สนามบินนานาชาติเถาหยวนในยามดึกดื่นก่อนเช้าที่จะเดินทางกลับญี่ปุ่น
เขียนเมื่อ 2023/02/22 23:28
แก้ไขล่าสุด 2023/02/24 08:31
# 21~22 ก.พ. 2023
หลังจากที่ครั้งนี้มาได้หวันตั้งแต่วันที่ 8 ตอนนี้ก็ได้เวลาเดินทางกลับญี่ปุ่น เครื่องบินที่จองนั้นเป็นเวลา 8:45 วันที่ 22 กุมภาพันธ์
เนื่องจากเป็นเครื่องบินรอบเช้า การเดินทางไปสนามบินในเวลาเช้าแบบนั้นลำบาก จึงตัดสินใจเดินทางไปตั้งแต่ตอนดึกวันที่ 21
เราเดินทางจากซินจู๋มายังสถานีไทเป แล้วก็มานั่งรถไฟฟ้าสายเถาหยวนเพื่อไปยังสนามบิน ขณะที่มาถึงนั้นก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว รถไฟฟ้าก็ใกล้จะหมดแล้ว แต่ก็ยังทันเวลารอบสุดท้ายอยู่
ตอนที่ไปถึงนั้นรอบที่ได้ขึ้นคือรอบเวลา 23:21
ภายในรถไฟฟ้าก็คนโล่งๆ
แล้วรถไฟฟ้าก็เดินทางมาถึงสนามบินนานาชาติเถาหยวน อาคารสอง ซึ่งเป็นปลายทาง ค่าโดยสาร ๑๕๐ ตอนที่ลงมาเงินในบัตรไม่พอเลยเติมเงินตรงนั้นไปให้พอดีเหลือศูนย์ เวลาตอนนั้นก็เลยเที่ยงคืน เข้าสู่วันใหม่ไปแล้ว
จากนั้นขึ้นมาที่โถงเช็กอินซึ่งอยู่ชั้น ๓ ดูตารางเวลาออกรถไฟแล้วมีแต่ที่ออกตอนหกโมงเช้าขึ้นไป ไม่มีเที่ยวบินที่ออกหลังเที่ยงคืน
บรรยากาศในโถงตรงนี้ก็เลยดูเงียบเหงา แต่ก็ยังมีคนเดินอยู่
ตรงชั้น ๓ นี้ไม่มีที่เหมาะสำหรับนั่งรอสักเท่าไหร่ จึงขึ้นไปชั้น ๕ ทางนี้
ที่ชั้น ๕ นี้เป็นศูนย์อาหาร มีที่นั่งมากมาย เวลานี้คนกำลังโล่งก็นั่งได้ตามสบาย เพียงแต่ว่าพวกร้านต่างๆไม่ได้เปิดอยู่เลย ได้แค่มานั่งเฉยๆ ที่สำคัญคือมีที่ชาร์จไฟด้วย สามารถเอาคอมมานั่งเล่นได้
บริเวณศูนย์อาหารตรงนี้ถูกตกแต่งอย่างสวยงามดี เลยเดินเล่นชมบรรยากาศตรงนี้สักพัก
มีพวกของต่างๆวางประดับอยู่ด้วย
ตรงนี้เป็นที่เก็บกวาดหลังกินเสร็จ
มีร้านแฟมิลีมาร์ตด้วย เป็นร้านเดียวที่เปิดตลอด ๒๔ ชั่วโมง เป็นที่พึ่งที่สำคัญในเวลาแบบนี้เลย
ทิวทัศน์จากหน้าต่างตรงนี้มองออกไปเห็นบรรยากาศในบริเวณสนามบินยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง
จากนั้นเราก็นั่งเล่นคอมอยู่สักพักแล้วก็หาที่นั่งสำหรับนั่งหลับสบายๆตรงแถวๆนี้ รอจนเวลาถึงเช้า
จากนั้นเวลาประมาณตีสี่ครึ่งก็ตื่นขึ้นมา แล้วลองกลับมาดูที่โถงเช็กอิน ก็พบว่าหลายเที่ยวบินเริ่มเปิดให้ฝากสัมภาระได้แล้ว
