กำแพงเมืองจีนด่านหวงฮวาเฉิง ซากกำแพงเก่าริมฝั่งทะเลสาบ
เขียนเมื่อ 2012/05/05 15:54
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#จันทร์ 30 เม.ษ. 2012
ช่วงวันหยุดวันแรงงาน ที่มหาวิทยาลัยของเพื่อนเขามีจัดทริปพาไปเที่ยว เราเองก็เลยถือโอกาสตามเขาไปด้วย
สถานที่เที่ยวนั้นคือกำแพงเมืองจีนด่านหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักมากนัก แต่กลับสวยงามและน่าเที่ยวมาก นั่นก็คือกำแพงเมืองจีนริมน้ำด่านหวงฮวาเฉิง (黄花城水长城) ตั้งอยู่ในเขตหวยโหรว (怀柔区) ห่างออกไปจากศูนย์กลางเมืองปักกิ่งประมาณ ๖๐ กว่ากิโลเมตร
ก่อนหน้านี้เราเคยได้ไปเที่ยวกำแพงเมืองจีนด่านที่คนนิยมไปเช่นมู่เถียนยวี่ (慕田峪长城) https://phyblas.hinaboshi.com/20110930
และจวียงกวาน (居庸关长城) https://phyblas.hinaboshi.com/20120310
แต่ด่านนี้ต่างจากด่านเหล่านั้นที่ไปมามาก เพราะกำแพงเมืองจีนด่านนี้มีจุดเด่นตรงที่อยู่ติดริมทะเลสาบ สามารถชมทิวทัศน์กำแพงเมืองจีนไปพร้อมกับชมทะเลสาบ
ถ้าหากอยากเดินบนกำแพงเมืองจีนด่านนี้อาจจะยากสักหน่อยเพราะมันขาดเป็นท่อนๆ และสภาพก็ไม่ค่อยดี อันตรายพอสมควร เนื่องจากสมัยสงครามนั้นญี่ปุ่นได้มาทิ้งระเบิดแถวนี้ทำลายไปจนเละ
ปัจจุบันมีการบูรณะซ่อมแซมเพื่อให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยวได้ แต่ก็ยังไม่ได้ซ่อมแซมจนมีสภาพดูดี จึงยังคงเห็นสภาพดั้งเดิมของกำแพงที่ขาดๆวิ่นๆ
การเที่ยวที่นี่ไม่เน้นปีนตัวกำแพงเหมือนอย่างด่านอื่น เน้นการเดินชมทิวทัศน์กำแพงเมืองจีนจากรอบๆทะเลสาบมากกว่า กำแพงส่วนที่ขึ้นไปปีนได้นั้นไม่ยาวเท่าไหร่ แถมไม่ต่อเนื่องด้วย พอเดินไปสุดก็ต้องกลับไปลงทีจุดเริ่มต้นแล้วค่อนไปหาทางขึ้นเพื่อปีนจุดต่อไป
การเดินทางไปเที่ยวที่นี่สามารถไปขึ้นรถจากท่ารถตงจื๋อเหมิน (东直门) นั่งรถเมล์สาย 916快 ไปยังย่านชุมชนเขตหวยโหรว ลงที่ป้ายหนานหัวหยวนซานชวี (南华园三区) ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง แล้วเดินต่อไปทางตะวันตกอีกไม่กี่นาทีจนถึงป้ายหนานหัวหยวนซื่อชวี (南华园四区) นั่งสาย H21 ต่อ นั่งไปจนสุดสายก็ถึง ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง รวมแล้วเดินทางกันนานจนเหนื่อยเลย
เริ่มจากขึ้นรถเมล์สาย 916快 วันที่เราไปนั้นเนื่องจากเป็นวันหยุดคนก็เลยแน่นมากๆเลย
