คันรันเตย์ ห้องชงชาเก่าแก่ที่ถูกใช้เพื่อชมจันทร์ริมชายฝั่งทะเล และพิพิธภัณฑ์มัตสึชิมะ
เขียนเมื่อ 2024/02/25 13:15
แก้ไขล่าสุด 2024/02/29 03:40
# ศุกร์ 23 ก.พ. 2023
บันทึกการเที่ยวมัตสึชิมะ ต่อจากตอนที่แล้วที่นั่งเรือชมในอ่าวมัตสึชิมะเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20240224
ก็เดินกลับมาขึ้นฝั่ง แล้วแวะมาที่อาคารมัตสึชิมะไคงังเรสต์เฮาส์ซึ่งเป็นที่ขายตั๋วขึ้นเรือ ครั้งนี้แวะมาเพื่อเข้าห้องน้ำสักหน่อย
ภายในเป็นศูนย์แนะนำการท่องเที่ยว
ตัวละครโมเอะที่เห็นตั้งอยู่เด่นนี้คือมัตสึชิมะ นาซึกิ (松島 名月) เป็นหนึ่งในตัวละคร อนเซงมุสึเมะ (温泉むすめ) ซึ่งเป็นตัวละครสาวที่เป็นตัวแทนของแหล่งท่องเที่ยวต่างๆในญี่ปุ่นและไต้หวัน ดังนั้นนี่จึงเป็นตัวละครตัวแทนของเมืองมัตสึชิมะแห่งนี้ เดี๋ยวไปเที่ยวไหนในเมืองนี้ก็จะได้เจออีกหลายที่เลย
จากนั้นเดินย้อนมาทางตะวันตก
เห็นพื้นหิมะโล่งๆแล้วเกิดคันไม้คันมืออยากขีดเขียนเล่นเหมือนที่เคยไปเที่ยวตามที่อื่นที่ผ่านๆมา ก็เลยจัดไป แต่ยังเขียนไม่ค่อยดีเท่าไหร่
จากนั้นก็ยังไม่ยอมแพ้ เลยลองหาที่เขียนใหม่ เจอตรงนี้ ฉากหลังสวยด้วย เลยเขียนแล้วถ่ายพร้อมด้านหลัง คราวนี้สวยกว่าหน่อย แต่ก็ยังอ่านยากอยู่ดี
จากนั้นก็ยังพยายามเขียนใหม่อีกครั้งใกล้ๆกันนี้ อันนี้น่าจะชัดที่สุดแล้ว
ถ่ายพร้อมฉากหลัง
จากนั้นเดินต่อมาทางตะวันตกอีกหน่อยเจอทางเข้าคันรันเตย์ (観瀾亭) ซึ่งเป้นห้องชงชาที่มีความเก่าแก่ประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนาน เคยเป็นที่พักดื่มชาของตระกูลดาเตะเมื่อมาชมจันทร์สวยที่ริมชายฝั่งมัตสึชิมะแห่งนี้ด้วย สามารถเข้าชมอาคารและพักดื่มชาได้ นอกจากนี้ในบริเวณนี้มีพิพิธภัณฑ์มัตสึชิมะ (松島博物館) ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆที่บอกเล่าประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง
เดินขึ้นไป
เมื่อขึั้นมาด้านบนหน้าทางเข้าก็มีจุดขายตั๋ว ตองจ่ายค่าเข้าชม ๒๐๐ เยน ซึ่งรวมทั้งส่วนอาคารคันรันเตย์และพิพิธภัณฑ์ด้วย
ทางเข้าชมในบริเวณ
ทางเดินเลียบริมฝั่งทะเลซ้าย และทางขวาเห็นตัวอาคาร
ห้องถูกตกแต่งสวยงามมาก
และมองไปยังทะเล ทิวทัศน์ชายฝั่งที่ปกคลุมด้วยหิมะนั้นช่างงดงาม
ในอาคารยังมีวางขายพวกของที่ระลึก
จากนั้นเดินลึกเข้าไป มีทางชี้เข้าไปในส่วนพิพิธภัณฑ์
ทางเข้าพิพิธภัณฑ์
ภายในก็เล็กนิดเดียว ผิดคาดมาก แทบจะไม่มีอะไรเลย
