อาเตอลีเยของอาช่า ตอนที่ ๖ : กว่าจะเจอสายฝนแห่งความหวัง
เขียนเมื่อ 2015/09/30 16:56
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว
จากตอนที่แล้ว เมื่อได้เจอดอกไม้บานและได้เจอนิโออีกครั้งแล้วอาช่าก็เดินทางออกจากทะเลทรายเกลือ
ระหว่างทางกลับก็เจอทาเนียอีกครั้งกลางทาง เธอมาเก็บเกลือไปขาย เธอมีอาชีพค้าขาย เวลาเจอเธอกลางทางแถวนี้ก็สามารถซื้อของจำพวกเกลือและของอื่นๆได้
อาช่านั่งบัลลูนกลับมายังฮอร์นไฮม์เพื่อเขียนบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้น และผสมไอเท็มเพื่อฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุต่อไป
จนได้เวลาออกเดินทางเพื่อกลับฟิร์ซแบร์ก ระหว่างทางเจอกับนานาคาและวัวของเธอ ดูเหมือนวัวตัวเล็กจะไม่สบาย อาช่าเลยดูอาการให้แล้วก็ให้ยาจนมันหาย นานาคารู้สึกขอบใจและยกย่องว่าอาช่าเป็นเหมือนสัตวแพทย์เลย ยูริสเองก็เข้ามาคุยด้วย
พออาช่ากลับมาถึงฟิร์ซแบร์กรานันก็เข้ามาหาบ่นว่าเออร์นีเอาแต่ให้ทำงานหนัก แต่เออร์นีก็เข้ามาแล้วบอกว่าการทำงานหนักเป็นอะไรที่ดีออก เงินที่ได้มาจากการทำงานจะให้ความทรงจำที่ดี แต่รานันดูเหมือนจะไม่คิดเช่นนั้นเลยจึงไม่พอใจมาก เขาตัดสินใจระบายความโกรธแค้นของเขาออกมาเป็นเพลง ว่าแล้วเขาก็เริ่มเล่นเพลง อาช่ามองแล้วก็กลับรู้สึกว่าสองคนนี้ดูจะเข้าขากันได้ดีกว่าที่คิด
นับถึงตอนนี้เวลาได้ล่วงเลยผ่านมาปีกว่าแล้วนับจากวันที่อาช่าออกเดินทาง ระหว่างนั้นได้ผจญภัยและบันทึกเรื่องราวต่างๆมากมาย วันนี้อากาศดีและเธออยากนอนพักผ่อนอย่างสบาย ในขณะที่เสียงเพลงก็ดังกังวานขึ้นมา
วันต่อมาอาช่าไปที่ร้านขายของเจอเมริเอ็ตตากับแฮรีกลุ้มใจเรื่องโฮมุนคูลุสอีกครั้ง ดูเหมือนโฮมุนคูลุสจะยังคงไม่ชอบแร่ที่ทางร้านหามาให้ทั้งที่แฮรีตั้งใจหามาเป็นอย่างดี อาช่าเลยบอกว่าเธอเคยไปเมืองของโฮมุนคูลุสมาก่อน บางทีสิ่งที่โฮมุนคูลุสต้องการอาจไม่เหมือนที่มนุษย์ต้องการ อาช่าเสนอตัวว่าเธอน่าจะมีโอกาสกลับไปที่นั่นอีกครั้ง จะสำรวจมาให้ว่าโฮมุนคูลุสน่าจะชอบอะไร
หลังจากนั้นกลับมาที่อาเตอลีเย วิลเบลมาหาอาช่าแล้วคุยกันเรื่องหนังสือที่เธอเคยยืม วิลเบลอธิบายเนื้อหาในหนังสือที่อาช่าสงสัยให้ จากนั้นวิลเบลก็เลยไหว้วานว่าให้ลองทำไอเท็มสิ่งที่เขียนอยู่ในหนังสือ นั่นคือเหล็กศักดิ์สิทธิ์สีอัสดง (茜さす神鉄)
อาช่าก็ลองผสมมันขึ้นมาดู พร้อมกันนั้นก็เป็นการฝึกฝนจนได้สกิลใหม่ที่ช่วยให้ใช้คุณสมบัติของไอเท็มให้เป็นประโยชน์ได้มากขึ้น
