φυβλαςのβλογ
phyblas的博客

เล่าเรื่องของทางไต้หวันมาก็เยอะแล้วแต่ยังไม่เคยพูดถึงมหาวิทยาลัยที่ตัวเองไปอยู่มาเลย ดังนั้นวันนี้จะพูดถึงสักหน่อย

มหาวิทยาลัยที่เราไปเรียนอยู่มาเป็นเวลา ๓ เดือนนั้น ที่นั่นชื่อว่า 國立中央大學 (กั๋วลี่จงยางต้าเสวีย, National Central University) ซึ่งอาจจะแปลให้ฟังดูหรูๆได้ว่ามหาวิทยาลัยศูนย์กลางแห่งชาติ แต่คนไทยที่นั่นโดยปกติก็เรียกกันว่ามหาวิทยาลัยจงยาง (จงยาง=ศูนย์กลาง) ดังนั้นต่อไปเราจะเรียกตามนี้

มหาวิทยาลัยจงยางตั้งอยู่ในเมืองจงลี่ (中壢市) จังหวัดเถาหยวน (桃園縣) เป็นเมืองเล็กๆเมืองอุตสาหกรรม ไม่ค่อยถึงกับน่าอยู่นัก แต่เฉพาะบริเวณในตัวมหาวิทยาลัยจงยางเท่านั้นที่ดูเหมือนจะเป็นจุดสวยสุดของเมือง และเป็นจุดชมวิวที่ดีเพราะตั้งอยู่บนเขาข้างๆตัวเมือง

มหาวิทยาลัยแห่งนี้มีประวัติยาวนาน โดยเป็นมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ย้่ายมาจากจีนแผ่นดินใหญ่ เดิมตั้งอยู่ที่หนานจิง(南京) แต่หลังจากจีนแยกประเทศแล้วมหาวิทยาลัยจงยางก็ได้ถูกย้ายมาตั้งใหม่ที่ไต้หวัน ส่วนมหาวิทยาลัยจงยางเดิมก็เปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยหนานจิง (南京大學) ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของจีนแผ่นดินใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้

มหาวิทยาลัยจงยางนี้เองก็มีชื่อเสียงอันดับต้นๆของไต้หวัน ไม่ว่าจะจัดโพลไหนก็ติดอยู่อันดับ ๑ ใน ๑๐ ตลอด ก็ถือว่าดี ส่วนอันดับโลกก็ติดท็อป ๕๐๐ ด้วย นอกจากนี้แล้วบริเวณตัวมหาวิทยาลัยยังค่อนข้างสวยงามมาก เมื่อเทียบกับมหาวิทยาลัยชั้นนำทั้งหลายที่เคยแวะไปดูมา

ครั้งก่อนเราเคยพูดถึงมหาวิทยาลัยที่สวยที่สุดที่เคยไปเที่ยวมาคือมหาวิทยาลัยตงไห่ https://phyblas.hinaboshi.com/20110706 หากเทียบกันแล้วมหาวิทยาลัยจงยางนี้ก็ถือว่าสวยงามมากไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันนัก (และมหาวิทยาลัยตงไห่ก็ไม่ใช่มหาวิทยาลัยชั้นนำของไต้หวัน เพียงแค่มีทิวทัศน์สวยเท่านั้นเอง)





ขอไล่ตั้งแต่ที่สถานีรถไฟเมืองจงลี่ ทุกอย่างเริ่มต้นจากที่นี่เพราะทุกวันต้องนั่งรถไฟมาจากเมืองเถาหยวน (桃園市) ซึ่งเทียบเท่ากับเป็นอำเภอเมืองของจังหวัดเถาหยวน เป็นเมืองที่เราอาศัยอยู่ บรรยากาศน่าอยู่กว่าเมืองจงลี่นี้เยอะ


