บันทึกช่วงที่พักอยู่บ้านญาติที่ตำบลหับซัวในซัวเถาในเดือนมีนาคม 2024
เขียนเมื่อ 2024/09/22 10:11
แก้ไขล่าสุด 2024/09/23 15:13
#19-21 มี.ค. 2024
หน้านี้เขียนบันทึกต่อจากตอนที่แล้วที่เล่าว่าเดินทางมาเยี่ยมญาติที่ซัวเถาแล้วพักค้างคืนอยู่ ๓ คืน https://phyblas.hinaboshi.com/20240921
ตามแผนแล้วทุกวันมีรายการไปเที่ยวข้างนอก ไม่ได้แค่มานั่งเล่นอยู่ในบ้านเขาเฉยๆ แต่ว่าช่วงเช้าก่อนออกไป และช่วงเย็นหลังกลับจากเที่ยวก็อยู่ที่บ้านญาติหรือเดินอยู่ในระแวกนั้น
แผนของวันที่ ๒ คือเที่ยวที่เมืองกิ๊กเอี๊ย แต่ว่าก่อนที่จะไปเล่าถึงการเที่ยว ตอนนี้ขอเล่าสรุปเรื่องในช่วงที่อยู่บ้านญาติตั้งแต่วันที่ 19 ถึงวันที่ 21 เพราะถ้าเล่าตามลำดับทั้งหมดจะกลับไปกลับมาระหว่างเรื่องเที่ยวข้างนอกกับเรื่องการใช้ชีวิตในซัวเถา
การได้มาครั้งนี้ทำให้ได้เห็นสภาพแวดล้อมที่ต่างไปจากครั้งก่อน แสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเมืองจีน
ดังที่ได้เล่าไปในตอนที่แล้ว สถานที่ที่พวกญาติเราอาศัยอยู่นั้นคือ ตำบลหับซัว (เสียซาน, 峡山) เขตเตี่ยนั้ม (เฉาหนาน, 潮南) ทางตะวันตกสุดของซัวเถา แม้จะเรียกว่าอยู่ในซัวเถา แต่ก็อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองซัวเถามากนัก คือเป็นบ้านนอกนั่นเอง
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นบ้านนอกไร้ความเจริญ ตั้งแต่เรามาเยือนที่นี่ครั้งแรกในปี 2012 ที่นี่ก็ดูเจริญอยู่แล้ว และในการมาครั้งนี้ก็ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงยิ่งขึ้นไปอีก เมืองจีนนั้นมีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งไม่ใช่แค่ในตัวเมือง แต่ก็รวมถึงตามท้องถิ่นบ้านนอกด้วย ที่จริงแม่เล่าว่าเคยมาเยือนที่นี่ตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 20 ตอนนั้นที่นี่ไม่เจริญจริงๆ ต่างจากที่ได้เห็นตอนนี้มาก
สมัยก่อนพวกญาติเขาอาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆเก่าๆ แต่ว่าพอเวลาผ่านไปก็เริ่มย้ายมาอยู่ตึกแถวซึ่งมีหลายชั้น ส่วนบ้านเก่าได้ถูกรื้อทิ้งไปแล้ว เพราะอยู่ในพื้นที่ซึ่งรัฐต้องการสร้างถนนตัดผ่าน
