เดินทางไปปีนเขาคุริโกมะโดยนั่งรถไฟไปขึ้นรถบัสที่สถานีอิชิโกชิ
เขียนเมื่อ 2023/10/08 23:42
แก้ไขล่าสุด 2023/10/11 20:04
# อาทิตย์ 8 ต.ค. 2023
ในที่สุดก็ย่างเข้าเดือนตุลาคม ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว อากาศก็เริ่มเย็น และที่สำคัญคือใบไม้จะเริ่มเปลี่ยนสี ธรรมชาติดูสวยงาม เป็นช่วงเวลาที่น่าเที่ยว
แถวบริเวณที่เราอยู่คือที่เซนไดนั้นยังไม่ถึงช่วงใบไม้เปลี่ยนสี แต่ว่าถ้าหากขึ้นไปทางเหนือหน่อยหรือบนภูเขากำลังใบไม้เปลี่ยนสีสวย
วันนี้เราได้ไปเที่ยวปีนเขาคุริโกมะ (栗駒山) สูง ๑๖๒๖ เมตรทางตอนเหนือสุดของจังหวัดมิยางิ ตั้งอยู่ระหว่างจังหวัดมิยางิและจังหวัดอิวาเตะ และยังใกล้กับจังหวัดอากิตะด้วย สามารถเดินทางมาเที่ยวได้จากทั้ง ๓ จังหวัด แต่ที่มาสะดวกที่สุดและมีทางเลือกมากที่สุดคือเดินทางจากทางจังหวัดมิยางิ
ภูเขานี้เป็นสถานที่ที่ใบไม้เปลี่ยนสีเร็วที่สุดในจังหวัดมิยางิ โดยทั่วไปแล้วจะเปลี่ยนสีในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงต้นเดือนตุลาคม ถือเป็นจุดชมใบไม้เปลี่ยนสียอดนิยมแห่งหนึ่งของจังหวัดมิยางิ
โดยในช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสีในวันเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดราชการจะมีรถบัสพิเศษสำหรับเดินทางมาถึงที่นี่ เรียกว่า คุริโกมะยามะโควโยวโงว (栗駒山紅葉号) รถบัสนี้จะไม่มีในช่วงนอกฤดู ดังนั้นถ้าใครจะไปนอกฤดูก็ต้องขับรถมาเองเท่านั้น สำหรับคนที่ไม่ได้ขับรถเองอย่างเราแล้ว ช่วงนี้จึงถือเป็นโอกาสดีที่จะได้มาเที่ยวที่นี่
จุดเริ่มต้นปีนเขาคุริโกมะนั้นอยู่ที่ปากทางขึ้นเขาที่มีชื่อว่า อิวากางามิไดระ (いわかがみ平) รถบัสจะมาลงจอดที่นี่
รถบัสไปยังอิวากางามิไดระนั้นสามารถขึ้นได้จาก ๒ ที่คือที่สถานีอิชิโกชิ (石越駅) ซึ่งเป็นสถานีรถไฟในสายหลักโทวโฮกุ (東北本線) หรือจากสถานีคุริโกมะโควเงง (くりこま高原駅) ซึ่งเป็นสถานีรถไฟชิงกันเซง
รถบัสนั้นตลอดวันมีอยู่เที่ยวเดียวเท่านั้น โดยขาไปออกจากสถานีอิชิโกชิเวลา 9:00 มาแวะสถานีคุริโกมะโควเงงและออกตอนเวลา 9:25 แล้วจึงเดินทางถึงอิวากางามิไดระตอน 10:35
ส่วนขากลับนั้นรถบัสจะออกจากอิวากางามิไดระตอน 15:05 และถึงสถานีคุริโกมะโควเงงตอน 16:20 และถึงสถานีอิชิโกชิเวลา 16:40
ครั้งนี้เราตัดสินใจขึ้นจากสถานอิชิโกชิตอนขาไป และตอนขากลับค่อยกลับจากสถานีคุริโคมะโควเงง จะได้แวะทั้ง ๒ สถานี
