เที่ยวปีนเขาจินเมี่ยนทางตะวันออกเฉียงเหนือของไทเป
เขียนเมื่อ 2018/09/30 22:37
แก้ไขล่าสุด 2022/10/17 05:40
หลังจากที่วันก่อนไปเที่ยวปีนเขาหนานก่างกับเพื่อนมา https://phyblas.hinaboshi.com/20180925
คราวนี้อยากปีนเขาอีก เลยชวนรุ่นน้องในมหาวิทยาลัยไปเที่ยวปีนเขาอีกแห่งในไทเป ครั้งนี้เลือกไปเขาจินเมี่ยน (金面山, จินเมี่ยนซาน)
เขาจินเมี่ยนเป็นเขาที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเมืองไทเป สามารถเดินทางไปจากเขตตัวเมืองได้ง่าย และเพราะอยู่ใกล้เมืองทำให้เมื่อขึ้นไปแล้วก็จะเห็นทิวทัศน์ตัวเมืองได้ดี
เส้นทางปีนเขานี้ค่อนข้างลำบาก มีส่วนที่เป็นโขดหินที่ไม่สามารถเดินธรรมดาด้วยเท้าได้ต้องปีนป่าย ทำให้อาจไม่เหมาะกับคนที่ไม่ชอบเที่ยวลุย
การเดินทางมาทำได้โดยนั่งรถไฟฟ้ามาลงที่สถานีซีหู (西湖站) ซึ่งอยู่ในสายสีน้ำตาล
ครั้งนี้เราเดินทางนั่งรถเมล์มาจากมหาวิทยาลัยชิงหัวในเมืองซินจู๋ มาลงที่สถานีต้าเฉียวโถว (大橋頭站) จากสถานีนั้นแทนที่จะนั่งรถไฟฟ้าโดยต้องเปลี่ยนรถถึงสามต่อ มีวิธีเดินทางที่ดีกว่านั้นคือนั่งรถเมล์สาย 173 มาลงที่นี่ ถึงจะนั่งรถเมล์มายังไงก็ต้องมาเริ่มต้นเดินที่สถานีซีหู
จากสถานี เดินต่อไปทางเหนือเข้าถนนสายที่มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเต๋อหมิง (德明財經科技大學)
ระหว่างทางเจอรถจักรยานยนต์ที่มีลายตัวละคร โกโตว จุง (五島 潤) จากอนิเมะ tenshi no 3P! (天使の3P!)
รถที่แปะลายอนิเมะแบบนี้มักถูกเรียกว่าอิตาชะ (痛車) แต่ถ้าเป็นรถจักรยานยนต์อาจถูกเรียกว่าอิตาไบก์ (痛バイク)
ดูแล้วเจ้าของรถคันนี้น่าจะเป็นโอตาคุ แถมยังเป็นโลลิคอนด้วย
เดินต่อมาก็เจอมหาวิทยาลัยอยู่ตรงนี้
แล้วก็เลี้ยวขวา พอเจอแฟมิลีมาร์ต (全家) ก็เลี้ยวซ้าย
ตรงนี้เป็นย่านที่อยู่อาศัย
เข้ามาเรื่อยๆก็เห็นทางขึ้นเขา
ทางเดินขึ้นเขาช่วงต้นๆสบายๆ มีบันได
เดินมานิดเดียวก็เจอทางแยก ทั้งสองทางสามารถขึ้นสู่ยอดเขาได้เหมือนกัน แต่จะต่างกันหน่อย สามารถขึ้นทางนึงแล้วไปลงอีกทางได้
เราเลือกไปทางขวาเพราะเห็นว่ามีวัดอยู่และมีห้องน้ำให้แวะใช้ด้วย แต่ที่จริงมารู้ตอนหลังว่าเส้นทางขวาเป็นทางที่ง่ายกว่า ดังนั้นหากใครอยากเดินแบบง่ายๆไม่ต้องปีนป่ายมากแนะนำทางขวา แต่ถ้าอยากขึ้นทางนึงลงอีกทางแนะนำให้เลือกขึ้นทางซ้ายแล้วลงทางขวาดีกว่า