นี่คือป้ายสถานีรถไฟเก่าของสถานีมัตสึชิมะแห่งเก่าในอดีต เมื่อยุคแรกๆที่เส้นทางรถไฟสายหลักโทวโฮกุ (東北本線) ถูกสร้างขึ้นมาในปลายศตวรรษที่ 19 นั้นเส้นทางส่วนที่ผ่านเมืองมัตสึชิมะนั้นเคยลากผ่านสถานีริฟุ (利府駅) ในเมืองริฟุ (利府町) แล้วตัดไปยังสถานีชินาอินุมะ (品井沼駅) ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองมัตสึชิมะ แต่ว่าตอนหลังเส้นทางจากสถานีริฟุถูกยกเลิก ไปใช้เส้นทางที่ผ่านใกล้ริมชายฝั่งแทน สถานีมัตสึชิมะจึงถูกสร้างขึ้นใหม่ คือสถานีในปัจจุบัน เปิดใช้งานตั้งแต่ปี 1956
ภาพวาดยาวมาก
ตรงนี้มีวิดีโอฉายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เรานั่งพักชมสักพักนึง
ระหว่างนั้นได้หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูอุณหภูมิ ๑ องศาเท่านั้น หนาวมาก ในนี้ยังบอกว่าจะมีหิมะตกด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่เห็นว่าจะตกลงมา แต่แค่หิมะที่อยู่ตอนนี้ก็ยังคงเหลือไม่ละลายไปอีกหลายวันแล้ว
จากนั้นในพิพิธภัณฑ์ก็ไม่มีอะไรแล้ว จบแค่นี้เดินออกมา
ผ่านตรงจุดขายตั๋วมา ทางฝั่งโน้นเป็นสวน ยังมีอะไรให้ชมอีกหน่อย ตรงนี้ไม่เสียค่าเข้าชมด้วย
นี่เป็นประตูด้านหลังของพิพิธภัณฑ์ แต่เข้าไมไ่ด้พราะปิดไว้
ในบริเวณนี้มีพวกแผ่นป้ายจารึกข้อความต่างๆอยู่ประปราย
ตรงนี้เป็นทางลงออกไปข้างนอกทางนึง
ตรงนี้มีแผ่นป้ายที่เขียนอธิบายอะไรบางอย่าง แต่โดนหิมะปกคลุมจนอ่านไม่ออก
เราก็เลยลงทุนเอามือปัดหิมะออกด้วยตัวเองเพื่อจะได้อ่าน แต่ทำเสร็จแล้วก็ทำให้มือซ้ายชาและเดี้ยงไปอีกพักนึงเลย คราวหลังไม่ทำแบบนี้แล้ว
แล้วก็เดินต่อมาเรื่อยๆ ดูจะไม่มีอะไรแล้ว จากนั้นก็ออกจากบริเวณสวนนี้ไป
เดินถัดมาทางใต้
ตรงนี้เป็นทางเข้าสวนสาธารณะริมชายฝั่ง
ที่นี่เป็นลานกว้างใหญ่ แต่ตอนนี้ขาวโพลนไปด้วยหิมะ ไม่รู้ว่าพื้นด้านล่างจริงๆตรงๆหนเป็นหญ้าตรงไหนมีอะไรปู
และเป้าหมายที่เรามาเดินที่ลานกว้างนี้ก็คือนี่
ฝาท่อโปเกมอนประจำเมืองมัตสึชิมะนั่นเอง (รายละเอียดในลิงก์นี้ https://local.pokemon.jp/manhole/desc/49/)
โปเกมอนในฝาท่อเมืองนี้มีแค่ลาปลาส ๒ ตัว และปรากฏเป็นเงา ดูเผินๆอาจไม่รู้ว่านี่เป็นฝาท่อรูปโปเกมอน ถ้าไม่มีเขียนบอก
ถ่ายดูมุมอื่น
ป้ายอธิบายกฎการตกปลาที่นี่ ดูเหมือนว่าริมชายฝั่งตรงนี้เป็นที่ที่คนนิยมมาตกปลากันด้วย
เดินมาดูถึงชายฝั่งสักหน่อย จากตรงนี้ก็ยังเห็นทิวทัศน์สวยงาม
ในตอนต่อไปจะเดินข้ามสะพานไปเที่ยวที่เกาะโอชิมะ (雄島) เกาะเล็กๆริมชายฝั่ง https://phyblas.hinaboshi.com/20240226