บรรยากาศในตัวเมือง บริเวณใกล้ๆสถานีรถไฟฟ้า


ซอยแหล่งร้านอาหารที่มาทานประจำ มีอะไรต่างๆหลากหลายมากมาย อาหารส่วนใหญ่ที่เขียนถึงในหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20110731 ก็มาจากซอยนี้


จะเห็นว่าในรูปนี้มีภาษาไทยด้วย เพราะเมืองนี้มีคนไทยอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน เลยมีคนไทยตั้งร้านอยู่ไม่น้อย เจออยู่ประปราย เคยเล่าตอนพูดถึงรถไฟว่าที่นี่มีคนไทยเยอะขนาดที่ในสถานีรถไฟก็ยังต้องมีเขียนภาษาไทย
https://phyblas.hinaboshi.com/20110528

จากตรงนี้ก็ขึ้นรถเมล์ไปยังมหาวิทยาลัย เรื่องรถเมล์นี่เคยเล่าถึงใน https://phyblas.hinaboshi.com/20110413 ฉากเข้าแถวคิวในรูปก็อยู่ที่ท่าขึ้นรถเมล์ข้างๆสถานีรถไฟฟ้านั่นเอง


จากนั้นก็เข้าสู่ตัวมหาวิทยาลัยสักที ตรงนี้คือป้ายรถเมล์หน้ามหาวิทยาลัย จะเห็นว่าป้ายรถเมล์ที่นี่มีบอกรายละเอียดดีมากว่าจะไปไหนบ้าง เห็นเป็นแผนที่ชัดเลย


ลานด้านหน้ามหาวิทยาลัย เป็นถนนรูปวงเวียนที่อยู่ด้านหน้าของประตูหน้า กลางวงเวียนเป็นสนามหญ้าสวยมาก มีต้นไม้ตัดเป็นอักษรตัวใหญ่เบ้อเริ่มคำว่า 中央大學 (จงยางต้าเสวีย, มหาวิทยาลัยจงยาง) อันนี้เอามาให้ดูเสี้ยวหนึ่ง เพราะไม่รู้จะถ่ายเต็มๆยังไง คงต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์ขึ้นไปถ่ายจากด้านบนถึงจะเห็นภาพชัด


ด้านซ้ายของลานสนามหญ้าหน้ามหาวิทยาลัย พุ่มไม้ตรงนี้เป็นรูปตัวอักษร 中 (จง) และเห็นคำว่า 央 (ยาง) อยู่ไกลๆ แต่ถ่ายมาเห็นไม่ค่อยชัดเลย


ด้านขวาจะเห็นอักษร 學 (เสวีย) อันนี้จะค่อนข้างเห็นชัดกว่า


จะเห็นว่ามหาวิทยาลัยแห่งนี้ตั้งอยู่บนเขา ทำให้มองลงไปเห็นเมือง เป็นวิวที่สวยไม่น้อยทีเดียว


ประตูทางเข้าสู่ตัวมหาวิทยาลัย มีสวนดอกไม้ประดับอยู่อีก สวยมาก


แผนที่ในตัวมหาวิทยาลัย


อาคารที่อยู่ด้านหน้าสุดเมื่อเดินผ่านประตูหน้าเข้ามา


เข้ามาจากประตูหน้าไม่ลึกนักจะเจอกับตึกรูปโค้งสวยที่มีสระน้ำเลี้ยงเต่าอยู่ด้านหน้า เป็นภาพที่สวยมากทีเดียว ตึกนี้ไม่ใช่อาคารเรียนอะไรหรอก แต่เป็นหอพักนักศึกษาชาย


ในหอพักนี้มีทั้งโรงอาหารและร้านสะดวกซื้อ ในรูปนี้คือ Hi-life ร้านสะดวกซื้อที่แพร่หลายมากในไต้หวัน (แต่ยังไม่เท่า 7-eleven)