เส้นทางเดินทางขวาซึ่งพาไปยังวัด
ระหว่างทางเจอทางแยก ถ้าไปทางซ้ายก็จะกลับไปรวมกับเส้นทางฝั่งซ้าย
แต่เราไปทางขวาต่อ ซึ่งเป็นเส้นทางเดินลง
เส้นทางจะพาลงต่ำลงเรื่อยๆจนมาถึงวัดจู๋เยวี่ย (竹月寺) ซึ่งก็เป็นวัดเล็กๆแห่งหนึ่งไม่มีอะไรมาก
ตอนแรกตั้งใจจะเข้าห้องน้ำที่ตรงวัดนี้ แต่ห้องน้ำที่นี่ถูกปิดอยู่ เลยถามคนที่วัดว่าเข้าตรงไหนได้ เขาก็บอกให้ลงเขาไปเลย เพราะข้างบนไม่มีห้องน้ำแล้ว
จุดที่ลงมาถึงนี้เป็นย่านชุมชนเล็กๆปากทางขึ้นเขาอีกทาง
อาคารทางซ้ายดูจะเป็นห้องทำกิจกรรม มีห้องน้ำสาธารณะที่ให้คนเข้าได้
เราเดินกลับขึ้นไปทางเดิม ผ่านวัดจู๋เยวี่ย ที่ด้านหลังวัดมีทางเดินขึ้นสู่เขาอีกทาง เป็นทางเล็กๆ
เส้นทางเดินลำบากเล็กน้อย แต่ก็ใช้ขาเดินธรรมดาได้ไม่ถึงขั้นต้องปีนป่าย
ถึงทางแยก ถ้าเลี้ยวขวาจะเป็นทางลงเขาอีกทาง ถ้าไปทางซ้ายก็ขึ้นเขาต่อ
เดินขึ้นเขาต่อ
มาถึงตรงนี้ทางจะเริ่มเป็นพื้นหิน เดินยากขึ้น
มีจุดชมทิวทัศน์แวะพักกลางทาง
ต่อขึ้นไปอีก ยิ่งใกล้ยอดก็ยิ่งต้องปีนป่ายมากขึ้น
ถึงยอดแล้ว ผู้คนเยอะแยะเต็มไปหมด พื้นเป็นหินก้อนใหญ่ๆหลายก้อน ทางเดินลำบาก แต่ละย่างก้าวต้องระวังมาก บางก้อนเป็นหน้าผาที่ถ้าตกลงไปก็อาจร่วงไปถึงข้างล่างได้เลย
ทิวทัศน์ที่มองเห็นจากตรงนี้
มองไปทางนี้จะเห็นสนามบินซงซาน (松山機場) ซึ่งเป็นสนามบินใจกลางเมืองไทเป ใช้สำหรับบินภายในไต้หวันเป็นหลัก
ขยายลึกเข้าไปจะเห็นตึกไทเป 101 ได้ด้วย แม้จะไกลไปสักหน่อยไม่เห็นชัดเท่าจากเจาหนานก่าง แต่ก็ยังเห็นได้ สมแล้วที่เป็นตึกที่สูงที่สุดในไต้หวัน
เรานั่งๆเดินๆอยู่บริเวณยอดตรงนี้สักพักจากนั้นก็เดินลงไปจากอีกทาง ตรงนี้เป็นศาลาลุ่นเจี้ยน (論劍亭) ที่พักระหว่างทาง
จากนั้นก็เดินลงผ่านทางเดินที่เป็นหน้าผา ต้องใช้มือช่วยในการปีนด้วยไม่งั้นจะปีนยาก ผิดกับทางที่ใช้ตอนเดินขึ้นมา
คราวนี้อยากปีนเขาอีก เลยชวนรุ่นน้องในมหาวิทยาลัยไปเที่ยวปีนเขาอีกแห่งในไทเป ครั้งนี้เลือกไปเขาจินเมี่ยน (金面山, จินเมี่ยนซาน)
เขาจินเมี่ยนเป็นเขาที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของตัวเมืองไทเป สามารถเดินทางไปจากเขตตัวเมืองได้ง่าย และเพราะอยู่ใกล้เมืองทำให้เมื่อขึ้นไปแล้วก็จะเห็นทิวทัศน์ตัวเมืองได้ดี
