อาเตอลีเยของอาช่า ตอนที่ ๔ : สาวน้อยตุ๊กตาจักรกลแห่งหอสมุดลึกลับ
เขียนเมื่อ 2015/08/19 21:58
แก้ไขล่าสุด 2024/02/23 18:44
>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่อาช่าตื่นขึ้นมาจากความฝันเรื่องราวในอดีตเมื่อครั้งที่อยู่กับนิโอแล้วเธอก็เริ่มเช้าวันใหม่และพยายามต่อไป
วันหนึ่งเมื่อเข้าไปในร้านขายของอาช่าก็เจอกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อนกำลังคุยอยู่กับเมริเอ็ตตา บอกว่ากำลังต้องการของบางอย่างที่ส่งประกายแสงระยิบระยับ
อาช่าเข้าไปถามเมริเอ็ตตาจึงรู้ว่านั่นเรียกว่าโฮมุนคูลุส เป็นมนุษย์ขนาดเล็กที่สร้างขึ้นจากวิชาเล่นแร่แปรธาตุ เมริเอ็ตตาก็บอกว่าเธอเองก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับโฮมุนคูลุสเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าของที่โฮมุนคูลุสต้องการคืออะไร แฮรีเข้ามาพอดีแล้วก็บอกว่าของที่โฮมุนคูลุสต้องการน่าจะเป็นพวกหินแร่ แต่ก็ชั่งใจอยู่ว่าพวกโฮมุนคูลุสจะรู้คุณค่าของสิ่งของอย่างที่มนุษย์รู้จริงๆหรือ
เออร์นีมาหาอาช่าที่อาเตอลีเยเพราะมีเรื่องกลุ้มใจ เขาอยากให้อาช่าช่วยทำยาไปส่งให้เพิ่มเติมสักหน่อยเพราะทำสินค้าหายไป อาช่าก็ตอบรับอย่างไม่ลังเล
อาช่าพยายามจะฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุเพิ่มเติมแต่ว่าอ่านหนังสือที่วิลเบลเคยให้ยืมมาหมดแล้วก็เลยไปถามวิลเบลว่าจะหาหนังสือจากไหนได้อีก เธอก็บอกว่าหนังสือที่เธอเอามานั้นก็มาจากแฮรีอีกทีดังนั้นถ้าอยากได้หนังสือคงต้องไปคุยกับเขา
ที่ตลาดนัดตรงลานกว้างอาช่าเห็นเมริเอ็ตตาออกมาเดินซื้อของ ในขณะนั้นเห็นคีธกริฟกำลังเดินอยู่พอดี เมริเอ็ตตามีท่าทีเหมือนจะชอบคีธกริฟเลยพยายามไล่ตามไปจะคุยด้วย แต่จู่ๆเขาก็หายตัวไปแล้วแฮรีก็โผล่มาแทนทำเอาเธอเซ็งไปเลย เธอบอกว่าทั้งคีธกริฟและแฮรีต่างก็ไว้หนวดเหมือนกันทั้งคู่แต่กลับต่างกันลิบลับเลย
อาช่าเข้าไปคุยกับแฮรีถามเรื่องหนังสือก็ได้รู้ว่าหนังสือนั้นเป็นวิชาความรู้เก่าแก่ และยังแนะนำว่าถ้าอยากหาหนังสือมากกว่านี้ให้ลองไปทางใต้ มีคฤหาสน์แห่งหนึ่งตั้งอยู่กลางป่า ในนั้นเป็นห้องสมุดขนาดใหญ่ มีผู้หญิงคนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังที่นั่น
กลับมาที่อาเตอลีเย มาริออนเข้ามาหาอาช่าแล้วบอกว่าให้ช่วยสนิทกับลินคาเข้าไว้สักหน่อยเพราะอยากให้เธอมีเพื่อน แล้วก็ยังถือโอกาสเล่าเกี่ยวกับบ้านเกิดของตัวเองที่จากมาอีก เห็นบอกว่าอยู่ไกลไปทางตะวันตกมากถ้าเดินทางละก็ต้องใช้เวลาสัก ๓ เดือนได้
