สะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือ เดินเล่นส่องเกาหลีเหนือจากฝั่งตรงข้ามแม่น้ำยาลู่
เขียนเมื่อ 2014/10/03 06:34
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อาทิตย์ 14 ก.ย. 2014
ต่อจากที่ไปเที่ยวชมประวัติศาสตร์สงครามเกาหลีกันมา https://phyblas.hinaboshi.com/20141001
คราวนี้เรานั่งรถกลับมายังย่านใจกลางเมือง มายังริมแม่น้ำยาลู่ บริเวณที่ตั้งสะพานข้ามแม่น้ำที่สำคัญสองแห่งซึ่งตั้งอยู่ติดๆกัน นั่นคือสะพานใหญ่ข้ามแม่น้ำยาลู่ (鸭绿江大桥, ยาลู่เจียงต้าเฉียว) หรือที่เรียกว่าสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือ (中朝友谊桥, จงเฉาโหย่วอี้เฉียว)
เป็นสะพานที่สร้างโดยญี่ปุ่นตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองสมัยที่ญี่ปุ่นยึดครองเกาหลีอยู่ ปัจจุบันกลายเป็นสะพานข้ามชายแดนระหว่างจีนกับเกาหลีเหนือ ยาวทั้งหมด ๙๔๖.๒ ม. เป็นสะพานสำหรับรถไฟผ่านเท่านั้น
และอีกอันข้างๆกันนั้นเป็นสะพานขาดแห่งแม่น้ำยาลู่ (鸭绿江断桥, ยาลูเจียงตว้านเฉียว) เป็นสะพานที่ถูกสร้างขึ้นก่อนสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือ แต่ว่าถูกทำลายไปในสงครามเกาหลีตอนปี 1950 เหลืออยู่แค่ครึ่งเดียวแต่ก็ยังคงรักษาไว้จนถึงปัจจุบันเพื่อเป็นที่ระลึกทางประวัติศาสตร์
สะพานขาดนี้ปัจจุบันเป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นไปเดินได้ ค่าเข้าชม ๒๗ หยวน แต่เราเป็นนักศึกษามีบัตรนักเรียนจึงลดเหลือ ๑๐ หยวน
ขึ้นไปบนตัวสะพาน
ด้านหน้าตั้งขายของกันเต็ม
รูปปั้นหน้าสะพาน
ถ้ามองออกไปรอบๆนี้เต็มไปด้วยโรงแรม
ด้านซ้ายของสะพานขาดจะเห็นสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือซึ่งมีแต่ทางรถไฟ
เดินเข้าไปบนตัวสะพาน
บางส่วนพื้นมีรู มองลงไปข้างล่าง
ถึงสุดทาง สะพานขาดอยู่แค่นี้ประมาณครึ่งหนึ่งของแม่น้ำ
นักท่องเที่ยวมากมายเลย มีเจอคนญี่ปุ่นด้วย แต่ส่วนใหญ่ก็คนจีนมาเที่ยวเองแทบทั้งหมด
ซากสะพานส่วนที่ขาดปลายทาง
คนนิยมมาถ่ายรูปกับก้อนหินที่ปลายทางซึ่งเขียนคำว่าแม่น้ำยาลู่
มีกล้องส่องทางไกลให้ดูด้วย
ลองมองเปรียบเทียบสองฝั่งของแม่น้ำ ซ้ายเกาหลีเหนือ ขวาจีน ช่างเป็นโลกที่แตกต่าง
มองขยายเข้าไปที่สิ่งก่อสร้างของฝั่งเกาหลีเหนือ มีตึกสวยๆอยู่ไม่มากนัก
เดินดูสะพานเสร็จแล้วต่อไปเราเดินเลียบไปตามริมฝั่งน้ำเพื่อชมทิวทัศน์ไปเรื่อยๆ
เดินไปตามทางเดินริมน้ำไปทางตะวันตกเฉียงใต้ ระหว่างนั้นฝนเริ่มตกลงมาเบาๆ แต่กลับไม่ค่อยเห็นใครกางร่มกันเลย มีแต่พวกเราที่กาง