เที่ยวบินที่เราจะขึ้นก็เปิดให้ฝากสัมภาระได้แล้ว แม้ว่าจะล่วงหน้าก่อนเวลาตั้งประมาณ ๔ ชั่วโมง ขณะนั้นคนน้อย ไม่ต้องต่อคิวเลยก็เข้าไปฝากสัมภาระขึ้นเครื่องได้แล้ว
แล้วก็ผ่านด่านตรวจคนออกเมืองไป
เมื่อเข้ามาด้านในแล้ว ด้านบนตรงนี้มีศูนย์อาหารที่เปิดอยู่
ในนี้มีร้านต่างๆอยู่ประปราย แต่ก็เปิดอยู่แค่บางร้าน
เรานั่งเล่นที่ศูนย์อาหารสักพักแต่ก็ไม่ได้กินอะไร เพราะส่วนใหญ่มีแต่ของแพง ไปรอกินในเครื่องดีกว่า จากนั้นก็เดินมาที่ห้องรอขึ้นเครื่อง C5R ซึ่งมีเที่ยวบินอีกหลายเที่ยวที่ให้มารอที่นี่
ห้องนี้กว้างทีเดียว เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ระหว่างรออยู่ที่นี่ก็หลับๆตื่นๆไปจนถึงเวลาขึ้นเครื่อง
ในที่สุดเวลา 8:10 เที่ยวบินที่ไปเซนไดก็เรียกให้ขึ้นเครื่อง
นั่งรถมาลงตรงหน้าเครื่องบินแล้วก็เดินขึ้นเครื่องไป เครื่องที่ขึ้นเที่ยวนี้ตกแต่งรูปคิตตีสวยดี
แล้วเครื่องบินก็ออกบิน ได้เวลาบอกลาไต้หวันแล้ว ไม่รูว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาอีก แต่ยังไงก็เชื่อว่าสักวันก็คงได้กลับมาอีกแน่นอน
หลังจากที่ครั้งนี้มาได้หวันตั้งแต่วันที่ 8 ตอนนี้ก็ได้เวลาเดินทางกลับญี่ปุ่น เครื่องบินที่จองนั้นเป็นเวลา 8:45 วันที่ 22 กุมภาพันธ์
เนื่องจากเป็นเครื่องบินรอบเช้า การเดินทางไปสนามบินในเวลาเช้าแบบนั้นลำบาก จึงตัดสินใจเดินทางไปตั้งแต่ตอนดึกวันที่ 21
เราเดินทางจากซินจู๋มายังสถานีไทเป แล้วก็มานั่งรถไฟฟ้าสายเถาหยวนเพื่อไปยังสนามบิน ขณะที่มาถึงนั้นก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว รถไฟฟ้าก็ใกล้จะหมดแล้ว แต่ก็ยังทันเวลารอบสุดท้ายอยู่
ตอนที่ไปถึงนั้นรอบที่ได้ขึ้นคือรอบเวลา 23:21
ภายในรถไฟฟ้าก็คนโล่งๆ
แล้วรถไฟฟ้าก็เดินทางมาถึงสนามบินนานาชาติเถาหยวน อาคารสอง ซึ่งเป็นปลายทาง ค่าโดยสาร ๑๕๐ ตอนที่ลงมาเงินในบัตรไม่พอเลยเติมเงินตรงนั้นไปให้พอดีเหลือศูนย์ เวลาตอนนั้นก็เลยเที่ยงคืน เข้าสู่วันใหม่ไปแล้ว
จากนั้นขึ้นมาที่โถงเช็กอินซึ่งอยู่ชั้น ๓ ดูตารางเวลาออกรถไฟแล้วมีแต่ที่ออกตอนหกโมงเช้าขึ้นไป ไม่มีเที่ยวบินที่ออกหลังเที่ยงคืน