บริเวณแถบนี้เป็นย่านหอพัก มีอีกหลายตึกเลย หอพักตึกอื่นๆก็ดูหรูเช่นกันแต่ตึกนี้ดูสวยที่สุดแล้ว และเป็นตึกที่อยู่ด้านหน้าสุด ที่สำคัญเรายังแวะมากินในโรงอาหารและซื้อในร้านบ่อยๆ


หอพักอีกตึกหนึ่ง มีร้านกาแฟอยู่ด้านล่าง


อาคารหอสมุด แต่ด้านบนเป็นห้องเรียน ตึกนี้เองที่เราต้องมาเรียนอยู่ทุกวัน


ข้างๆนั้นเป็นตึกศูนย์คอมพิวเตอร์ มาเล่นคอมในนี้ประจำ


ส่วนข้างๆนั้นก็มีร้านกาแฟกลางแจ้ง


ถัดไปไม่ไกลจะเห็นกลุ่มอาคารของคณะวิทยาศาสตร์


ตึกใหญ่ทั้งตึกที่เห็นตั้งริมบึงเนี่ยคือตึกภาควิชาฟิสิกส์ ใหญ่มาก มีตั้ง ๑๐ ชั้น ทำไมมันช่างต่างจากจุฬาฯลิบลับเลย


ด้านหน้าอาคาร


มองบึงข้างตึกจากตัวตึก ร่มรื่นสวยงามดีมาก



ข้ามมาด้านหน้าๆของมหาวิทยาลัยอีกครั้งจะเจอตึกภาควิชาโลกศาสตร์และธรณีฟิสิกส์ สาขากลุ่มนี้ดูเหมือนจะเป็นสาขาเด่นของที่นี่เลยทีเดียว


คณะอักษรศาสตร์


สนามกีฬา


สนามเล่นแบดมินตัน เราเข้ามาเล่นประจำ ในรูปมีเพื่อนเราอยู่ด้วย พวกเขาเป็นชาวอินโดนีเซีย

แล้วก็รูปตึกอาคารต่างๆอีกหลายแห่ง












จากนั้นเดินมาทางประตูดานข้างของมหาวิทยาลัย


อันนี้เป็นบริเวณด้านข้างของมหาวิทยาลัย เมื่อออกมาจะเป็นย่านที่เรียกว่าตลาดโต้รุ่ง มีขายของกินมากมาย


แล้วถ้าออกไปที่ประตูหลังของมหาวิทยาลัย


ก็ยังจะเจอกับย่านร้านค้าเช่นกัน ซึ่งใหญ่กว่าย่านที่ประตูข้าง มีขายของมากมายไม่ใช่แค่ของกิน


ร้านนี้เป็นร้านบะหมี่อร่อยมากเลย


ตรงนี้เป็นลานกว้างกลางมหาวิทยาลัย


มีหินแกะสลักรูปร่างหน้าตาประหลาดตั้งอยู่ดูเด่น

ตรงนี้เป็นจุดที่คนนิยมมานั่งปิกนิกกัน มักเห็นคนมาถ่ายรูปกันที่นี่เยอะ บางครั้งเจอคู่แต่งงานมาด้วย เพราะมหาวิทยาลัยแห่งนี้ถือเป็นจุดที่สวยที่สุดในเมือง

เพียงแค่ออกจากตัวเมืองที่แสนวุ่นวายขึ้นเขามานิดหน่อยก็จะเจอกับทิวทัศน์อันสวยงามได้ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้

เรามองว่าสถานที่แห่งนี้เป็นเพชรล้ำค่าของเมืองจงลี่เลยทีเดียว เนื่องจากเป็นเมืองอุตสาหกรรมซึ่งก็ไม่ได้น่าอยู่อะไร และคงไม่มีใครมาท่องเที่ยวด้วย มีเพียงไม่กี่จุดที่จะมีภาพให้สบายตาสบายใจภายในเมืองแห่งนี้ นั่นก็คือมหาวิทยาลัยจงยางนี่เอง


ปล. สุขสันต์วันแม่แห่งชาติด้วย

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