เสร็จแล้วเราก็ไปลงที่ย่านชุมชมเขตหวยโหรว เตรียมจะต่อรถเมล์ไปแต่ก็พบว่ารถเมล์คนแน่นมาก เบียดขึ้นรถไม่ไหว ถึงเบียดขึ้นไปได้ก็ต้องยืนตลอดทาง สุดท้ายจึงไม่ได้ขึ้นรถเมล์ไป แต่ก็มีพวกรถรับจ้างพาไปส่ง พวกนี้จะคิดราคาแพงมาก แต่ถ้ามากันคนเยอะก็จะได้ราคาถูกหน่อย เราไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆที่จะไปเหมือนกันรวมแล้วได้ ๗ คน เขาก็ยอมให้ขึ้นในราคาคนละ ๑๕ หยวน ถือว่าถูกดีมาก
ด้านหน้าทางเข้า
ประตูทางเข้าและที่ขายตั๋ว
บัตรผ่านประตู ค่าเข้า ๓๔ หยวน
เข้ามาถึงก็เจอซุ้มขายกระทิงแดงเลย ไม่รู่ทำไมขายแต่กระทิงแดงอย่างเดียว
สิ่งที่เห็นทันทีหลังจากเข้าประตูมาก็คือเขื่อนกั้นแม่น้ำ และมีฉากหลังเป็นกำแพงเมืองจีนที่ขาดๆแหว่งๆ
เราข้ามสะพานนี้ไป
ช่วงที่ไปนั้นดอกกานพลู (丁香) บานเต็มทางแถวนั้นไปหมด ทำให้สวยงามมาก
ดอกกานพลูและฉากหลังเป็นกำแพงเมืองจีน
ดอกอื่นก็เจอบ้างแต่ไม่เด่นเท่า
เราเดินเข้าไปยังบริเวณเขื่อน
ภาพที่ถ่ายบนเขื่อน
จุดขึ้นเรือ ที่นี่สามารถนั่งเรือเล่นชมวิวได้ แต่เราไม่ได้นั่ง
แล้วเราก็มาเดินบนเส้นทางริมเขาแบบนี้เพื่อชมกำแพงเมืองจีนจากริมน้ำก่อนที่จะขึ้นไปปีนจริงๆ
เดินแล้วหวาดเสียวเหมือนกัน
มองกลับไปทางเขื่อนก็ได้ภาพที่สวย
ระหว่างทางก็มีศาลาให้พักประปราย และก็เห็นคนเล่นอะไรริมน้ำกันบ้าง แต่ไม่มีคนลงไปเพราะเขาห้าม
ตกปลาก็ได้ด้วย
ดอกกานพลูสีม่วงเห็นอยู่ประปราย มองไปฝั่งตรงข้ามเห็นกำแพงเมืองจีนส่วนที่อยู่กลางน้ำ
แล้วเราก็มาถึงตรงที่เหมือนเป็นจุดพักใหญ่ มีคนมากมาย มีร้านอาหารและร้านขายของเต็มไปหมด
เดินต่อไปอีกหน่อยก็จะเป็นบริเวณสวนเกาลัด แต่ดูเหมือนว่าต้นจะยังไม่ออกดอกออกใบเลยดูแห้งแล้งอย่างที่เห็น
ตรงนี้เราก็มาเจอกับกำแพงส่วนหนึ่งที่สามารถขึ้นไปปีนได้ แต่ว่าส่วนนี้คนขึ้นน้อยเพราะอยู่ลึกเข้ามาไกล เนื่องจากเหลือเวลาน้อยเราตัดสินใจไม่ปีนขึ้นไปส่วนนี้
เรากลับมาเส้นทางเดิมแล้วข้ามสะพานไป
ตรงนี้จะเจออีกบริเวณที่สามารถขึ้นบนกำแพงได้ เป็นบริเวณหลักที่คนปีนกันเยอะ
นี่เป็นส่วนสำคัญที่เหมือนเป็นสัญลักษณ์ของที่นี่เลย คือกำแพงส่วนที่ขาดและเหมือนจะทิ่มหัวลงน้ำ
กำแพงสองส่วนนี้ถูกตัดขาดกันอยู่อย่างที่เห็น เราไม่สามารถข้ามไปได้ ถ้าจะปีนกำแพงฟากโน้นต้องไปปีนขึ้นจากบริเวณสวนเกาลัดที่ผ่านมาตะกี้
แล้วเราก็ปีนสูงขึ้นไป
คนเยอะ เรือก็เยอะ
ปีนต่อขึ้นไป
ก็มาเจอส่วนของกำแพงที่ดูเละจนไม่เป็นขั้นบันได ปีนต่อไปยาก แต่มีเส้นทางตัดออกด้านข้างทางซ้าย เราจึงเดินไปทางนั้นแทน
แต่ก็เห็นคนที่เขาพยายามปีนขึ้นไปอยู่เยอะ