เสร็จแล้วอาช่าเอาของที่ทำเสร็จไปให้วิลเบล เธอก็ขอบคุณเป็นอย่างมากแล้วก็บอกว่าจะไว้วันหลังจะขอตอบแทนด้วยร่างกาย
อาช่าไปที่ร้านขายของแล้วก็พบว่าเมริเอ็ตตาไม่อยู่แต่เป็นแฮรีที่มายืนขายของแทน เขาบอกว่าวันนี้ต้องการขายผลงานใหม่ด้วยตัวเอง เป็นหนังสือรวบรวมข้อมูลของหายากต่างๆซึ่งเขาวิจัยมาตลอด เขายกให้อาช่าพร้อมกับลายเซ็น
อาช่ากลับมาที่อาเตอลีเยแล้วหลังจากนั้นก็มีแขกมาหา เขาคือลูกของของเออร์นีที่แนะนำให้รู้จักวันก่อน เขามาเสนอตัวว่าต้องการให้อาช่าไปร่วมงานกับเขา แต่อาช่าไม่อยากไปเพราะยังต้องตามหานิโออยู่ จังหวะนั้นเออรืนีก็เข้ามาพอดีแล้วช่วยห้าม ผลก็คือเขาไม่พอใจแล้วก็พาลยกเลิกสัญญาทุกอย่างที่ทำไว้กับเออร์นี อาช่ารู้สึกผิดแต่เออร์นีก็บอกว่าไม่ได้เสียใจในสิ่งที่ทำไป ถึงอย่างนั้นก็เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกหดหู่ไปเลย
หลังจากนั้นอาช่าเอาหนังสือที่แฮรีให้มาอ่านดู ในนั้นเขียนถึงของหลายอย่างที่เธอสามารถทำขึ้นมาได้ด้วยวิชาเล่นแร่แปรธาตุ อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่แล้วยังขาดวัตถุดิบที่จะทำ
อาช่าเข้าร่วมงานประกวดของแปลกอีกครั้ง คราวนี้ส่งรูปเสมือนทองคำ (金のオブジェ) เข้าประกวดแล้วก็ปรากฏว่าชนะได้ด้วยคะแนนท่วมท้น
หลังจากนั้นพอมาที่ร้านขายของอีกทีเมริเอ็ตตาก็คุยกับอาช่าว่าดูเหมือนหมู่นี้เออร์นีไม่ค่อยร่าเริงเลย อาช่าก็บอกว่าเธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเจอเขาอีกทีจะพยายามหาทางช่วยเขา แต่เขาก็ออกเดินทางอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกเหมือนกัน
อาช่ากลับมาที่อาเตอลีเยและตั้งใจฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุต่อไป วันหนึ่งวิลเบลมาหาคุยเล่นด้วย แต่อยู่ๆเธอก็หยิบลูกแก้วลูกใหญ่ขึ้นมาและเริ่มสนทนากับใครที่อยู่ในลูกแก้วนั้น ปรากฏว่านั่นคือท่านยายเฒ่าของเธอนั่นเอง ดูเหมือนท่านยายเฒ่าจะจับได้ว่าวิลเบลให้คนอื่นทำไอเท็มให้ ไม่ได้ทำด้วยตัวเอง จึงโดนเทศน์ยกใหญ่ พอจบแล้วอาช่าจึงต้องปลอบใจวิลเบลยกใหญ่ จนเธอมีกำลังใจและกลับมาร่าเริงอีกครั้ง
อาช่าสร้างพวกเครื่องประดับที่มีประโยชน์เพื่อเตรียมสำหรับการเดินทาง
แล้วก็อาวุธโจมตีที่รุนแรงอย่างระเบิดหิมะ (スニーレヘルン)
ไม่กี่วันต่อมาอาช่าก็พบกล่องที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนอยู่ในห้อง ในนั้นมีจดหมายเขียนไว้จึงรู้ว่ามาจากท่านยายเฒ่าของวิลเบลนั่นเอง เธอต้องการตอบแทนก็เลยส่งผักผลไว้มาให้