เขาคุริโกมะและสถานีคุริโกมะโควเงงนั้นตั้งอยู่ในเมืองคุริฮาระ (栗原市) เป็นเมืองที่กินพื้นที่กว้างที่สุดในจังหวัดมิยางิ
ตำแหน่งเมืองคุริฮาระภายในจังหวัดมิยางิ แสดงเป็นสีชมพูเข้มขนาดใหญ่ด้านบนซ้ายในแผนที่
ส่วนตัวสถานีอิชิโกชินั้นตั้งอยู่ในเมืองโทเมะ (登米市) โดยที่จริงๆแล้วเมื่อก่อนบริเวณนี้เป็นเมืองอิชิโกชิ (石越町) แต่ถูกควบรวมเข้ากับเมืองโทเมะในปี 2005
ตำแหน่งเมืองโทเมะ อยู่ทางตะวันออกของเมืองคุริฮาระ สถานีอิชิโกชินั้นอยู่ริมขอบของเมืองโทเมะ ข้ามไปนิดเดียวก็เป็นเมืองคุริฮาระแล้ว
การเดินทางไปยังสถานีอิชิโกชิจากเซนไดนั้นทำได้โดยนั่งรถไฟไปตามสายหลักโทวโฮกุ โดยจะต้องมีการเปลี่ยนรถที่สถานีโคโงตะ (小牛田駅) ซึ่งเป็นสถานีจุดเปลี่ยนรถที่สำคัญทางตอนกลางจังหวัดมิยางิ
เมื่อก่อนเราก็เคยมาเปลี่ยนรถที่นี่เพื่อไปเที่ยวเมืองวากุยะ เล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20221008
รถไฟที่เรานั่งไปครั้งนี้ออกจากสถานีเซนได 7:09 ไปถึงสถานีโคโงตะ 7:54 และไปเปลี่ยนรถไฟที่ออกจากสถานีโคโงตะ 8:00 ถึงสถานีอิชิโกชิเวลา 8:26 ในการเปลี่ยนรถนั้นไม่จำเป็นต้องออกจากสถานี ค่ารถไฟก็คิดรวมกันไปเลย รวมทั้งหมด ๑๓๔๐ เยน
เริ่มจากมาที่สถานีเซนได ลงไปยังชานชลาตรงนี้
ระหว่างรอรถเห็นฝั่งตรงข้ามเป็นรถไฟไปยังเมืองอิชิโนมากิที่วาดเป็นลวดลายตัวละครของอิชิโนโมริ โชวตาโร ซึ่งเคยขึ้นมาแล้ว เขียนเล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20230411
ขึ้นรถไฟมาลงที่สถานีโคโงตะ
แล้วก็ข้ามมาขึ้นรถไฟที่ไปยังอิชิโกชิ ซึ่งได้จอดรออยู่แล้ว
ระหว่างทางนั้นรถไฟจอดทั้งหมด ๔ สถานี โดยสถานีแรกที่จอดคือสถานีทาจิริ (田尻駅)
ต่อมาจอดที่สถานีเซมิเนะ (瀬峰駅)
ทิวทัศน์ระหว่างทางเป็นทุ่งสวยดี
ต่อมาจอดที่สถานีอุเมงาซาวะ (梅ヶ沢駅)
แล้วก็มาจอดที่สถานีนิตตะ (新田駅)
สุดท้ายจึงเดินทางมาถึงเป้าหมายคือสถานีอิชิโกชิ
ภายในสถานีมีแผนที่นำเที่ยวบริเวณนี้อยู่ มีรูปภูเขาคุริโกมะด้วย
ห้องน้ำอยู่ภายในชานชลา ถ้าต้องการเข้าก็ให้เข้าตรงนี้เพราะออกไปข้างนอกไม่มีแล้ว
จากนั้นออกจากชานชลามาจึงได้รู้ว่าสถานีใช้ Suica ไม่ได้ ตอนแรกเรานึกว่าใช้ได้เพราะเป็นสายหลักโทวโฮกุเลยประมาท ใช้ Suica เข้ามา ผลก็คือต้องมาจัดการเรื่องตั๋วกับเจ้าหน้าที่ในสถานี แต่เท่าที่ดูก็มีนักท่องเที่ยวคนอื่นนอกจากเราที่พลาดแบบเดียวกันนี้
ตรงนี้ยังไม่สามารถจ่ายทันทีได้เพราะไม่มีเครื่องมือสำหรับจัดการบัตร Suica แต่เขาก็ให้ใบนี้มา แล้วค่อยไปชำระที่สถานีไหนก็ได้ที่มี Suica เช่นสถานีเซนได
