φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#พุธ 23 ม.ค. 2013

หลังจากไปตามรอยทามายุระที่เมืองทาเกฮาระมาเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20130413

เราก็กลับมาขึ้นรถไฟต่อ โดยที่เป้าหมายต่อไปจะเข้าไปยังเมืองฮิโรชิมะแล้ว หลังจากที่เดินทางเที่ยวตามทางมาหลายเมือง

แต่เนื่องจากการเดินทางกว่าจะถึงฮิโรชิมะนั้นต้องใช้เวลานานเป็นชั่วโมง และเพื่อนก็หิวแล้วอยากรีบหาอะไรกินโดยด่วน

แล้วเราก็มาคิดได้ว่า ไหนๆรถไฟก็ไม่ได้ตรงไปที่สถานีฮิโรชิมะโดยตรง ต้องต่อรถที่สถานีฮิโระ (広駅) ในเมืองคุเระ (呉市) อยู่แล้ว ดังนั้นถือโอกาสแวะไปหาอะไรกินแถวๆสถานีนี้ ถือเป็นการพักครึ่งทางไปด้วย

สถานีฮิโระนั้นแม้ว่าจะไม่ใช่สถานีใจกลางเมืองคุเระ แต่ก็เป็นจุดเปลี่ยนรถที่สำคัญ สามารถเปลี่ยนรถเมล์ข้ามไปยังสถานที่ต่างๆในบริเวณหมู่เกาะได้

นอกจากทามายุระจะใช้สถานที่ในเมืองทาเกฮาระเป็นฉากหลักแล้ว เมืองคุเระเองก็เป็นเมืองหนึ่งที่ถูกใช้เป็นฉากในเรื่องอยู่ไม่น้อย เช่นใน OVA ตอนที่ ๓ ทุกคนไปเที่ยวที่เกาะโทโยชิมะ (豊島) และในภาค hitotose ตอนที่ ๔ ทุกคนไปย่านมิตาไร (御手洗) ซึ่งอยู่บนเกาะโอซากิชิโมจิมะ (大崎下島)

แล้วในภาค hitotose ตอนที่ ๘ ทุกคนไปเที่ยวในตัวเมืองคุเระกันเพื่อเยี่ยมรุ่นพี่ของคุณโฮโบโระเจ้าของร้านโอโคโนมิยากิ

สถานีฮิโระเองก็ถูกใช้เป็นฉากในทามายุระเช่นกัน ซึ่งปรากฏใน OVA ตอนที่ ๓ ซึ่งทุกคนมาต่อรถบัสเพื่อไปเที่ยวเกาะโทโยชิมะ (มีสะพานเชื่อมเกาะ)

เทียบภาพกับที่ปรากฏในอนิเมะ เสียดายไม่ได้ถ่ายมุมเดียวกัน ตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสถานีนี้ก็ถูกใช้เป็นฉากในเรื่องด้วย




แผนที่จังหวัดฮิโรชิมะ แสดงตำแหน่งเมืองคุเระ สีชมพูเข้ม




คุเระเป็นเมืองที่อยู่ติดทางตะวันออกของเมืองฮิโรชิมะ มาถึงตรงนี้หากนั่งรถไฟต่อไปอีกไม่นานก็ถึงฮิโรชิมะแล้ว สถานที่เที่ยวในเมืองคุเระก็มีหลายที่ แต่เราไม่ได้แวะเลย มาแวะแค่ทานข้าวข้างๆสถานีฮิโระเท่านั้น

เมืองคุเระเป็นบ้านเกิดของนักพากย์ซึ่งมีผลงานอยู่มากมายคนหนึ่งคือคุณมัตสึกิ มิยุ (松来未祐)

ผลงานพากย์บางส่วนเท่าที่เคยได้ติดตามมา






ที่น่าพูดถึงก็คือคุณมัตสึกิ มิยุได้พากย์ในเรื่องทามายุระเป็นคุณโฮโบโระ เจ้าของร้านโอโคโนมิยากิในทาเกฮาระ ซึ่งเป็นคนหนึ่งในเรื่องที่พูดสำเนียงฮิโรชิมะ (น่าแปลกที่ตัวละครอื่นส่วนใหญ่ใช้สำเนียงมาตรฐานคุยกันหมดเลย ทั้งๆที่ก็เป็นชาวบ้านธรรมดาเหมือนกัน)