แต่การเวนคืนที่ของทางรัฐบาลจีนเพื่อนำมาสร้างถนนหรือสิ่งอำนวยความสะดวกใหม่นั้นไม่ใช่ว่าอยู่ๆยึดไปโดยไม่สนคนที่เคยอยู่เดิมเลย แต่เขาจะจัดหาที่อยู่ใหม่ใกล้ๆให้ซึ่งดีกว่าที่เก่า
การที่ต้องสูญเสียบ้านเก่าที่อยู่มานานหลายสิบปีตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ปู่ย่านั้นเป็นใครก็คงรู้สึกเสียดายไม่น้อย แต่ก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่ต้องเสียสละเพื่อการพัฒนาชุมชนโดยรวม และบ้านเก่านั้นมันก็ทรุดโทรมคับแคบจริง พอย้ายแล้วได้อยู่บ้านใหม่ที่สวยงาม ความเป็นอยู่ดีกว่าเดิม จึงไม่ใช่เรื่องแย่อะไร
บ้านญาติที่เรามาพักอยู่ครั้งนี้เป็นบ้านใหม่ที่เพิ่งสร้าง คนละแห่งกับที่เคยพักเมื่อตอนมา ๖ ปีที่แล้ว หลังนี้เป็นตึกแถวสูง ๖ ชั้น ตั้งอยู่ริมถนนใหญ่ที่เพิ่งตัดใหม่เลย
ภาพนี้ถ่ายตอนวันสุดท้าย (21 มี.ค.) ก่อนจะออกจากที่นี่ ครึ่งซ้าย ๓ ช่วงหน้าต่างเป็นของญาติ ส่วนอีกครึ่งนึงเป็นของคนอื่นที่ไม่เกี่ยวกัน
เนื่องจากมีตั้ง ๖ ชั้น จึงมีห้องว่างเหลือเฟือ ที่ชั้น ๕ ตอนนี้ไม่ได้มีใครพักอยู่เขาก็เลยให้เรากับแม่พักในนี้
ตึกสูงแบบนี้แต่ก็ไม่ได้ลำบากในการขึ้นลง เพราะว่ามีลิฟต์ด้วย สะดวกดี อย่างกับมาอยู่โรงแรมเลย
จากหน้าต่างห้องนอนที่เราพัก รอบๆกำลังอยู่ระหว่างก่อสร้างก็เลยทิวทัศน์ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
ตอนเช้าวันที่ 19 ก่อนที่จะไปเที่ยวกิ๊กเอี๊ย มื้อเช้าก็มากินข้าวเช้ากันตรงนี้ เขามีเตรียมไว้ให้ ส่วนหนึ่งเก็บอยู่ในฝาชี และมีส่วนที่ทำใหม่
เขามีเตรียมไว้ให้กินหลายอย่าง
เขาไม่ได้เตรียมน้ำไว้ให้ แต่ก็มีน้ำเต้าหู้ เอามากินกับปาท่องโก๋อร่อยดี
นี่เป็นชุดชงชา คนที่นี่ชอบชงดื่มกันใส่ถ้วยเล็กๆแบบนี้ ดื่มกันได้ทั้งวัน
วันที่ 19 หลังกินมื้อเช้าเสร็จเราก็ไปเที่ยวเมืองกิ๊กเอี๊ยจนถึงเย็น สำหรับเรื่องเที่ยวจะเล่าถึงในตอนต่อไป ส่วนตอนนี้จะตัดมาเล่าเรื่องตอนเย็นหลังจากกลับจากกิ๊กเอี๊ยมาแล้ว ตอนเย็นญาติพาเรามาเดินเล่นดูแถวระแวกบ้าน
ตรงนี้เป็นถนนสายใหม่ที่เพิ่งตัดผ่าน เมื่อก่อนไม่มีถนนตรงนี้ บ้านญาติที่เรามาพักนั้นอยู่ริมถนนสายนี้
แล้วเขาก็พามาที่วัดเล็กๆแถวบ้าน ให้มาไหว้บรรพบุรุษ ที่จริงแล้วก่อนที่เราจะมานี่ไม่นานเพิ่งมีญาติผู้ใหญ่คนนึงเสียไป ตอนมาครั้งที่แล้วเราก็เจอเขาด้วย แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้เจอแล้ว ที่จริงก็อยากไปเยือนสุสานเขา แต่เห็นบอกว่าไปลำบากไม่สะดวกจะพาไป ก็เลยได้แค่มาไหว้ที่ตรงนี้