ระหว่างทางเห็นคนตกปลากันเยอะ
ตามข้างทางเต็มไปด้วยโรงแรมและร้านค้ามากมาย
ในจำนวนนั้นร้านเกาหลีเหนือมีอยู่ไม่น้อย บางอันก็เห็นเป็นเกาหลีแต่ไม่แน่ใจว่าเหนือหรือใต้แต่ส่วนใหญ่คงเป็นเหนืออยู่แล้ว
ที่นี่มีจักรยานให้เช่าด้วย
มองข้ามไปทางฝั่งเกาหลีเหนือ เห็นตึกโทรมๆอยู่มากมาย
ในแม่น้ำเห็นเรือเกาหลีเหนืออยู่ประปราย บางทีก็สวนกับเรือจีนเพราะน่านน้ำนี้ใช้ร่วมกันโดยไม่ต้องสนเรื่องเขตแดน
อันนี้เรือท่องเที่ยวจีน แล่นเข้าไปใกล้ฝั่งเกาหลีเหนือมาก สามารถชมได้อย่างใกล้ชิด
เดินไปเรื่อยๆเริ่มจะเป็นบริเวณที่เห็นพื้นข้างล่างเป็นดินเลนเตี้ยๆ
มองออกไปทิวทัศน์แบบนี้ก็สวยดี
มีนกเดินเล่นอยู่ด้วย
มองไกลออกไปจะเห็นเกาะอยู่เกาะหนึ่งกลางแม่น้ำที่กำลังก่อสร้างตึกเต็มไปหมด ชื่อเกาะเยวี่ยเลี่ยง (月亮岛) ที่เราเดินมาไกลก็ตั้งใจว่าจะมาดูเกาะนี้สักหน่อย
ใต้สะพานตรงนี้มีเรือมาเกยตื้นอยู่ด้วย
เกาะนี้อยู่ห่างจากฝั่งจีนไม่มากและมีสะพานเชื่อมไป ถ้าข้ามไปดูบนเกาะนั้นก็น่าจะเห็นฝั่งเกาหลีเหนือได้ชัดเหมือนกัน แต่เห็นมีแต่ที่กำลังก่อสร้างก็เลยไม่ได้เข้าไป ถ้าหากมาที่นี่ช้ากว่านี้สักอีกไม่กี่ปีอาจกลายเป็นสถานที่สำคัญของเมืองนี้ไปก็ได้
ที่สร้างเสร็จแล้วก็มีบ้าง เป็นตึกสวยๆ
จากนั้นเราขึ้นแท็กซีเพื่อกลับมายังโรงแรม ไอ้ที่เดินมาตลอดทางนี่ระยะทางประมาณสามกิโลกว่า ไกลพอสมควรแต่ชมทิวทัศน์สวยๆไปเรื่อยๆก็ถึงโดยไม่รู้ตัว
ก่อนที่จะมานี่เราเคยได้อ่านที่คนเขียนเล่าเรื่องแล้วพูดถึงร้านเกาหลีร้านหนึ่งที่มีการแสดงรำของคนเกาหลีเหนือ ชื่อภัตตาคารเปียงยาง ก็เลยเอาชื่อร้านแล้วให้แท็กซีไปส่ง แต่พอไปถึงก็พบว่าร้านนี้เขามีการแสดงตอนหกโมง ตอนที่ไปมันจบแล้ว
ดังนั้นเลยเปลี่ยนกลับเป็นไปที่ร้านที่เมื่อตอนเที่ยงไปแทน คือร้านอาหารซีนึยจู (新义州饭店) อยู่ไม่ไกลกันมากนัก อยู่แถวสถานีรถไฟเหมือนกัน ร้านนี้เขาเริ่มแสดงตอนทุ่ม
แต่พอไปถึงเขากลับบอกว่าวันนี้คนน้อยเลยจะไม่เปิดการแสดงแล้ว ยังไงก็ตามมาถึงแล้วก็ช่วยไม่ได้ไม่รู้จะไปหาร้านอื่นยังไงก็เลยแค่มากินข้าวเฉยๆก็ได้ การสั่งข้าวของที่นี่เขามีเมนูให้ดูตรงนี้ สั่งตรงนี้เสร็จค่อยเข้าไปยังห้องทานอาหาร
ภายในห้องทานอาหาร คนโล่งจริงๆมีนั่งอยู่ไม่กี่ที่ สมแล้วที่เขาไม่เปิดการแสดง ดูเหมือนช่วงนี้ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวของเขา ปกติคนคงจะเยอะกว่านี้
