φυβλαςのβλογ
phyblas的博客



โคมาจิ อากิตะชิงกันเซงจากอากิตะผ่านจังหวัดอิวาเตะสู่เซนได
เขียนเมื่อ 2023/08/18 21:26
แก้ไขล่าสุด 2023/08/21 10:45
# อาทิตย์ 6 ส.ค. 2023

หลังจากที่เที่ยวอากิตะจนเสร็จแล้ว https://phyblas.hinaboshi.com/20230817

คราวนี้ได้เวลาเดินทางกลับเซนไดแล้ว ขากลับนี้จะกลับด้วยเส้นทางที่ต่างไปจากตอนขามาที่ใช้เส้นทางเลียบทะเลญี่ปุ่นผ่านจังหวัดยามางาตะ โดยจะกลับโดยนั่งรถไฟชิงกันเซงผ่านจังหวัดอิวาเตะ

ที่อากิตะนั้นมีสายรถไฟความเร็วสูงที่เรียกว่า อากิตะชิงกันเซง (秋田新幹線あきたしんかんせん) อยู่ เพียงแต่ว่าจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่ชิงกันเซงเต็มรูปแบบเหมือนอย่างสายอื่น

โดยสายอากิตะชิงกันเซงนั้นจะแยกจากสายหลักโทวโฮกุชิงกันเซง (東北新幹線とうほくしんかんせん) ซึ่งเชื่อมระหว่างโตเกียวกับจังหวัดอาโอโมริ โดยทางแยกอยู่ที่สถานีโมริโอกะ (盛岡駅もりおかえき) ของเมืองโมริโอกะ (盛岡市もりおかし) จังหวัดอิวาเตะ แล้วลากไปยังสถานีอากิตะในเมืองอากิตะ

เพียงแต่ว่าทางรถไฟตั้งแต่โมริโอกะถึงอากิตะนั้นใช้ทางรถไฟที่มีรถไฟธรรมดาวิ่งอยู่แต่เดิมอยู่แล้ว ไม่ใช่ทางเฉพาะที่ทำขึ้นสำหรับให้ชิงกันเซงวิ่งโดยเฉพาะ ดังนั้นจึงไม่สามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงเหมือนอย่างชิงกันเซงจริงๆได้ แม้ว่าจะใช้ขบวนรถไฟแบบชิงกันเซงก็ตาม

ด้วยเหตุนี้อากิตะชิงกันเซงจึงถูกเรียกว่ามินิชิงกันเซง (ミニ新幹線しんかんせん) ซึ่งมินิในที่นี้ก็ไม่ได้หมายความว่ามันมีขนาดเล็กแต่อย่างใด และนอกจากนี้แล้วในญี่ปุ่นยังมีมินิชิงกันเซงอีกสาย คือ ยามางาตะชิงกันเซง (山形新幹線やまがたしんかんせん) ของจังหวัดยามางาตะ

ขบวนรถไฟชิงกันเซงที่วิ่งไปตามสายอากิตะชิงกันเซงนั้นมีชื่อว่า โคมาจิ (こまち) โดยจะวิ่งระหว่างอากิตะกับโตเกียว โดยที่จะวิ่งเร็วแบบชิงกันเซงในช่วงระหว่างโตเกียวถึงโมริโอกะ แต่จะวิ่งช้าเหมือนรถไฟธรรมดาในช่วงตั้งแต่โมริโอกะถึงอากิตะ

ระหว่างโตเกียวถึงโมริโอกะนั้น โคมาจิจะจอดแวะแค่ที่สถานีโอมิยะ (大宮駅おおみやえき) กับสถานีเซนได (仙台駅せんだいえき) เท่านั้น แต่จะจอดในแต่ละสถานีระหว่างโมริโอกะถึงอากิตะ

สำหรับชื่อ โคมาจิ นั้นมาจากชื่อ โอโนะ โนะ โคมาจิ (小野小町おの の こまち) สาวงามในตำนานของจังหวัดอากิตะ และยังมาจากอากิตะโคมาจิ (あきたこまち) พันธุ์ข้าวชื่อดังที่มีที่มาจากจังหวัดอากิตะ

รอบรถไฟโคมาจิที่นั่งคราวนี้เป็นรอบที่ออกจากสถานีอากิตะเวลา 13:06 และถึงสถานีเซนไดเวลา 15:30 ใช้เวลา ๒ ชั่วโมงกว่า