อาช่าออกมาเดินแถวตลาดก็พบโอดีเลีย นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอเธอที่เมืองนี้ โอดีเลียบอกว่าเธอไม่ได้มาที่นี่นานกว่า ๙๐๐ ปีแล้ว เมืองเปลี่ยนไปเยอะ คุยไปคุยมาจึงรู้ว่าเธอหลงทาง อาช่าก็เลยช่วยนำทางไปส่งให้ถึงประตูทางออกจากเมือง
เสร็จแล้วกลับมาที่ตลาดก็เห็นคีธกริฟกำลังดูของที่ร้านเรจีนา เขามาซื้อหินแร่จากเธอไปเป็นประจำเพราะเป็นของที่จำเป็นต้องใช้ เรจีนาสงสัยว่าอาช่ารู้จักคีธกริฟด้วยเหรออาช่าก็บอกว่าคีธกริฟเป็นอาจารย์ พอได้ยินคีธกริฟเลยปฏิเสธทันทีว่าบอกแล้วว่าไม่รับเป็นศิษย์ แต่อาช่าก็บอกว่าเธอนับถือเขาเป็นอาจารย์แค่ในใจเฉยๆไม่ได้ทำให้เดือดร้อนสักหน่อย
อาช่าออกเดินทางอีกครั้ง พอไปถึงทางหลวงทุ่งราบ (平原の街道) ก็พบนานาคาและฝูงวัวอีกครั้ง เออร์นีก็ตามมาเจอด้วยพอดีทำให้รู้ว่าเออร์นีและนานาคารู้จักกันด้วย
การผจญภัยสำรวจคราวนี้ได้ชวนลินคากับเรจีนาออกมาด้วยกันหลังจากที่ไม่ได้ชวนมานาน ระหว่างเดินทางอาช่ายังสอนทำอาหารให้ลินคาต่อไป พอบอกว่าจะทำสตูลินคาก็เตรียมกบและจิ้งเหลนเป็นวัตถุดิบทำให้อาช่าต้องรีบห้ามและขอเป็นคนกำหนดวัตถุดิบเอง
จากนั้นก็ออกลุยสู้มอนสเตอร์ในป่าริมหนองน้ำ (泉水の森)
อาช่ายังคงสอนลินคาทำอาหารต่อไป คราวนี้เธอลองสอนทำไข่ห่อดู พอลองให้ลินคาทำก็พบว่าออกมาสภาพดูไม่ได้ การสอนเป็นไปอย่างเหนื่อยแต่ก็ผ่านมาได้เรื่อยๆ สุดท้ายอาช่าก็บอกว่าให้ลินคาลองทำอาหารให้มาริออนทานดูเธออาจช่วยตัดสินให้ได้ว่าฝีมือดีหรือยัง
อาช่าเดินทางไปรีเซินกัง ระหว่างทางเจอนานาคาอีกครั้ง ครั้งนี้เธอบอกว่านอกจากจะเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปเรื่อยแล้วเธอยังขายของที่เกี่ยวข้องกับวัวด้วย หลังจากนี้ถ้าเจอเธออีกสามารถซื้อของได้ ของที่เธอขายนอกจากจะมีผลิตภัณฑ์จากวัวแล้วก็ยังมีคู่มือที่อ่านแล้วสามารถผสมไอเท็มได้มากขึ้น ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับวัว
เมื่อมาถึงรีเซินกังก็พบว่ามีโฮมุนคูลุสมายืนขายของอยู่ด้วย ของที่ขายตรงนี้ไม่ต่างอะไรกับที่เมืองแห่งโฮมุนคูลุส
ระหว่างอยู่รีเซินกังอาช่าได้ฝึกเล่นแร่แปรธาตุไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ถึงระดับที่สามารถสร้างหินเมฆฝนได้แล้ว
อาช่านำหินเมฆฝนไปใช้ที่หุบเขาที่น้ำเหือดแห้งเพื่อทำให้ฝนตก
แล้วเมื่อฝนตกก็มีดอกไม้เบ่งบานขึ้นจริงๆและก็ได้เจอกับนิโออีกครั้งอย่างที่คิด ครั้งนี้ได้คุยกันอีกนิดหน่อย ดูเหมือนเธอจะมองเห็นทางนี้ แต่คุยไม่นานเธอก็บอกว่าง่วง แล้วก็หายตัวไปอีกเช่นเคย