สั่งอาหารมาสองอย่าง เห็นแค่นี้แต่ราคาก็รวมแล้ว ๑๓๖ หยวน รสชาติก็อร่อยธรรมดาไม่ต่างจากไปทานตามร้านธรรมดา เหมือนมาทานเพื่อเอาบรรยากาศแบบเกาหลีเหนือจริงๆเลย
พนักงานก็คนเกาหลีเหนือล้วนๆ เรามีชวนเขาคุยด้วย แต่ละคนพูดจีนสำเนียงฟังยากเพราะพูดแบบไม่ค่อยมีวรรณยุกต์ ทำให้สื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจกันดีนัก แต่ก็ฟังดูอ่อนช้อยเพราะดี เราลองถามเขาว่าพูดภาษาอังกฤษได้หรือเปล่าเขาก็ตอบว่าได้นิดหน่อย แต่พอลองคุยเป็นภาษาอังกฤษไปจริงๆเขากลับไม่รู้เรื่อง พูดไม่ออกซะอย่างนั้น รูปนี้แอบถ่ายโดยกล้องมือถือของเพื่อน
จากนั้นเราเดินมาที่ริมน้ำอีกทีเพื่อชมทิวทัศน์ตอนกลางคืน บริเวณนี้เป็นสวนสาธารณะใกล้ๆกับสะพาน
สะพานมิตรภาพจีน-เกาหลี ตอนนี้มืดมิดไม่มีแสงไฟเลย
แถวนี้เดินตอนบ่ายมาแล้ว เดินตอนกลางคืนก็บรรยากาศอีกแบบ
แถวนี้ยังคงมีร้านค้าวางขายของอยู่มากมายแม้จะมืดๆ มีเจอเข็มกลัดรูปผู้นำคิมอิลซ็องกับคิมจ็องอิลด้วย เพื่อนซื้อมา
แล้วเดินเลียบริมน้ำทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเรื่อยๆ เมื่อมองข้ามไปฝั่งเกาหลีเหนือก็เห็นว่าแทบไม่มีแสงลอดออกมาเลยทั้งๆที่ตอนกลางวันก็เห็นอยู่ว่าตรงนั้นเป็นเมือง ดูเหมือนเขาจะประหยัดไฟกันดี
แต่ก็เห็นแสงส่องสว่างเป็นลำสว่างจ้าจากฝั่งโน้นจุดหนึ่ง ไม่รู้ว่าเขาทำอะไร
ป้ายประกาศเกี่ยวกับกฎของการใช้ชายแดนตรงนี้
มองลงไปในแม่น้ำเห็นมีเกาะเล็กๆที่มีอาคารตั้งอยู่ ภายในเห็นพวกทหารกำลังนั่งชุมนุมหรืออบรมอะไรบางอย่างอยู่
จากนั้นเราก็เดินต่อไปสักพักแล้วก็เดินกลับโรงแรมไป จบการเที่ยวหนึ่งวันที่ยาวนานในตานตงลงเท่านี้
แต่เที่ยวนี้ยังไม่จบแค่นี้ วันรุ่งขึ้นยังมีการเที่ยวรออยู่ คราวนี้จะออกไปเที่ยวปีนเขาที่เมืองข้างๆ https://phyblas.hinaboshi.com/20141005
มาที่นี่ได้เห็นเกาหลีเหนือรู้สึกว่าคุ้มมากจริงๆ ได้มาเห็นความเป็นอยู่ของคนเกาหลีเหนือว่าเป็นยังไง ดูท่าแล้วเราไม่คิดว่าเขาจะมีความสุขได้ดีนักในสภาพแบบที่เป็นอยู่ แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้มาก สภาพความเป็นอยู่ของจีนและเกาหลีเหนือที่อยู่สองฝั่งแม่น้ำนี้ช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนจีนที่อยู่เมืองนี้ได้มองข้ามไปเห็นคนเกาหลีเหนือเองก็คงรู้สึกสงสาร และก็โล่งใจที่ตัวเองเกิดเป็นคนจีน บนแผ่นดินที่มีอิสระ (เมื่อเทียบกันแล้ว) ไม่ต้องลำบากแบบนั้น คนเกาหลีเหนือเองก็ไม่รู้ว่าจะอิจฉาคนจีนอยู่หรือเปล่า
