อิงเกอ ย่านเมืองเก่าเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผา
เขียนเมื่อ 2016/04/17 19:55
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 28 มี.ค. 2016
หลังจากที่ตอนที่แล้วได้ไปชมย่านเมืองเก่าต้าซีมา https://phyblas.hinaboshi.com/20160415
เป้าหมายต่อไปคือย่านเมืองเก่าอีกแห่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก นั่นคือย่านเมืองเก่าเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผาอิงเกอ (鶯歌陶瓷老街)
ที่นี่มีชื่อเสียงเรื่องเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผา เนื่องจากดินดีเหมาะจะนำมาเผาทำเป็นเครื่องปั้นทำให้กลายเป็นอุตสาหกรรมที่ สำคัญของที่นี่มาตั้งแต่ช่วงต้นศตวรรษที่ 19
อิงเกอเมื่อก่อนมีสถานะ เป็นเมือง (鎮) เมืองหนึ่งในจังหวัดไทเป ซึ่งเป็นจังหวัดที่ประกอบด้วยพื้นที่รอบๆเมืองไทเป แต่หลังจากปี 2010 ที่มีการปรับปรุงเขตการปกครองใหม่โดยเปลี่ยนจังหวัดไทเปเป็นเมืองซินเป่ย์ (新北) เมืองต่างๆถูกเปลี่ยนเป็นเขต ทำให้ที่นี่กลายเป็นแค่เขตหนึ่งในเมืองซินเป่ย์
ที่นี่ยังมีพิพิธภัณฑ์เครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผาอิงเกอ (鶯歌陶瓷博物館) อยู่ด้วย ซึ่งเปิดให้เข้าชมได้ทุกวันแม้แต่วันจันทร์ แต่เราไม่ได้แวะไปเนื่องจากเวลาไม่ค่อยมี ต้องรีบเข้าเมืองไทเปหลังจากเดินเที่ยวที่นี่เสร็จ
การมาอิงเกอนั้นต่อให้ไม่มีรถนั่งมาก็สามารถมาได้ง่ายด้วยรถไฟ แม้สถานีรถไฟที่นี่จะไม่ใช่สถานีหลักทำให้มีรถไฟจอดน้อยก็ตาม สถานีอยู่ระหว่างเถาหยวนกับไทเป สมัยก่อนเวลาที่เรานั่งรถไฟไปกลับระหว่างเถาหยวนกับไทเปต้องผ่านอยู่ประจำ แต่ก็ยังไม่เคยแวะมาเที่ยวที่นี่ ครั้งนี้จึงเป็นโอกาสดี
เนื่องจากเขาขับรถพามาทำให้ครั้งนี้ไม่ได้นั่งรถไฟมา ซึ่งก็สะดวกเพราะบริเวณย่านเมืองเก่านั้นไม่ได้อยู่ตรงสถานีรถไฟ ยังต้องเดินต่อไปอีกหน่อยจึงจะถึง พอนั่งรถก็เลยสามารถลงตรงย่านท่องเที่ยวได้ทันที
แต่ก่อนที่จะไปเดินดูเครื่องปั้นดินเผาเราแวะทานอาหารในย่านใกล้ๆกันก่อนที่ร้านอาผัวโซ่วซือ (阿婆壽司) เป็นร้านซูชิที่มีชื่อเสียงของที่นี่ แต่ว่าซูชิที่นี่ไม่ใช่แบบที่เราคุ้นเคยแต่เป็นสูตรพิเศษเฉพาะของที่นี่
ร้านสูงสองชั้น นี่เป็นชั้นล่าง
ซูชิร้านนี้ขายเป็นกล่อง สามารถนำกลับไปทานได้ หรือจะกินที่นี่ก็ได้
พวกเราซื้อมาเท่านี้ พอเหลือสำหรับเก็บกลับไปกินต่อได้
