปเกมอน อยู่ในตำแหน่งที่สามารถเดินไปได้ วันนี้จึงสามารถไปตามเก็บภาพฝาท่อได้อีกแห่งด้วย
รายละเอียดของฝาท่อของที่นี่ https://local.pokemon.jp/manhole/desc/135/
จากเมืองไทวะ เดินมาทางเหนือไปเรือยๆ
ผ่านสะพานโคดาเตะ (古館橋) ข้ามแม่น้ำเซง (善川)
สะพานนี้ประดับสวยดี มีรูปนกที่หัวสะพาน
จากตรงนี้มองไปเห็นปราสาทโอฮิระที่เป็นเป้าหมายด้วย ครั้งนี้โชคดีที่พกกล้องกะทัดรัดมาด้วย เลยขยายเข้าไปถ่ายภาพชัดได้แม้จะอยู่ไกล นี่เป็นสิ่งที่กล้องมือถือธรรมดาถ่ายไม่ได้ และทำให้กล้องกะทัดรัดยังมีความจำเป็นอยู่แม้อยู่ในยุคสมาร์ตโฟน
เดินข้ามสะพานมาแล้วก็มุ่งหน้าต่อไป
ขยายเข้าไปทางโน้นเห็นภูเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ ภาพนี้ก็ใช้กล้องกะทัดรัดเพื่อขยายจึงเห็นภูเขาที่อยู่ไกลได้ชัดขึ้นมา
เริ่มเข้าใกล้ปราสาทไปเรื่อยๆ
แล้วก็เริ่มเห็นทางขึ้นไปสู่เนินที่ปราสาทตั้งอยู่
เดินขึ้นไปจากตรงนี้
แล้วก็มาถึงหน้าปราสาท
เดินขึ้นมาถึงแล้ว แต่ดูไม่ได้สวยอย่างที่คิด ดูแล้วมันก็คืออาคารสมัยใหม่ธรรมดาที่ใส่ส่วนยอดคล้ายปราสาทโบราณนั่นเอง
หน้าทางเข้าซึ่งตอนนี้ไม่ได้เปิดให้เข้าเพราะเปิดแค่วันธรรมดา
จากตรงนี้ส่องเข้าไปเห็นด้านในได้
เดินมาถ่ายจากด้านหลัง
ที่นั่งเล่นในบริเวณใกล้ปราสาท
ป้ายที่บอกว่าตรงนี้เคยมีปราสาทโอฮิระอยู่
ภาพป้ายถ่ายคู่กับปราสาท
เสร็จแล้วก็เดินกลับลงมา แล้วก็มุ่งไปทางตะวันออกต่อ ผ่านย่านที่อยู่อาศัย ชมปราสาทเสร็จแล้วเป้าหมายต่อไปก็คือไปหาฝาท่อโปเกมอน
ตรงนี้มีโรงเรียนประถมโอฮิระ (大衡小学校) เป็นโรงเรียนประถมประจำหมู่บ้าน
ในสนามเห็นมีคนมาเล่นกันอยู่ด้วย
เดินต่อมาตามทาง
จากตรงนี้เลี้ยวขวา
แล้วก็เริ่มจะเห็นที่หมาย
ข้ามถนนตรงนี้ไปก็ถึง
แล้วก็มาถึงที่หมาย มันโยว โอฮิระกัง (万葉・おおひら館) เป็นร้านขายของเล็กๆในบริเวณสวนสาธารณะ มันโยวครีเอตพาร์ก (万葉クリエートパーク)
และฝาท่อโปเกมอนก็ถูกวางอยู่หน้าทางเข้านี้เอง
โปเกมอนในฝาท่อนี้คือลาปลาส (ラプラス) พุรุริล (プルリル) เลิฟคัส (ラブカス)
เมื่อเก็บภาพฝาท่อที่เป็นเป้าหมายเสร็จต่อไปก็แวะกินอะไรที่นี่สักหน่อย ตรงนี้มีร้านอาหาร คิดกโกะโชกุโดว (きどっこ食堂)