อย่างไรก็ตาม เห็นอย่างนี้แล้วก็รู้สึกหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคนเกาหลีเหนือจะได้รับการปลดปล่อยเข้าสักวันและได้ใช้ชีวิตอย่างมีอิสระในโลกกว้างเหมือนอย่างคนจีนทุกวันนี้
ต่อจากที่ไปเที่ยวชมประวัติศาสตร์สงครามเกาหลีกันมา https://phyblas.hinaboshi.com/20141001
คราวนี้เรานั่งรถกลับมายังย่านใจกลางเมือง มายังริมแม่น้ำยาลู่ บริเวณที่ตั้งสะพานข้ามแม่น้ำที่สำคัญสองแห่งซึ่งตั้งอยู่ติดๆกัน นั่นคือสะพานใหญ่ข้ามแม่น้ำยาลู่ (鸭绿江大桥, ยาลู่เจียงต้าเฉียว) หรือที่เรียกว่าสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือ (中朝友谊桥, จงเฉาโหย่วอี้เฉียว)
เป็นสะพานที่สร้างโดยญี่ปุ่นตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองสมัยที่ญี่ปุ่นยึดครองเกาหลีอยู่ ปัจจุบันกลายเป็นสะพานข้ามชายแดนระหว่างจีนกับเกาหลีเหนือ ยาวทั้งหมด ๙๔๖.๒ ม. เป็นสะพานสำหรับรถไฟผ่านเท่านั้น
และอีกอันข้างๆกันนั้นเป็นสะพานขาดแห่งแม่น้ำยาลู่ (鸭绿江断桥, ยาลูเจียงตว้านเฉียว) เป็นสะพานที่ถูกสร้างขึ้นก่อนสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือ แต่ว่าถูกทำลายไปในสงครามเกาหลีตอนปี 1950 เหลืออยู่แค่ครึ่งเดียวแต่ก็ยังคงรักษาไว้จนถึงปัจจุบันเพื่อเป็นที่ระลึกทางประวัติศาสตร์
สะพานขาดนี้ปัจจุบันเป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นไปเดินได้ ค่าเข้าชม ๒๗ หยวน แต่เราเป็นนักศึกษามีบัตรนักเรียนจึงลดเหลือ ๑๐ หยวน
ขึ้นไปบนตัวสะพาน
ด้านหน้าตั้งขายของกันเต็ม
รูปปั้นหน้าสะพาน
ถ้ามองออกไปรอบๆนี้เต็มไปด้วยโรงแรม
ด้านซ้ายของสะพานขาดจะเห็นสะพานมิตรภาพจีน-เกาหลีเหนือซึ่งมีแต่ทางรถไฟ
เดินเข้าไปบนตัวสะพาน
บางส่วนพื้นมีรู มองลงไปข้างล่าง
ถึงสุดทาง สะพานขาดอยู่แค่นี้ประมาณครึ่งหนึ่งของแม่น้ำ
นักท่องเที่ยวมากมายเลย มีเจอคนญี่ปุ่นด้วย แต่ส่วนใหญ่ก็คนจีนมาเที่ยวเองแทบทั้งหมด
ซากสะพานส่วนที่ขาดปลายทาง
คนนิยมมาถ่ายรูปกับก้อนหินที่ปลายทางซึ่งเขียนคำว่าแม่น้ำยาลู่
มีกล้องส่องทางไกลให้ดูด้วย
ลองมองเปรียบเทียบสองฝั่งของแม่น้ำ ซ้ายเกาหลีเหนือ ขวาจีน ช่างเป็นโลกที่แตกต่าง
มองขยายเข้าไปที่สิ่งก่อสร้างของฝั่งเกาหลีเหนือ มีตึกสวยๆอยู่ไม่มากนัก
เดินดูสะพานเสร็จแล้วต่อไปเราเดินเลียบไปตามริมฝั่งน้ำเพื่อชมทิวทัศน์ไปเรื่อยๆ
เดินไปตามทางเดินริมน้ำไปทางตะวันตกเฉียงใต้ ระหว่างนั้นฝนเริ่มตกลงมาเบาๆ แต่กลับไม่ค่อยเห็นใครกางร่มกันเลย มีแต่พวกเราที่กาง
ระหว่างทางเห็นคนตกปลากันเยอะ
ตามข้างทางเต็มไปด้วยโรงแรมและร้านค้ามากมาย