มิโสะที่นี่มีปลาด้วย
มีขึ้นไปชั้นสองเพื่อเข้าห้องน้ำก็เลยถ่ายภาพชั้นสองมาด้วย
กินเสร็จลองเดินดูแถวๆนั้นนิดหน่อยก่อนจะขึ้นรถเพื่อไปแหล่งท่องเที่ยวต่อไป
จากนั้นก็นั่งรถมาลงแถวโรงเรียนประถมอิงเกอ (鶯歌國小) ซึ่งอยู่หน้าย่านท่องเที่ยว
ตรงจุดที่ลงนั้นมี 7-11 สังเกตง่าย
ตรงนี้คือถนนเจียนซานปู้ (尖山埔路) พื้นปูด้วยหินสวยงามและสองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้า
บางร้านสามารถถ่ายรูปด้านในได้ แต่บางร้านจะติดป้ายห้ามถ่ายไว้ชัดเจน ต้องดูให้ดีไม่ไปถ่ายร้านที่เขาห้าม
ร้านมีเยอะแยะมากมาย
เลี้ยวซ้ายไปทางนี้เป็นถนนเถาฉือ (陶瓷街) คำว่าเถาฉือหมายถึงเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผา
ตรงนี้เป็นร้านใหญ่
แกะหน้าร้าน
เลี้ยวซ้ายไปเป็นถนนฉงชิ่ง (重慶街)
เลี้ยวซ้ายไปอีกเป็นถนนยวี่อิง (育英街) เดินไปทางนี้ก็จะกลับไปยังจุดเดิมที่เริ่มต้น เดินวนเป็นสี่เหลี่ยม
กำแพงตรงนี้มีขีดเขียนเต็มไปหมด
แม่ซื้อถ้วยลายมังกรกลับไปบ้าน ราคา ๔๐๐ หยวน และมีถ้วยเล็กๆอีกอันราคา ๑๕๐ หยวนด้วย ที่นี่เหมาะจะซื้อของฝาก เพราะของไม่แพงนัก
บริเวณที่น่าจะเดินได้ยังมีอีกแต่เราเดินแค่นี้ก็พอแล้ว เป้าหมายต่อไปคือเดินทางเข้าเมืองไทเป https://phyblas.hinaboshi.com/20160419
หลังจากที่ตอนที่แล้วได้ไปชมย่านเมืองเก่าต้าซีมา https://phyblas.hinaboshi.com/20160415
เป้าหมายต่อไปคือย่านเมืองเก่าอีกแห่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกันนัก นั่นคือย่านเมืองเก่าเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผาอิงเกอ (鶯歌陶瓷老街)
ที่นี่มีชื่อเสียงเรื่องเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผา เนื่องจากดินดีเหมาะจะนำมาเผาทำเป็นเครื่องปั้นทำให้กลายเป็นอุตสาหกรรมที่ สำคัญของที่นี่มาตั้งแต่ช่วงต้นศตวรรษที่ 19
อิงเกอเมื่อก่อนมีสถานะ เป็นเมือง (鎮) เมืองหนึ่งในจังหวัดไทเป ซึ่งเป็นจังหวัดที่ประกอบด้วยพื้นที่รอบๆเมืองไทเป แต่หลังจากปี 2010 ที่มีการปรับปรุงเขตการปกครองใหม่โดยเปลี่ยนจังหวัดไทเปเป็นเมืองซินเป่ย์ (新北) เมืองต่างๆถูกเปลี่ยนเป็นเขต ทำให้ที่นี่กลายเป็นแค่เขตหนึ่งในเมืองซินเป่ย์
ที่นี่ยังมีพิพิธภัณฑ์เครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผาอิงเกอ (鶯歌陶瓷博物館) อยู่ด้วย ซึ่งเปิดให้เข้าชมได้ทุกวันแม้แต่วันจันทร์ แต่เราไม่ได้แวะไปเนื่องจากเวลาไม่ค่อยมี ต้องรีบเข้าเมืองไทเปหลังจากเดินเที่ยวที่นี่เสร็จ
