ทะเลสาบซีไห่ ย่านเมืองเก่าริมฝั่งน้ำ ข้างป้อมประตูเมืองเก่าเต๋อเซิ่งเหมิน
เขียนเมื่อ 2011/11/26 00:52
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#ศุกร์ 18 พ.ย. 2011
พาไปดูสถานที่สวยๆในเมืองปักกิ่งมาหลายที่ คราวนี้จะมาแนะนำสถานที่สวยๆที่อยู่ใกล้กับที่ที่เราอยู่ ซึ่งก็มีความสวยงามไม่แพ้หลายๆแห่งไกลๆที่ไปมาเลย
สถานที่นี้เรียกว่าซีไห่ (西海) เป็นทะเลสาบที่เป็นปลายทางสุดทางเหนือของกลุ่มทะเลสาบที่ทอดยาวมาจากบริเวณพระราชวังต้องห้าม (故宫)
ทะเลสาบกลุ่มนี้มีทั้งหมด ๖ แห่ง ไล่จากเหนือไปใต้ก็คือ ซีไห่ (西海) โฮ่วไห่ (后海) เฉียนไห่ (前海) เป๋ย์ไห่ (北海) จงไห่ (中海) หนานไห่ (南海)
สำหรับแห่งอื่นนั้นยังไม่มีโอกาสได้ไปมาเลย ไว้มีโอกาสจะมาเขียนถึงอีกที ถ้าหากเราเดินต่อเนื่องตามทะเลสาบนี้ไปเรื่อยๆละก็ เราจะไปถึงพระราชวังต้องห้ามได้เลย แต่มันก็ไกลมากพอดู เดินจริงๆคงไม่ไหวหรอก
ทะเลสาบทั้งหมดนี้ชื่อมีคำว่า ไห่ (海) อยู่หมดเลย ที่จริงแล้วคำว่า ไห่ นี้แปลว่าทะเล แต่คนจีนชอบเรียกทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่ว่าทะเลมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว แต่ก็เป็นเพียงชื่อเท่านั้น ไม่ใช่ทะเลจริงๆ
ซีไห่ล้อมรอบไปด้วยย่านชุมชน แต่ก็ปกคลุมไปด้วยต้นไม้โดยรอบอย่างสวยงามมาก
ริมทะเลสาบฝั่งติดถนนใหญ่เป็นที่ตั้งของอนุสรณ์สถานของกัวโส่วจิ้ง (郭守敬) นักดาราศาสตร์จีน ผู้มีชีวิตอยู่ในช่วงราชวงศ์หยวน เขาถูกขนานนามว่าเป็นทีโค บราห์เอ (Tycho Brahe) แห่งจีน (ทีโค บราห์เอ เป็นนักดาราศาสตร์ชื่อดังชาวเดนมาร์ก)
ใกล้ๆบริเวณทะเลสาบแห่งนี้ยังมีโบราณสถานสำคัญแห่งหนึ่งตั้งอยู่ นั่นก็คือเต๋อเซิ่งเหมิน (德胜门)
เต๋อเซิ่งเหมินเป็นหนึ่งในป้อมประตูเมืองเก่าเหมือนกับหย่งติ้งเหมิน (永定门) ซึ่งเคยเล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20111120
แต่ต่างกันตรงที่ว่าเต๋อเซิ่งเหมินอันนี้เป็นของแท้ดั้งเดิมเลย ไม่ใช่ของที่ถูกสร้างขึ้นใหม่อย่างหย่งติ้งเหมิน เพียงแต่เต๋อเซิ่งเหมินที่เห็นนี้เหลือเพียงแค่ส่วนของหอธนู (箭楼) เท่านั้นส่วนอื่นๆถูกรื้อไปหมดแล้ว
ข้างในตัวหอธนูที่เหลืออยู่นี้ตอนนี้เขาทำเป็นพิพิธภัณฑ์เหรียญเก่า และด้านข้างเป็นจุดขึ้นรถเมล์ที่สำคัญสำหรับนั่งรถไปเที่ยวนอกตัวเมือง
เราสามารถมองเห็นตัวหอธนูเต๋อเซิ่งเหมินได้จากบริเวณซีไห่ด้วย
การมาที่ซีไห่นี้เริ่มจากลงรถไฟฟ้าที่สถานีจีสุ่ยถาน (地铁积水潭站) แต่สำหรับเราแล้วถือว่าตรงกันข้าม เพราะสถานีนี้เป็นสถานีที่ใกล้หอพักมากที่สุด จึงกลายเป็นว่าจะไปไหนก็ต้องมาเข้าสถานีนี้เป็นประจำ