ต่อมาเมื่ออาช่าไปหามาริออนที่สำนักงานของเธอบ้างเพื่อเอาเค้กมาให้ทานก็พบว่าเธอกำลังปวดหัวกับเอกสารที่กองเป็นตั้ง พออาช่าถามถึงมาริออนก็บ่นถึงเจ้านายตัวเองอย่างอารมณ์เสียมากมาย
อาช่าออกเดินทางอีกครั้ง คราวนี้เพื่อจะไปยังหอสมุดลึกลับทางใต้ ระหว่างทางลินคาชื่นชมว่าอาช่าใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุทำได้ทุกอย่างเลย ตัวเองก็อยากจะฝึกทำอาหารให้เป็นบ้างเหมือนกัน อาช่าเลยอาสาช่วยสอนให้
เดินทางมาถึงหอสมุดลึกลับทางใต้ที่แฮรีบอกแล้ว แต่อาช่ารู้สึกว่าที่นี่ดูเหมือนเป็นหอคอยมากกว่าเป็นหอสมุด
เมื่อเดินเข้ามาเรื่อยๆจนถึงด้านในก็พบว่าที่นี่เป็นห้องสมุดที่กว้างขวางมากมาย
ในนี้เธอได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งอยู่คนเดียวในนี้ท่ามกลางมอนสเตอร์มากมาย เธอชื่อโอดีเลีย (オディーリア, Odileia) เป็นบรรณารักษ์ของห้องสมุดแห่งนี้ ไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นเหมือนตุ๊กตาจักรกลที่ถูกสร้างขึ้นให้มีชีวิตจิตใจแต่ว่าลักษณะการพูดจาแบบไม่ต่อเนื่องฟังดูคล้ายหุ่นยนต์และไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกทางหน้าตา เธอบอกว่าห้องสมุดนี้สร้างขึ้นเมื่อ ๙๒๘ ปีก่อน มีชั้นหนังสือกว่าแปดสิบล้านชั้น
เมื่อแนะนำห้องสมุดเสร็จแล้วโอดีเลียก็ปล่อยให้อาช่าเดินเข้าไปดูหนังสือได้ตามอัธยาศรัย ตอนนี้ถ้าหากคุยกับเธอก็สามารถซื้อไอเท็มบางอย่างและคู่มือผสมไอเท็มได้ด้วย แต่เป็นของเลเวลสูงๆซะมาก
แต่เมื่อเดินลึกเข้าไปสำรวจด้านในก็พบมอนสเตอร์เข้ามาโจมตีจึงต้องต่อสู้ เมื่อชนะแล้วโอดีเลียจึงเข้ามาหาแล้วบอกว่าที่นี่มีบางอย่างบกพร่องอยู่ทำให้ต้องระวังตัวให้ดีด้วย
อาช่าเดินสำรวจไปทั่วพบหนังสือเต็มไปหมดไม่รู้จะหยิบเล่มไหนดีก็เลยกลับมาถามโอดีเลียให้ช่วยค้นหา พอให้สืบค้นหนังสือที่เกี่ยวกับวิชาเล่นแร่แปรธาตุผลการค้นก็ออกมา ๕๘๔๐๐ เล่ม ซึ่งเยอะเกินไป จึงลองเพิ่มคำค้นหา "ดอกไม้" เข้าไปด้วย พอลองแบบนี้ปรากฏว่าเกิดข้อผิดพลาดขึ้น ผลการค้นหาล้มเหลวโดยไม่ทราบสาเหตุ
แต่โอดีเลียก็ได้แนะนำให้ลองไปที่ตู้หนังสือที่ค้นเจอตอนแรกซึ่งอยู่ที่ชั้น ๔ แต่ระหว่างทางไปนั้นพอดีมีอะไรบางอย่างมาปิดทางอยู่เธอเลยสั่งให้มอนสเตอร์ช่วยเปิดทางให้