ในจำนวนนั้นร้านเกาหลีเหนือมีอยู่ไม่น้อย บางอันก็เห็นเป็นเกาหลีแต่ไม่แน่ใจว่าเหนือหรือใต้แต่ส่วนใหญ่คงเป็นเหนืออยู่แล้ว
ที่นี่มีจักรยานให้เช่าด้วย
มองข้ามไปทางฝั่งเกาหลีเหนือ เห็นตึกโทรมๆอยู่มากมาย
ในแม่น้ำเห็นเรือเกาหลีเหนืออยู่ประปราย บางทีก็สวนกับเรือจีนเพราะน่านน้ำนี้ใช้ร่วมกันโดยไม่ต้องสนเรื่องเขตแดน
อันนี้เรือท่องเที่ยวจีน แล่นเข้าไปใกล้ฝั่งเกาหลีเหนือมาก สามารถชมได้อย่างใกล้ชิด
เดินไปเรื่อยๆเริ่มจะเป็นบริเวณที่เห็นพื้นข้างล่างเป็นดินเลนเตี้ยๆ
มองออกไปทิวทัศน์แบบนี้ก็สวยดี
มีนกเดินเล่นอยู่ด้วย
มองไกลออกไปจะเห็นเกาะอยู่เกาะหนึ่งกลางแม่น้ำที่กำลังก่อสร้างตึกเต็มไปหมด ชื่อเกาะเยวี่ยเลี่ยง (月亮岛) ที่เราเดินมาไกลก็ตั้งใจว่าจะมาดูเกาะนี้สักหน่อย
ใต้สะพานตรงนี้มีเรือมาเกยตื้นอยู่ด้วย
เกาะนี้อยู่ห่างจากฝั่งจีนไม่มากและมีสะพานเชื่อมไป ถ้าข้ามไปดูบนเกาะนั้นก็น่าจะเห็นฝั่งเกาหลีเหนือได้ชัดเหมือนกัน แต่เห็นมีแต่ที่กำลังก่อสร้างก็เลยไม่ได้เข้าไป ถ้าหากมาที่นี่ช้ากว่านี้สักอีกไม่กี่ปีอาจกลายเป็นสถานที่สำคัญของเมืองนี้ไปก็ได้
ที่สร้างเสร็จแล้วก็มีบ้าง เป็นตึกสวยๆ
จากนั้นเราขึ้นแท็กซีเพื่อกลับมายังโรงแรม ไอ้ที่เดินมาตลอดทางนี่ระยะทางประมาณสามกิโลกว่า ไกลพอสมควรแต่ชมทิวทัศน์สวยๆไปเรื่อยๆก็ถึงโดยไม่รู้ตัว
ก่อนที่จะมานี่เราเคยได้อ่านที่คนเขียนเล่าเรื่องแล้วพูดถึงร้านเกาหลีร้านหนึ่งที่มีการแสดงรำของคนเกาหลีเหนือ ชื่อภัตตาคารเปียงยาง ก็เลยเอาชื่อร้านแล้วให้แท็กซีไปส่ง แต่พอไปถึงก็พบว่าร้านนี้เขามีการแสดงตอนหกโมง ตอนที่ไปมันจบแล้ว
ดังนั้นเลยเปลี่ยนกลับเป็นไปที่ร้านที่เมื่อตอนเที่ยงไปแทน คือร้านอาหารซีนึยจู (新义州饭店) อยู่ไม่ไกลกันมากนัก อยู่แถวสถานีรถไฟเหมือนกัน ร้านนี้เขาเริ่มแสดงตอนทุ่ม
แต่พอไปถึงเขากลับบอกว่าวันนี้คนน้อยเลยจะไม่เปิดการแสดงแล้ว ยังไงก็ตามมาถึงแล้วก็ช่วยไม่ได้ไม่รู้จะไปหาร้านอื่นยังไงก็เลยแค่มากินข้าวเฉยๆก็ได้ การสั่งข้าวของที่นี่เขามีเมนูให้ดูตรงนี้ สั่งตรงนี้เสร็จค่อยเข้าไปยังห้องทานอาหาร
ภายในห้องทานอาหาร คนโล่งจริงๆมีนั่งอยู่ไม่กี่ที่ สมแล้วที่เขาไม่เปิดการแสดง ดูเหมือนช่วงนี้ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวของเขา ปกติคนคงจะเยอะกว่านี้
สั่งอาหารมาสองอย่าง เห็นแค่นี้แต่ราคาก็รวมแล้ว ๑๓๖ หยวน รสชาติก็อร่อยธรรมดาไม่ต่างจากไปทานตามร้านธรรมดา เหมือนมาทานเพื่อเอาบรรยากาศแบบเกาหลีเหนือจริงๆเลย