ออกมาด้านหน้าอาคารสถานี
บริเวณเมืองด้านหน้าสถานี
จากนั้นเดินไปทางนั้นเพื่อไปยังจุดขึ้นรถบัส
จุดขึ้นรถบัสอยู่ตรงนี้
มีคนมารอเต็มไปหมดตามคาด ทำให้ต้องต่อคิวยาวเพื่อขึ้นรถเมล์ ใครๆก็อยากมาชมใบไม้เปลี่ยนสีกัน
รถบัสถูกเตรียมไว้ทั้งหมด ๒ คัน ซึ่งเพียงพอสำหรับจุคนที่ขึ้นจากสถานีอิชิโกชิ
แต่ว่าพอเราขึ้นรถไฟก็พบว่าไม่มีที่นั่งเหลืออยู่แล้ว เลยต้องยืน แต่เขาก็บอกว่าพอรถบัสไปถึงสถานีคุริโกมะโควเงงจะมีรถบัสเตรียมไว้มากกว่านี้ เดี๋ยวเขาจะพาไปเปลี่ยนคันรถให้ได้ขึ้นคันที่มีที่นั่ง
แล้วรถบัสก็มาถึงสถานีคุริโกมะโควเงง ที่นี่มีรถบัสจอดรอรับคนมากกว่าที่สถานีอิชิโกชิหลายเท่าเลย เพราะเป็นสถานีชิงกันเซง ผู้คนเดินทางมาจากทั่วประเทศ คนที่มาจากโตเกียวก็ต้องขึ้นชิงกันเซงมาลงที่นี่
เขาก็ให้เราลงจากรถบัสมาแล้วก็มาขึ้นนั่งรถบัสอีกคันที่เตรียมไว้
คราวนี้จึงได้นั่ง โดยได้ที่นั่งหลังสุดเลย หลังจากนั้นก็มีผู้โดยสารขึ้นรถมาจนเต็มไม่มีที่นั่ง มีหลายคนที่ต้องยืนไปตลอดทาง โชคดีที่เราได้ที่นั่ง ถ้าต้องยืนบนรถเมล์ละก็คงลำบากแย่ ยิ่งหลังจากนี้จะไปปีนเขาควรเก็บแรงเอาไว้ด้วย
ระหว่างทางก็ถ่ายทิวทัศน์ผ่านกระจกหลังได้ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรให้ถ่ายมาก
รถบัสนี้นอกจากจะไปยังปลายทางที่อิวากางามิไดระแล้วระหว่างทางก็ยังแวะจอดที่คุริโกมะโซว (くりこま荘) ซึ่งเป็นที่แช่อนเซงด้วย แต่ก็ไม่มีใครลงที่นี่เลย เพราะเป้าหมายของทุกคนคือมาปีนเขาคุริโกมะ
และรถบัสก็ยังมาจอดอีกทีที่ไฮล์ซามคุริโกมะ (ハイルザーム栗駒) ซึ่งก็เป็นโรงแรมและอนเซงอีกแห่ง ไม่มีใครลงที่นี่เช่นกัน
ระหว่างทางยังผ่านอิโกอิโนะมุระคุริโกมะ (いこいの村栗駒) ซึ่งเป็นที่จอดรถขนาดใหญ่ที่ถูกเตรียมไว้สำหรับคนที่มาปีนเขาคุริโกมะ ถ้าหากใครขับรถมาเองก็จะต้องมาจอดรถที่นี่ แล้วจึงค่อยนั่งรถบัสรับส่ง (シャトルバス) ไปยังอิวากางามิไดระอีกที เนื่องจากช่วงฤดูนี้รถทั่วไปห้ามขึ้นไปถึงที่นั่นเนื่องจากที่จอดรถไม่เพียงพอ
แล้วรถบัสก็มาถึงอิวากางามิไดระซึ่งเป็นเป้าหมาย ทุกคนลงรถตรงนี้เพื่อเตรียมไปปีนเขากัน ตอนลงต้องจ่ายค่าโดยสารด้วยเงินสด ที่นี่ใช้ Suica ไม่ได้ ราคา ๑๗๐๐ เยน เพราะขึ้นจากสถานีอิชิโกชิ แต่ถ้าขึ้นจากสถานีคุริโกมะโควเงงก็จะเป็น ๑๖๐๐ เยน