อาช่ามาจนถึงตู้หนังสือที่โอดีเลียแนะนำแล้วก็ได้เจอกับคีธกริฟอีกแล้ว เขาก็กำลังอ่านหนังสือที่นี่อยู่พอไปรบกวนเขาก็ทำท่าไม่พอใจ แต่ก็ช่วยแนะนำหนังสือให้เล่มนึงพร้อมทั้งบอกใบ้ข้อมูลอะไรเพิ่มให้อีกหลายอย่าง
อาช่าได้แต่เดินจากออกมาอย่างเงียบๆแล้วก็สำรวจห้องสมุดต่ออีกสักพัก เดินลึกเข้าไปอีก ระหว่างนั้นก็เจอมอนสเตอร์ตามทางซึ่งโหดๆทั้งนั้น
สุดท้ายก็กลับขึ้นมาหาโอดีเลียเพื่อเอาหนังสือที่คีธกริฟแนะนำให้มาลงทะเบียนขอยืม
พอถึงตอนนี้สามารถชวนโอดีเลียมาเป็นพวกได้แล้ว
จากนั้นอาช่าจึงพาโอดีเลียออกเดินทางไปด้วยเพื่อสำรวจพื้นที่ชุ่มน้ำเอิสเทิน (エステン湿原) ที่นั่นอาช่าได้เจอนานาคาและยูริสอีกครั้ง เธอบอกว่าน้ำที่นี่ดูเหมือนจะมีพิษให้ระวังตัวด้วยเพราะเมื่อก่อนมีมอนสเตอร์ที่ปล่อยพิษทิ้งเอาไว้ ตอนนี้มันไม่อยู่แล้วแต่ก็ยังมีพิษหลงเหลืออยู่
ที่นี่โอดีเลียได้ออกโรงเป็นครั้งแรก เธอโจมตีศัตรูทีเดียวเป็นกลุ่มด้วยสายฟ้า และยังสามารถใช้สกิลเรียกพวกออกมาช่วยโจมตีได้ด้วย
หลังจากนั้นกลับมายังหอสมุดอีกครั้ง อาช่าถามโอดีเลียว่าปกติเธออยู่ที่นี่ทำอะไรบ้างเหรอเธอก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไรแค่เฝ้ารออย่างเดียว ไม่จำเป็นต้องนอนหรือกินอะไรด้วยเพราะเป็นหุ่นยนต์ แต่เธอก็สามารถทานอาหารได้ถ้าอยากทานแม้จะไม่จำเป็นก็ตาม เธอยังเล่าว่าเจ้านายที่สร้างเธอไว้จะเคยให้กินของหวานแล้วเธอติดใจมากจึงอยากกินอีก อาช่าจึงสัญญาว่าไว้จะหาของหวานมาให้เธอทาน
ต่อมาพวกอาช่าเดินทางกลับฟิร์ซแบร์ก ระหว่างทางตอนที่เดินผ่านป่าน้ำบาดาล (湧き水の森) อาช่าก็เริ่มสอนลินคาทำอาหาร แต่พอบอกลินคาว่าให้เริ่มหั่นเนื้อเธอก็ใช้ดาบฟันจนเละ หลังจากนั้นจึงเริ่มสอนการใช้ไฟย่างเนื้อเธอจึงเริ่มจะพอทำได้ขึ้นมา
และที่นั่นอาช่ายังได้เจอกับรานันอีกครั้ง เขายังคงพูดอะไรเหมือนเป็นกวีที่ฟังดูโรแมนติกซึ่งยากจะเข้าใจอีกเช่นเคย
อาช่ากลับมาถึงฟิร์ซแบร์กและตั้งใจอ่านหนังสือที่คีธกริฟแนะนำให้มาอย่างตั้งใจจนโต้รุ่ง ในนี้เขียนถึงดอกไม้ที่บานอยู่ตามที่ต่างๆ นอกจากนี้ยังมีเขียนถึงดอกไม้ที่อื่นด้วย ที่หนึ่งที่อาช่ารู้จักคือแถวรีเซินกัง ซึ่งก็คือใกล้อาเตอลีเยของอาช่า
หลังจากที่สำรวจห้องสมุดลึกลับจนได้หนังสือที่เป็นเบาะแสสำคัญมาแล้ว ที่หมายต่อไปของอาช่าตอนนี้คือ หุบเขาที่น้ำแห้งเหือด (涸れ谷) ซึ่ง "ดอกไม้ที่รอคอยสายฝน" อาจอยู่ที่นั่น