พูดถึงชื่อสถานีแล้ว เห็นเขาว่าเมื่อก่อนคำว่าจีสุ่ยถานใช้เรียกชื่อรวมทะเลสาบซีไห่ โฮ่วไห่ เฉียนไห่ แต่ปัจจุบันนี้ทะเลสาบทั้งสามถูกเรียกรวมว่าสือช่าไห่ (什刹海) ส่วนจีสุ่ยถานก็กลายเป็นแค่ชื่อที่ใช้เรียกทะเลสาบเล็กๆที่อยู่ข้างโรงพยาบาลจีสุ่ยถาน (积水潭医院) ซึ่งก็อยู่ในบริเวณนี้
ปากทางเข้ารถไฟฟ้าจีสุ่ยถานฝั่งที่ติดริมทะเลสาบ
ปากซอยเพื่อมุ่งไปสู่ซีไห่
แผนที่ในรูปนี้แสดงให้เห็นซีไห่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ตรงกลางคือโฮ่วไห่ ถัดมาเป็นเฉียนไห่ ส่วนด้านล่างสุดเป็นเป๋ย์ไห่ ซึ่งเป็นสวนสาธารณะที่มีชื่อเสียงตั้งอยู่ข้างพระราชวังต้องห้าม
เมื่อเข้ามาก็จะเห็นทะเลสาบที่สวยงาม ซึ่งล้อมรอบด้วยย่านชุมชน
มีผู้คนมานั่งตกปลากัน
ตึกที่เห็นอยู่ทางโน้นคือโรงพยาบาลจีสุ่ยถาน
ข้างๆทะเลสาบเป็นย่านชุมชนเก่า หรือที่เรียกกันว่าหูท่ง (胡同) หูท่งเป็นย่านเมืองเก่าที่กระจายอยู่ทั่วใจกลางเมืองปักกิ่ง เมื่อก่อนเป็นที่อยู่อาศัยของชนชั้นสูง แต่ปัจจุบันเป็นที่อยู่่ของคนที่ไม่มีฐานะนัก หูท่งแต่ละแห่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวสนใจมาชมเพราะเป็นสถานที่สวยงามได้กลิ่นอายเมืองสมัยโบราณ
จากส่วนในสุดของทะเลสาบ มองออกไปยังถนนด้านนอกเราเห็นเต๋อเซิ่งเหมินมาแต่ไกลด้วย
ขยายให้เห็นใกล้ๆ
แถวนี้มีสวนและภัตตาคารริมน้ำ สวยมาก
รูปปั้นของกัวโส่วจิ้ง (郭守敬) ท่านผู้นี้เป็นนักดาราศาสตร์สมัยโบราณของจีน
ตรงเนินริมฝั่งถนนนี้มีหออนุสรณ์กัวโส่วจิ้ง (郭守敬纪念馆) ตั้งอยู่ด้วย แต่ไม่ได้เข้าไปดูด้านในเพราะไม่มีเวลา ไว้กะจะเข้ามาใหม่เมื่อมีเวลา ยังไงมันก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง อนุสรณ์ของเขานอกจากมีในปักกิ่งแล้วก็ยังมีอีกแห่งอยู่ในเมืองสิงไถ (邢台市) อันเป็นบ้านเกิดของเขาในมณฑลเหอเป่ย์ด้วย
นี่เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ทางดาราศาสตร์ในสมัยโบราณซึ่งกัวโส่วจิ้งได้สร้างขึ้น ถูกตั้งอยู่ข้างๆ
หลังจากเดินรอบซีไห่เสร็จแล้ว เราก็เดินไปยังเต๋อเซิ่งเหมินที่เมื่อครู่นี้เห็นเด่นมาแต่ไกล
ตอนนี้รอบๆเต๋อเซิ่งเหมินถูกใช้เป็นชุมสายของรถเมล์ระยะไกล จึงเห็นรถเมล์ล้อมรอบเต็มไปหมด ถ่ายรูปออกมาแล้วไม่ค่อยสวยเลยโดนบังหมด
อย่างคันนี้เป็นคันที่จะมุ่งหน้าไปกำแพงเมืองจีนด่านปาต๋าหลิ่ง (八达岭长城)
ด้านในจัดแสดงเหรียญโบราณ แต่ต้องเสียค่าชมในการเข้าไปจึงไม่ได้เข้าไปดู
แดดออกจ้าๆ ภาพที่ถ่ายเลยอาจดูมืดๆ แต่ท้องฟ้าสวยดี
บริเวณข้างๆก็มีลานกว้างเล็กๆและคลอง