บรรยากาศในโถงตรงนี้ก็เลยดูเงียบเหงา แต่ก็ยังมีคนเดินอยู่
ตรงชั้น ๓ นี้ไม่มีที่เหมาะสำหรับนั่งรอสักเท่าไหร่ จึงขึ้นไปชั้น ๕ ทางนี้
ที่ชั้น ๕ นี้เป็นศูนย์อาหาร มีที่นั่งมากมาย เวลานี้คนกำลังโล่งก็นั่งได้ตามสบาย เพียงแต่ว่าพวกร้านต่างๆไม่ได้เปิดอยู่เลย ได้แค่มานั่งเฉยๆ ที่สำคัญคือมีที่ชาร์จไฟด้วย สามารถเอาคอมมานั่งเล่นได้
บริเวณศูนย์อาหารตรงนี้ถูกตกแต่งอย่างสวยงามดี เลยเดินเล่นชมบรรยากาศตรงนี้สักพัก
มีพวกของต่างๆวางประดับอยู่ด้วย
ตรงนี้เป็นที่เก็บกวาดหลังกินเสร็จ
มีร้านแฟมิลีมาร์ตด้วย เป็นร้านเดียวที่เปิดตลอด ๒๔ ชั่วโมง เป็นที่พึ่งที่สำคัญในเวลาแบบนี้เลย
ทิวทัศน์จากหน้าต่างตรงนี้มองออกไปเห็นบรรยากาศในบริเวณสนามบินยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง
จากนั้นเราก็นั่งเล่นคอมอยู่สักพักแล้วก็หาที่นั่งสำหรับนั่งหลับสบายๆตรงแถวๆนี้ รอจนเวลาถึงเช้า
จากนั้นเวลาประมาณตีสี่ครึ่งก็ตื่นขึ้นมา แล้วลองกลับมาดูที่โถงเช็กอิน ก็พบว่าหลายเที่ยวบินเริ่มเปิดให้ฝากสัมภาระได้แล้ว
เที่ยวบินที่เราจะขึ้นก็เปิดให้ฝากสัมภาระได้แล้ว แม้ว่าจะล่วงหน้าก่อนเวลาตั้งประมาณ ๔ ชั่วโมง ขณะนั้นคนน้อย ไม่ต้องต่อคิวเลยก็เข้าไปฝากสัมภาระขึ้นเครื่องได้แล้ว
แล้วก็ผ่านด่านตรวจคนออกเมืองไป
เมื่อเข้ามาด้านในแล้ว ด้านบนตรงนี้มีศูนย์อาหารที่เปิดอยู่
ในนี้มีร้านต่างๆอยู่ประปราย แต่ก็เปิดอยู่แค่บางร้าน
เรานั่งเล่นที่ศูนย์อาหารสักพักแต่ก็ไม่ได้กินอะไร เพราะส่วนใหญ่มีแต่ของแพง ไปรอกินในเครื่องดีกว่า จากนั้นก็เดินมาที่ห้องรอขึ้นเครื่อง C5R ซึ่งมีเที่ยวบินอีกหลายเที่ยวที่ให้มารอที่นี่
ห้องนี้กว้างทีเดียว เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ระหว่างรออยู่ที่นี่ก็หลับๆตื่นๆไปจนถึงเวลาขึ้นเครื่อง
ในที่สุดเวลา 8:10 เที่ยวบินที่ไปเซนไดก็เรียกให้ขึ้นเครื่อง
นั่งรถมาลงตรงหน้าเครื่องบินแล้วก็เดินขึ้นเครื่องไป เครื่องที่ขึ้นเที่ยวนี้ตกแต่งรูปคิตตีสวยดี
แล้วเครื่องบินก็ออกบิน ได้เวลาบอกลาไต้หวันแล้ว ไม่รูว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาอีก แต่ยังไงก็เชื่อว่าสักวันก็คงได้กลับมาอีกแน่นอน