ด้านใน
ตรงนี้เห็นคนมาเล่นไพ่นกกระจอกกันอยู่ด้วย
ไหว้เสร็จแล้วก็ออกมาเดินดูในหมู่บ้านต่อ ยังเห็นพวกบ้านเก่าๆอยู่ไม่น้อย และเห็นบางส่วนกำลังก่อสร้างอยู่ด้วย ดูแล้วคงมีอะไรใหม่เพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ พัฒนาไม่หยุด
อาคารตึกแถวตรงหน้านี้เป็นบ้านญาติอีกคน ด้านหน้ากำลังก่อสร้างอยู่พอดีก็เลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
ใกล้ๆนั้นเป็นบริเวณริมน้ำ ตรงนี้เมื่อตอนมาครั้งก่อนๆก็ได้แวะมาเดิน ดูแล้วไม่ได้ต่างไปจากเดิมนัก พวกบ้านเก่าๆรอบๆก็ยังอยู่
ตรอกซอยแคบตรงนี้ครั้งก่อนมาก็เคยเห็น ก็ยังคงอยู่ ดูเหมือนว่าส่วนที่เปลี่ยนแปลงไปนั้นก็เป็นแค่ส่วนนึง แต่บ้านเก่าๆก็ยังคงเหลืออยู่ไม่น้อย คงไม่อาจเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในเร็ววัน แต่ก็คงค่อยๆหายไป นับวันบ้านแถบนี้ก็จะยิ่งกลายเป็นอาคารสมัยใหม่ไปเรื่อยๆ
จากนั้นเขาก็พามาเลี้ยงมื้อเย็นที่ร้านนี้
โต๊ะที่นั่งกินกัน จองห้องนึงภายในร้านไว้
ระหว่างรออาหารเรามีออกมาเดินดูในร้าน เห็นพวกของสดอยู่เต็มเลย
อาหารเย็นวันนี้มีหลากหลาย ส่วนใหญ่เป็นพวกอาหารทะเลซะมาก
กินเสร็จก็เดินกลับไปยังบ้านที่เราพัก ระหว่างทางก็ผ่านตรงริมน้ำ ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
แล้วก็มีแวะเดินดูย่านคอนโดที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ในแถบนี้ เป็นอาคารสูงดูสวยดี
สามารถเข้ามาเดินดูข้างในได้
ในนี้ตกแต่งสวยดีด้วย น่าอยู่
ส่วนตรงนี้ก็มีร้านสะดวกซื้อ
จากตรงนั้นก็เดินกลับไปยังบ้านที่พักอยู่แล้วไปพักผ่อน สิ้นสุดการเดินเล่นวันนั้นแค่นี้
ส่วนวันรุ่งขึ้นวันที่ 20 มี.ค. ตอนเช้าเราลองขึ้นมาชมชั้นดาดฟ้า ชั้น ๗ สักหน่อย
มองไปด้านข้างเห็นอาคารที่กำลังก่อสร้างอยู่
ส่วนฝั่งตรงข้ามเป็นย่านตึกสูงตั้งเรียงรายเต็มไปหมด
รั้วตรงนี้กั้นระหว่างส่วนที่เป็นบ้านนี้กับของบ้านอื่น เนื่องจากเป็นตึกแถว อาคารก็ใช้ร่วมกันแบบนี้ แต่รั้วนี้ดูแล้วก็ไม่ได้สูงเท่าไหร่ ถ้าจะปีนข้ามก็ทำได้ง่ายอยู่
มีบันไดขึ้นไปยังชั้นสูงขึ้นไปอีกด้วย แต่ว่าไม่ได้ลองขึ้นไปดู น่าจะไม่มีอะไรแล้ว