เพื่อหาเบาะแสที่จะช่วยนิโอ เป้าหมายต่อจากนี้ไปของอาช่าคือต้องตามหาดอกไม้ส่องแสงตามที่ต่างๆ ยังคงมีอะไรอีกมากมายรอเธออยู่
>> อ่านตอนต่อไป
>> อ่านตอนที่แล้ว
หลังจากที่อาช่าตื่นขึ้นมาจากความฝันเรื่องราวในอดีตเมื่อครั้งที่อยู่กับนิโอแล้วเธอก็เริ่มเช้าวันใหม่และพยายามต่อไป
วันหนึ่งเมื่อเข้าไปในร้านขายของอาช่าก็เจอกับสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆที่ไม่เคยเห็นมาก่อนกำลังคุยอยู่กับเมริเอ็ตตา บอกว่ากำลังต้องการของบางอย่างที่ส่งประกายแสงระยิบระยับ
อาช่าเข้าไปถามเมริเอ็ตตาจึงรู้ว่านั่นเรียกว่าโฮมุนคูลุส เป็นมนุษย์ขนาดเล็กที่สร้างขึ้นจากวิชาเล่นแร่แปรธาตุ เมริเอ็ตตาก็บอกว่าเธอเองก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับโฮมุนคูลุสเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าของที่โฮมุนคูลุสต้องการคืออะไร แฮรีเข้ามาพอดีแล้วก็บอกว่าของที่โฮมุนคูลุสต้องการน่าจะเป็นพวกหินแร่ แต่ก็ชั่งใจอยู่ว่าพวกโฮมุนคูลุสจะรู้คุณค่าของสิ่งของอย่างที่มนุษย์รู้จริงๆหรือ
เออร์นีมาหาอาช่าที่อาเตอลีเยเพราะมีเรื่องกลุ้มใจ เขาอยากให้อาช่าช่วยทำยาไปส่งให้เพิ่มเติมสักหน่อยเพราะทำสินค้าหายไป อาช่าก็ตอบรับอย่างไม่ลังเล
อาช่าพยายามจะฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุเพิ่มเติมแต่ว่าอ่านหนังสือที่วิลเบลเคยให้ยืมมาหมดแล้วก็เลยไปถามวิลเบลว่าจะหาหนังสือจากไหนได้อีก เธอก็บอกว่าหนังสือที่เธอเอามานั้นก็มาจากแฮรีอีกทีดังนั้นถ้าอยากได้หนังสือคงต้องไปคุยกับเขา
ที่ตลาดนัดตรงลานกว้างอาช่าเห็นเมริเอ็ตตาออกมาเดินซื้อของ ในขณะนั้นเห็นคีธกริฟกำลังเดินอยู่พอดี เมริเอ็ตตามีท่าทีเหมือนจะชอบคีธกริฟเลยพยายามไล่ตามไปจะคุยด้วย แต่จู่ๆเขาก็หายตัวไปแล้วแฮรีก็โผล่มาแทนทำเอาเธอเซ็งไปเลย เธอบอกว่าทั้งคีธกริฟและแฮรีต่างก็ไว้หนวดเหมือนกันทั้งคู่แต่กลับต่างกันลิบลับเลย
อาช่าเข้าไปคุยกับแฮรีถามเรื่องหนังสือก็ได้รู้ว่าหนังสือนั้นเป็นวิชาความรู้เก่าแก่ และยังแนะนำว่าถ้าอยากหาหนังสือมากกว่านี้ให้ลองไปทางใต้ มีคฤหาสน์แห่งหนึ่งตั้งอยู่กลางป่า ในนั้นเป็นห้องสมุดขนาดใหญ่ มีผู้หญิงคนหนึ่งใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังที่นั่น
กลับมาที่อาเตอลีเย มาริออนเข้ามาหาอาช่าแล้วบอกว่าให้ช่วยสนิทกับลินคาเข้าไว้สักหน่อยเพราะอยากให้เธอมีเพื่อน แล้วก็ยังถือโอกาสเล่าเกี่ยวกับบ้านเกิดของตัวเองที่จากมาอีก เห็นบอกว่าอยู่ไกลไปทางตะวันตกมากถ้าเดินทางละก็ต้องใช้เวลาสัก ๓ เดือนได้
