นั่งรถไฟไปคาวาฮิงาชิ ชนบทท้องนากว้างทางเหนือของไอซึ
เขียนเมื่อ 2019/06/18 00:18
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
# อาทิตย์ 26 พ.ค. 2019
หลังจากที่ตอนที่แล้วไปเที่ยวเขาโอโมริแล้วเดินกลับมายังสถานีรถไฟ https://phyblas.hinaboshi.com/20190608
สถานที่ต่อไปที่จะไปเที่ยวชมคือโรงเรียนประจำไอซึฮัง ไอซึฮังโกวนิชชิงกัง (會津藩校日新館) ที่ถูกสร้างจำลองขึ้นมาใหม่
สถานที่ตั้งอยู่ในบริเวณซึ่งที่จริงเดิมทีเคยเป็นเมืองคาวาฮิงาชิ (河東町) แต่ตั้งแต่ปี 2005 ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเมืองไอซึวากามัตสึ
การเดินทางมาที่นี่ จริงๆแล้วสถานีที่ใกล้ที่สุดคือสถานีฮิโรตะ (広田駅) ซึ่งเป็นสถานีที่อยู่ถัดจากสถานีไอซึวากามัตสึไปทางเหนือ
แต่ตอนที่ค้นวิธีไปด้วยกูเกิลมันกลับชี้ให้ไปลงที่สถานีไกลออกไปอีกสถานี คือสถานีฮิงาชินางาฮาระ (東長原駅) ทำให้เราไปลงสถานีนั้นตามเส้นทางที่แนะนำ
แต่พอไปถึงกลับพบว่าเส้นทางที่กูเกิลชี้ไปนั้นคือทางไปด้านหลังของเขาที่นิชชิงกังตั้งอยู่ ซึ่งไม่ใช่ทางที่ขึ้นได้ ทำให้ต้องเสียเวลาเดินอ้อมเขาเพื่อขึ้นอีกทาง
แม้จะทำให้เสียเวลาเพิ่ม แต่มองในแง่ดีก็คือทำให้ได้มีโอกาสเห็นนิชชิงกังจากด้านหลัง และรู้จักสถานีรถไฟเพิ่มอีกแห่งด้วย ตอนขากลับค่อยไปกลับจากสถานีฮิโรตะ เท่ากับว่าได้เดินในเส้นทางที่ไม่ซ้ำเดิม ก็ถือว่าดี
เรามาถึงสถานีไอซึวากามัตสึก่อนเวลารถไฟเล็กน้อยจึงไปเดินสร้างสะดวกซื้อในสถานี แวะซื้อชามาดื่มรองท้อง
รถไฟที่จะนั่งคือรอบ 9:54 ออกจากสถานีไอซึวากามัตสึ ขบวนนี้มีปลายทางอยู่ที่สถานีโคริยามะ (郡山駅)
บนรถไฟ
รถไฟผ่านสถานีฮิโรตะก่อน แต่เราไม่ได้ลงตรงนี้ ทั้งที่จริงๆควรจะลง
ระหว่างทางมองออกไปนอกหน้าต่าง เป็นท้องนากว้าง ซึ่งก็สมชื่อฮิโรตะ (広田) ซึ่งแปลว่า "ท้องนากว้าง"
แล้วก็มาถึงสถานีฮิงาชินางาฮาระที่ตั้งใจจะมาลง แต่ก็เจอปัญหาไม่คาดคิดอย่างหนึ่ง
คือสถานีไอซีวากามัตสึนั้นตอนที่เข้าไปขึ้นรถไฟสามารถใช้บัตร suica ได้ แต่ว่าทั้งสถานีฮิโรตะและสถานีฮิงาชินางาฮาระนั้นจริงๆแล้วไม่มีที่ให้แตะบัตร ดังนั้นปกติเวลาที่ไปที่นั่งยังไงก็จำเป็นต้องซื้อตั๋ว
แต่เราไม่รู้จึงได้แตะบัตร suica ตอนเข้าสถานี พอตอนจะลงที่สถานีฮิงาชินางาฮาระคนขับก็ขอดูตั๋ว พอบอกว่าขึ้นมาด้วยบัตร suica ซะแล้วเขาก็เลยบอกว่างั้นต้องกลับไปแตะบัตรที่สถานีที่มีที่ให้แตะบัตรอีกที สำหรับครั้งนี้ไม่ต้องทำอะไรก็ได้
ยังไงตอนขากลับเราก็ต้องนั่งรถไฟกลับไปสถานีไอซึวากามัตสึอยู่แล้ว ดังนั้นเลยคิดว่าถึงตอนนั้นค่อยแตะบัตรเพื่อออกก็ได้
เราลงมาที่สถานีฮิงาชินางาฮาระ สถานีนี้เป็นสถานีไร้คน เดินเข้าออกได้อย่างอิสระ