อาคารเช้าวันนี้ ก็มีบางส่วนต่างไปจากวันก่อนอีก
หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวในเมืองโผวเล้ง แล้วก็กลับมาตอนเย็น
เย็นวันนั้นได้ไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตพลาสติกที่ญาติเราเป็นเถ้าแก่อยู่ คนในบริษัทส่วนหนึ่งก็คือญาติเราเองนี่แหละ
หลังจากชมโรงงานเสร็จก็แวะไปบ้านญาติอีกหลัง ที่นี่มีเด็กเล็กอยู่ด้วย เห็นกำลังเปิดโทรทัศน์ชมการ์ตูนซึ่งดูแล้วเป็นแนวสาวน้อยเวทมนตร์คล้ายพรีเคียวร์ของจีน
มื้อเย็นคืนนี้กินที่บ้านนี้
แล้วก็จบคืนสุดท้ายที่อยู่ที่นี่ลง
หลังจากนั้นเช้าวันที่ 21 มี.ค. ก็ได้เวลาจากที่นี่ไปแล้ว หลังจากที่ค้างมา ๓ คืน ไปเที่ยวมาซะเยอะ
อาหารเช้ามื้อสุดท้ายก็ยังคงมีอะไรมากมาย
ที่เราชอบที่สุดก็คือเต้าหู้ทอดนี่ กรอบอร่อยดีล่ะ ที่จริงแล้วตอนไปเทียวเมืองโผวเล้งก็มีแวะกินเต้าหู้ทอดเหมือนกัน แต่เป็นคนละแบบกับเต้าหู้ในรูปนี้ที่กินที่บ้านญาติ เต้าหู้ทอดโผวเล้งเป็นสูตรเฉพาะของเขา มีชื่อเสียงเหมือนกัน เดี๋ยวจะเขียนถึงตอนเล่าเรื่องเที่ยวในโผวเล้ง
ก็ขอจบการเล่าบันทึกภายในบ้านญาติเท่านี้ ส่วนตอนต่อไปจะเล่าถึงการไปเที่ยวในเมืองกิ๊กเอี๊ยระหว่างที่พักอยู่ที่นี่ https://phyblas.hinaboshi.com/20240923
หน้านี้เขียนบันทึกต่อจากตอนที่แล้วที่เล่าว่าเดินทางมาเยี่ยมญาติที่ซัวเถาแล้วพักค้างคืนอยู่ ๓ คืน https://phyblas.hinaboshi.com/20240921
ตามแผนแล้วทุกวันมีรายการไปเที่ยวข้างนอก ไม่ได้แค่มานั่งเล่นอยู่ในบ้านเขาเฉยๆ แต่ว่าช่วงเช้าก่อนออกไป และช่วงเย็นหลังกลับจากเที่ยวก็อยู่ที่บ้านญาติหรือเดินอยู่ในระแวกนั้น
แผนของวันที่ ๒ คือเที่ยวที่เมืองกิ๊กเอี๊ย แต่ว่าก่อนที่จะไปเล่าถึงการเที่ยว ตอนนี้ขอเล่าสรุปเรื่องในช่วงที่อยู่บ้านญาติตั้งแต่วันที่ 19 ถึงวันที่ 21 เพราะถ้าเล่าตามลำดับทั้งหมดจะกลับไปกลับมาระหว่างเรื่องเที่ยวข้างนอกกับเรื่องการใช้ชีวิตในซัวเถา
การได้มาครั้งนี้ทำให้ได้เห็นสภาพแวดล้อมที่ต่างไปจากครั้งก่อน แสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเมืองจีน
ดังที่ได้เล่าไปในตอนที่แล้ว สถานที่ที่พวกญาติเราอาศัยอยู่นั้นคือ ตำบลหับซัว (เสียซาน, 峡山) เขตเตี่ยนั้ม (เฉาหนาน, 潮南) ทางตะวันตกสุดของซัวเถา แม้จะเรียกว่าอยู่ในซัวเถา แต่ก็อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองซัวเถามากนัก คือเป็นบ้านนอกนั่นเอง