บันทึกการเที่ยวมัตสึชิมะ ต่อจากตอนที่แล้วที่นั่งเรือชมในอ่าวมัตสึชิมะเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20240224
ก็เดินกลับมาขึ้นฝั่ง แล้วแวะมาที่อาคารมัตสึชิมะไคงังเรสต์เฮาส์ซึ่งเป็นที่ขายตั๋วขึ้นเรือ ครั้งนี้แวะมาเพื่อเข้าห้องน้ำสักหน่อย
ภายในเป็นศูนย์แนะนำการท่องเที่ยว
ตัวละครโมเอะที่เห็นตั้งอยู่เด่นนี้คือมัตสึชิมะ นาซึกิ (松島 名月) เป็นหนึ่งในตัวละคร อนเซงมุสึเมะ (温泉むすめ) ซึ่งเป็นตัวละครสาวที่เป็นตัวแทนของแหล่งท่องเที่ยวต่างๆในญี่ปุ่นและไต้หวัน ดังนั้นนี่จึงเป็นตัวละครตัวแทนของเมืองมัตสึชิมะแห่งนี้ เดี๋ยวไปเที่ยวไหนในเมืองนี้ก็จะได้เจออีกหลายที่เลย
จากนั้นเดินย้อนมาทางตะวันตก
เห็นพื้นหิมะโล่งๆแล้วเกิดคันไม้คันมืออยากขีดเขียนเล่นเหมือนที่เคยไปเที่ยวตามที่อื่นที่ผ่านๆมา ก็เลยจัดไป แต่ยังเขียนไม่ค่อยดีเท่าไหร่
จากนั้นก็ยังไม่ยอมแพ้ เลยลองหาที่เขียนใหม่ เจอตรงนี้ ฉากหลังสวยด้วย เลยเขียนแล้วถ่ายพร้อมด้านหลัง คราวนี้สวยกว่าหน่อย แต่ก็ยังอ่านยากอยู่ดี
จากนั้นก็ยังพยายามเขียนใหม่อีกครั้งใกล้ๆกันนี้ อันนี้น่าจะชัดที่สุดแล้ว
ถ่ายพร้อมฉากหลัง
จากนั้นเดินต่อมาทางตะวันตกอีกหน่อยเจอทางเข้าคันรันเตย์ (観瀾亭) ซึ่งเป้นห้องชงชาที่มีความเก่าแก่ประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนาน เคยเป็นที่พักดื่มชาของตระกูลดาเตะเมื่อมาชมจันทร์สวยที่ริมชายฝั่งมัตสึชิมะแห่งนี้ด้วย สามารถเข้าชมอาคารและพักดื่มชาได้ นอกจากนี้ในบริเวณนี้มีพิพิธภัณฑ์มัตสึชิมะ (松島博物館) ซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆที่บอกเล่าประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง
เดินขึ้นไป
เมื่อขึั้นมาด้านบนหน้าทางเข้าก็มีจุดขายตั๋ว ตองจ่ายค่าเข้าชม ๒๐๐ เยน ซึ่งรวมทั้งส่วนอาคารคันรันเตย์และพิพิธภัณฑ์ด้วย
ทางเข้าชมในบริเวณ
ทางเดินเลียบริมฝั่งทะเลซ้าย และทางขวาเห็นตัวอาคาร
ห้องถูกตกแต่งสวยงามมาก
และมองไปยังทะเล ทิวทัศน์ชายฝั่งที่ปกคลุมด้วยหิมะนั้นช่างงดงาม
ในอาคารยังมีวางขายพวกของที่ระลึก
จากนั้นเดินลึกเข้าไป มีทางชี้เข้าไปในส่วนพิพิธภัณฑ์
ทางเข้าพิพิธภัณฑ์
ภายในก็เล็กนิดเดียว ผิดคาดมาก แทบจะไม่มีอะไรเลย
นี่คือป้ายสถานีรถไฟเก่าของสถานีมัตสึชิมะแห่งเก่าในอดีต เมื่อยุคแรกๆที่เส้นทางรถไฟสายหลักโทวโฮกุ (東北本線) ถูกสร้างขึ้นมาในปลายศตวรรษที่ 19 นั้นเส้นทางส่วนที่ผ่านเมืองมัตสึชิมะนั้นเคยลากผ่านสถานีริฟุ (利府駅) ในเมืองริฟุ (利府町) แล้วตัดไปยังสถานีชินาอินุมะ (品井沼駅) ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองมัตสึชิมะ แต่ว่าตอนหลังเส้นทางจากสถานีริฟุถูกยกเลิก ไปใช้เส้นทางที่ผ่านใกล้ริมชายฝั่งแทน สถานีมัตสึชิมะจึงถูกสร้างขึ้นใหม่ คือสถานีในปัจจุบัน เปิดใช้งานตั้งแต่ปี 1956