วันที่ไปถือว่าอากาศดี ท้องฟ้าสวย เพราะตอนเช้าเพิ่งฝนตกไป เสียดายที่แดดจ้าอาจทำให้บางรูปดูมืดไปสักหน่อย แต่ก็ได้แสงเงาที่สวยงามมาก
พาไปดูสถานที่สวยๆในเมืองปักกิ่งมาหลายที่ คราวนี้จะมาแนะนำสถานที่สวยๆที่อยู่ใกล้กับที่ที่เราอยู่ ซึ่งก็มีความสวยงามไม่แพ้หลายๆแห่งไกลๆที่ไปมาเลย
สถานที่นี้เรียกว่าซีไห่ (西海) เป็นทะเลสาบที่เป็นปลายทางสุดทางเหนือของกลุ่มทะเลสาบที่ทอดยาวมาจากบริเวณพระราชวังต้องห้าม (故宫)
ทะเลสาบกลุ่มนี้มีทั้งหมด ๖ แห่ง ไล่จากเหนือไปใต้ก็คือ ซีไห่ (西海) โฮ่วไห่ (后海) เฉียนไห่ (前海) เป๋ย์ไห่ (北海) จงไห่ (中海) หนานไห่ (南海)
สำหรับแห่งอื่นนั้นยังไม่มีโอกาสได้ไปมาเลย ไว้มีโอกาสจะมาเขียนถึงอีกที ถ้าหากเราเดินต่อเนื่องตามทะเลสาบนี้ไปเรื่อยๆละก็ เราจะไปถึงพระราชวังต้องห้ามได้เลย แต่มันก็ไกลมากพอดู เดินจริงๆคงไม่ไหวหรอก
ทะเลสาบทั้งหมดนี้ชื่อมีคำว่า ไห่ (海) อยู่หมดเลย ที่จริงแล้วคำว่า ไห่ นี้แปลว่าทะเล แต่คนจีนชอบเรียกทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่ว่าทะเลมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว แต่ก็เป็นเพียงชื่อเท่านั้น ไม่ใช่ทะเลจริงๆ
ซีไห่ล้อมรอบไปด้วยย่านชุมชน แต่ก็ปกคลุมไปด้วยต้นไม้โดยรอบอย่างสวยงามมาก
ริมทะเลสาบฝั่งติดถนนใหญ่เป็นที่ตั้งของอนุสรณ์สถานของกัวโส่วจิ้ง (郭守敬) นักดาราศาสตร์จีน ผู้มีชีวิตอยู่ในช่วงราชวงศ์หยวน เขาถูกขนานนามว่าเป็นทีโค บราห์เอ (Tycho Brahe) แห่งจีน (ทีโค บราห์เอ เป็นนักดาราศาสตร์ชื่อดังชาวเดนมาร์ก)
ใกล้ๆบริเวณทะเลสาบแห่งนี้ยังมีโบราณสถานสำคัญแห่งหนึ่งตั้งอยู่ นั่นก็คือเต๋อเซิ่งเหมิน (德胜门)
เต๋อเซิ่งเหมินเป็นหนึ่งในป้อมประตูเมืองเก่าเหมือนกับหย่งติ้งเหมิน (永定门) ซึ่งเคยเล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20111120
แต่ต่างกันตรงที่ว่าเต๋อเซิ่งเหมินอันนี้เป็นของแท้ดั้งเดิมเลย ไม่ใช่ของที่ถูกสร้างขึ้นใหม่อย่างหย่งติ้งเหมิน เพียงแต่เต๋อเซิ่งเหมินที่เห็นนี้เหลือเพียงแค่ส่วนของหอธนู (箭楼) เท่านั้นส่วนอื่นๆถูกรื้อไปหมดแล้ว
ข้างในตัวหอธนูที่เหลืออยู่นี้ตอนนี้เขาทำเป็นพิพิธภัณฑ์เหรียญเก่า และด้านข้างเป็นจุดขึ้นรถเมล์ที่สำคัญสำหรับนั่งรถไปเที่ยวนอกตัวเมือง
เราสามารถมองเห็นตัวหอธนูเต๋อเซิ่งเหมินได้จากบริเวณซีไห่ด้วย
การมาที่ซีไห่นี้เริ่มจากลงรถไฟฟ้าที่สถานีจีสุ่ยถาน (地铁积水潭站) แต่สำหรับเราแล้วถือว่าตรงกันข้าม เพราะสถานีนี้เป็นสถานีที่ใกล้หอพักมากที่สุด จึงกลายเป็นว่าจะไปไหนก็ต้องมาเข้าสถานีนี้เป็นประจำ