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นบ้านนอกไร้ความเจริญ ตั้งแต่เรามาเยือนที่นี่ครั้งแรกในปี 2012 ที่นี่ก็ดูเจริญอยู่แล้ว และในการมาครั้งนี้ก็ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงยิ่งขึ้นไปอีก เมืองจีนนั้นมีการพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งไม่ใช่แค่ในตัวเมือง แต่ก็รวมถึงตามท้องถิ่นบ้านนอกด้วย ที่จริงแม่เล่าว่าเคยมาเยือนที่นี่ตั้งแต่ช่วงศตวรรษที่ 20 ตอนนั้นที่นี่ไม่เจริญจริงๆ ต่างจากที่ได้เห็นตอนนี้มาก
สมัยก่อนพวกญาติเขาอาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆเก่าๆ แต่ว่าพอเวลาผ่านไปก็เริ่มย้ายมาอยู่ตึกแถวซึ่งมีหลายชั้น ส่วนบ้านเก่าได้ถูกรื้อทิ้งไปแล้ว เพราะอยู่ในพื้นที่ซึ่งรัฐต้องการสร้างถนนตัดผ่าน
แต่การเวนคืนที่ของทางรัฐบาลจีนเพื่อนำมาสร้างถนนหรือสิ่งอำนวยความสะดวกใหม่นั้นไม่ใช่ว่าอยู่ๆยึดไปโดยไม่สนคนที่เคยอยู่เดิมเลย แต่เขาจะจัดหาที่อยู่ใหม่ใกล้ๆให้ซึ่งดีกว่าที่เก่า
การที่ต้องสูญเสียบ้านเก่าที่อยู่มานานหลายสิบปีตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ปู่ย่านั้นเป็นใครก็คงรู้สึกเสียดายไม่น้อย แต่ก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่ต้องเสียสละเพื่อการพัฒนาชุมชนโดยรวม และบ้านเก่านั้นมันก็ทรุดโทรมคับแคบจริง พอย้ายแล้วได้อยู่บ้านใหม่ที่สวยงาม ความเป็นอยู่ดีกว่าเดิม จึงไม่ใช่เรื่องแย่อะไร
บ้านญาติที่เรามาพักอยู่ครั้งนี้เป็นบ้านใหม่ที่เพิ่งสร้าง คนละแห่งกับที่เคยพักเมื่อตอนมา ๖ ปีที่แล้ว หลังนี้เป็นตึกแถวสูง ๖ ชั้น ตั้งอยู่ริมถนนใหญ่ที่เพิ่งตัดใหม่เลย
ภาพนี้ถ่ายตอนวันสุดท้าย (21 มี.ค.) ก่อนจะออกจากที่นี่ ครึ่งซ้าย ๓ ช่วงหน้าต่างเป็นของญาติ ส่วนอีกครึ่งนึงเป็นของคนอื่นที่ไม่เกี่ยวกัน
เนื่องจากมีตั้ง ๖ ชั้น จึงมีห้องว่างเหลือเฟือ ที่ชั้น ๕ ตอนนี้ไม่ได้มีใครพักอยู่เขาก็เลยให้เรากับแม่พักในนี้
ตึกสูงแบบนี้แต่ก็ไม่ได้ลำบากในการขึ้นลง เพราะว่ามีลิฟต์ด้วย สะดวกดี อย่างกับมาอยู่โรงแรมเลย