เส้นทางปีนเขานี้ค่อนข้างลำบาก มีส่วนที่เป็นโขดหินที่ไม่สามารถเดินธรรมดาด้วยเท้าได้ต้องปีนป่าย ทำให้อาจไม่เหมาะกับคนที่ไม่ชอบเที่ยวลุย
การเดินทางมาทำได้โดยนั่งรถไฟฟ้ามาลงที่สถานีซีหู (西湖站) ซึ่งอยู่ในสายสีน้ำตาล
ครั้งนี้เราเดินทางนั่งรถเมล์มาจากมหาวิทยาลัยชิงหัวในเมืองซินจู๋ มาลงที่สถานีต้าเฉียวโถว (大橋頭站) จากสถานีนั้นแทนที่จะนั่งรถไฟฟ้าโดยต้องเปลี่ยนรถถึงสามต่อ มีวิธีเดินทางที่ดีกว่านั้นคือนั่งรถเมล์สาย 173 มาลงที่นี่ ถึงจะนั่งรถเมล์มายังไงก็ต้องมาเริ่มต้นเดินที่สถานีซีหู
จากสถานี เดินต่อไปทางเหนือเข้าถนนสายที่มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเต๋อหมิง (德明財經科技大學)
ระหว่างทางเจอรถจักรยานยนต์ที่มีลายตัวละคร โกโตว จุง (五島 潤) จากอนิเมะ tenshi no 3P! (天使の3P!)
รถที่แปะลายอนิเมะแบบนี้มักถูกเรียกว่าอิตาชะ (痛車) แต่ถ้าเป็นรถจักรยานยนต์อาจถูกเรียกว่าอิตาไบก์ (痛バイク)
ดูแล้วเจ้าของรถคันนี้น่าจะเป็นโอตาคุ แถมยังเป็นโลลิคอนด้วย
เดินต่อมาก็เจอมหาวิทยาลัยอยู่ตรงนี้
แล้วก็เลี้ยวขวา พอเจอแฟมิลีมาร์ต (全家) ก็เลี้ยวซ้าย
ตรงนี้เป็นย่านที่อยู่อาศัย
เข้ามาเรื่อยๆก็เห็นทางขึ้นเขา
ทางเดินขึ้นเขาช่วงต้นๆสบายๆ มีบันได
เดินมานิดเดียวก็เจอทางแยก ทั้งสองทางสามารถขึ้นสู่ยอดเขาได้เหมือนกัน แต่จะต่างกันหน่อย สามารถขึ้นทางนึงแล้วไปลงอีกทางได้
เราเลือกไปทางขวาเพราะเห็นว่ามีวัดอยู่และมีห้องน้ำให้แวะใช้ด้วย แต่ที่จริงมารู้ตอนหลังว่าเส้นทางขวาเป็นทางที่ง่ายกว่า ดังนั้นหากใครอยากเดินแบบง่ายๆไม่ต้องปีนป่ายมากแนะนำทางขวา แต่ถ้าอยากขึ้นทางนึงลงอีกทางแนะนำให้เลือกขึ้นทางซ้ายแล้วลงทางขวาดีกว่า
เส้นทางเดินทางขวาซึ่งพาไปยังวัด
ระหว่างทางเจอทางแยก ถ้าไปทางซ้ายก็จะกลับไปรวมกับเส้นทางฝั่งซ้าย
แต่เราไปทางขวาต่อ ซึ่งเป็นเส้นทางเดินลง
เส้นทางจะพาลงต่ำลงเรื่อยๆจนมาถึงวัดจู๋เยวี่ย (竹月寺) ซึ่งก็เป็นวัดเล็กๆแห่งหนึ่งไม่มีอะไรมาก
ตอนแรกตั้งใจจะเข้าห้องน้ำที่ตรงวัดนี้ แต่ห้องน้ำที่นี่ถูกปิดอยู่ เลยถามคนที่วัดว่าเข้าตรงไหนได้ เขาก็บอกให้ลงเขาไปเลย เพราะข้างบนไม่มีห้องน้ำแล้ว
จุดที่ลงมาถึงนี้เป็นย่านชุมชนเล็กๆปากทางขึ้นเขาอีกทาง