ซึ่งก็เป็นบทที่เหมาะสมดีที่เอาคนท้องถิ่นเองมาพากย์แบบนี้ นอกจากนี้แล้วยังมีร้องเพลงประกอบเพลงหนึ่งในเรื่องด้วย คือเพลง ももねこ音頭 (momoneko ondo) ซึ่งเพลงนี้มีสองฉบับ คือฉบับธรรมดาร้องโดยคุณทาเกทัตสึ อายานะ ผู้พากย์เป็นฟูจังในเรื่อง ส่วนอีกฉบับนั้นเปลี่ยนเนื้อร้องเป็นสำเนียงฮิโรชิมะ ร้องโดยคุณมัตสึกิ มิยุ และคุณโองาเมะ อาสึกะ

คุณโองาเมะ อาสึกะ (大亀あすか) ก็เป็นนักพากย์อีกคนที่เป็นคนจังหวัดฮิโรชิมะ เพียงแต่หาข้อมูลไม่เจอว่าเกิดเมืองอะไร

ผลงานพากย์บางส่วน ยกมาให้ดู





ในเรื่องทามายุระเธอพากย์เป็นฟุจิอิ มิโซโนะ รุ่นพี่ของคุณโฮโบโระซึ่งเปิดร้านกาแฟอยู่ที่เมืองคุเระ ซึ่งพวกตัวเอกเดินทางมาเยี่ยมในตอนที่ ๘ นั่นเอง เป็นอีกตัวละครที่พูดสำเนียงฮิโรชิมะ

รูปของทั้งสองคนในเรื่อง



อนึ่ง ที่จริงแล้ว คุณมัตสึกิ มิยุ อายุมากกว่าคุณโองาเมะ อาสึกะอยู่ถึง ๑๐ ปี

ไปๆมาๆพูดเรื่องนักพากย์ซะยาว กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า โดยรวมแล้วเราได้เล่าถึงนักพากย์ที่เกิดในจังหวัดฮิโรชิมะไปถึง ๔ คนทีเดียว อีกสองคนคือคุณฟุกุยามะ จุง และคุณโฮโซยะ โยชิมาสะ ที่เคยเล่าไปในตอนก่อนๆ



เราเดินทางออกจากทาเกฮาระเวลา 15:33 ใช้เวลา ๔๘ นาที ถึงสถานีฮิโระเวลา 16:21

ระยะทางจากทาเกฮาระถึงสถานีฮิโระคือ ๓๔.๙ กิโลเมตร ซึ่งถือเป็นครึ่งทางของระยะทางไปถึงฮิโรชิมะ เพราะระยะทางไปฮิโรชิมะคือ ๖๘.๑ กิโลเมตร เรายังต้องต่อไปอีก ๓๓.๒ กิโลเมตร

ค่ารถไฟจากทาเกฮาระไปสถานีฮิโระคือ ๕๗๐ เยน และจากสถานีฮิโระไปฮิโรชิมะก็ ๕๗๐ เยน รวมเป็น ๑๑๔๐ เยน แต่ถ้าจากทาเกฮาระแล้วรีบต่อรถไปลงฮิโรชิมะเลยทันทีก็จะเป็นราคา ๑๑๑๐ เยน จะเห็นว่าแวะสถานีฮิโระทำให้เสียเงินเพิ่มอีก ๓๐ เยน ซึ่งก็แค่เล็กน้อย ดังนั้นก็ไม่มีอะไรเสียหายที่จะแวะ

ถ้าหากจะต่อรถไปฮิโรชิมะเลยก็มีรถรอบ 16:24 แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ขึ้น แต่ขอแวะไปหาอะไรกินก่อน

บริเวณรอบๆสถานีนี้ก็เป็นย่านชุมชนที่ดูมีผู้คนมากกว่าทาเกฮาระ เห็นร้านอาหารอยู่หลายแห่งเหมือนกัน