จากหน้าต่างห้องนอนที่เราพัก รอบๆกำลังอยู่ระหว่างก่อสร้างก็เลยทิวทัศน์ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
ตอนเช้าวันที่ 19 ก่อนที่จะไปเที่ยวกิ๊กเอี๊ย มื้อเช้าก็มากินข้าวเช้ากันตรงนี้ เขามีเตรียมไว้ให้ ส่วนหนึ่งเก็บอยู่ในฝาชี และมีส่วนที่ทำใหม่
เขามีเตรียมไว้ให้กินหลายอย่าง
เขาไม่ได้เตรียมน้ำไว้ให้ แต่ก็มีน้ำเต้าหู้ เอามากินกับปาท่องโก๋อร่อยดี
นี่เป็นชุดชงชา คนที่นี่ชอบชงดื่มกันใส่ถ้วยเล็กๆแบบนี้ ดื่มกันได้ทั้งวัน
วันที่ 19 หลังกินมื้อเช้าเสร็จเราก็ไปเที่ยวเมืองกิ๊กเอี๊ยจนถึงเย็น สำหรับเรื่องเที่ยวจะเล่าถึงในตอนต่อไป ส่วนตอนนี้จะตัดมาเล่าเรื่องตอนเย็นหลังจากกลับจากกิ๊กเอี๊ยมาแล้ว ตอนเย็นญาติพาเรามาเดินเล่นดูแถวระแวกบ้าน
ตรงนี้เป็นถนนสายใหม่ที่เพิ่งตัดผ่าน เมื่อก่อนไม่มีถนนตรงนี้ บ้านญาติที่เรามาพักนั้นอยู่ริมถนนสายนี้
แล้วเขาก็พามาที่วัดเล็กๆแถวบ้าน ให้มาไหว้บรรพบุรุษ ที่จริงแล้วก่อนที่เราจะมานี่ไม่นานเพิ่งมีญาติผู้ใหญ่คนนึงเสียไป ตอนมาครั้งที่แล้วเราก็เจอเขาด้วย แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้เจอแล้ว ที่จริงก็อยากไปเยือนสุสานเขา แต่เห็นบอกว่าไปลำบากไม่สะดวกจะพาไป ก็เลยได้แค่มาไหว้ที่ตรงนี้
ด้านใน
ตรงนี้เห็นคนมาเล่นไพ่นกกระจอกกันอยู่ด้วย
ไหว้เสร็จแล้วก็ออกมาเดินดูในหมู่บ้านต่อ ยังเห็นพวกบ้านเก่าๆอยู่ไม่น้อย และเห็นบางส่วนกำลังก่อสร้างอยู่ด้วย ดูแล้วคงมีอะไรใหม่เพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ พัฒนาไม่หยุด
อาคารตึกแถวตรงหน้านี้เป็นบ้านญาติอีกคน ด้านหน้ากำลังก่อสร้างอยู่พอดีก็เลยไม่ค่อยสวยเท่าไหร่
ใกล้ๆนั้นเป็นบริเวณริมน้ำ ตรงนี้เมื่อตอนมาครั้งก่อนๆก็ได้แวะมาเดิน ดูแล้วไม่ได้ต่างไปจากเดิมนัก พวกบ้านเก่าๆรอบๆก็ยังอยู่
ตรอกซอยแคบตรงนี้ครั้งก่อนมาก็เคยเห็น ก็ยังคงอยู่ ดูเหมือนว่าส่วนที่เปลี่ยนแปลงไปนั้นก็เป็นแค่ส่วนนึง แต่บ้านเก่าๆก็ยังคงเหลืออยู่ไม่น้อย คงไม่อาจเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในเร็ววัน แต่ก็คงค่อยๆหายไป นับวันบ้านแถบนี้ก็จะยิ่งกลายเป็นอาคารสมัยใหม่ไปเรื่อยๆ
จากนั้นเขาก็พามาเลี้ยงมื้อเย็นที่ร้านนี้
โต๊ะที่นั่งกินกัน จองห้องนึงภายในร้านไว้
ระหว่างรออาหารเรามีออกมาเดินดูในร้าน เห็นพวกของสดอยู่เต็มเลย