สภาพตัวอาคารสถานีก็โล่งๆ ไม่มีคน อย่างที่เห็น
เดินออกจากสถานี เลียบรางรถไฟแล้วข้ามรางรถไฟไป
แล้วก็เดินไปอีกไกล
แถวนี้ดูเงียบๆ โล่งๆ
และเต็มไปด้วยท้องนา
มองไปทางตะวันออกจะเห็นบริเวณที่เรียกว่าไอซึมุระ (会津村) ซึ่งเป็นวัดและสวนญี่ปุ่น มีพระรูปเจ้าแม่กวนอิมสูง ๕๗ เมตรตั้งโดดเด่นอยู่ สามารถมองเห็นได้จากที่ไกล
ที่นั่นเป็นสถานที่เที่ยวอีกแห่งซึ่งสามารถแวะไปได้ แต่เนื่องจากไม่มีเวลา และคิดว่าไม่ได้สำคัญมากเพราะไม่ได้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ เป็นแค่วัดที่สร้างขึ้นใหม่ จึงตัดสินใจตัดทิ้ง
เดินต่อมาจนถึงจุดที่สามารถเห็นตัวนิชชิงกังที่อยู่บนเขา แต่กลับไม่มีทางขึ้น จังหวะนั้นจึงรู้ตัวขึ้นมาว่ามาผิดทางแล้ว นี่เป็นด้านหลังซึ่งขึ้นไปไม่ได้ ต้องเดินอ้อมไปด้านหน้า
ทางเดินรอบๆเขา เดินอ้อมไปเรื่อยๆเพื่อจะไปให้ถึงด้านหน้า
แผนที่บริเวณหมู่บ้านแถวๆนี้ ดูแล้วก็ไม่มีเขียนถึงทางที่จะขึ้นไปยังนิชชิงกังได้จริงๆ
ทิวทัศน์ภูเขาหิมะมองผ่านทุ่งนากว้างตรงนี้
บ้านเรือนตั้งอยู่กระจายห่างๆ ดูแล้วเงียบสงบดี
เดินไปเรื่อยๆในที่สุดก็เห็นป้ายชี้ทางเข้าไปยังนิชชิงกัง
จากตอนแรกตั้งใจจะรีบเล่าเรื่องนิชชิงกัง แต่ไปๆมาๆเรื่องระหว่างทางก็มีอะไรให้เขียนถึงมากมาย สุดท้ายจึงตัดสินใจแยกตอน เรื่องของนิชชิงกังจะเขียนถึงต่อในตอนหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20190619
หลังจากที่ตอนที่แล้วไปเที่ยวเขาโอโมริแล้วเดินกลับมายังสถานีรถไฟ https://phyblas.hinaboshi.com/20190608
สถานที่ต่อไปที่จะไปเที่ยวชมคือโรงเรียนประจำไอซึฮัง ไอซึฮังโกวนิชชิงกัง (會津藩校日新館) ที่ถูกสร้างจำลองขึ้นมาใหม่
สถานที่ตั้งอยู่ในบริเวณซึ่งที่จริงเดิมทีเคยเป็นเมืองคาวาฮิงาชิ (河東町) แต่ตั้งแต่ปี 2005 ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเมืองไอซึวากามัตสึ
การเดินทางมาที่นี่ จริงๆแล้วสถานีที่ใกล้ที่สุดคือสถานีฮิโรตะ (広田駅) ซึ่งเป็นสถานีที่อยู่ถัดจากสถานีไอซึวากามัตสึไปทางเหนือ
แต่ตอนที่ค้นวิธีไปด้วยกูเกิลมันกลับชี้ให้ไปลงที่สถานีไกลออกไปอีกสถานี คือสถานีฮิงาชินางาฮาระ (東長原駅) ทำให้เราไปลงสถานีนั้นตามเส้นทางที่แนะนำ
แต่พอไปถึงกลับพบว่าเส้นทางที่กูเกิลชี้ไปนั้นคือทางไปด้านหลังของเขาที่นิชชิงกังตั้งอยู่ ซึ่งไม่ใช่ทางที่ขึ้นได้ ทำให้ต้องเสียเวลาเดินอ้อมเขาเพื่อขึ้นอีกทาง
แม้จะทำให้เสียเวลาเพิ่ม แต่มองในแง่ดีก็คือทำให้ได้มีโอกาสเห็นนิชชิงกังจากด้านหลัง และรู้จักสถานีรถไฟเพิ่มอีกแห่งด้วย ตอนขากลับค่อยไปกลับจากสถานีฮิโรตะ เท่ากับว่าได้เดินในเส้นทางที่ไม่ซ้ำเดิม ก็ถือว่าดี