ตัวร้านออกแบบมาเหมือนเป็นสถานีรถไฟ มีป้ายที่ทำเหมือนกับเป็นป้ายสถานีรถไฟด้วย แน่นอนว่าไม่ใช่ของจริง เพราะที่นี่ไม่มีรถไฟผ่านอยู่แล้ว
ภายในร้านก็ตกแต่งเหมือนเป็นขบวนรถไฟ
สั่งอาหารผ่านเครื่องขาย
เราสั่งเทมปุระอุดง ราคา ๕๕๐ เยน
หลังจากกินเสร็จจึงเข้ามาดูในร้านขายของนิดหน่อย แต่ก็ได้แค่ดูแบบรีบๆแล้วก็เข้าห้องน้ำแล้วก็ออกไป เพราะว่าต้องรีบไปขึ้นรถเมล์กลับ
จากนั้นได้เวลาเดินทางกลับโดยต้องไปขึ้นรถเมล์ให้ทัน แต่ว่าป้ายรถเมล์อยู่ไกลจากที่นี่ต้องเดินไป ถ้าไม่รีบก็จะไม่ทันแล้วตกรถแล้วต้องรอรอบถัดไปอีก ๒ ชั่วโมง จึงรีบวิ่งไป
ระหว่างทางข้ามสะพานลอย
มองจากบนสะพานลอย
แล้วก็มาถึงบริเวณที่ในแผนที่ในกูเกิลระบุว่ามีจุดขึ้นรถเมล์ แต่ดูเหมือนว่ากูเกิลจะระบุไม่ค่อยตรง ทำให้พอถึงแล้วต้องมาตามหา ซึ่งก็ยังดีที่มาถึงทันพอมีเวลาเหลือให้หา แต่ก็ต้องรีบเร่งพอสมควร
แล้วก็มาพบป้ายรถเมล์ทันก่อนเวลารถออกคือเวลา 13:15 เพียง ๒ นาที
ส่วนฝั่งตรงข้ามนั้นเป็นที่ว่าการหมู่บ้านโอฮิระ (大衡村役場) ได้แต่มองจากตรงนี้ ไม่มีเวลาเข้าไปชมใกล้ๆ
แล้วก็รีบมาขึ้นรถเมล์เพื่อเดินทางกลับ
ระหว่างทางมองจากบนรถยังเห็นปราสาทโอฮิระได้ด้วย
ระหว่างทางรถเมล์ก็ผ่านเมืองไทวะ ลงจอดที่ป้ายศูนย์ฝึกอบรมชาวเมืองเมืองไทวะ (大和町町民研修センター)
แล้วก็มาจอดที่ป้ายท่ารถบัสเมืองไทวะที่เรามาลงตอนแรก แล้วก็ผ่านหน้าที่ว่าการเมืองไทวะ ซึ่งมีฝาท่อโปเกมอนของเมืองไทวะตั้งอยู่ เรารอจังหวัดที่รถผ่านฝาท่อแล้วก็ถ่ายภาพไว้ได้พอดี
อาคารที่ว่าการเมืองจากอีกมุม
แล้วก็ผ่านโรงพยาบาลคุโรกาวะ (黒川病院) ซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน
รถมาจอดอีกทีที่ป้ายโยชิโอกะฮิงาชิ (吉岡東) ทางตะวันออก ก่อนจะออกนอกตัวเมืองไป
แล้วก็จอดอีกทีที่ป้าย JA กรีนสาขาอาซาฮินะ (JAグリーンあさひな店)
จากนั้นรถเมล์จึงเดินทางกลับสู่เมืองเซนไดการเที่ยวของเราในวันนี้ก็จบลงแค่นี ถือเป็นเที่ยวสั้นๆใช้เวลา ๓ ชัวโมงครึ่ง ไม่มีอะไรมาก แต่ก็ได้ตามเก็บฝาโปเกมอนถึง ๒ อัน ถือว่าคุ้มค่าแล้ว
-----------------------------------------
囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧
หมวดหมู่
-- ประเทศญี่ปุ่น >> มิยางิ-- ท่องเที่ยว >> ปราสาท☑ >> ปราสาทญี่ปุ่น
-- บันเทิง >> เกม >> โปเกมอน