อาหารเย็นวันนี้มีหลากหลาย ส่วนใหญ่เป็นพวกอาหารทะเลซะมาก
กินเสร็จก็เดินกลับไปยังบ้านที่เราพัก ระหว่างทางก็ผ่านตรงริมน้ำ ฟ้าเริ่มมืดแล้ว
แล้วก็มีแวะเดินดูย่านคอนโดที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่ในแถบนี้ เป็นอาคารสูงดูสวยดี
สามารถเข้ามาเดินดูข้างในได้
ในนี้ตกแต่งสวยดีด้วย น่าอยู่
ส่วนตรงนี้ก็มีร้านสะดวกซื้อ
จากตรงนั้นก็เดินกลับไปยังบ้านที่พักอยู่แล้วไปพักผ่อน สิ้นสุดการเดินเล่นวันนั้นแค่นี้
ส่วนวันรุ่งขึ้นวันที่ 20 มี.ค. ตอนเช้าเราลองขึ้นมาชมชั้นดาดฟ้า ชั้น ๗ สักหน่อย
มองไปด้านข้างเห็นอาคารที่กำลังก่อสร้างอยู่
ส่วนฝั่งตรงข้ามเป็นย่านตึกสูงตั้งเรียงรายเต็มไปหมด
รั้วตรงนี้กั้นระหว่างส่วนที่เป็นบ้านนี้กับของบ้านอื่น เนื่องจากเป็นตึกแถว อาคารก็ใช้ร่วมกันแบบนี้ แต่รั้วนี้ดูแล้วก็ไม่ได้สูงเท่าไหร่ ถ้าจะปีนข้ามก็ทำได้ง่ายอยู่
มีบันไดขึ้นไปยังชั้นสูงขึ้นไปอีกด้วย แต่ว่าไม่ได้ลองขึ้นไปดู น่าจะไม่มีอะไรแล้ว
อาคารเช้าวันนี้ ก็มีบางส่วนต่างไปจากวันก่อนอีก
หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวในเมืองโผวเล้ง แล้วก็กลับมาตอนเย็น
เย็นวันนั้นได้ไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตพลาสติกที่ญาติเราเป็นเถ้าแก่อยู่ คนในบริษัทส่วนหนึ่งก็คือญาติเราเองนี่แหละ
หลังจากชมโรงงานเสร็จก็แวะไปบ้านญาติอีกหลัง ที่นี่มีเด็กเล็กอยู่ด้วย เห็นกำลังเปิดโทรทัศน์ชมการ์ตูนซึ่งดูแล้วเป็นแนวสาวน้อยเวทมนตร์คล้ายพรีเคียวร์ของจีน
มื้อเย็นคืนนี้กินที่บ้านนี้
แล้วก็จบคืนสุดท้ายที่อยู่ที่นี่ลง
หลังจากนั้นเช้าวันที่ 21 มี.ค. ก็ได้เวลาจากที่นี่ไปแล้ว หลังจากที่ค้างมา ๓ คืน ไปเที่ยวมาซะเยอะ
อาหารเช้ามื้อสุดท้ายก็ยังคงมีอะไรมากมาย
ที่เราชอบที่สุดก็คือเต้าหู้ทอดนี่ กรอบอร่อยดีล่ะ ที่จริงแล้วตอนไปเทียวเมืองโผวเล้งก็มีแวะกินเต้าหู้ทอดเหมือนกัน แต่เป็นคนละแบบกับเต้าหู้ในรูปนี้ที่กินที่บ้านญาติ เต้าหู้ทอดโผวเล้งเป็นสูตรเฉพาะของเขา มีชื่อเสียงเหมือนกัน เดี๋ยวจะเขียนถึงตอนเล่าเรื่องเที่ยวในโผวเล้ง
ก็ขอจบการเล่าบันทึกภายในบ้านญาติเท่านี้ ส่วนตอนต่อไปจะเล่าถึงการไปเที่ยวในเมืองกิ๊กเอี๊ยระหว่างที่พักอยู่ที่นี่ https://phyblas.hinaboshi.com/20240923