ครั้งหนึ่งที่กลับไทย
เขียนเมื่อ 2013/10/22 17:39
แก้ไขล่าสุด 2024/01/03 07:57
ช่วงนี้เนื่องจากเรียนอยู่ปักกิ่งก็เลยแทบไม่มีโอกาสได้อยู่ไทย ตั้งแต่มาอยู่นี่ก็มีแค่สองครั้งที่ได้กลับไปเยี่ยมบ้าน ครั้งแรกคือปิดเทอมฤดูหนาวช่วงมกราคมถึงกุมภาพันธ์เมื่อต้นปีที่ผ่านมา เป็นช่วงสั้นๆ
ส่วนครั้งที่สองคือช่วงปิดเทอมฤดูร้อน 6 มิถุนาคมถึง 9 กันยายน รวมแล้วประมาณ ๒ เดือนครึ่งเลย
ในช่วงเวลานั้นก็มีเรื่องราวอะไรพอจะเล่าได้บ้างเหมือนกัน แม้ว่าจะไม่มากเท่าตอนอยู่จีนก็ตาม
ภาพที่สนามบินปักกิ่งตอนที่กำลังจะขึ้นเครื่องกลับบ้าน ผ่านด่านตรวจแล้วเพิ่งจะสังเกตว่าสีของด่านตรวจอย่างกับธงชาติไทยเลย ก็เลยแอบถ่ายเก็บไว้สักหน่อย
แล้วพอกลับมาถึงอาหารมื้อแรกที่ได้ทานก็คือ... อาหารญี่ปุ่นที่ ZEN ปกติอยู่จีนไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่เพราะอยากประหยัดตังไปเที่ยว แต่อยู่ที่ไทยไม่ต้องคิดมาก
นอกจากนี้ก็มีโอกาสรู้จักร้านอาหารญี่ปุ่นที่เพิ่งเปิดใหม่อย่างโคโคอิจิบันยะด้วย แกงกะหรี่ก็อร่อยดี เห็นมีหลายสาขาอยู่
อีกร้านเปิดใหม่ที่ชอบมากก็คือสุคิยะ (สึกิยะ) ร้านข้าวหน้าเนื้อซึ่งเคยกินที่ญี่ปุ่นมาก่อนหน้านั้นแล้ว เล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20130419
พอมากินในไทยอีกก็อร่อยไม่แพ้กัน ราคาก็ถือว่าไม่แพงไป ถ้าเทียบกับร้านโยชิโนยะซึ่งขายข้าวหน้าเนื้อเหมือนกันแล้วถือว่าอร่อยกว่ามาก น่าเสียดายที่ในจีนไม่มีสุคิยะแต่ดันมีแต่โยชิโนยะ ก็หวังว่าสุคิยะจะมาเปิดที่จีนบ้าง
นี่ก็ร้านที่เพิ่งเปิดใหม่อีก ร้านคาสะ หมึกอร่อยจริงๆ
สยามเซ็นเตอร์มีเพิ่งจะมีการปรับปรุงใหม่ให้สวยกว่าเดิม ร้านธรรมดาที่คุ้นเคยอย่างฮาจิบังราเมงเองก็เห็นมีเมนูใหม่พิเศษ เห็นว่าเป็นเมนูเฉพาะมีแค่ที่สาขานี้สาขาเดียวด้วยสิ อร่อยมาก น่าเสียดายที่มีที่เดียว
มีอยู่มื้อหนึ่งที่ญาติพาไปเลี้ยงที่โออิชิแกรนด์ที่สยามดิสคัฟเวอรี ราคาก็แพงมากเลย โดยส่วนตัวรู้สึกว่าตัวเองทานอาหารพวกนี้ไม่ค่อยคุ้มเท่าไหร่เลยรู้สึกเกรงใจ เพราะถึงจะเป็นของที่อร่อยแค่ไหนก็กินได้น้อย ยังไงก็ตามพยายามจะหยิบแต่ซูชิกับซาชิมิซึ่งแพงๆเข้าไว้
เดี๋ยวนะ ก่อนที่นี่จะกลายเป็นบล็อกแนะนำอาหาร ขอหยุดเรื่องกินไว้แค่นี้ก่อนดีกว่า