เรามาถึงสถานีไอซึวากามัตสึก่อนเวลารถไฟเล็กน้อยจึงไปเดินสร้างสะดวกซื้อในสถานี แวะซื้อชามาดื่มรองท้อง
รถไฟที่จะนั่งคือรอบ 9:54 ออกจากสถานีไอซึวากามัตสึ ขบวนนี้มีปลายทางอยู่ที่สถานีโคริยามะ (郡山駅)
บนรถไฟ
รถไฟผ่านสถานีฮิโรตะก่อน แต่เราไม่ได้ลงตรงนี้ ทั้งที่จริงๆควรจะลง
ระหว่างทางมองออกไปนอกหน้าต่าง เป็นท้องนากว้าง ซึ่งก็สมชื่อฮิโรตะ (広田) ซึ่งแปลว่า "ท้องนากว้าง"
แล้วก็มาถึงสถานีฮิงาชินางาฮาระที่ตั้งใจจะมาลง แต่ก็เจอปัญหาไม่คาดคิดอย่างหนึ่ง
คือสถานีไอซีวากามัตสึนั้นตอนที่เข้าไปขึ้นรถไฟสามารถใช้บัตร suica ได้ แต่ว่าทั้งสถานีฮิโรตะและสถานีฮิงาชินางาฮาระนั้นจริงๆแล้วไม่มีที่ให้แตะบัตร ดังนั้นปกติเวลาที่ไปที่นั่งยังไงก็จำเป็นต้องซื้อตั๋ว
แต่เราไม่รู้จึงได้แตะบัตร suica ตอนเข้าสถานี พอตอนจะลงที่สถานีฮิงาชินางาฮาระคนขับก็ขอดูตั๋ว พอบอกว่าขึ้นมาด้วยบัตร suica ซะแล้วเขาก็เลยบอกว่างั้นต้องกลับไปแตะบัตรที่สถานีที่มีที่ให้แตะบัตรอีกที สำหรับครั้งนี้ไม่ต้องทำอะไรก็ได้
ยังไงตอนขากลับเราก็ต้องนั่งรถไฟกลับไปสถานีไอซึวากามัตสึอยู่แล้ว ดังนั้นเลยคิดว่าถึงตอนนั้นค่อยแตะบัตรเพื่อออกก็ได้
เราลงมาที่สถานีฮิงาชินางาฮาระ สถานีนี้เป็นสถานีไร้คน เดินเข้าออกได้อย่างอิสระ
สภาพตัวอาคารสถานีก็โล่งๆ ไม่มีคน อย่างที่เห็น
เดินออกจากสถานี เลียบรางรถไฟแล้วข้ามรางรถไฟไป
แล้วก็เดินไปอีกไกล
แถวนี้ดูเงียบๆ โล่งๆ
และเต็มไปด้วยท้องนา
มองไปทางตะวันออกจะเห็นบริเวณที่เรียกว่าไอซึมุระ (会津村) ซึ่งเป็นวัดและสวนญี่ปุ่น มีพระรูปเจ้าแม่กวนอิมสูง ๕๗ เมตรตั้งโดดเด่นอยู่ สามารถมองเห็นได้จากที่ไกล
ที่นั่นเป็นสถานที่เที่ยวอีกแห่งซึ่งสามารถแวะไปได้ แต่เนื่องจากไม่มีเวลา และคิดว่าไม่ได้สำคัญมากเพราะไม่ได้มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ เป็นแค่วัดที่สร้างขึ้นใหม่ จึงตัดสินใจตัดทิ้ง
เดินต่อมาจนถึงจุดที่สามารถเห็นตัวนิชชิงกังที่อยู่บนเขา แต่กลับไม่มีทางขึ้น จังหวะนั้นจึงรู้ตัวขึ้นมาว่ามาผิดทางแล้ว นี่เป็นด้านหลังซึ่งขึ้นไปไม่ได้ ต้องเดินอ้อมไปด้านหน้า
ทางเดินรอบๆเขา เดินอ้อมไปเรื่อยๆเพื่อจะไปให้ถึงด้านหน้า
แผนที่บริเวณหมู่บ้านแถวๆนี้ ดูแล้วก็ไม่มีเขียนถึงทางที่จะขึ้นไปยังนิชชิงกังได้จริงๆ
ทิวทัศน์ภูเขาหิมะมองผ่านทุ่งนากว้างตรงนี้
บ้านเรือนตั้งอยู่กระจายห่างๆ ดูแล้วเงียบสงบดี
เดินไปเรื่อยๆในที่สุดก็เห็นป้ายชี้ทางเข้าไปยังนิชชิงกัง
จากตอนแรกตั้งใจจะรีบเล่าเรื่องนิชชิงกัง แต่ไปๆมาๆเรื่องระหว่างทางก็มีอะไรให้เขียนถึงมากมาย สุดท้ายจึงตัดสินใจแยกตอน เรื่องของนิชชิงกังจะเขียนถึงต่อในตอนหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20190619