แล้วเราก็ไปเจอร้านนึงชื่อว่าร้านสึกิยะ (すき家) ร้านนี้เป็นร้านข้าวหน้าเนื้อชื่อดังที่มีสาขาอยู่ทั่ว เห็นเพื่อนบอกว่าเคยกินแล้วอร่อย และราคาไม่แพงไป ก็เลยเลือกร้านนี้เลย



บรรยากาศในร้าน



เราสั่งข้าวหน้าเนื้อโรยชีสขนาดพอประมาณ อร่อยมาก ราคา ๓๘๐ เยนถือว่าไม่แพง



ตอนหลังบังเอิญหลังจากกลับถึงไทยไปแล้วเรามาพบตอนหลังว่าร้านนี้เพิ่งมาเปิดที่ไทยด้วย ใช้ชื่อร้านว่า "สุคิยะ" เรามีโอกาสได้ไปลองทานดูแล้ว ก็อร่อยเหมือนกับที่ญี่ปุ่น ไม่ผิดหวัง ใครสนใจแนะนำร้านนี้เต็มที่ ตอนนี้มีอยู่หลายสาขาแล้วในกรุงเทพฯ แต่ราคาอาจแพงเมื่อเทียบกับค่าครองชีพคนไทย



หลังจากกินเสร็จก็กลับมาที่สถานีรถไฟ ระหว่างทางเรามีมองๆหาร้านขายยาดูด้วยเผื่อว่าจะใช้ทาแผลที่ขาซึ่งได้จากตอนที่ตกรถไฟที่ทาเกฮาระ แต่ก็ไม่เจอ และก็เห็นว่าไม่ได้ร้ายแรงมากก็เลยปล่อยไว้ ได้แต่ภาวนาว่าพรุ่งนี้เช้าจะไม่บวมขึ้นมา

รถไฟรอบต่อไปที่ออกคือรอบ 17:19 เราใช้เวลา ๖๒ นาที ถึงสถานีฮิโรชิมะเวลา 18:21 ระหว่างทางหลับตลอดเลย แทบไม่ได้ขยับตัว ไม่ได้ถ่ายอะไรเลย แต่รู้สึกได้ว่ายิ่งเข้าใกล้เมืองฮิโรชิมะคนยิ่งขึ้นมาบนรถไฟมากจนแน่นขนัด

บรรยากาศภายในสถานีฮิโรชิมะ





มีร้านอุดงอยู่ในชานชลาเลย นี่ถ้าเราไม่ได้แวะกินที่คุเระมาก่อนอาจหิวโซจนต้องรีบวิ่งเข้าไปทานร้านนี้กันก็เป็นได้



ภายในตัวสถานีเชื่อมต่อกับห้างโดยตรง




ออกมานอกสถานีเห็นป้ายเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน
ようこそ広島へ WELCOME TO HIROSHIMA 欢迎光临广岛 ทั้งหมดแปลว่าขอต้อนรับสู่ฮิโรชิมะ



ด้านหน้าสถานีมีจุดขึ้นรถรางประจำเมือง ในการเที่ยววันต่อๆไปเราต้องอาศัยรถรางนี้มากทีเดียว แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ต้องใช้ เพราะตอนนี้ก่อนอื่นต้องรีบไปเช็คอินที่โฮสเทลที่จะพักในคืนนี้ ซึ่งก็อยู่ใกล้ๆสถานีนี่เอง



บรรยากาศระหว่างเส้นทางที่เดินไปยังโฮสเทล





แล้วเราก็มาถึงโฮสเทลซึ่งได้จองเอาไว้ ชื่อว่า ฮานะโฮสเทลฮิโรชิมะ (ハナホステル広島) ห่างจากสถานีรถไฟแค่นิดเดียว ราคาที่พักก็ไม่แพงเลย เหมาะสำหรับนักเดินทางที่จะประหยัดเงิน



เว็บไซต์ของโฮสเทลนี้ http://hiroshimahostel.jp

เวลาจองโรงแรมก็ต้องจองผ่านเว็บไซต์ แล้วก็ต้องจ่ายเงินมัดจำไปก่อน 10% ด้วย ดูเหมือนโรงแรมในญี่ปุ่นหลายแห่งจะต้องทำแบบนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกแห่ง เพราะอีกแห่งที่เราไปพักในคืนถัดไปก็จองเฉยๆได้เลยไม่ต้องจ่ายมัดจำอะไร