เนื่องจากแค่เล่าเรื่องการเดินทางก็ยาวแล้ว ในส่วนของการปีนเขาจะแยกไปเป็นอีกตอน เขียนเล่าถึงในตอนหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20231009
ในที่สุดก็ย่างเข้าเดือนตุลาคม ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว อากาศก็เริ่มเย็น และที่สำคัญคือใบไม้จะเริ่มเปลี่ยนสี ธรรมชาติดูสวยงาม เป็นช่วงเวลาที่น่าเที่ยว
แถวบริเวณที่เราอยู่คือที่เซนไดนั้นยังไม่ถึงช่วงใบไม้เปลี่ยนสี แต่ว่าถ้าหากขึ้นไปทางเหนือหน่อยหรือบนภูเขากำลังใบไม้เปลี่ยนสีสวย
วันนี้เราได้ไปเที่ยวปีนเขาคุริโกมะ (栗駒山) สูง ๑๖๒๖ เมตรทางตอนเหนือสุดของจังหวัดมิยางิ ตั้งอยู่ระหว่างจังหวัดมิยางิและจังหวัดอิวาเตะ และยังใกล้กับจังหวัดอากิตะด้วย สามารถเดินทางมาเที่ยวได้จากทั้ง ๓ จังหวัด แต่ที่มาสะดวกที่สุดและมีทางเลือกมากที่สุดคือเดินทางจากทางจังหวัดมิยางิ
ภูเขานี้เป็นสถานที่ที่ใบไม้เปลี่ยนสีเร็วที่สุดในจังหวัดมิยางิ โดยทั่วไปแล้วจะเปลี่ยนสีในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงต้นเดือนตุลาคม ถือเป็นจุดชมใบไม้เปลี่ยนสียอดนิยมแห่งหนึ่งของจังหวัดมิยางิ
โดยในช่วงฤดูใบไม้เปลี่ยนสีในวันเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดราชการจะมีรถบัสพิเศษสำหรับเดินทางมาถึงที่นี่ เรียกว่า คุริโกมะยามะโควโยวโงว (栗駒山紅葉号) รถบัสนี้จะไม่มีในช่วงนอกฤดู ดังนั้นถ้าใครจะไปนอกฤดูก็ต้องขับรถมาเองเท่านั้น สำหรับคนที่ไม่ได้ขับรถเองอย่างเราแล้ว ช่วงนี้จึงถือเป็นโอกาสดีที่จะได้มาเที่ยวที่นี่
จุดเริ่มต้นปีนเขาคุริโกมะนั้นอยู่ที่ปากทางขึ้นเขาที่มีชื่อว่า อิวากางามิไดระ (いわかがみ平) รถบัสจะมาลงจอดที่นี่
รถบัสไปยังอิวากางามิไดระนั้นสามารถขึ้นได้จาก ๒ ที่คือที่สถานีอิชิโกชิ (石越駅) ซึ่งเป็นสถานีรถไฟในสายหลักโทวโฮกุ (東北本線) หรือจากสถานีคุริโกมะโควเงง (くりこま高原駅) ซึ่งเป็นสถานีรถไฟชิงกันเซง
รถบัสนั้นตลอดวันมีอยู่เที่ยวเดียวเท่านั้น โดยขาไปออกจากสถานีอิชิโกชิเวลา 9:00 มาแวะสถานีคุริโกมะโควเงงและออกตอนเวลา 9:25 แล้วจึงเดินทางถึงอิวากางามิไดระตอน 10:35
ส่วนขากลับนั้นรถบัสจะออกจากอิวากางามิไดระตอน 15:05 และถึงสถานีคุริโกมะโควเงงตอน 16:20 และถึงสถานีอิชิโกชิเวลา 16:40
ครั้งนี้เราตัดสินใจขึ้นจากสถานอิชิโกชิตอนขาไป และตอนขากลับค่อยกลับจากสถานีคุริโคมะโควเงง จะได้แวะทั้ง ๒ สถานี
เขาคุริโกมะและสถานีคุริโกมะโควเงงนั้นตั้งอยู่ในเมืองคุริฮาระ (栗原市) เป็นเมืองที่กินพื้นที่กว้างที่สุดในจังหวัดมิยางิ
