หมู่บ้านหลงจิ่ง ต้นตำรับชาเขียวอันลือชื่อแห่งหางโจว
เขียนเมื่อ 2012/02/17 10:41
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 23 ม.ค. 2012
เคยเล่าไปว่าเมื่อช่วงวันที่ 22 ม.ค. นั้นมีหิมะตกที่หางโจวและบริเวณรอบๆ และวันนั้นเราได้ไปเที่ยวเมืองจินหัว https://phyblas.hinaboshi.com/20120123
พอวันต่อมาก็ไม่มีหิมะตกแล้ว แต่ก็บังเอิญโชคดีที่วันนั้นสถานที่ที่เราไปนั้นเป็นบนเขา ก็เลยได้เห็นหิมะที่ค้างอยู่จากเมื่อวาน ในขณะที่ภายในตัวเมืองนั้นไม่หลงเหลือหิมะให้ได้ชม แต่บนเขานั้นกลับสวยงามมาก
สถานที่ที่เรากับเพื่อนตั้งใจจะมาเที่ยวคราวนี้คือหมู่บ้านหลงจิ่ง (龙井村) หมู่บ้านบนเขาซึ่งอยู่ทางตะวันตกของซีหู ที่นี่เป็นแหล่งผลิตผลิตภัณฑ์ขึ้นชื่ออย่างหนึ่งของหางโจว นั่นคือชาหลงจิ่ง (龙井茶) ซึ่งเขาว่ากันว่าเป็นชาเขียวที่ดีที่สุดของจีน
ชาหลงจิ่งส่วนใหญ่นั้นจะปลูกกันแถวหมู่บ้านแห่งนี้และบริเวณรอบๆ ถ้าปลูกนอกหางโจวละก็โดยทั่วไปแล้วเป็นของปลอมทั้งสิ้น ซึ่งรสชาติจะสู้ของแท้ไม่ได้
ตอนที่เราไปนั้นนั่งรถเมล์สาย 27 ไปลงสุดสาย ซึ่งลงตรงสวนหลงจิ่งซาน (龙井山园) ซึ่งดันปิดอยู่ แต่ว่าตำแหน่งที่ลงตรงนั้นไม่ใช่หมู่บ้านหลงจิ่ง แต่ไม่รู้ว่าต้องเดินขึ้นเขาต่อหรือว่าเดินลงจากตรงนั้นไป เมื่อถามจากคนแถวนั้นก็ได้ความว่าต้องลงไป แต่เนื่องจากเขาแนะนำว่าถ้าเดินขึ้นไปจะมีถ้ำที่น่าสนใจให้เที่ยว และเราก็คิดว่ายิ่งขึ้นสูงหิมะน่าจะยิ่งเยอะยิ่งสวย จึงตัดสินใจเดินต่อขึ้นไปก่อนค่อยย้อนกลับ
แล้วเราก็เดินขึ้นเขาต่อไปจนเจอหมู่บ้านอีกแห่งซึ่งไม่ได้อยู่ในเป้าหมายแต่แรก นั่นคือหมู่บ้านเวิงเจียซาน (翁家山村) แล้วเดินผ่านไปจนถึงถ้ำยานเสีย (烟霞洞) แล้วจึงค่อยเดินกลับลงมายังหมู่บ้านหลงจิ่ง ระหว่างทางที่เดินนั้นก็เจอทิวทัศน์ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะเต็มไปหมดสวยงาม รู้สึกคุ้มค่าที่มาอย่างมาก
ภาพที่เห็นเมื่อขึ้นรถเมล์มาจนสุดทาง พบหิมะประปราย
มองออกไปทางเขาไกลทางโน้น
เห็นเป็นสีขาวๆสวยงาม
สวนหลงจิ่งซานซึ่งตอนนี้ปิดอยู่ ไม่งั้นคงจะได้เข้าไปชมดูสักหน่อย
เราก็เดินขึ้นเขาต่อมาก็จะพบกับบริเวณที่เป็นหมู่บ้านบนเขา
ภาพมุมสูง มองแบบนี้แล้วสวย
เขากำลังตากเนื้อ
เมื่อเดินต่อมาเราก็เจอถ้ำยานเสีย แต่มันต่างจากที่จินตนาการไว้ เพราะเป็นแค่ถ้ำเล็กๆและที่ปากทางเข้ามีคนมาจุดธูปบูชาเต็มไปหมด
ก็แค่ถ้ำเล็กๆ
ภายในถ้ำเต็มไปด้วยรูปแกะสลัก