อาคารทางซ้ายดูจะเป็นห้องทำกิจกรรม มีห้องน้ำสาธารณะที่ให้คนเข้าได้
เราเดินกลับขึ้นไปทางเดิม ผ่านวัดจู๋เยวี่ย ที่ด้านหลังวัดมีทางเดินขึ้นสู่เขาอีกทาง เป็นทางเล็กๆ
เส้นทางเดินลำบากเล็กน้อย แต่ก็ใช้ขาเดินธรรมดาได้ไม่ถึงขั้นต้องปีนป่าย
ถึงทางแยก ถ้าเลี้ยวขวาจะเป็นทางลงเขาอีกทาง ถ้าไปทางซ้ายก็ขึ้นเขาต่อ
เดินขึ้นเขาต่อ
มาถึงตรงนี้ทางจะเริ่มเป็นพื้นหิน เดินยากขึ้น
มีจุดชมทิวทัศน์แวะพักกลางทาง
ต่อขึ้นไปอีก ยิ่งใกล้ยอดก็ยิ่งต้องปีนป่ายมากขึ้น
ถึงยอดแล้ว ผู้คนเยอะแยะเต็มไปหมด พื้นเป็นหินก้อนใหญ่ๆหลายก้อน ทางเดินลำบาก แต่ละย่างก้าวต้องระวังมาก บางก้อนเป็นหน้าผาที่ถ้าตกลงไปก็อาจร่วงไปถึงข้างล่างได้เลย
ทิวทัศน์ที่มองเห็นจากตรงนี้
มองไปทางนี้จะเห็นสนามบินซงซาน (松山機場) ซึ่งเป็นสนามบินใจกลางเมืองไทเป ใช้สำหรับบินภายในไต้หวันเป็นหลัก
ขยายลึกเข้าไปจะเห็นตึกไทเป 101 ได้ด้วย แม้จะไกลไปสักหน่อยไม่เห็นชัดเท่าจากเจาหนานก่าง แต่ก็ยังเห็นได้ สมแล้วที่เป็นตึกที่สูงที่สุดในไต้หวัน
เรานั่งๆเดินๆอยู่บริเวณยอดตรงนี้สักพักจากนั้นก็เดินลงไปจากอีกทาง ตรงนี้เป็นศาลาลุ่นเจี้ยน (論劍亭) ที่พักระหว่างทาง
จากนั้นก็เดินลงผ่านทางเดินที่เป็นหน้าผา ต้องใช้มือช่วยในการปีนด้วยไม่งั้นจะปีนยาก ผิดกับทางที่ใช้ตอนเดินขึ้นมา
ระหว่างทางก็เห็นจุดที่ชมทิวทัศน์ได้ประปรายมุมนี้เห็นสนามบินซงซานได้ชัดเหมือนกัน
แม้เส้นทางจะดูลำบาก แต่ก็ทำให้ได้เห็นทิวทัศน์สวยระหว่างทาง
ลงมาเรื่อยๆทางก็เริ่มจะสะดวกขึ้น
ระหว่างทางยังเจอร่องรอยของเหมืองหินสมัยจักรพรรดิกวางซวี่ (光緒, ปี 1875-1908) แห่งราชวงศ์ชิงที่ถูกใช้เพื่อสกัดหินไปทำกำแพงเมืองไทเป
พอผ่านตรงนี้มาแล้วที่เหลือก็กลับไปยังตรงทางแยก จากนั้นก็กลับลงเขาจากปากทางเข้าเดิม
ระหว่างทางเดินผ่านร้านอาหารก็แวะกินก่อนกลับ ก็เจอร้านนี้
บะหมี่หอยนางรม (蚵仔麵) ราคา ๙๕
เกี๋ยวกุ้งทอด (蝦捲) ราคา ๘๐ แบ่งกันทานสองคน
พอกินเสร็จก็กลับไปที่สถานีรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางกลับไปยังท่ารถเพื่อนั่งรถเมล์กลับซินจู๋
สรุปเวลาที่ใช้ เราเริ่มปีนเขาตอน 10:45 และปีนกลับลงเขามาตอน 13:15 ดังนั้นโดยรวมแล้วใช้เวลาไปประมาณสองชั่วโมงครึ่ง