φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

#28 ต.ค. 2011

ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปเลยช่วงนี้ จะว่าไปก็เพราะยุ่งพอดูเหมือนกันเรื่องเรียนและเรื่องเที่ยว

ขอหาเรื่องมาเขียนแก้ดองนิดหน่อย

เมื่อคืนได้มีโอกาสไปร้องคาราโอเกะกับเพื่อนกันมา ตั้งแต่มาอยู่ปักกิ่งนี่ก็มีโอกาสได้ไปไหนมาไหนกับพวกเพื่อนชาวต่างชาติด้วยกันบ่อยครั้ง และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่มาคาราโอเกะ

ร้านที่ไปมานั้นอยู่แถวอู่เต้าโข่ว ซึ่งเป็นย่านเกาหลี มีร้านอาหารเกาหลีเต็มไปหมด ร้านค้าแถวนั้นล้วนมีป้ายเป็นเกาหลีเขียนไว้แทบทั้งหมด คนเกาหลีมายังสามารถคุยกับเจ้าของได้สบายด้วย เข้ามาย่านนี้เหมือนเราอยู่ดีๆโดดมาเกาหลีใต้ แม้แต่ราคาของก็แพงขึ้นด้วย

ร้านคาราโอเกะที่ไปนี่เองก็เป็นร้านเกาหลี แต่ก็มีเพลงหลายภาษาเลย มีเพลงไทยด้วยนะ แต่มีแค่นิดหน่อยเอง

 

 

บรรยากาศในร้าน พอดีมันมืดๆ ใช้กล้องมือถือถ่ายภาพเลยแย่มากเลย

เริ่มร้องกันแล้ว พวกเพื่อนเขาดื่มเหล้ากันด้วย แต่เราไม่ดื่ม ก็ดื่มแค่ชาเขียวไป

เปิดดูในเล่มจะเห็นเพลงไทยอยู่จำนวนหนึ่ง ในรูปนี้แสดงให้เห็นเพลงส่วนหนึ่ง ภาพไม่ชัดเลยเพราะมันมืด กะคร่าวๆน่าจะมีประมาณไม่ถึงร้อยเพลง ส่วนใหญ่เป็นเพลงดังๆทั้งนั้น แต่ก็จับฉ่ายพอดู มีทั้งเพลงใหม่และเก่า



เราก็ลองจิ้มดูเพลงนึง แค่เพลงเดียวพอแล้วเพราะเพลงไทยพวกเพื่อนเขาฟังกันไม่รู้เรื่อง เกรงใจเขา ในนี้มีเราคนไทยคนเดียว ที่เหลือเป็นคนญี่ปุ่นกับเกาหลี

เพลงเยอะก็จริงแต่ที่ชอบก็ไม่ค่อยจะมีสุดท้ายเลยเลือก "เรือนแพ" ลองกดเลือกดูแล้วทุกอย่างเป็นภาษาไทยหมดเลยแฮะ ไม่มีภาษาอังกฤษกำกับเลย แบบนี้ก็เฉพาะคนไทยมาเท่านั้นถึงจะร้องได้จริงๆ สงสัยจังว่าทำไมมีเพลงหลายภาษาทั้งๆที่ในร้านเขียนทุกอย่างเป็นภาษาเกาหลีหมด

นอกจากนี้เราเลยร้องเพลงญี่ปุ่นเป็นหลัก มีให้เลือกเยอะดี แต่หลายเพลงที่ต้องการก็ไม่ได้มีอยู่ในนี้น่าเสียดาย

เนื่องจากเรารู้จักแต่เพลงอนิเมะซะส่วนใหญ่ แต่ในร้านนี้มันไม่ค่อยมีก็เลยแย่หน่อย แต่ก็เลือกเจอเพลงที่ชอบไปเยอะเหมือนกัน 

นอกนั้นก็เจอเพลงที่รู้จักอย่าง 昴, 涙そうそう

ส่วนเพลงอนิเมะก็เจอ chala head chala ของดรากอนบอล, god knows ของฮารุฮิ, butterfly ของดิจิมอน เพลงเกมเจอ melodies of life ของ ff9

แล้วก็อีกมากมายเลือกไม่หมด อยู่ตั้ง ๓ ชั่วโมงก็เลยจัดไปเต็มที่เลย ก็เรียกว่าคุ้มดี

แล้วก็เพื่อนคนญี่ปุ่นเลือกเพลงมาเราก็รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง มีเพลงนึงที่เพราะมาก ฟังแล้วก็จำชื่อกลับมาค้นหา

小さな恋のうた (chiisana koi no uta)

 

ทั้งๆที่อยู่จีนกันแท้ๆแต่ไม่มีใครเลือกเพลงจีนมาร้องเลย คนเกาหลีก็เลือกเพลงเกาหลี คนญี่ปุ่นก็เลือกเพลงญี่ปุ่น ไม่มีใครสนใจเพลงจีนเลย คงเพราะมันไม่ค่อยเพราะด้วยล่ะ แล้วก็ไม่ค่อยคล่องที่จะร้องกัน เทียบกันไม่ได้กับเพลงญี่ปุ่น

พอร้องเสร็จจะออกไป ค่าใช้จ่ายตกคนละ 42 (210 บาท) หยวน อย่างโหดเลยจริงๆ แต่นานๆทีไม่เป็นไร

 

ไหนๆพูดถึงอู่เต้าโข่วแล้ว แถวนี้เป็นย่านที่มีโอกาสแวะมาบ่อยเหมือนกัน วันก่อนก็มีมาที่นี่ทีนึง มากินเนื้อย่างเกาหลีกันทั้งกลุ่ม ถือโอกาสเอารูปมาลงด้วยเลย





ที่จริงวงนี้เขามีเหล้าด้วย แต่เราก็ไม่สนเหมือนกัน สุดท้ายตอนจ่ายตังแชร์กันเขาเลยเก็บเราน้อย แค่ ๓๐ หยวน (๑๕๐ บาท) เท่านั้นเอง ถือว่าถูกแล้วเพราะกินอะไรแถบนี้มันก็แบบนี้ล่ะ

ปล. ช่วงที่เรากำลังเพลิดเพลินกับชีวิตใหม่ที่นี่ คนกรุงเทพฯกำลังเผชิญกับความกดดันเรื่องน้ำท่วม ขอเป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันปัญหาได้ต่อไป

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