ที่จุฬาฯมีงานรับปริญญาในช่วงนั้นพอดี ซึ่งเราก็ได้ไปร่วมงานแสดงความยินดีกับรุ่นน้องที่เพิ่งจบปริญญาตรีด้วย ก็แวะไปที่ภาควิชาฟิสิกส์ ที่ซึ่งในอดีตเราเคยอยู่มาตั้ง ๔ ปี ไม่ได้แวะมานานก็มีความเปลี่ยนแปลงไปเยอะ เห็นเขามีจัดซุ้มถ่ายภาพแบบญี่ปุ่นด้วย ดูแปลกตาดี ดูเหมือนรุ่นน้องปีนี้จะมีคนบ้าญี่ปุ่นอยู่ไม่น้อยเลยทำแบบนี้
ช่วงที่กลับมาอยู่ไทยก็แทบไม่ได้เที่ยวเท่าไหร่เลย เพราะไม่ได้ว่างๆนัก มีงานที่เอากลับมาทำด้วย และต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับเทอมใหม่ที่จะมาถึง แต่ถึงอย่างนั้นก็มีอยู่บ้างเล็กน้อย ที่หนึ่งที่ได้ไปมาก็คืออัมพวา ก็อยู่ใกล้ๆนี่เอง ไปกับครอบครัว เป็นที่ที่สวยงามมากจริงๆ
บรรยากาศริมน้ำสวย
ภายในตลาดผู้คนคับคั่งเชียว แต่อยู่จีนบางที่เบียดกว่านี้อีกแหละนะ
บรรยากาศตรงตลาดน้ำนี่สวยมาก ชอบที่สุดแล้ว
สุดท้ายกลับมาทานร้านกลางน้ำนี่
อ่อส่วนอร่อย
อีกเที่ยวหนึ่งที่ได้เดินทางออกต่างจังหวัดก็คือที่ไปเชียงใหม่ แต่ว่าไม่ได้ไปเที่ยวแค่ไปเยี่ยมเพื่อนเฉยๆ ก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพอะไรมา นอกจากของกิน พอดีเพื่อนแนะนำร้านอาหารญี่ปุ่นถูกๆ ร้านนี้ถูกจริงๆแบบที่ว่าหาถูกแบบนี้ในกรุงเทพฯไม่ได้ แถมอร่อยด้วย ชื่อว่าร้านโกฮังเต ก็อยู่ในย่านกลางเมืองเลย
พูดถึงสถานที่เปิดใหม่อีกแห่งก็คงจะเป็นเซ็นทรัลพระราม ๙ ถูกสร้างใหม่ข้างๆกับฟอร์จูนทาวน์ ภาพนี้ถ่ายตอนไปเดินเล่นอยู่ด้านหน้า รู้สึกว่าจัดองค์ประกอบอะไรดูแล้วถ่ายก็ออกมาสวยเหมือนกัน
ว่าไปแล้วบางทีภาพเมืองธรรมดาถ้าตั้งใจถ่ายก็ทำให้เป็นภาพสวยได้เหมือนกัน อย่างภาพนี้ถ่ายจากโรงแรมแห่งหนึ่งที่แวะไปทานข้าวมาครั้งหนึ่ง มองออกไปก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีอะไร แต่พอลองหามุมดีๆถ่ายมันก็ออกมาสวยดี
อีกอย่างที่ช่วงนี้ทำก็คือไปซื้อนิยายมาลองอ่านเป็นครั้งแรก เมื่อก่อนเล่นแต่เกมดูแต่อนิเมะซะมากกว่า นิยายไม่มีโอกาสได้อ่านเลย แต่เห็นว่าอนิเมะหลายเรื่องทำมาจากนิยายดังนั้นจึงสนใจอยากลองอ่าน ดูเหมือนที่ไทยหาซื้อง่ายกว่าที่จีนอีก เพราะมีร้านคิโนคุนิยะ
ที่จริงก่อนหน้านี้วางแผนว่าช่วงปิดเทอมนี้จะเริ่มทำงานแปลนิยายญี่ปุ่นด้วย แต่ว่าก็ล้มเลิกไปด้วยเหตุผลบางอย่าง ซึ่งพอลองมาย้อนคิดดูแล้วก็รู้สึกว่าดีแล้วที่ไม่ได้รับงานแปลจริงๆ เพราะแค่นี้ก็ยุ่งมากแล้ว