ไอ้ตอนที่เราอยู่ในถ้ำเขาดันจุดประทัดตรุษจีนพอดีเลย เสียงดังสนั่นหวั่นไหวหนวกหูทีเดียว แต่เราก็ไม่วายหยิบกล้องมาถ่ายภาพประทัด จุดกันต่อหน้าต่อตาเลย
หลังจากที่ชมหมู่บ้านด้านบนเขาและถ้ำเสร็จ เราก็เดินย้อนกลับลงมาจนถึงหมู่บ้านหลงจิ่งอันเป็นเป้าหมายแต่ดั้งเดิมล่ะ
หน้าทางเข้าหมู่บ้าน
เข้ามาในบริเวณหมู่บ้าน
บริเวณไร่ชา
ไร่ชานั้นมีทั้งที่เห็นอยู่ตรงหน้า และถ้ามองไปไกลๆบนเขาก็เป็นไร่ชาเช่นกัน เขาปลูกกันเป็นขั้นบันไดเต็มเขา ดูแล้วสวยงามมาก
เราก็เดินลึกเข้าไปในหมู่บ้านเรื่อยๆ ก็ค่อนข้างเงียบเหงาเนื่องจากตรุษจีน ร้านค้าอะไรต่างๆก็ไม่ค่อยเปิด
ตากไก่กันอย่างนี้เลย
ตรุษจีนจุดพลุกันแดงเกลื่อนเลย แล้วก็ต้องมาคอยเก็บ
หิมะขาวถูกปนด้วยประทัดแดง สวยงาม (ตรงไหนกันเนี่ย!?)
ซุ้มดอกไม้สวยราวกับมีใครแต่งงานเลย
ด้านในตรงนี้เหมือนจะเป็นสวนสวยๆซึ่งต้องจ่ายเงิน ๑๐ หยวนเป็นค่าเข้า แต่เราตัดสินใจไม่เข้าเพราะเดินมาตั้งเยอะก็เหนื่อยกันแล้ว และกำลังหิวอยู่อยากไปหาอะไรกินกันก่อนมากกว่า
แต่ว่าแทบจะหาร้านที่เปิดไม่ได้เลย ตรุษจีนทำให้บรรยากาศค่อนข้างเงียบเหงาเกินจินตนาการ
แต่แล้วเราไปเจอร้านหนึ่งที่เปิดอยู่ แต่เจ้าของร้านเป็นคนแก่มาก พอคุยแล้วเขาก็จะเอาแต่ขายของราคาแพงค่าเดียว จะต่อราคาให้ช่วยลดก็ไม่ยอม ไอ้เราก็เลยงอนเดินออกมาเลย ซึ่งเขาก็ไม่ง้ออีก
แล้วก็มาเจออีกร้านหนึ่ง ร้านนี้คนขายก็เป็นคนแก่อีกเช่นกัน คราวนี้คุยกันอยู่นานจนสั่งข้าวอะไรได้แล้ว แต่เขาบอกว่าถ้าไม่ดื่มชาของเขาด้วยเขาก็จะไม่ทำข้าวให้ แต่ชาเขาขายแพงมาก ที่จริงเราแค่อยากจะกินข้าวเท่านั้นเอง แต่เขาก็ยืนยันจะไม่ทำให้ถ้าไม่สั่งชา สุดท้ายเรากับเพื่อนก็งอนเดินออกจากร้านอีกเช่นเคย ซึ่งเขาก็ไม่สนใจ
ดูแล้วเหมือนคนที่่นี่เขาไม่ค่อยง้อลูกค้าเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะเป็นวันตรุษจีน เขาอาจจะอยากพักผ่อนมากกว่า คือถ้ามีลูกค้ามาเขาก็จะทำงาน แต่ถ้าไม่มีเขาก็ไม่สน ประมาณนั้น เราก็พลาดเองที่มาช่วงตรุษจีน ไม่งั้นคงมีทางเลือกมากกว่านี้
แต่ลองคิดดูหากไม่มาตอนนี้เราก็คงจะไม่ได้เห็นทิวทัศน์หิมะสวยงามอย่างนี้ เพราะฉะนั้นไม่คิดว่าตัวเองมาผิดวันหรอก
การเดินเที่ยวในหมู่บ้านบนเขาก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ หลังจากนี้เราก็ลงไปหาอะไรกินที่ตัวเมือง แล้วก็ไปเดินเล่นรอบซีหู ตามที่เล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20120124