φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

#อาทิตย์ 5 ส.ค. 2012

ได้มีโอกาสไปเยี่ยมบ้านเพื่อนที่อยู่ในเมืองจงซาน (中山) ซึ่งเป็นเมืองหนึ่งที่อยู่ติดกับกว่างโจว

เมืองนี้เป็นบ้านเกิดของบุคคลมีชื่อเสียงท่านหนึ่งที่พูดชื่อทุกคนต้องรู้จัก นั่นคือซุนยัดเซน บิดาของชาติจีน ผู้นำในการปฏิวัตินำจีนสู่ยุคใหม่ และทำให้จีนได้กลายเป็นอย่างทุกวันที่เห็นนี้

คนจีนทั้งในแผ่นดินใหญ่และไต้หวันล้วนชอบเขา ไม่เหมือนเจียงไคเชกซึ่งคนในแผ่นดินใหญ่เกลียด หรือเหมาเจ๋อตงซึ่งชาวไต้หวันเกลียด

ซุนยัดเซนนนั้นชื่อจีนที่คนนิยมเรียกเขาก็คือซุนจงซาน (孙中山) สำหรับชื่อเมืองนี้เมื่อก่อนชื่อว่าเซียงซาน (香山) แต่ก็ได้ถูกตั้งชื่อใหม่ตามชื่อของเขาเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา ก็เลยกลายเป็นเมืองจงซานอย่างที่รู้จักกัน

เมืองนี้เต็มไปด้วยสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับซุนยัดเซนเต็มไปหมด มีอนุสรณ์สถาน พิพิธภัณฑ์ รูปปั้น สมกับเป็นเมืองของเขาจริงๆ ชาวเมืองนั้นต่างก็ภูมิใจในตัวเขา

สำหรับการไปเที่ยวนี้ต้องบอกว่าเราใช้เวลาเรื่อยเปื่อยพอสมควร ไม่ได้เร่งเที่ยวเท่าไหร่ แต่ก็ไปที่ต่างๆได้เยอะภายในตัวเมือง เพียงแต่ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวสถานที่ที่สำคัญที่สุดนั่นคือบ้านเก่าของซุนยัดเซนซึ่งอยู่ในตำบลหนานหล่าง (南朗) ซึ่งไกลจากใจกลางเมืองออกไปพอสมควร กะว่าคราวหน้าจะกลับไปใหม่อีกที

การเดินทางไปเที่ยวเมืองจงซานนั้นสามารถนั่งรถไฟสายกว่างจู (广珠城际轨道交通) โดยคำว่ากว่างจูนี้ย่อมาจากกว่างโจวและจูไห่ เพราะเป็นสายรถไฟที่เชื่อมเมืองกว่างโจวกับเมืองจูไห่ (珠海) โดยที่เมืองจงซานอยู่ตรงกลางระหว่างสองเมืองนี้



เรารีบไปที่สถานีใต้กว่างโจว (广州南站) แต่เช้าเพื่อขึ้นรถไฟความเร็วสูง



ปลายทางไปลงที่สถานีเหนือจงซาน (中山北站)



ด้านนอกสถานี



ภายในเมืองจงซานมีรถสามล้อรับจ้างแบบนี้ เหมาะสำหรับนั่งชมเมือง



เริ่มแรกมาถึงเพื่อนพาไปนั่งเล่นในโบสถ์ในเมือง พอดีว่าเขานับถือคริสต์ เสียเวลาในโบสถ์ไปเกือบชั่วโมงทีเดียว



ภายในโบสถ์คนนั่งกันเต็ม



ข้างๆโบสถ์นั้นเป็นโรงเรียนเก่าของเพื่อน แต่ตอนนี้ถูกเปลี่ยนกลายเป็นมหาวิทยาลัยแล้ว เรียกว่า มหาวิทยาลัยโทรทัศน์กระจายเสียงเมืองจงซาน (中山市广播电视大学) ไม่ใช่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงอะไรเลย



ที่แรกที่เราไปเที่ยวคือสวนสาธารณะที่ระลึกซุนยัดเซน (孙中山纪念堂公园)




แต่ภายในก็ไม่มีอะไรมากนอกจากห้องโถงโล่งๆซึ่งมีรูปปั้นซุนยัดเซ็นครึ่งตัว



จากนั้นเราก็ไปที่พิพิธภัณฑ์เมืองจงซานซึ่งเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เปลี่ยนของที่จัดแสดงไปเรื่อยๆ พอดีวันที่ไปนั้นเขากำลังจัดแสดงเกี่ยวกับตาและการมองเห็น



บรรยากาศภายใน





ต่อไปเราก็มาชมพิพิธภัณฑ์วิทยุ



ข้างในมีจัดแสดงวิทยุเก่าๆมากมาย



มีตัวอย่างการจัดห้องสมัยก่อนซึ่งมีวิทยุเก่าวางอยู่ตรงกลางด้วย



เสร็จแล้วเราก็มาเดินที่ถนนอันเป็นย่านค้าสำคัญของเมืองนี้ คือถนนซุนเหวินซี (孙文西路) ถนนที่นี่สร้างเป็นแบบตะวันตก คือมีเสาวางเรียงเป็นระเบียงอย่างที่เห็นนี้ตลอดทาง คำว่าซุนเหวิน (孙文) ก็เป็นอีกชื่อหนึ่งของซุนยัดเซน