หลังจากนั่งรถเมล์กลับจากที่ไปเที่ยวมหาวิทยาลัยอากิตะ เราก็ลงจากรถเมล์ที่หน้าสถานีอากิตะ ขณะนั้นเวลา 12:15 มีเวลาเกือบชั่วโมง ระหว่างนี้ก็จะใช้เพื่อหาซื้อของฝากและหาอะไรกินเป็นมื้อเที่ยง



ตรงที่ลงรถเมล์มานั้นพอดีอยู่ด้านหน้าห้างอากิตะโอปา (秋田あきたオーパ) ซึ่งในขณะนั้นจัดงานพรีเคียวอยู่พอดี พอเห็นก็เลยลองแวะเข้าไปดูหน่อย



ในนี้เห็นวางภาพพรีเคียวรุ่นต่างๆเรียงรายมากมาย



มีขายพวกสินค้าต่างๆ




เดินแป๊บเดียวไม่มีอะไรมาก จากนั้นก็ออกมา ภาพนี้ถ่ายด้านหน้าอาคารห้างอากิตะโอปา ทางขวาคือสถานีอากิตะ



ที่ฝั่งตรงข้ามเห็นร้านอาหารที่มีขายคิริตัมโปะ (きりたんぽ) ของขึ้นชื่อของอากิตะซึ่งใครแวะมาอากิตะก็ต้องแวะกิน แต่ว่าร้านนี้เปิดช่วงเย็น ตอนมื้อเที่ยงไม่ได้เปิดอยู่



จากนั้นเราเดินขึ้นมายังสถานี



เข้าไปดูห้างโทปีโก (トピコ) ภายในสถานี



ภายในนี้เต็มไปด้วยร้านขายของฝากมากมาย



และเข้ามาด้านในถึงตรงนี้มีร้านอาหาร มีร้านที่ขายคิริตัมโปะด้วย แต่ดูแล้วคนแน่นมาก ถ้าจะกินก็ต้องรอ เราไม่ได้มีเวลาขนาดนั้นจึงตัดสินใจไม่กินอะไร แค่หาซื้ออะไรไปกินในรถไฟก็พอ



ที่นี่ยังมีชั้นล่างลงไป คือชั้น ๑ และชั้นใต้ดิน



ลงมาดูชั้น ๑ ก็มีร้านอาหารอีกหลายร้าน แต่ก็คนแน่นเต็มเหมือนกัน



ส่วนชั้นล่างสุดเป็นศูนย์อาหาร ไม่ว่าไปไหนก็คนแน่น



จากนั้นกลับมาเดินดูของที่ชั้น ๒ มีอะไรขายมากมาย เช่นหมาอากิตะที่ดูจะเป็นจุดขายอย่างหนึ่งของจังหวัดอากิตะ



ตรงนี้มีขนมต่างๆขายมากมาย





ตรงนี้คือโมโรโกชิ (諸越もろこし) ขนมขึ้นชื่อของอากิตะ เราได้เดินดูโมโรโกชิอยู่หลายร้านแล้วก็ได้ซื้อกลับไป ทั้งสำหรับกินเองและสำหรับฝากเพื่อน




จากนั้นเดินออกมาดูตรงร้านขายของฝากที่อยู่ในห้องนั่งรอของสถานี




ตรงนี้เห็นขายคิริตัมโปะแบบให้เอากลับไปทำเองได้ ในเมื่อเราไม่มีโอกาสได้กินคิริตัมโปะที่นี่แล้วก็เลยตัดสินใจซื้อกลับไปทำก็ได้



แล้วก็ใกล้เวลา จึงได้เวลาเดินเข้าผ่านที่ตรวจตั๋วไปรอรถไฟ




ชานชลาชิงกันเซงอยู่ตรงนี้



เมื่อลงมารถไฟก็จอดรออยู่แล้ว



จะเห็นว่าขบวนรถไฟเป็นแบบชิงกันเซงเหมือนชิงกันเซงสายอื่นทั่วไป แต่ว่ารางที่วิ่งอยู่นั้นเป็นรางธรรมดา



อันนีตั๋วสำหรับเที่ยวนี้ ถ่ายตอนเข้ามานั่งในที่นั่งในรถไฟแล้ว



บรรยากาศภายใน คนไม่ได้นั่งกันเยอะจนแน่นเต็มอย่างที่คิด ซึ่งผิดคาด เพราะคิดว่าช่วงงานเทศกาลคนจะเยอะ