บรรยากาศชั้นล่างตรงหน้าเคาน์เตอร์ ดูแคบๆแต่ก็น่าอยู่ดี



รองเท้าถอดวางไว้ตรงนี้



เคาน์เตอร์ของโฮสเทล พนักงานคุยเก่งดีมาก เขาคุยภาษาอังกฤษได้ดีด้วย เพราะที่นี่ใช้ต้อนรับนักท่องเที่ยวต่างชาติเป็นหลัก เราได้รับคำแนะนำอะไรๆจากเขาหลายอย่าง เกี่ยวกับแผนการเที่ยว แล้วก็ร้านอาหารแถวๆบริเวณนี้



แล้วเราก็ขึ้นไปบนห้องซึ่งอยู่ชั้นสอง เราเลือกพักห้องแบบที่ถูกที่สุด ซึ่งราคาคนละ ๒๕๐๐ เยน เป็นห้องพักสี่คน นั่นคือต้องพักรวมกับคนอื่นด้วย แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหา ประหยัดไว้ก่อนดีกว่า ถ้าอยากได้ห้องส่วนตัวก็จะราคาแพงกว่านี้ไปอีกเยอะ



ภายในห้อง เป็นเตียงสองชั้น มีสองเตียง เรากับเพื่อนนอนชั้นสองทั้งคู่เลยเพราะตอนที่มาถึงนั้นมีคนพักอยู่แล้วเต็มทั้งสองเตียงด้านล่าง แต่เจ้าตัวไม่อยู่ แค่เห็นของวางไว้



แม้ว่าจะทานมื้อเย็นไปแล้วที่คุเระ แต่เพื่อนเราก็ยังอยากหาอะไรทานอยู่ ก็เลยจะออกไปหาโอโคโนมิยากิทาน ซึ่งพนักงานตรงเคาน์เตอร์ก็ช่วยแนะนำร้านที่อยู่ใกล้ๆให้ เราก็ไปตามนั้น ร้านนี้ชื่อทัมโปโปะ (たんぽぽ) แปลว่าดอกแดนดิไลออน



บรรยากาศในร้านก็เป็นแบบนี้ มีคุณลุงคุณป้าช่วยกันทำโอโคโนมิยากิ



เมนูของร้านก็มีหลากหลาย



เราสั่งโอโคโนมิยากิ จะเห็นว่าโอโคโนมิยากิของที่ฮิโรชิมะหน้าตาเป็นแบบนี้ ซึ่งต่างจากที่เรารู้จักกันทั่วไป ของที่นี่เขาจะใช้เส้นโซบะทำ



ชิ้นนี้ราคา ๗๐๐ เยน เราแบ่งกับเพื่อนทานคนละครึ่ง ออกคนละ ๓๕๐ เยน แต่ทานเสร็จเพื่อนบอกว่ายังไม่อิ่มก็เลยยังสั่งอย่างอื่นเพิ่ม ส่วนเราพอแล้ว เพราะแค่อยากลองทานโอโคโนมิยากิของที่นี่ดูให้ได้ชื่อว่ามาแล้วได้ทานของท้องถิ่นไม่เสียเที่ยวเท่านั้น

ทานแล้วอร่อยดี เทียบกันแล้วก็อร่อยคนละแบบกับโอโคโนมิยากิแบบดั้งเดิม แต่เอาเข้าจริงโดยส่วนตัวเราก็ยังชอบโอโคโนมิยากิแบบธรรมดาที่คนทั่วไปรู้จักมากกว่า

ระหว่างทานอยู่เราก็เจอแขกกลุ่มอื่นที่เป็นชาวต่างชาติด้วย มีคนนึงเป็นฝรั่งที่พูดภาษาญี่ปุ่นเก่ง เห็นเขาบอกว่าเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยทสึกุบะ (筑波大学) แล้วตอนนี้มาเที่ยวฮิโรชิมะ



