φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

#อาทิตย์ 22 ม.ค. 2012

เล่าต่อจากครั้งที่แล้วที่ไปเที่ยวถ้ำซวางหลง https://phyblas.hinaboshi.com/20120123

เมื่อออกจากถ้ำมาแล้วเราก็ได้เดินไปยังจุดต่อไป เส้นทางเดินภายในนั้นยาวไกลมาก แถมป้ายบอกเส้นทางไม่ชัดเจนด้วย ต้องคอยถามคนที่เดินผ่านมาตลอดทาง แย่ตรงที่เป็นวันก่อนตรุษจีน คนก็ยิ่งน้อย แถมแทบไม่เจอนักท่องเที่ยวคนอื่นเลย

เมื่อออกจากถ้ำมาเราก็เดินไปยังสถานที่ที่เป็นเป้าหมายต่อไปก็คือวัดหวงต้าเซียน (黄大仙祖宫) เป็นวัดในลัทธิเต๋าแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ลึกเข้าไป



ด้านนอกบริเวณที่เรามาถึงเมื่อออกมาจากถ้ำนั้นรอบๆปกคลุมไปด้วยหิมะ



ได้เวลาออกเดินทางไปตามทางเรื่อยๆ หนทางสูงชันและก็ยาวไกล







ข้างหน้านี้เป็นเขื่อนขนาดใหญ่ ต้องขึ้นบันไดไป



ขึ้นมาด้านบนแล้วมองออกไปอีกฝั่งหนึ่งของเขื่อนเป็นทะเลสาบใหญ่




แล้วเราก็ต้องเดินเรียบไปตามยอดเขื่อน เนื่องจากหมอกหนาจัดทำให้กลายเป็นเส้นทางที่ไม่เห็นอะไรนอกจากสีขาวโพลน




ระหว่างทางเดินต่อไปเรื่อยๆอย่างยาวไกล







และแล้วก็มาถึงบริเวณหน้าวัดหวงต้าเซียน





ทางเข้า ตรงนี้มีคนคอยตรวจตั๋วอยู่ ถ้าไม่มีบัตรรวมราคา ๙๐ หยวนที่ซื้อมาตั้งแต่ปากทางนั่นก็จะเข้าไม่ได้เลย



เมื่อเข้ามาก็ยังมีทางให้ต้องเดินสูงขึ้นไปเรื่อยๆ



มองลงไปเป็นภาพที่สวยมาก





ถึงทางเข้าตัววัดด้่านบนแล้ว




เข้ามาด้านใน

บรรยากาศภายในวัด








ทางเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ





ชอบภาพเวลามองออกไปด้านนอก





ต้นไม้ที่ปกคลุมเต็มไปด้วยสีขาวสวยงามมาก




หลังจากนั้นเราก็เดินออกจากที่นี่และมุ่งหน้าไปยังจุดต่อไปที่ตั้งใจจะไปก็คือถ้ำเซียนพู่ (仙瀑洞)



เส้นทางก็ยาวไกลต่อไป




แถวนี้มีย่านที่คนอยู่ด้วย แต่ไม่ค่อยเห็นคนเลยคงเป็นเพราะเป็นวันก่อนตรุษจีน จะหาคนเพื่อถามทางก็ยาก



เราต้องเดินผ่านทางแคบๆอย่างที่เห็น มันช่างโหดมาก




กลับมาเดินถนนสายหลักต่อ



เมื่อมองลงไปก็เห็นพวกบ้านที่เราเดินผ่านๆมา



ถึงแล้ว จุดที่เป็นทางเข้าเพื่อไปชมถ้ำเซียนพู่



แต่เมื่อไปถึงก็พบว่าเขาปิดอยู่ ถึงกับเศร้าไปตามๆกัน



พอจะเข้าห้องน้ำก็พบว่าน้ำในก๊อกมันแข็งไปหมดแล้ว เปิดไม่ออกเลย



แต่คุณลุงที่มาด้วยกันเขาไม่ยอมแพ้ หาทางจนเจอทางขึ้นอีกทาง เป็นทางที่ต้องเดินขึ้นไปข้างบน ตรงนี้ที่จริงแล้วเป็นทางออก ซึ่งทางเดินชันและลำบากมาก



ขึ้นไปสักพักก็เจอคน เขาบอกว่าที่นี่น่าจะปิดแล้ว เพราะวันนี้เป็นวันก่อนตรุษจีนทุกคนต้องกลับบ้านเร็วกัน ขณะนั้นเป็นเวลาบ่ายโมงแต่เขาก็ปิดกันแล้ว ถึงจะขึ้นไปต่อก็เข้าถ้ำไม่ได้เพราะตรงนี้เป็นทางออก ต้องเข้าจากทางเข้าถึงจะเดินได้



แต่คุณลุงแกก็ไม่ยอมแพ้ บอกว่าไหนๆขึ้นมาจะสุดแล้ว ขอให้ได้เห็นทางออกปลายๆสักหน่อยก็ยังดี คนแก่ชาวจีนนี่เขาทั้งอึดแล้วใจสู้จริงๆ ยอมรับเลย เดินเส้นทางไกลมาขนาดนี้ ทั้งขึ้นเขาลงเขาออกจะเหนื่อยแต่เขาก็ยังสู้ต่อไหว




แล้วเราก็เดินจนมาถึงส่วนที่เป็นปากทางออกถ้ำแล้ว



ทางออกก็เป็นอย่างที่เห็น คือข้างในมืดเพราะเขาปิดแล้ว ไม่มีไฟก็ลอดถ้ำไม่ได้



ทางลงถ้ำ ที่จริงต้องเป็นทางขึ้น คือถ้าเข้าจากทางเข้าถูกต้องเราน่าจะปินขึ้นมาเรื่อยๆจากภายในถ้ำไม่ใช่เดินขึ้นเขามาแบบนี้ ทางที่เราเดินมาเมื่อครู่ควรเป็นทางที่แค่ใช้เดินลงมากกว่า



เราก็จำใจเดินลงมาตามทางเดิน พอเดินมาถึงข้างล่างเราก็เจอรถตู้คันหนึ่งวิ่งผ่านมาพอดีเลยโบกเรียกให้จอดให้เขาช่วยพาเราลงไปข้างลางหน้าทางเข้า เขาก็คิดคนละ ๑๐ หยวน ถือว่าไม่แพงเกินไปนัก



ในจังหวะนั้นรถเมล์ที่ใช้นั่งลงเขาก็มาพอดี เราก็นั่งรถเมล์นี้ลงจากเขากลับเข้าสู่ตัวเมือง เป็นอันสิ้นสุดการเดินทางบนภูเขาหิมะที่แสนเหนื่อยแต่เพียงเท่านี้



ตอนต่อไปเราก็ได้ไปเดินเที่ยวในตัวเมืองจินหัวต่อ ตามอ่านต่อในหน้า https://phyblas.hinaboshi.com/20120312

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