ระหว่างอยู่บนรถไฟเราก็ใช้เวลาทำการสรุปของฝากที่ซื้อมาสักหน่อย แล้วก็หยิบส่วนหนึ่งขึ้นมากิน

เริ่มจากอันนี้ โมโรโกชิถั่วลิสง โมโรพี (もろピー) ราคา ๕๔๐ เยน



ภายในแบ่งเป็นซองย่อยอีกที เลยแกะมากินส่วนหนึ่ง



ส่วนอันนี้เป็นโมโรโกชิที่สลักรูปหมาอากิตะ ราคา ๔๑๐ เยน



เราเอามาแกะกินตรงนี้เลย ภายในมี ๓ รส ๓ สี




นี่ก็โมโรโกชิที่ทำเป็นรูปหมาอากิตะ ราคา ๕๔๐ เยน



โมโรโกชิกาแฟ (珈琲諸越コーヒーもろこし) ๓๒๔ เยน



อันนี้ก็โมโรโกชิ ใส่แยกเป็นถุง มีรูปงานเทศกาลอากิตะคันโตวประกอบ ราคา ๕๔๐ เยน เอาไปเป็นของฝากให้เพื่อนที่ที่ทำงาน



ส่วนอันนี้เป็นคิริตัมโปะแบบเอาไปทำเอง ราคา ๑๑๘๘ เยน



ใบเสร็จทั้งหมดที่ซื้อ ทั้งหมดนี้มี ๖ อย่าง ซื้อมาจาก ๓ ร้าน



ทิวทัศน์ระหว่างทางบนรถไฟ รางที่วิ่งนั้นเป็นรางธรรมดาและรถไฟก็วิ่งด้วยความเร็วแบบรถไฟธรรมดา ไม่ใช่ความเร็วสูง จึงสามารถถ่ายภาพทิวทัศน์ได้ง่าย ข้างทางเท่าที่เห็นก็สวยมากด้วย



แล้วก็มาจอดที่สถานีโอมางาริ (大曲駅おおまがりえき) ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองไดเซง (大仙市だいせんし) ตรงกลางจังหวัดอากิตะ ที่จริงแล้วเมื่อก่อนที่นี่คือเมืองโอมางาริ (大曲市おおまがりし) แต่ว่าในปี 2005 ได้ถูกควบรวมเข้ากับเมืองเล็กๆข้างๆอีกหลายเมืองแล้วเกิดเป็นเมืองใหม่ขึ้นมา





แผนที่จังหวัดอากิตะ แสดงตำแหน่งเมืองไดเซงเป็นสีชมพูเข้ม




หลังจากจอดที่สถานีนี้สักพักแล้วรถไฟก็วิ่งย้อนกลับทางเดิมโดยกลัวหัวเป็นท้าย แล้วจึงเลี้ยวขวาไปทางตะวันออก ดังนั้นหลังจากตรงนี้ไปทิศทางเคลื่อนที่จะตรงข้ามกับช่วงที่ผ่านมา



ระหว่างทางผ่านโอบาโกะไรซ์เทอร์มินัล (おばこライスターミナル) เป็นโรงงานข้าวของอากิตะโอบาโกะไม (秋田あきたおばこまい) ซึ่งเป็นยี่ห้อหนึ่งของข้าวอากิตะโคมาจิ ที่นี่ตั้งอยู่ใกล้กับสถานีอุโงะยตสึยะ (羽後四ツ屋駅うごよつやえき) ซึ่งชิงกันเซงขบวนนี้ก็วิ่งผ่าน แต่ไม่ได้จอด




จากนั้นระหว่างทางก็ผ่านทุ่งข้าวซึ่งดูสวยงาม จึงได้ถ่ายภาพตลอดทางที่ผ่านไป










แล้วก็มาถึงสถานีต่อไปคือสถานีคากุโนดาเตะ (角館駅かくのだてえき) ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองเซมโบกุ (仙北市) ที่จริงแล้วที่นี่เมื่อก่อนก็เป็นเมืองคากุโนดาเตะ (角館町かくのだてまち) แต่ว่าถูกควบรวมเข้ากับเมืองอื่นจึงเกิดเป็นเมืองใหม่ขึ้น





คากุโนดาเตะยังเป็นสถานที่เที่ยวที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในจังหวัดอากิตะด้วย ถ้ามีโอกาสก็น่าแวะมาเที่ยวเหมือนกัน