แถวนั้นเต็มไปด้วยร้านค้ามากมาย





ในบริเวณนั้นก็มีพิพิธภัณฑ์อีกแห่ง คือพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมกิจการค้าเซียงซาน (香山商业文化博物馆) ภายในใหญ่พอสมควร มี ๓ ชั้น



บรรยากาศในชั้น ๑








แบบจำลองเมืองนี้



ชั้น ๒










ชั้น ๓





ก็หมดแค่นี้ จากนั้นเราก็เดินออกมาแล้วก็เดินต่อไปจนสุดถนนสายนี้



สุดถนนสายนี้เป็นริมแม่น้ำ นี่เป็นแม่น้ำสายสำคัญของเมือง ชื่อแม่น้ำสือฉี (石岐河)




เป็นสะพานข้ามแม่น้ำที่สวยมาก




เมื่อข้ามไปก็จะถึงสวนสาธารณะฉีเจียง (岐江公园)






เห็นเพื่อนบอกว่าบางวันที่นี่จะมีจัดงานคอสเพลย์กันด้วย ถ้ามาตรงจังหวะก็จะได้เจอคนแต่งคอสเพลย์เต็มไปหมด แต่ว่าวันนั้นไม่ได้โชคดีบังเอิญไปเจอ น่าเสียดาย

จากนั้นก็แวะไปบ้านเพื่อนซึ่งอยู่ในคอนโด ดูแล้วเป็นสถานที่ที่สวยมาก เพื่อนทำกับข้าวให้ทานในบ้าน เสร็จแล้วเราค่อยเดินทางไปเที่ยวต่อ





เดิมทีตั้งใจจะไปเที่ยวที่บ้านเก่าซุนยัดเซนซึ่งเป็นสถานที่เที่ยวสำคัญที่สุด แต่เพราะเสียเวลาไปเยอะแล้ว ไม่มีเวลาไปเที่ยวที่นั่นแล้ว ก็เลยตัดสินใจไม่ไปเปลี่ยนแผนเป็นไปที่อื่นแทน



เรามายังสวนสาธารณะที่ระลึกซุนเหวิน (孙文纪念公园) ก็เป็นอีกสถานที่ซึ่งสร้างเพื่อเป็นที่ระลึกแก่ซุนยัดเซน มีรูปปั้นของเขาตั้งอยู่โดดเด่นเช่นเดียวกับที่อื่น













ข้างๆสวนสาธารณะมีหอศิลป์อยู่ ข้างในก็มีจัดแสดงงานศิลปะมากมาย แต่เราไม่ได้เข้าไปดูส่วนหลักเพราะต้องเสียตังและพอดีมันใกล้จะปิดแล้วเดินไม่คุ้ม ก็เลยแค่เข้าไปดูส่วนที่เข้าชมฟรีซึ่งตอนนี้จัดแสดงภาพป่าชายเลน




ภาพวาดสวยงามราวกับภาพถ่ายเลย




เสร็จแล้วตอนเย็นเราก็ไปเดินที่ย่านธุรกิจถนนต้าซิ่น (大信商业街) ซึ่งอยู่ค่อนข้างใกล้กับสถานีรถไฟเหนือที่เราต้องขึ้นตอนขากลับมาก







แวะทานมื้อเย็น



เนื่องจากเวลาเหลือก็เลยไปฆ่าเวลาในร้านเกม




เมื่อออกมาจากร้านเกมฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว และอยู่ๆฝนก็เทกระหน่ำลงมา เราจึงต้องรีบขึ้นแท็กซี



แล้วเราก็มาถึงสถานีรถไฟ แต่ตอนนั้นฝนตกอย่างหนักมาก เราต้องกางร่มออกจากรถ แต่ก็ต้านไม่ค่อยอยู่ ได้แต่รีบวิ่งเข้าที่ร่มไปรอรถไฟด้านใน



19:23 น. รถไฟมาตามเวลา แล้วเราก็นั่งรถไฟกลับกว่างโจว จบวันที่สนุกไปอีกวัน เสียดายแค่ว่าไม่ได้ไปเที่ยวบ้านเก่าของซุนยัดเซน แต่เราก็ตั้งใจที่จะกลับมาอีกในภายหลัง

และก็ได้กลับมาจนได้ใน ๒ สัปดาห์ต่อมา https://phyblas.hinaboshi.com/20120829



สถานที่ระลึกเกี่ยวกับซุนยัดเซนนั้นไม่ได้มีอยู่เพียงในเมืองจงซานนี้เท่านั้น แต่กระจายอยู่ทั่วแผ่นดินจีน รวมทั้งในไต้หวันด้วย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนคนก็สามารถรำลึกถึงเขาได้

คนเราเมื่อได้ทำอะไรให้กับโลกแม้จะตายไปแล้วก็จะยังคงมีคนระลึกถึงอยู่เป็นที่เคารพไปอีกนาน

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