φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

>> อ่านตอนแรก
>> อ่านตอนที่แล้ว



หลังจากนั้นโทโทริเดินทางไปยังป่าแสงจันทร์เพื่อปราบกลาสเอเลเมนต์ (グラスエレメント) เป็นคู่ต่อสู้ที่เก่งพอสมควรแต่พอมีสแตร์คอยู่ก็เอาชนะได้ไม่ยาก



เมื่อเอาชนะได้ก็จะสามารถเก็บดอกแสงจันทร์ (月光花) ได้



ดอกแสงจันทร์สามารถเอามาใช้สร้างศิลานักปราชญ์ (賢者の石) ซึ่งเป็นไอเท็มสุดยอดของนักเล่นแร่แปรธาตุได้ อย่างไรก็ตามในภาคนี้ศิลานักปราชญ์ไม่มีประโยชน์ในการใช้งานจริงเท่าไหร่ สร้างขึ้นเพื่อแสดงฝีมือเท่านั้น



เพื่อการต่อสู้ศึกหนักที่จะมาถึงจำเป็นจำต้องสร้างไอเท็มเพิ่มพลังที่ดีที่สุด จึงได้สร้างน้ำยาเอลิกซีร์ (エリキシル剤) ขึ้นมา เป็นไอเท็มรักษาขั้นสุดยอดซึ่งกดใช้ทีรักษาได้ทั้ง ๓ คนพร้อมกัน ใส่คุณสมบัติให้ดีๆก็จะสุดยอดมาก คุณสมบัติที่จำเป็นมีดังนี้
- ใช้ได้เพิ่มขึ้น ๒ ครั้ง (使用回数+2) เนื่องจากถ้าสร้างมาแบบธรรมดาจะใช้ได้แค่ครั้งเดียว แต่ถ้ามีคุณสมบัตินี้ก็จะใช้ได้เป็น ๓ ครั้ง ทำให้ประหยัดได้มาก
- นำพาความสงบ (安らぎを与える) เป็นคุณสมบัติเฉพาะของคุราริตาเกะ ช่วยให้เพิ่ม MP ไปด้วย (อย่างไรก็ตามมันเพิ่มแค่น้อยมาก อาจไม่ได้มีประโยชน์มากเท่าที่ควร)
- สารสกัดสูตรรักษา (癒しのエキス) เป็นคุณสมบัติของหยาดแห่งป่า ช่วยให้รักษาคนที่หมดสภาพต่อสู้ได้
- รักษาบาดแผลทั้งมวล (全ての傷を癒す) เป็นคุณสมบัติของดอกแสงจันทร์ ช่วยเพิ่ม HP ให้มากขึ้นอีกมาก
- กำลังใจเต็มเปี่ยม (やる気マンマン) ทำให้เวลาที่โทโทริเหลือ HP ต่ำกว่าครึ่งไอเท็มจะทำงานโดยอัตโนมัติโดยไม่ต้องกดใช้โดยตรง



จากนั้นก็ได้เวลากลับไปที่หอคอยที่หมู่บ้าน ณ ขอบปลายอีกครั้ง หลังจากที่ครั้งก่อนไปแค่ชั้นแรกแล้วปราบเอวิลเฟสมาแล้วก็รีบกลับมาเลย คราวนี้ไปเพื่อลุยชั้นบนต่อไปอีก ที่ชั้น ๒ จะเจอกับฟรันพไฟล์ (フラン・プファイル)



ชั้น ๓ เจอกับยักษ์เหล็กโปรโตไทป์ (鉄巨人プロトタイプ) ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ โจมตีไม่แรง ฟรันพไฟล์ที่ชั้น ๒ ยังเก่งกว่า



สุดท้ายขึ้นไปถึงชั้น ๕ เจอกับเรจบีสต์ (レイジビースト) ก็สามารถเอาชนะได้ไม่ยากนัก



แม้จะขึ้นมาถึงชั้นบนสุดและปราบบอสได้แล้วแต่ก็ไม่ได้มีไอเท็มอะไรพิเศษให้เก็บที่นี่ แต่ไอเท็มธรรมดาที่เก็บได้ที่นี่ก็ค่อนข้างเป็นของดี โดยหลักๆแล้วก็คือมาเพื่อปราบบอส สู้เสร็จก็เดินทางกลับหมู่บ้านอาลันยา