ตำแหน่งเมืองเซมโบกุ แสดงเป็นสีชมพูเข้ม ตรงกลางมีช่องกลมๆคือทะเลสาบทาซาวะ (田沢湖たざわこ) เป็นทะเลสาบที่ลึกที่สุดในญี่ปุ่น มีความลึกถึงกว่า ๔ ร้อยเมตร



ถัดมารถไฟก็มาจอดที่สถานีทาซาวะโกะ (田沢湖駅たざわこえき) ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองเซมโบกุเหมือนกัน แต่เมื่อก่อนที่นี่ก็เป็นอีกเมือง ชื่อเมืองทาซาวะโกะ (田沢湖町たざわこまち) นี่ก็เป็นอีกสถานที่เที่ยวที่สำคัญ เพราะตั้งอยู่ใกล้ทะเลสาบทาซาวะ ถ้าจะไปเที่ยวทะเลสาบนี้ก็ต้องมาลงที่สถานีนี้



สถานีทาซาวะโกะนั้นเป็นสถานสุดท้ายในเขตจังหวัดอากิตะแล้ว หลังจากนั้นรถไฟก็เข้าสู่จังหวัดอิวาเตะ

ระหว่างนั้นรถไฟได้แวะมาจอดทีสถานีอากาบุจิ (赤渕駅あかぶちえき) ซึ่งอยู่ในเมืองชิซึกุอิชิ (雫石町しずくいしちょう) แต่ว่าไม่ได้จอดให้ลง แค่จอดเพื่อรอสับรางเปลี่ยนรถไฟ



แผนที่แสดงตำแหน่งเมืองชิซึกุอิชิในจังหวัดอิวาเตะ แสดงเป็นสีเหลืองเข้มทางซ้าย ติดกับจังหวัดอากิตะ




หลังจากรอสักพักรถไฟก็วิ่งต่อไป



แล้วก็มาจอดที่สถานีต่อไปคือสถานีชิซึกุอิชิ (雫石駅しずくいしえき) ซึ่งเป็นสถานีกลางเมืองชิซึกุอิชิ



ภาพหลังจากออกจากสถานี



แล้วรถไฟก็มาแวะจอดอีกทีที่สถานีโอกามะ (大釜駅おおかまえき) ในเมืองทากิซาวะ (滝沢市たきざわし) แต่ก็ไม่ได้ใช่การจอดให้ลง แค่มารอวลาเปลี่ยนรถสักพัก



ตำแหน่งเมืองทากิซาวะ สีชมพูเข้ม



หลังจากนั้นรถไฟก็เข้าสู่เขตเมืองโมริโอกะ เมืองเอกของจังหวัดอิวาเตะ

ตำแหน่งเมืองโมริโอกะ



แล้วก็มาถึงที่สถานีโมริโอกะตอนเวลา 14:50 หลังจากที่เดินทางมานานกว่าชั่วโมงครึ่ง



ที่สถานีนี้ขบวนรถโคมาจิที่เรานั่งจะถูกประกบเข้ากับขบวนฮายาบุสะ (はやぶさ) ของโทวโฮกุชิงกันเซง ก่อนที่จะวิ่งต่อไปยังสถานีเซนได



จากสถานีโมริโอกะในที่สุดรถไฟก็วิ่งบนรางชิงกันเซงด้วยความเร็วสูงสมเป็นชิงกันเซง โดยใช้เวลาแค่ ๔๐ ก็มาถึงเซนไดเวลา 15:30 ซึ่งถือว่าแป๊บเดียวเมื่อเทียบที่ระยะจากอากิตะมาถึงโมริโอกะใช้เวลาไปกว่าชัวโมงครึ่ง



หลังจากที่มาถึงเซนไดแล้ว ที่จริงแล้วคือมีเพื่อนที่มาจากไต้หวันและเราต้องไปรับที่สนามบินเซนไดพอดี เขาจะมางานประชุมวิชาการที่เมืองโคริยามะ (郡山市こおりやまし) จังหวัดฟุกุยามะ ซึ่งก็สามารถไปจากเซนไดได้ง่ายโดยนั่งชิงกันเซงไป ดังนั้นเลยไปรับเขาที่สนามบินเซนไดแล้วก็นั่งรถไฟมาที่สถานีเซนได แล้วไปแวะหาอะไรกินด้วยกันแล้วค่อยพาไปขึ้นชิงกันเซงไปโคริยามะอีกที