พูดถึงชื่อสถานีแล้ว เห็นเขาว่าเมื่อก่อนคำว่าจีสุ่ยถานใช้เรียกชื่อรวมทะเลสาบซีไห่ โฮ่วไห่ เฉียนไห่ แต่ปัจจุบันนี้ทะเลสาบทั้งสามถูกเรียกรวมว่าสือช่าไห่ (什刹海) ส่วนจีสุ่ยถานก็กลายเป็นแค่ชื่อที่ใช้เรียกทะเลสาบเล็กๆที่อยู่ข้างโรงพยาบาลจีสุ่ยถาน (积水潭医院) ซึ่งก็อยู่ในบริเวณนี้
ปากทางเข้ารถไฟฟ้าจีสุ่ยถานฝั่งที่ติดริมทะเลสาบ
ปากซอยเพื่อมุ่งไปสู่ซีไห่
แผนที่ในรูปนี้แสดงให้เห็นซีไห่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ตรงกลางคือโฮ่วไห่ ถัดมาเป็นเฉียนไห่ ส่วนด้านล่างสุดเป็นเป๋ย์ไห่ ซึ่งเป็นสวนสาธารณะที่มีชื่อเสียงตั้งอยู่ข้างพระราชวังต้องห้าม
เมื่อเข้ามาก็จะเห็นทะเลสาบที่สวยงาม ซึ่งล้อมรอบด้วยย่านชุมชน
มีผู้คนมานั่งตกปลากัน
ตึกที่เห็นอยู่ทางโน้นคือโรงพยาบาลจีสุ่ยถาน
ข้างๆทะเลสาบเป็นย่านชุมชนเก่า หรือที่เรียกกันว่าหูท่ง (胡同) หูท่งเป็นย่านเมืองเก่าที่กระจายอยู่ทั่วใจกลางเมืองปักกิ่ง เมื่อก่อนเป็นที่อยู่อาศัยของชนชั้นสูง แต่ปัจจุบันเป็นที่อยู่่ของคนที่ไม่มีฐานะนัก หูท่งแต่ละแห่งเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวสนใจมาชมเพราะเป็นสถานที่สวยงามได้กลิ่นอายเมืองสมัยโบราณ
จากส่วนในสุดของทะเลสาบ มองออกไปยังถนนด้านนอกเราเห็นเต๋อเซิ่งเหมินมาแต่ไกลด้วย
ขยายให้เห็นใกล้ๆ
แถวนี้มีสวนและภัตตาคารริมน้ำ สวยมาก
รูปปั้นของกัวโส่วจิ้ง (郭守敬) ท่านผู้นี้เป็นนักดาราศาสตร์สมัยโบราณของจีน
ตรงเนินริมฝั่งถนนนี้มีหออนุสรณ์กัวโส่วจิ้ง (郭守敬纪念馆) ตั้งอยู่ด้วย แต่ไม่ได้เข้าไปดูด้านในเพราะไม่มีเวลา ไว้กะจะเข้ามาใหม่เมื่อมีเวลา ยังไงมันก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง อนุสรณ์ของเขานอกจากมีในปักกิ่งแล้วก็ยังมีอีกแห่งอยู่ในเมืองสิงไถ (邢台市) อันเป็นบ้านเกิดของเขาในมณฑลเหอเป่ย์ด้วย
นี่เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ทางดาราศาสตร์ในสมัยโบราณซึ่งกัวโส่วจิ้งได้สร้างขึ้น ถูกตั้งอยู่ข้างๆ
หลังจากเดินรอบซีไห่เสร็จแล้ว เราก็เดินไปยังเต๋อเซิ่งเหมินที่เมื่อครู่นี้เห็นเด่นมาแต่ไกล
ตอนนี้รอบๆเต๋อเซิ่งเหมินถูกใช้เป็นชุมสายของรถเมล์ระยะไกล จึงเห็นรถเมล์ล้อมรอบเต็มไปหมด ถ่ายรูปออกมาแล้วไม่ค่อยสวยเลยโดนบังหมด
อย่างคันนี้เป็นคันที่จะมุ่งหน้าไปกำแพงเมืองจีนด่านปาต๋าหลิ่ง (八达岭长城)
ด้านในจัดแสดงเหรียญโบราณ แต่ต้องเสียค่าชมในการเข้าไปจึงไม่ได้เข้าไปดู
แดดออกจ้าๆ ภาพที่ถ่ายเลยอาจดูมืดๆ แต่ท้องฟ้าสวยดี
บริเวณข้างๆก็มีลานกว้างเล็กๆและคลอง
วันที่ไปถือว่าอากาศดี ท้องฟ้าสวย เพราะตอนเช้าเพิ่งฝนตกไป เสียดายที่แดดจ้าอาจทำให้บางรูปดูมืดไปสักหน่อย แต่ก็ได้แสงเงาที่สวยงามมาก