ต่อมาเมื่ออาช่าไปหามาริออนที่สำนักงานของเธอบ้างเพื่อเอาเค้กมาให้ทานก็พบว่าเธอกำลังปวดหัวกับเอกสารที่กองเป็นตั้ง พออาช่าถามถึงมาริออนก็บ่นถึงเจ้านายตัวเองอย่างอารมณ์เสียมากมาย
อาช่าออกเดินทางอีกครั้ง คราวนี้เพื่อจะไปยังหอสมุดลึกลับทางใต้ ระหว่างทางลินคาชื่นชมว่าอาช่าใช้วิชาเล่นแร่แปรธาตุทำได้ทุกอย่างเลย ตัวเองก็อยากจะฝึกทำอาหารให้เป็นบ้างเหมือนกัน อาช่าเลยอาสาช่วยสอนให้
เดินทางมาถึงหอสมุดลึกลับทางใต้ที่แฮรีบอกแล้ว แต่อาช่ารู้สึกว่าที่นี่ดูเหมือนเป็นหอคอยมากกว่าเป็นหอสมุด
เมื่อเดินเข้ามาเรื่อยๆจนถึงด้านในก็พบว่าที่นี่เป็นห้องสมุดที่กว้างขวางมากมาย
ในนี้เธอได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งอยู่คนเดียวในนี้ท่ามกลางมอนสเตอร์มากมาย เธอชื่อโอดีเลีย (オディーリア, Odileia) เป็นบรรณารักษ์ของห้องสมุดแห่งนี้ ไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นเหมือนตุ๊กตาจักรกลที่ถูกสร้างขึ้นให้มีชีวิตจิตใจแต่ว่าลักษณะการพูดจาแบบไม่ต่อเนื่องฟังดูคล้ายหุ่นยนต์และไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกทางหน้าตา เธอบอกว่าห้องสมุดนี้สร้างขึ้นเมื่อ ๙๒๘ ปีก่อน มีชั้นหนังสือกว่าแปดสิบล้านชั้น
เมื่อแนะนำห้องสมุดเสร็จแล้วโอดีเลียก็ปล่อยให้อาช่าเดินเข้าไปดูหนังสือได้ตามอัธยาศรัย ตอนนี้ถ้าหากคุยกับเธอก็สามารถซื้อไอเท็มบางอย่างและคู่มือผสมไอเท็มได้ด้วย แต่เป็นของเลเวลสูงๆซะมาก
แต่เมื่อเดินลึกเข้าไปสำรวจด้านในก็พบมอนสเตอร์เข้ามาโจมตีจึงต้องต่อสู้ เมื่อชนะแล้วโอดีเลียจึงเข้ามาหาแล้วบอกว่าที่นี่มีบางอย่างบกพร่องอยู่ทำให้ต้องระวังตัวให้ดีด้วย
อาช่าเดินสำรวจไปทั่วพบหนังสือเต็มไปหมดไม่รู้จะหยิบเล่มไหนดีก็เลยกลับมาถามโอดีเลียให้ช่วยค้นหา พอให้สืบค้นหนังสือที่เกี่ยวกับวิชาเล่นแร่แปรธาตุผลการค้นก็ออกมา ๕๘๔๐๐ เล่ม ซึ่งเยอะเกินไป จึงลองเพิ่มคำค้นหา "ดอกไม้" เข้าไปด้วย พอลองแบบนี้ปรากฏว่าเกิดข้อผิดพลาดขึ้น ผลการค้นหาล้มเหลวโดยไม่ทราบสาเหตุ
แต่โอดีเลียก็ได้แนะนำให้ลองไปที่ตู้หนังสือที่ค้นเจอตอนแรกซึ่งอยู่ที่ชั้น ๔ แต่ระหว่างทางไปนั้นพอดีมีอะไรบางอย่างมาปิดทางอยู่เธอเลยสั่งให้มอนสเตอร์ช่วยเปิดทางให้
อาช่ามาจนถึงตู้หนังสือที่โอดีเลียแนะนำแล้วก็ได้เจอกับคีธกริฟอีกแล้ว เขาก็กำลังอ่านหนังสือที่นี่อยู่พอไปรบกวนเขาก็ทำท่าไม่พอใจ แต่ก็ช่วยแนะนำหนังสือให้เล่มนึงพร้อมทั้งบอกใบ้ข้อมูลอะไรเพิ่มให้อีกหลายอย่าง