พนักงานก็คนเกาหลีเหนือล้วนๆ เรามีชวนเขาคุยด้วย แต่ละคนพูดจีนสำเนียงฟังยากเพราะพูดแบบไม่ค่อยมีวรรณยุกต์ ทำให้สื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจกันดีนัก แต่ก็ฟังดูอ่อนช้อยเพราะดี เราลองถามเขาว่าพูดภาษาอังกฤษได้หรือเปล่าเขาก็ตอบว่าได้นิดหน่อย แต่พอลองคุยเป็นภาษาอังกฤษไปจริงๆเขากลับไม่รู้เรื่อง พูดไม่ออกซะอย่างนั้น รูปนี้แอบถ่ายโดยกล้องมือถือของเพื่อน
จากนั้นเราเดินมาที่ริมน้ำอีกทีเพื่อชมทิวทัศน์ตอนกลางคืน บริเวณนี้เป็นสวนสาธารณะใกล้ๆกับสะพาน
สะพานมิตรภาพจีน-เกาหลี ตอนนี้มืดมิดไม่มีแสงไฟเลย
แถวนี้เดินตอนบ่ายมาแล้ว เดินตอนกลางคืนก็บรรยากาศอีกแบบ
แถวนี้ยังคงมีร้านค้าวางขายของอยู่มากมายแม้จะมืดๆ มีเจอเข็มกลัดรูปผู้นำคิมอิลซ็องกับคิมจ็องอิลด้วย เพื่อนซื้อมา
แล้วเดินเลียบริมน้ำทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเรื่อยๆ เมื่อมองข้ามไปฝั่งเกาหลีเหนือก็เห็นว่าแทบไม่มีแสงลอดออกมาเลยทั้งๆที่ตอนกลางวันก็เห็นอยู่ว่าตรงนั้นเป็นเมือง ดูเหมือนเขาจะประหยัดไฟกันดี
แต่ก็เห็นแสงส่องสว่างเป็นลำสว่างจ้าจากฝั่งโน้นจุดหนึ่ง ไม่รู้ว่าเขาทำอะไร
ป้ายประกาศเกี่ยวกับกฎของการใช้ชายแดนตรงนี้
มองลงไปในแม่น้ำเห็นมีเกาะเล็กๆที่มีอาคารตั้งอยู่ ภายในเห็นพวกทหารกำลังนั่งชุมนุมหรืออบรมอะไรบางอย่างอยู่
จากนั้นเราก็เดินต่อไปสักพักแล้วก็เดินกลับโรงแรมไป จบการเที่ยวหนึ่งวันที่ยาวนานในตานตงลงเท่านี้
แต่เที่ยวนี้ยังไม่จบแค่นี้ วันรุ่งขึ้นยังมีการเที่ยวรออยู่ คราวนี้จะออกไปเที่ยวปีนเขาที่เมืองข้างๆ https://phyblas.hinaboshi.com/20141005
มาที่นี่ได้เห็นเกาหลีเหนือรู้สึกว่าคุ้มมากจริงๆ ได้มาเห็นความเป็นอยู่ของคนเกาหลีเหนือว่าเป็นยังไง ดูท่าแล้วเราไม่คิดว่าเขาจะมีความสุขได้ดีนักในสภาพแบบที่เป็นอยู่ แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้มาก สภาพความเป็นอยู่ของจีนและเกาหลีเหนือที่อยู่สองฝั่งแม่น้ำนี้ช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนจีนที่อยู่เมืองนี้ได้มองข้ามไปเห็นคนเกาหลีเหนือเองก็คงรู้สึกสงสาร และก็โล่งใจที่ตัวเองเกิดเป็นคนจีน บนแผ่นดินที่มีอิสระ (เมื่อเทียบกันแล้ว) ไม่ต้องลำบากแบบนั้น คนเกาหลีเหนือเองก็ไม่รู้ว่าจะอิจฉาคนจีนอยู่หรือเปล่า
อย่างไรก็ตาม เห็นอย่างนี้แล้วก็รู้สึกหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคนเกาหลีเหนือจะได้รับการปลดปล่อยเข้าสักวันและได้ใช้ชีวิตอย่างมีอิสระในโลกกว้างเหมือนอย่างคนจีนทุกวันนี้