φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

#เสาร์ 28 เม.ษ. 2012

สวนพฤกษศาสตร์ปักกิ่ง (北京植物园) ตั้งอยู่ชานเมืองทางตะวันตกของปักกิ่ง สร้างขึ้นเมื่อปี 1955 มีพื้นที่ ๔ ตร.กม.

ตำแหน่งตั้งอยู่ใกล้กับเขาเซียงซาน (香山) หากนั่งรถเมล์มาก็จะเป็นป้ายก่อนถึงเซียงซาน

บริเวณภายในกว้างใหญ่มากประกอบด้วยส่วนต่างๆมากมาย อาจต้องใช้เวลาทั้งวันในการเดินให้ทั่ว

โดยหลักๆแล้วภายในจัดแสดงพืชชนิดต่างๆมากมาย แล้วก็สวนร่มรื่น แต่นอกจากนั้นก็ยังมีวัดและสถานที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์อยู่ด้วย



การเดินทางมาที่นี่ไม่มีรถไฟฟ้ามาถึง แต่ก็สามารถนั่งรถเมล์มาได้ มีอยู่หลายสายที่สามารถมาถึง

ด้านหน้าทางเข้าในวันนั้นที่มาเห็นเด็กนักเรียนเต็มไปหมด



ภายในเต็มไปด้วยดอกไม้






คนค่อนข้างเยอะ




ตรงนี้เป็นทางเข้าสวนผีเสื้อ




การจะเข้าชมต้องจ่ายค่าเข้าชมเพิ่มอีก



ภายในมีดอกไม้และผีเสื้อ





ต้นไม้ทำเป็นรูปควายสวยดี



ส่วนตรงนี้เป็นเรือนกระจกสำหรับชมพืชเขตร้อน



ไปถึงแค่ประตู ไม่ได้เข้าไปด้านในเพราะมีค่าเข้าเพิ่มเติม



ตรงนี้เป็นสวนดอกโบตั๋นและดอกเสาเย่า



บางดอกมีผึ้งอยู่ข้างในด้วย ดูแล้วน่ากลัว



ทางนี้เป็นทางไปส่วนทางเหนือของสวน แถวนี้เป็นสวนป่าร่มรื่นธรรมดา



ที่นี่เป็นศูนย์วิจัยน้ำผึ้ง มีพิพิธภัณฑ์น้ำผึ้งจีน (中国蜜蜂博物馆) อยู่



ภายในจัดแสดงข้อมูลความรู้ต่างๆเกี่ยวกับน้ำผึ้ง




ตรงนี้มีขายของเกี่ยวกับน้ำผึ้ง



เดินขึ้นส่วนทางเหนือต่อไป










แล้วก็มาถึงส่วนต้นน้ำ



ตรงนี้ยังเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์ที่ระลึกเหตุการณ์ความเคลื่อนไหวเก้าธันวาคม (一二・九運動) ปี 1935



ความเคลื่อนไหวเก้าธันวาคมเป็นเหตุการณ์ที่ประชาชนพากันรวมตัวกันประท้วงนโยบายของรัฐบาลก๊กมินตั๋งในขณะนั้นซึ่งใช้นโยบายปราบศึกภายในก่อนค่อนรับมือศึกภายนอก (攘外必先安内, หร่างไว่ปี้เซียนอานเน่ย์) ซึ่งหมายถึงรัฐบาลให้ความสำคัญกับศึกภายในคือการกำจัดพรรคคอมมิวนิสต์ มากกว่าศึกภายนอกซึ่งก็คือการต้านอำนาจจักรวรรดิญี่ปุ่น

ในตอนนั้นญี่ปุ่นเพิ่งจะบุกโจมตีดินแดนตะวันออกเฉียงเหนือของจีนไปแล้วในเหตุการณ์สิบแปดกันยายน (九一八事变) ปี 1931 ไป แล้วตั้งประเทศแมนจูกัว (满洲国) ขึ้นมาและเตรียมจะเปิดศึกกับจีนต่อได้ทุกเมื่อ แต่รัฐบาลกลับไม่มีทีท่าต่อต้านญี่ปุ่นเท่าที่ควร ทำให้ประชาชนเริ่มลุกฮือกันแสดงความไม่พอใจ

เหตุการณ์ประท้วงในคราวนี้ไม่ได้ประสบความสำเร็จดีนัก กว่ารัฐบาลจะยอมเปลี่ยนนโยบายหันไปต่อต้านญี่ปุ่นจริงๆก็ต้องรอจนถึงเหตุการณ์ซีอาน (西安事变) ในปีถัดมาซึ่งก่อโดยจางเสวียเหลียง (张学良) ดังที่ได้เล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20151004

เดินย้อนกลับมาตรงนี้เจอทางเข้าไปยังบริเวณวัดพระนอน (卧佛寺, ว่อฝัวซื่อ) ซึ่งส่วนของวัดนี้จะขอแยกไปเล่าต่างหากใน https://phyblas.hinaboshi.com/20161227



ใกล้ๆกับวัดมีสุสานของซุนฉวานฟาง (孙传芳, ปี 1885-1935) ขุนศึกภาคเหนือคนหนึ่งในยุคสาธารณรัฐจีน เขาอยู่ฝ่ายที่คัดค้านนโยบายของซุนยัดเซน แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้กับพรรคก๊กมินตั๋งของเจียงไคเชกในปี 1927 ทำให้สูญเสียอำนาจ หลังจากนั้นก็ถูกลอบสังหารในปี 1935 ที่เทียนจิน หลังจากนั้นศพก็ถูกนำมาฝังที่นี่



แถวนี้เป็นสวนของพวกไม้ยืนต้น






ส่วนทางนี้เป็นสุสานของเหลียงฉี่เชา (梁启超, ปี 1873-1929) นักปฏิรูป นักคิด และนักประวัติศาสตร์ พร้อมกับภรรยาชื่อหลี่ฮุ่ยเซียน (李惠仙)



ตรงนี้เป็นสวนริมน้ำร่มรื่น







ทางนี้มีหออนุสรณ์ของเฉาเสวี่ยฉิน (曹雪芹, ปี 1715-1763) ซึ่งเป็นคนแต่งเรื่องความฝันในหอแดง (红楼梦, หงโหลวเมิ่ง) วรรณกรรมชื่อดังของจีน








ประติมากรรมหิน ทำโดยโซระ มิตสึอากิ (空充秋) ศิลปินชาวญี่ปุ่น





ใช้เวลาในนี้ไปทั้งหมด ๗ ชั่วโมง ในที่สุดก็เดินในนี้หมด เรียกได้ว่าหมดไปทั้งวันทีเดียว น่าจะเรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่ใช้เวลาเที่ยวนานที่สุดเท่าที่เคยเที่ยวมาในปักกิ่ง และเป็นการเดินเที่ยวโดยแทบไม่พักอย่างต่อเนื่องยาวนานที่สุดด้วย

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