ครั้งนี้อาช่าดูใจเย็นกว่าครั้งก่อนๆ ความหวังก็มีมากขึ้นมา การเดินทางเพื่อช่วยนิโอจะยังคงดำเนินต่อไป
>> อ่านตอนต่อไป
>> อ่านตอนที่แล้ว
จากตอนที่แล้ว เมื่อได้เจอดอกไม้บานและได้เจอนิโออีกครั้งแล้วอาช่าก็เดินทางออกจากทะเลทรายเกลือ
ระหว่างทางกลับก็เจอทาเนียอีกครั้งกลางทาง เธอมาเก็บเกลือไปขาย เธอมีอาชีพค้าขาย เวลาเจอเธอกลางทางแถวนี้ก็สามารถซื้อของจำพวกเกลือและของอื่นๆได้
อาช่านั่งบัลลูนกลับมายังฮอร์นไฮม์เพื่อเขียนบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้น และผสมไอเท็มเพื่อฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุต่อไป
จนได้เวลาออกเดินทางเพื่อกลับฟิร์ซแบร์ก ระหว่างทางเจอกับนานาคาและวัวของเธอ ดูเหมือนวัวตัวเล็กจะไม่สบาย อาช่าเลยดูอาการให้แล้วก็ให้ยาจนมันหาย นานาคารู้สึกขอบใจและยกย่องว่าอาช่าเป็นเหมือนสัตวแพทย์เลย ยูริสเองก็เข้ามาคุยด้วย
พออาช่ากลับมาถึงฟิร์ซแบร์กรานันก็เข้ามาหาบ่นว่าเออร์นีเอาแต่ให้ทำงานหนัก แต่เออร์นีก็เข้ามาแล้วบอกว่าการทำงานหนักเป็นอะไรที่ดีออก เงินที่ได้มาจากการทำงานจะให้ความทรงจำที่ดี แต่รานันดูเหมือนจะไม่คิดเช่นนั้นเลยจึงไม่พอใจมาก เขาตัดสินใจระบายความโกรธแค้นของเขาออกมาเป็นเพลง ว่าแล้วเขาก็เริ่มเล่นเพลง อาช่ามองแล้วก็กลับรู้สึกว่าสองคนนี้ดูจะเข้าขากันได้ดีกว่าที่คิด
นับถึงตอนนี้เวลาได้ล่วงเลยผ่านมาปีกว่าแล้วนับจากวันที่อาช่าออกเดินทาง ระหว่างนั้นได้ผจญภัยและบันทึกเรื่องราวต่างๆมากมาย วันนี้อากาศดีและเธออยากนอนพักผ่อนอย่างสบาย ในขณะที่เสียงเพลงก็ดังกังวานขึ้นมา
วันต่อมาอาช่าไปที่ร้านขายของเจอเมริเอ็ตตากับแฮรีกลุ้มใจเรื่องโฮมุนคูลุสอีกครั้ง ดูเหมือนโฮมุนคูลุสจะยังคงไม่ชอบแร่ที่ทางร้านหามาให้ทั้งที่แฮรีตั้งใจหามาเป็นอย่างดี อาช่าเลยบอกว่าเธอเคยไปเมืองของโฮมุนคูลุสมาก่อน บางทีสิ่งที่โฮมุนคูลุสต้องการอาจไม่เหมือนที่มนุษย์ต้องการ อาช่าเสนอตัวว่าเธอน่าจะมีโอกาสกลับไปที่นั่นอีกครั้ง จะสำรวจมาให้ว่าโฮมุนคูลุสน่าจะชอบอะไร
หลังจากนั้นกลับมาที่อาเตอลีเย วิลเบลมาหาอาช่าแล้วคุยกันเรื่องหนังสือที่เธอเคยยืม วิลเบลอธิบายเนื้อหาในหนังสือที่อาช่าสงสัยให้ จากนั้นวิลเบลก็เลยไหว้วานว่าให้ลองทำไอเท็มสิ่งที่เขียนอยู่ในหนังสือ นั่นคือเหล็กศักดิ์สิทธิ์สีอัสดง (茜さす神鉄)
อาช่าก็ลองผสมมันขึ้นมาดู พร้อมกันนั้นก็เป็นการฝึกฝนจนได้สกิลใหม่ที่ช่วยให้ใช้คุณสมบัติของไอเท็มให้เป็นประโยชน์ได้มากขึ้น
เสร็จแล้วอาช่าเอาของที่ทำเสร็จไปให้วิลเบล เธอก็ขอบคุณเป็นอย่างมากแล้วก็บอกว่าจะไว้วันหลังจะขอตอบแทนด้วยร่างกาย