ตำแหน่งเมืองคุริฮาระภายในจังหวัดมิยางิ แสดงเป็นสีชมพูเข้มขนาดใหญ่ด้านบนซ้ายในแผนที่
ส่วนตัวสถานีอิชิโกชินั้นตั้งอยู่ในเมืองโทเมะ (登米市) โดยที่จริงๆแล้วเมื่อก่อนบริเวณนี้เป็นเมืองอิชิโกชิ (石越町) แต่ถูกควบรวมเข้ากับเมืองโทเมะในปี 2005
ตำแหน่งเมืองโทเมะ อยู่ทางตะวันออกของเมืองคุริฮาระ สถานีอิชิโกชินั้นอยู่ริมขอบของเมืองโทเมะ ข้ามไปนิดเดียวก็เป็นเมืองคุริฮาระแล้ว
การเดินทางไปยังสถานีอิชิโกชิจากเซนไดนั้นทำได้โดยนั่งรถไฟไปตามสายหลักโทวโฮกุ โดยจะต้องมีการเปลี่ยนรถที่สถานีโคโงตะ (小牛田駅) ซึ่งเป็นสถานีจุดเปลี่ยนรถที่สำคัญทางตอนกลางจังหวัดมิยางิ
เมื่อก่อนเราก็เคยมาเปลี่ยนรถที่นี่เพื่อไปเที่ยวเมืองวากุยะ เล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20221008
รถไฟที่เรานั่งไปครั้งนี้ออกจากสถานีเซนได 7:09 ไปถึงสถานีโคโงตะ 7:54 และไปเปลี่ยนรถไฟที่ออกจากสถานีโคโงตะ 8:00 ถึงสถานีอิชิโกชิเวลา 8:26 ในการเปลี่ยนรถนั้นไม่จำเป็นต้องออกจากสถานี ค่ารถไฟก็คิดรวมกันไปเลย รวมทั้งหมด ๑๓๔๐ เยน
เริ่มจากมาที่สถานีเซนได ลงไปยังชานชลาตรงนี้
ระหว่างรอรถเห็นฝั่งตรงข้ามเป็นรถไฟไปยังเมืองอิชิโนมากิที่วาดเป็นลวดลายตัวละครของอิชิโนโมริ โชวตาโร ซึ่งเคยขึ้นมาแล้ว เขียนเล่าไว้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20230411
ขึ้นรถไฟมาลงที่สถานีโคโงตะ
แล้วก็ข้ามมาขึ้นรถไฟที่ไปยังอิชิโกชิ ซึ่งได้จอดรออยู่แล้ว
ระหว่างทางนั้นรถไฟจอดทั้งหมด ๔ สถานี โดยสถานีแรกที่จอดคือสถานีทาจิริ (田尻駅)
ต่อมาจอดที่สถานีเซมิเนะ (瀬峰駅)
ทิวทัศน์ระหว่างทางเป็นทุ่งสวยดี
ต่อมาจอดที่สถานีอุเมงาซาวะ (梅ヶ沢駅)
แล้วก็มาจอดที่สถานีนิตตะ (新田駅)
สุดท้ายจึงเดินทางมาถึงเป้าหมายคือสถานีอิชิโกชิ
ภายในสถานีมีแผนที่นำเที่ยวบริเวณนี้อยู่ มีรูปภูเขาคุริโกมะด้วย
ห้องน้ำอยู่ภายในชานชลา ถ้าต้องการเข้าก็ให้เข้าตรงนี้เพราะออกไปข้างนอกไม่มีแล้ว
จากนั้นออกจากชานชลามาจึงได้รู้ว่าสถานีใช้ Suica ไม่ได้ ตอนแรกเรานึกว่าใช้ได้เพราะเป็นสายหลักโทวโฮกุเลยประมาท ใช้ Suica เข้ามา ผลก็คือต้องมาจัดการเรื่องตั๋วกับเจ้าหน้าที่ในสถานี แต่เท่าที่ดูก็มีนักท่องเที่ยวคนอื่นนอกจากเราที่พลาดแบบเดียวกันนี้
ตรงนี้ยังไม่สามารถจ่ายทันทีได้เพราะไม่มีเครื่องมือสำหรับจัดการบัตร Suica แต่เขาก็ให้ใบนี้มา แล้วค่อยไปชำระที่สถานีไหนก็ได้ที่มี Suica เช่นสถานีเซนได
ออกมาด้านหน้าอาคารสถานี