อาช่าได้แต่เดินจากออกมาอย่างเงียบๆแล้วก็สำรวจห้องสมุดต่ออีกสักพัก เดินลึกเข้าไปอีก ระหว่างนั้นก็เจอมอนสเตอร์ตามทางซึ่งโหดๆทั้งนั้น
สุดท้ายก็กลับขึ้นมาหาโอดีเลียเพื่อเอาหนังสือที่คีธกริฟแนะนำให้มาลงทะเบียนขอยืม
พอถึงตอนนี้สามารถชวนโอดีเลียมาเป็นพวกได้แล้ว
จากนั้นอาช่าจึงพาโอดีเลียออกเดินทางไปด้วยเพื่อสำรวจพื้นที่ชุ่มน้ำเอิสเทิน (エステン湿原) ที่นั่นอาช่าได้เจอนานาคาและยูริสอีกครั้ง เธอบอกว่าน้ำที่นี่ดูเหมือนจะมีพิษให้ระวังตัวด้วยเพราะเมื่อก่อนมีมอนสเตอร์ที่ปล่อยพิษทิ้งเอาไว้ ตอนนี้มันไม่อยู่แล้วแต่ก็ยังมีพิษหลงเหลืออยู่
ที่นี่โอดีเลียได้ออกโรงเป็นครั้งแรก เธอโจมตีศัตรูทีเดียวเป็นกลุ่มด้วยสายฟ้า และยังสามารถใช้สกิลเรียกพวกออกมาช่วยโจมตีได้ด้วย
หลังจากนั้นกลับมายังหอสมุดอีกครั้ง อาช่าถามโอดีเลียว่าปกติเธออยู่ที่นี่ทำอะไรบ้างเหรอเธอก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไรแค่เฝ้ารออย่างเดียว ไม่จำเป็นต้องนอนหรือกินอะไรด้วยเพราะเป็นหุ่นยนต์ แต่เธอก็สามารถทานอาหารได้ถ้าอยากทานแม้จะไม่จำเป็นก็ตาม เธอยังเล่าว่าเจ้านายที่สร้างเธอไว้จะเคยให้กินของหวานแล้วเธอติดใจมากจึงอยากกินอีก อาช่าจึงสัญญาว่าไว้จะหาของหวานมาให้เธอทาน
ต่อมาพวกอาช่าเดินทางกลับฟิร์ซแบร์ก ระหว่างทางตอนที่เดินผ่านป่าน้ำบาดาล (湧き水の森) อาช่าก็เริ่มสอนลินคาทำอาหาร แต่พอบอกลินคาว่าให้เริ่มหั่นเนื้อเธอก็ใช้ดาบฟันจนเละ หลังจากนั้นจึงเริ่มสอนการใช้ไฟย่างเนื้อเธอจึงเริ่มจะพอทำได้ขึ้นมา
และที่นั่นอาช่ายังได้เจอกับรานันอีกครั้ง เขายังคงพูดอะไรเหมือนเป็นกวีที่ฟังดูโรแมนติกซึ่งยากจะเข้าใจอีกเช่นเคย
อาช่ากลับมาถึงฟิร์ซแบร์กและตั้งใจอ่านหนังสือที่คีธกริฟแนะนำให้มาอย่างตั้งใจจนโต้รุ่ง ในนี้เขียนถึงดอกไม้ที่บานอยู่ตามที่ต่างๆ นอกจากนี้ยังมีเขียนถึงดอกไม้ที่อื่นด้วย ที่หนึ่งที่อาช่ารู้จักคือแถวรีเซินกัง ซึ่งก็คือใกล้อาเตอลีเยของอาช่า
หลังจากที่สำรวจห้องสมุดลึกลับจนได้หนังสือที่เป็นเบาะแสสำคัญมาแล้ว ที่หมายต่อไปของอาช่าตอนนี้คือ หุบเขาที่น้ำแห้งเหือด (涸れ谷) ซึ่ง "ดอกไม้ที่รอคอยสายฝน" อาจอยู่ที่นั่น
เพื่อหาเบาะแสที่จะช่วยนิโอ เป้าหมายต่อจากนี้ไปของอาช่าคือต้องตามหาดอกไม้ส่องแสงตามที่ต่างๆ ยังคงมีอะไรอีกมากมายรอเธออยู่
>> อ่านตอนต่อไป