อาช่าไปที่ร้านขายของแล้วก็พบว่าเมริเอ็ตตาไม่อยู่แต่เป็นแฮรีที่มายืนขายของแทน เขาบอกว่าวันนี้ต้องการขายผลงานใหม่ด้วยตัวเอง เป็นหนังสือรวบรวมข้อมูลของหายากต่างๆซึ่งเขาวิจัยมาตลอด เขายกให้อาช่าพร้อมกับลายเซ็น
อาช่ากลับมาที่อาเตอลีเยแล้วหลังจากนั้นก็มีแขกมาหา เขาคือลูกของของเออร์นีที่แนะนำให้รู้จักวันก่อน เขามาเสนอตัวว่าต้องการให้อาช่าไปร่วมงานกับเขา แต่อาช่าไม่อยากไปเพราะยังต้องตามหานิโออยู่ จังหวะนั้นเออรืนีก็เข้ามาพอดีแล้วช่วยห้าม ผลก็คือเขาไม่พอใจแล้วก็พาลยกเลิกสัญญาทุกอย่างที่ทำไว้กับเออร์นี อาช่ารู้สึกผิดแต่เออร์นีก็บอกว่าไม่ได้เสียใจในสิ่งที่ทำไป ถึงอย่างนั้นก็เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกหดหู่ไปเลย
หลังจากนั้นอาช่าเอาหนังสือที่แฮรีให้มาอ่านดู ในนั้นเขียนถึงของหลายอย่างที่เธอสามารถทำขึ้นมาได้ด้วยวิชาเล่นแร่แปรธาตุ อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่แล้วยังขาดวัตถุดิบที่จะทำ
อาช่าเข้าร่วมงานประกวดของแปลกอีกครั้ง คราวนี้ส่งรูปเสมือนทองคำ (金のオブジェ) เข้าประกวดแล้วก็ปรากฏว่าชนะได้ด้วยคะแนนท่วมท้น
หลังจากนั้นพอมาที่ร้านขายของอีกทีเมริเอ็ตตาก็คุยกับอาช่าว่าดูเหมือนหมู่นี้เออร์นีไม่ค่อยร่าเริงเลย อาช่าก็บอกว่าเธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเจอเขาอีกทีจะพยายามหาทางช่วยเขา แต่เขาก็ออกเดินทางอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกเหมือนกัน
อาช่ากลับมาที่อาเตอลีเยและตั้งใจฝึกวิชาเล่นแร่แปรธาตุต่อไป วันหนึ่งวิลเบลมาหาคุยเล่นด้วย แต่อยู่ๆเธอก็หยิบลูกแก้วลูกใหญ่ขึ้นมาและเริ่มสนทนากับใครที่อยู่ในลูกแก้วนั้น ปรากฏว่านั่นคือท่านยายเฒ่าของเธอนั่นเอง ดูเหมือนท่านยายเฒ่าจะจับได้ว่าวิลเบลให้คนอื่นทำไอเท็มให้ ไม่ได้ทำด้วยตัวเอง จึงโดนเทศน์ยกใหญ่ พอจบแล้วอาช่าจึงต้องปลอบใจวิลเบลยกใหญ่ จนเธอมีกำลังใจและกลับมาร่าเริงอีกครั้ง
อาช่าสร้างพวกเครื่องประดับที่มีประโยชน์เพื่อเตรียมสำหรับการเดินทาง
แล้วก็อาวุธโจมตีที่รุนแรงอย่างระเบิดหิมะ (スニーレヘルン)
ไม่กี่วันต่อมาอาช่าก็พบกล่องที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนอยู่ในห้อง ในนั้นมีจดหมายเขียนไว้จึงรู้ว่ามาจากท่านยายเฒ่าของวิลเบลนั่นเอง เธอต้องการตอบแทนก็เลยส่งผักผลไว้มาให้
อาช่าออกมาเดินแถวตลาดก็พบโอดีเลีย นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เจอเธอที่เมืองนี้ โอดีเลียบอกว่าเธอไม่ได้มาที่นี่นานกว่า ๙๐๐ ปีแล้ว เมืองเปลี่ยนไปเยอะ คุยไปคุยมาจึงรู้ว่าเธอหลงทาง อาช่าก็เลยช่วยนำทางไปส่งให้ถึงประตูทางออกจากเมือง