บริเวณเมืองด้านหน้าสถานี
จากนั้นเดินไปทางนั้นเพื่อไปยังจุดขึ้นรถบัส
จุดขึ้นรถบัสอยู่ตรงนี้
มีคนมารอเต็มไปหมดตามคาด ทำให้ต้องต่อคิวยาวเพื่อขึ้นรถเมล์ ใครๆก็อยากมาชมใบไม้เปลี่ยนสีกัน
รถบัสถูกเตรียมไว้ทั้งหมด ๒ คัน ซึ่งเพียงพอสำหรับจุคนที่ขึ้นจากสถานีอิชิโกชิ
แต่ว่าพอเราขึ้นรถไฟก็พบว่าไม่มีที่นั่งเหลืออยู่แล้ว เลยต้องยืน แต่เขาก็บอกว่าพอรถบัสไปถึงสถานีคุริโกมะโควเงงจะมีรถบัสเตรียมไว้มากกว่านี้ เดี๋ยวเขาจะพาไปเปลี่ยนคันรถให้ได้ขึ้นคันที่มีที่นั่ง
แล้วรถบัสก็มาถึงสถานีคุริโกมะโควเงง ที่นี่มีรถบัสจอดรอรับคนมากกว่าที่สถานีอิชิโกชิหลายเท่าเลย เพราะเป็นสถานีชิงกันเซง ผู้คนเดินทางมาจากทั่วประเทศ คนที่มาจากโตเกียวก็ต้องขึ้นชิงกันเซงมาลงที่นี่
เขาก็ให้เราลงจากรถบัสมาแล้วก็มาขึ้นนั่งรถบัสอีกคันที่เตรียมไว้
คราวนี้จึงได้นั่ง โดยได้ที่นั่งหลังสุดเลย หลังจากนั้นก็มีผู้โดยสารขึ้นรถมาจนเต็มไม่มีที่นั่ง มีหลายคนที่ต้องยืนไปตลอดทาง โชคดีที่เราได้ที่นั่ง ถ้าต้องยืนบนรถเมล์ละก็คงลำบากแย่ ยิ่งหลังจากนี้จะไปปีนเขาควรเก็บแรงเอาไว้ด้วย
ระหว่างทางก็ถ่ายทิวทัศน์ผ่านกระจกหลังได้ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรให้ถ่ายมาก
รถบัสนี้นอกจากจะไปยังปลายทางที่อิวากางามิไดระแล้วระหว่างทางก็ยังแวะจอดที่คุริโกมะโซว (くりこま荘) ซึ่งเป็นที่แช่อนเซงด้วย แต่ก็ไม่มีใครลงที่นี่เลย เพราะเป้าหมายของทุกคนคือมาปีนเขาคุริโกมะ
และรถบัสก็ยังมาจอดอีกทีที่ไฮล์ซามคุริโกมะ (ハイルザーム栗駒) ซึ่งก็เป็นโรงแรมและอนเซงอีกแห่ง ไม่มีใครลงที่นี่เช่นกัน
ระหว่างทางยังผ่านอิโกอิโนะมุระคุริโกมะ (いこいの村栗駒) ซึ่งเป็นที่จอดรถขนาดใหญ่ที่ถูกเตรียมไว้สำหรับคนที่มาปีนเขาคุริโกมะ ถ้าหากใครขับรถมาเองก็จะต้องมาจอดรถที่นี่ แล้วจึงค่อยนั่งรถบัสรับส่ง (シャトルバス) ไปยังอิวากางามิไดระอีกที เนื่องจากช่วงฤดูนี้รถทั่วไปห้ามขึ้นไปถึงที่นั่นเนื่องจากที่จอดรถไม่เพียงพอ
แล้วรถบัสก็มาถึงอิวากางามิไดระซึ่งเป็นเป้าหมาย ทุกคนลงรถตรงนี้เพื่อเตรียมไปปีนเขากัน ตอนลงต้องจ่ายค่าโดยสารด้วยเงินสด ที่นี่ใช้ Suica ไม่ได้ ราคา ๑๗๐๐ เยน เพราะขึ้นจากสถานีอิชิโกชิ แต่ถ้าขึ้นจากสถานีคุริโกมะโควเงงก็จะเป็น ๑๖๐๐ เยน
เนื่องจากแค่เล่าเรื่องการเดินทางก็ยาวแล้ว ในส่วนของการปีนเขาจะแยกไปเป็นอีกตอน เขียนเล่าถึงในตอนหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20231009