มื้อเย็นมื้อสุดท้ายก่อนกลับจีนได้ไปทานที่ร้านอาหารจีน มีเป็ดปักกิ่ง น่าแปลว่ากำลังจะกลับปักกิ่งแล้วกลับสั่งเป็ดปักกิ่ง แต่ว่าเป็ดปักกิ่งในไทยนี่ไม่เหมือนที่จีน เพราะมีแต่หนัง ไม่มีเนื้อ แปลกดี น่าจะเรียกว่าเป็ดปักกิ่งสูตรไทยนะ
แล้วเนื้อไปไหน ก็เห็นเอามาทำเป็นข้าวผัดเป็ดอย่างที่เห็น
พูดถึงเรื่องเที่ยวอีกที่ก็คือวันก่อนกลับยังมีโอกาสไปเที่ยวเสาชิงช้าและวัดสุทัศน์ จะเรียกว่าไปเที่ยวดีหรือเปล่านะ ที่จริงคือเพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกันที่จีนให้คนในครอบครัวฝากเอาของไปให้ ก็เลยนัดเจอ แต่เขาไม่ใช่คนกรุงเทพฯ ไม่ค่อยรู้จักที่ทางก็เลยนัดที่ที่คนรู้จักกันเยอะ สุดท้ายก็เลือกสถานที่สำคัญซึ่งชื่อดังอย่างเสาชิงช้า
แล้วก็ไม่ได้อยู่นานมาก เข้าไปเดินวนในวัดสุทัศน์แค่รอบเดียว แค่แป๊บเดียวจริงๆ แต่สิ่งที่ได้นั้นเกินคาดมาก จริงๆแล้วที่นี่เป็นวัดที่สวยดี นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มา แต่เป็นครั้งแรกที่ลองตั้งใจถ่ายภาพ แล้วก็ได้ภาพที่สวยมากจริงๆ เที่ยววัดในจีนมาเยอะหลายแห่งก็เจอที่สวยๆมากมาย แต่วัดไทยเองก็สวยมากเช่นกัน สวยไปคนละแบบ
ถึงเราจะไม่นับถือศาสนาแต่ก็ชอบชมสิ่งก่อสร้างพวกนี้ คนอื่นเข้าวัดอาจถือธูป แต่เราเข้าวัดถือกล้องถ่ายรูป ไม่ว่าจะวัดไทยหรือวัดจีนก็แบบนี้ตลอด เข้าโบสถ์ก็แบบนี้ พวกสถานที่สำคัญทางศาสนาต้องยอมรับว่าสร้างได้สวยงาม น่าอนุรักษ์ ต่อให้ในอนาคตศาสนาล่มสลายไปจากโลกแล้วก็หวังว่าตัวอาคารพวกนี้จะยังคงอยู่
และแล้วก็ได้เวลากลับ นี่เป็นภาพถ่ายจากเหนือเมฆ วันนั้นฟ้าสวย แล้วก็โชคดีได้นั่งริมหน้าต่างด้วยสิ ลาก่อนกรุงเทพฯ แล้วปีหน้าจะกลับไปใหม่อีกที
จบแล้ว รู้สึกจะเล่าเร็ว แล้วก็ค่อนข้างมั่วไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ ถ้าอ่านแล้วงงก็ไม่ต้องแปลกใจ แถมมีแต่รูปของกินซะเยอะด้วยสิ พอดีเขียนแบบรีบๆ ไม่ได้อะไรมาก มีเหตุผลนิดหน่อยก็เลยมาเขียนเล่นๆ
ช่วงนี้ก็กลับมาใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยตามเดิม กำลังยุ่งทีเดียว แต่ยังไงก็ยังคงหาเวลามาเขียนบล็อกเรื่อยๆ เพราะชอบ คงจะพยายามไม่เงียบหายไป ตราบที่บล็อกยังไม่ล่มจนล้มหายตายจากไปซะก่อน