เสร็จแล้วกลับมาที่ตลาดก็เห็นคีธกริฟกำลังดูของที่ร้านเรจีนา เขามาซื้อหินแร่จากเธอไปเป็นประจำเพราะเป็นของที่จำเป็นต้องใช้ เรจีนาสงสัยว่าอาช่ารู้จักคีธกริฟด้วยเหรออาช่าก็บอกว่าคีธกริฟเป็นอาจารย์ พอได้ยินคีธกริฟเลยปฏิเสธทันทีว่าบอกแล้วว่าไม่รับเป็นศิษย์ แต่อาช่าก็บอกว่าเธอนับถือเขาเป็นอาจารย์แค่ในใจเฉยๆไม่ได้ทำให้เดือดร้อนสักหน่อย
อาช่าออกเดินทางอีกครั้ง พอไปถึงทางหลวงทุ่งราบ (平原の街道) ก็พบนานาคาและฝูงวัวอีกครั้ง เออร์นีก็ตามมาเจอด้วยพอดีทำให้รู้ว่าเออร์นีและนานาคารู้จักกันด้วย
การผจญภัยสำรวจคราวนี้ได้ชวนลินคากับเรจีนาออกมาด้วยกันหลังจากที่ไม่ได้ชวนมานาน ระหว่างเดินทางอาช่ายังสอนทำอาหารให้ลินคาต่อไป พอบอกว่าจะทำสตูลินคาก็เตรียมกบและจิ้งเหลนเป็นวัตถุดิบทำให้อาช่าต้องรีบห้ามและขอเป็นคนกำหนดวัตถุดิบเอง
จากนั้นก็ออกลุยสู้มอนสเตอร์ในป่าริมหนองน้ำ (泉水の森)
อาช่ายังคงสอนลินคาทำอาหารต่อไป คราวนี้เธอลองสอนทำไข่ห่อดู พอลองให้ลินคาทำก็พบว่าออกมาสภาพดูไม่ได้ การสอนเป็นไปอย่างเหนื่อยแต่ก็ผ่านมาได้เรื่อยๆ สุดท้ายอาช่าก็บอกว่าให้ลินคาลองทำอาหารให้มาริออนทานดูเธออาจช่วยตัดสินให้ได้ว่าฝีมือดีหรือยัง
อาช่าเดินทางไปรีเซินกัง ระหว่างทางเจอนานาคาอีกครั้ง ครั้งนี้เธอบอกว่านอกจากจะเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปเรื่อยแล้วเธอยังขายของที่เกี่ยวข้องกับวัวด้วย หลังจากนี้ถ้าเจอเธออีกสามารถซื้อของได้ ของที่เธอขายนอกจากจะมีผลิตภัณฑ์จากวัวแล้วก็ยังมีคู่มือที่อ่านแล้วสามารถผสมไอเท็มได้มากขึ้น ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับวัว
เมื่อมาถึงรีเซินกังก็พบว่ามีโฮมุนคูลุสมายืนขายของอยู่ด้วย ของที่ขายตรงนี้ไม่ต่างอะไรกับที่เมืองแห่งโฮมุนคูลุส
ระหว่างอยู่รีเซินกังอาช่าได้ฝึกเล่นแร่แปรธาตุไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็ถึงระดับที่สามารถสร้างหินเมฆฝนได้แล้ว
อาช่านำหินเมฆฝนไปใช้ที่หุบเขาที่น้ำเหือดแห้งเพื่อทำให้ฝนตก
แล้วเมื่อฝนตกก็มีดอกไม้เบ่งบานขึ้นจริงๆและก็ได้เจอกับนิโออีกครั้งอย่างที่คิด ครั้งนี้ได้คุยกันอีกนิดหน่อย ดูเหมือนเธอจะมองเห็นทางนี้ แต่คุยไม่นานเธอก็บอกว่าง่วง แล้วก็หายตัวไปอีกเช่นเคย
ครั้งนี้อาช่าดูใจเย็นกว่าครั้งก่อนๆ ความหวังก็มีมากขึ้นมา การเดินทางเพื่อช่วยนิโอจะยังคงดำเนินต่อไป
>> อ่านตอนต่อไป