ทานเสร็จแล้วก็กลับมาแล้ววางแผนเที่ยว เราได้วางแผนว่าวันรุ่งขึ้นจะเป็นการเที่ยวนอกตัวเมืองฮิโรชิมะก่อน นั่นคือที่สะพานคินไต (錦帯橋) และเกาะมิยาจิมะ (宮島) จากนั้นวันถัดไปค่อยเที่ยวในตัวเมืองฮิโรชิมะทั้งวัน

เราเลือกซื้อบัตรฟรีพาสสำหรับเที่ยวในฮิโรชิมะสองวันซึ่งราคา ๒๐๐๐ เยน สามารถใช้นั่งรถรางได้ไม่จำกัดครั้ง และยังใช้นั่งเรือข้ามฟากไปเกาะมิยาจิมะได้ และยังใช้นั่งกระเช้าขึ้นเขาบนเกาะได้ด้วย ลองพิจารณาดูแล้วเป็นบัตรที่คุ้มมาก เพราะแค่ค่าขึ้นกระเช้าไปกลับก็ตั้ง ๑๘๐๐ เยนเข้าไปแล้ว แค่ใช้ไปเที่ยวเกาะมิยาจิมะวันเดียวก็คุ้มแล้ว เราใช้บัตรนี้เที่ยวเกาะมิยาจิมะวันแรก และอีกวันก็ใช้นั่งรถรางเที่ยวในตัวเมือง ทุกอย่างดูลงตัว



ซึ่งบัตรนี้สามารถซื้อได้จากที่เคาน์เตอร์โรงแรมนี้เลย เรารีบซื้อก่อนตั้งแต่วันนี้ แต่ค่อยไปใช้พรุ่งนี้ก็ได้ เพราะบัตรมันจะนับวันจากวันที่เริ่มใช้ ไม่เกี่ยวกับว่าซื้อเมื่อไหร่

รายละเอียดของบัตรเขียนไว้ด้านหลัง



พอได้บัตรแล้วเราก็กลับห้องไปพักผ่อน สักพักก็ลงไปอาบน้ำ

ภายในห้องพักมีห้องน้ำในตัว แต่ห้องอาบน้ำต้องไปใช้ห้องรวมซึ่งอยู่ชั้นล่าง

ห้องอาบน้ำก็หน้าตาธรรมดา มีอ่างให้อาบแช่ได้ด้วย



ส่วนห้องส้วมก็เป็นห้องแคบๆที่เดินเข้าไปก็เจอแต่โถส้วม แต่สะอาดดีและเป็นแบบที่ฉีดอัตโนมัติ



ชั้นล่างยังมีห้องนั่งเล่นที่เอาไว้นั่งคุยเล่นกับผู้พักคนอื่นด้วย ตอนที่เราลงมาอาบน้ำเห็นพวกชาวต่างชาติที่เราเจอที่ร้านโอโคโนมิยากิกำลังนั่งคุยสังสรรค์กันอยู่ด้วย (แต่ตอนที่ถ่ายภาพนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว)



ห้องครัวก็มี จะเอาอาหารมาทำก็ทำได้ด้วย



พออาบน้ำเสร็จแล้วก็กลับขึ้นไปพักผ่อนในห้อง พอดึกหน่อยก็ได้เวลานอนพักผ่อนเอาแรงเพื่อวันรุ่งขึ้นจะได้ลุยเที่ยวต่อไป



วันที่ ๗ ในการเที่ยวญี่ปุ่น ซึ่งเป็นวันแรกในการเที่ยวฮิโรชิมะก็จบลงเท่านี้ ความสนุกในการเที่ยวฮิโรชิมะนั้นเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น วันต่อไปยังมีการท่องเที่ยวที่สนุกๆรออยู่มากมาย ติดตามกันต่อได้ https://phyblas.hinaboshi.com/20130423



ในบทความนี้มีการนำภาพจากอนิ เมะ "tamayura!" และ "tamayura! ~hitotose~" มาใช้อ้างอิงเพื่อการวิจัยศึกษาภาพเปรียบเทียบ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของผู้จัดทำ "tamayura!" และ "tamayura! ~hitotose~"
この記事では、比較研究を目的としてアニメ「たまゆら」と「たまゆら 〜hitotose〜」の画像を引用しています。画像の著作権はすべて「たまゆら」と「たまゆら 〜hitotose〜」の製作者に帰属します。

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