ภาพวาดยาวมาก
ตรงนี้มีวิดีโอฉายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เรานั่งพักชมสักพักนึง
ระหว่างนั้นได้หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูอุณหภูมิ ๑ องศาเท่านั้น หนาวมาก ในนี้ยังบอกว่าจะมีหิมะตกด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่เห็นว่าจะตกลงมา แต่แค่หิมะที่อยู่ตอนนี้ก็ยังคงเหลือไม่ละลายไปอีกหลายวันแล้ว
จากนั้นในพิพิธภัณฑ์ก็ไม่มีอะไรแล้ว จบแค่นี้เดินออกมา
ผ่านตรงจุดขายตั๋วมา ทางฝั่งโน้นเป็นสวน ยังมีอะไรให้ชมอีกหน่อย ตรงนี้ไม่เสียค่าเข้าชมด้วย
นี่เป็นประตูด้านหลังของพิพิธภัณฑ์ แต่เข้าไมไ่ด้พราะปิดไว้
ในบริเวณนี้มีพวกแผ่นป้ายจารึกข้อความต่างๆอยู่ประปราย
ตรงนี้เป็นทางลงออกไปข้างนอกทางนึง
ตรงนี้มีแผ่นป้ายที่เขียนอธิบายอะไรบางอย่าง แต่โดนหิมะปกคลุมจนอ่านไม่ออก
เราก็เลยลงทุนเอามือปัดหิมะออกด้วยตัวเองเพื่อจะได้อ่าน แต่ทำเสร็จแล้วก็ทำให้มือซ้ายชาและเดี้ยงไปอีกพักนึงเลย คราวหลังไม่ทำแบบนี้แล้ว
แล้วก็เดินต่อมาเรื่อยๆ ดูจะไม่มีอะไรแล้ว จากนั้นก็ออกจากบริเวณสวนนี้ไป
เดินถัดมาทางใต้
ตรงนี้เป็นทางเข้าสวนสาธารณะริมชายฝั่ง
ที่นี่เป็นลานกว้างใหญ่ แต่ตอนนี้ขาวโพลนไปด้วยหิมะ ไม่รู้ว่าพื้นด้านล่างจริงๆตรงๆหนเป็นหญ้าตรงไหนมีอะไรปู
และเป้าหมายที่เรามาเดินที่ลานกว้างนี้ก็คือนี่
ฝาท่อโปเกมอนประจำเมืองมัตสึชิมะนั่นเอง (รายละเอียดในลิงก์นี้ https://local.pokemon.jp/manhole/desc/49/)
โปเกมอนในฝาท่อเมืองนี้มีแค่ลาปลาส ๒ ตัว และปรากฏเป็นเงา ดูเผินๆอาจไม่รู้ว่านี่เป็นฝาท่อรูปโปเกมอน ถ้าไม่มีเขียนบอก
ถ่ายดูมุมอื่น
ป้ายอธิบายกฎการตกปลาที่นี่ ดูเหมือนว่าริมชายฝั่งตรงนี้เป็นที่ที่คนนิยมมาตกปลากันด้วย
เดินมาดูถึงชายฝั่งสักหน่อย จากตรงนี้ก็ยังเห็นทิวทัศน์สวยงาม
ในตอนต่อไปจะเดินข้ามสะพานไปเที่ยวที่เกาะโอชิมะ (雄島) เกาะเล็กๆริมชายฝั่ง https://phyblas.hinaboshi.com/20240226
-----------------------------------------
囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧
หมวดหมู่
-- ประเทศญี่ปุ่น >> มิยางิ-- ท่องเที่ยว >> พิพิธภัณฑ์
-- ท่องเที่ยว >> หิมะ
-- บันเทิง >> เกม >> โปเกมอน
-- ท่องเที่ยว >> ทะเล