ทีนี้เราเดินต่อมาที่กำแพงอีกส่วนหนึ่ง ตรงนี้ปลายก็ขาดเละเหมือนกันต้องปีนขึ้นไป แต่ปีนไม่ยาก
กำแพงแต่ละส่วนของที่นี่จะมีป้ายติดอยู่ว่า 保护长城 人人有责 未开发长春 禁止攀登 "โปรดช่วยกันอนุรักษ์กำแพงเมืองจีน กำแพงส่วนนี้ยังไม่เปิดสู่สาธารณะ ไม่อนุญาตให้ปีน"
แต่ก็อย่างที่เห็น เขาก็ปีนกันเป็นปกติเหมือนไม่มีป้ายนี้อยู่ในสายตา
ขึ้นมาแล้วมองกลับไปจะเห็นชัดว่ากำแพงส่วนนี้โดนตัดขาดและมีถนนลากผ่าน ก็คือถนนที่เราเดินมานี่ล่ะ และเดี๋ยวเราเดินบนกำแพงเสร็จต้องเดินกลับมาเดินตามถนนนี้ต่อ ไม่สามารถเดินบนกำแพงไปสุดแล้วไปลงอีกจุดได้
ปีนสูงขึ้นไป
จากตรงนี้เราไม่ได้เดินต่อแล้ว เนื่องจากไม่มีเวลา แต่ว่าจุดนี้ถือว่าสูงที่สุดของบริเวณที่จะสามารถปีนได้แล้ว ดังนั้นก็เพียงพอ
ที่จริงระหว่างทางก็มีทางให้ลง แต่ก็ต้องกลับไปที่ถนนสายเดิมอยู่ดี
ทิวทัศน์เมื่อขึ้นมาด้านบน มองลงไป สวยงามมาก
มุมนี้สวยที่สุด เห็นด้านล่างเส้นทางที่เราเดินผ่านมาชัดเลย ในทะเลสาบมีเรือเยอะจริงๆ
จบเท่านี้ ขากลับเรานั่งรถเมล์สาย H21 คันนี้กลับ
คนแน่นจริงๆ แต่เราโชคดีขึ้นมาแล้วได้ที่นั่ง
แต่รถติดมหาศาลเพราะคนมาเที่ยวเต็มไปหมดวันนี้ ทำให้ใช้เวลาเดินทางกลับนานมากกว่าตอนขามา
เราใช้เวลาบนรถเมล์สาย H21 เพื่อกลับไปยังย่านชุมชนเขตหวยโหรวชั่วโมงครึ่ง จากนั้นจากท่ารถเขตไหวฺโหรวเดินทางกลับตัวเมืองปักกิ่งใช้เวลาสองชั่วโมงครึ่ง รวมแล้วสี่ชั่วโมง นั่งรถกันอย่างทรหดทีเดียว คราวหลังเป็นบทเรียนว่าอย่าไปเที่ยวตอนวันหยุด จะลำบากแบบนี้
ที่ท่ารถตงจื๋อเหมินนั้น พอเรากลับมาถึงก็สังเกตเห็นว่ามันมีป้ายโฆษณากำแพงเมืองจีนด่านนี้ติดอยู่เต็มเลย ดูเหมือนจะสนับสนุนการท่องเที่ยวที่นั่นเต็มที่ ภาพที่เขาเอามาลงก็สวยมากด้วย ไม่แปลกที่คนจะไปเยอะ
ภาพนี้ตอนฤดูใบไม้ร่วง สวยมาก ทำเอาเราอยากกลับไปอีกตอนช่วงนั้นเลย ใครมาปักกิ่งช่วงพฤศจิกายนอย่าลืมแวะไปชมความงามที่นั่นกันนะ มันต้องสวยกว่าตอนที่เราไปครั้งนี้เยอะแน่เลย
แถมท้าย อันนี้เป็นรูปของคนที่เขาไปปีนกันมาตอนช่วงฤดูใบไม้ผลิที่ดอกไม้บานสะพรั่ง http://www.beijinghikers.com/v2/resources/news/hiking-photos-huanghuacheng-to-little-west-lake-2011-04-13/
ได้ภาพสวยกว่าที่เราไปมาเยอะเลย น่าเสียดายที่เที่ยวนี้จัดมาตอนปลายฤดูใบไม้ผลิเข้าไปแล้ว ดอกที่บานเด่นก็เห็นจะเหลือเพียงแต่ดอกกานพลูเท่านั้นเอง
คราวต่อไปหากมีใครมาเที่ยวปักกิ่งแล้วให้เราพาเที่ยวกำแพงเมืองจีน เราคงจะเลือกพามาด่านนี้