หลังจากที่ลงชิงกันเซงมา เราก็ไม่ต้องออกจากสถานี แต่เดินเข้าไปต่อรถไฟไปสายเชื่อมต่อสนามบินเลย โดยรอบต่อไปเป็นเวลา 15:50



ถึงสนามบินเซนได เรารอจนเพื่อนลงจากเครื่องบินมา แล้วก็นั่งรถไฟกลับสถานีเซนได



หลังจากนั้นก็แวะไปหาอะไรกินกัน เข้ากินราเมงที่ร้านดาชิโรว (だしろう) ไม่ไกลจากสถานีเซนได ชามนี้ ๙๙๐ เยน



พอดีช่วงนี้เซนไดก็กำลังมีเทศกาลเซนไดทานาบาตะ (仙台七夕せんだいたなばたまつり, 6-8 สิงหาคม) อยู่พอดีด้วย เลยพาเพื่อนมาดูบรรยากาศในย่านถนนคนเดินใกล้สถานี




หลังจากนั้นก็พาเพื่อนกลับมาที่สถานีเซนไดเพื่อไปขึ้นชิงกันเซงไปโคริยามะ ก่อนแยกกันเขาก็ให้ของฝากจากไต้หวันมาด้วย เราก็ให้โมโรโกชิที่ซื้อจากอากิตะไปอันนึง





บันทึกเรื่องการเที่ยวในอากิตะก็จบลงเท่านี้ เป็นการเที่ยวที่สนุกและคุ้มค่าที่ได้ไปมากทีเดียว แม้ว่าจะเจอเรื่องผิดแผนไปบ้าง และต้องเจออากาศร้อนของฤดูร้อนทำให้ลำบากไปบ้างก็ตาม แต่ก็ถือว่าไม่ผิดหวังเลย



-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ดูสถิติของหน้านี้

หมวดหมู่

-- ประเทศญี่ปุ่น >> มิยางิ
-- ประเทศญี่ปุ่น >> อิวาเตะ
-- ประเทศญี่ปุ่น >> อากิตะ
-- ท่องเที่ยว >> รถไฟ

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ

目录

从日本来的名言
模块
-- numpy
-- matplotlib

-- pandas
-- manim
-- opencv
-- pyqt
-- pytorch
机器学习
-- 神经网络
javascript
蒙古语
语言学
maya
概率论
与日本相关的日记
与中国相关的日记
-- 与北京相关的日记
-- 与香港相关的日记
-- 与澳门相关的日记
与台湾相关的日记
与北欧相关的日记
与其他国家相关的日记
qiita
其他日志

按类别分日志



ติดตามอัปเดตของบล็อกได้ที่แฟนเพจ

  查看日志

  推荐日志

ตัวอักษรกรีกและเปรียบเทียบการใช้งานในภาษากรีกโบราณและกรีกสมัยใหม่
ที่มาของอักษรไทยและความเกี่ยวพันกับอักษรอื่นๆในตระกูลอักษรพราหมี
การสร้างแบบจำลองสามมิติเป็นไฟล์ .obj วิธีการอย่างง่ายที่ไม่ว่าใครก็ลองทำได้ทันที
รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง
ภาษาจีนแบ่งเป็นสำเนียงอะไรบ้าง มีความแตกต่างกันมากแค่ไหน
ทำความเข้าใจระบอบประชาธิปไตยจากประวัติศาสตร์ความเป็นมา
เรียนรู้วิธีการใช้ regular expression (regex)
การใช้ unix shell เบื้องต้น ใน linux และ mac
g ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียง "ก" หรือ "ง" กันแน่
ทำความรู้จักกับปัญญาประดิษฐ์และการเรียนรู้ของเครื่อง
ค้นพบระบบดาวเคราะห์ ๘ ดวง เบื้องหลังความสำเร็จคือปัญญาประดิษฐ์ (AI)
หอดูดาวโบราณปักกิ่ง ตอนที่ ๑: แท่นสังเกตการณ์และสวนดอกไม้
พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมโบราณปักกิ่ง
เที่ยวเมืองตานตง ล่องเรือในน่านน้ำเกาหลีเหนือ
ตระเวนเที่ยวตามรอยฉากของอนิเมะในญี่ปุ่น
เที่ยวชมหอดูดาวที่ฐานสังเกตการณ์ซิงหลง
ทำไมจึงไม่ควรเขียนวรรณยุกต์เวลาทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