การมาอิงเกอนั้นต่อให้ไม่มีรถนั่งมาก็สามารถมาได้ง่ายด้วยรถไฟ แม้สถานีรถไฟที่นี่จะไม่ใช่สถานีหลักทำให้มีรถไฟจอดน้อยก็ตาม สถานีอยู่ระหว่างเถาหยวนกับไทเป สมัยก่อนเวลาที่เรานั่งรถไฟไปกลับระหว่างเถาหยวนกับไทเปต้องผ่านอยู่ประจำ แต่ก็ยังไม่เคยแวะมาเที่ยวที่นี่ ครั้งนี้จึงเป็นโอกาสดี
เนื่องจากเขาขับรถพามาทำให้ครั้งนี้ไม่ได้นั่งรถไฟมา ซึ่งก็สะดวกเพราะบริเวณย่านเมืองเก่านั้นไม่ได้อยู่ตรงสถานีรถไฟ ยังต้องเดินต่อไปอีกหน่อยจึงจะถึง พอนั่งรถก็เลยสามารถลงตรงย่านท่องเที่ยวได้ทันที
แต่ก่อนที่จะไปเดินดูเครื่องปั้นดินเผาเราแวะทานอาหารในย่านใกล้ๆกันก่อนที่ร้านอาผัวโซ่วซือ (阿婆壽司) เป็นร้านซูชิที่มีชื่อเสียงของที่นี่ แต่ว่าซูชิที่นี่ไม่ใช่แบบที่เราคุ้นเคยแต่เป็นสูตรพิเศษเฉพาะของที่นี่
ร้านสูงสองชั้น นี่เป็นชั้นล่าง
ซูชิร้านนี้ขายเป็นกล่อง สามารถนำกลับไปทานได้ หรือจะกินที่นี่ก็ได้
พวกเราซื้อมาเท่านี้ พอเหลือสำหรับเก็บกลับไปกินต่อได้
มิโสะที่นี่มีปลาด้วย
มีขึ้นไปชั้นสองเพื่อเข้าห้องน้ำก็เลยถ่ายภาพชั้นสองมาด้วย
กินเสร็จลองเดินดูแถวๆนั้นนิดหน่อยก่อนจะขึ้นรถเพื่อไปแหล่งท่องเที่ยวต่อไป
จากนั้นก็นั่งรถมาลงแถวโรงเรียนประถมอิงเกอ (鶯歌國小) ซึ่งอยู่หน้าย่านท่องเที่ยว
ตรงจุดที่ลงนั้นมี 7-11 สังเกตง่าย
ตรงนี้คือถนนเจียนซานปู้ (尖山埔路) พื้นปูด้วยหินสวยงามและสองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้า
บางร้านสามารถถ่ายรูปด้านในได้ แต่บางร้านจะติดป้ายห้ามถ่ายไว้ชัดเจน ต้องดูให้ดีไม่ไปถ่ายร้านที่เขาห้าม
ร้านมีเยอะแยะมากมาย
เลี้ยวซ้ายไปทางนี้เป็นถนนเถาฉือ (陶瓷街) คำว่าเถาฉือหมายถึงเครื่องปั้นและเครื่องเคลือบดินเผา
ตรงนี้เป็นร้านใหญ่
แกะหน้าร้าน
เลี้ยวซ้ายไปเป็นถนนฉงชิ่ง (重慶街)
เลี้ยวซ้ายไปอีกเป็นถนนยวี่อิง (育英街) เดินไปทางนี้ก็จะกลับไปยังจุดเดิมที่เริ่มต้น เดินวนเป็นสี่เหลี่ยม
กำแพงตรงนี้มีขีดเขียนเต็มไปหมด
แม่ซื้อถ้วยลายมังกรกลับไปบ้าน ราคา ๔๐๐ หยวน และมีถ้วยเล็กๆอีกอันราคา ๑๕๐ หยวนด้วย ที่นี่เหมาะจะซื้อของฝาก เพราะของไม่แพงนัก
บริเวณที่น่าจะเดินได้ยังมีอีกแต่เราเดินแค่นี้ก็พอแล้ว เป้าหมายต่อไปคือเดินทางเข้าเมืองไทเป https://phyblas.hinaboshi.com/20160419