โทโทริได้ชวนแมร์เวียกับเซซีออกผจญภัยอีกเป็นครั้งที่ ๓ แต่คราวนี้จู่ๆโทโทริเปลี่ยนใจไม่ไปด้วยกะทันหันเพราะเกรงใจแมร์เวีย อยากให้ทั้งสองคนไปตามลำพัง



แต่หลังจากนั้นผ่านไปหลายวันสแตร์คก็มาแจ้งข่าวว่าช่วงนี้แถวนี้มีสการ์เล็ตจำนวนมากออกอาละวาด ทำให้โทโทริเป็นห่วงและรีบออกไปตามหาทั้งสองคน



เมื่อไปถึงก็พบว่าทั้งสองคนกำลังเข้าตาจน แมร์เวียพยายามปกป้องเซซีจนบาดเจ็บสาหัส



โทโทริมาถึงแล้วช่วยจัดการปราบสการ์เล็ตสำเร็จและช่วยทั้งสองคนไว้ได้ แล้วก็พากลับหมู่บ้าน



หลังจากนั้นแมร์เวียก็ฟื้นกลับมาแข็งแรงอย่างรวดเร็ว เธอรู้สึกผิดที่คราวนี้พาเซซีไปลำบากด้วย โทโทริเองก็รู้สึกผิดที่ปล่อยให้ทั้งคู่ไปตามลำพัง แต่สุดท้ายทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี



หลังจากจบเรื่องคราวนี้ทำให้สามารถชวนเซซีออกไปผจญภัยด้วยได้ เริ่มต้นมาเธอก็เลเวล ๕๐ อยู่แล้ว เห็นอย่างนี้แต่เธอสู้เก่งมากไม่แพ้โทโทริเลย



หลังจากนั้นก็สร้างอาวุธดีๆให้เซซีใช้ก่อนที่จะออกเดินทางเพื่อไปสู้ศึกหนักอีกครั้ง เซซีใช้อาวุธเป็นไม้กวาดขนไก่



ที่กิลด์นักผจญภัยมีนักผจญภัยคนหนึ่งพูดถึงเรื่องข่าวคราวของมอนสเตอร์ในทะเลที่แข็งแกร่งที่สุด โอเซียนไคเซอร์ (オツェンカイザー)
*โอเซียนไคเซอร์ (Ozean Kaiser) เป็นภาษาเยอรมันแปลว่าจักรพรรดิแห่งมหาสมุทร



พวกโทโทริจึงออกเดินทางมาที่น้ำวนมังกรทะเล (海竜の渦) ซึ่งอยู่ในทะเลตรงระหว่างทางที่เดินทางไปหมู่บ้าน ณ ขอบปลาย



เมื่อไปถึงก็ได้เจอกับโอเซียนไคเซอร์ ดูภายนอกแล้วจะคล้ายๆกับเฟราสเตร์ทซึ่งเคยปราบมาแล้ว แต่ว่าเก่งกว่ามาก เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากไม่สามารถเอาชนะได้โดยง่ายเลย



เซซีโจมตีด้วยไม้กวาด สมกับที่เป็นแม่บ้าน เธอใช้ท่าบูเมอแรงไม้กวาดขนไก่ (はたきブーメラン) โจมตีได้แรงมาก เลยถือเป็นตัวโจมตีหลักในศึกนี้



และมีสกิลสนับสนุนที่จะทำงานขึ้นเมื่อโทโทริใช้ไอเท็ม ทำให้ไอเท็มแรงขึ้น



การต่อสู้ยืดเยื้อจนเซซีมีโอกาสได้ใช้ท่าไม้ตายถึง ๓ ครั้ง ท่าไม้ตายของเซซีคือเรียกมอนสเตอร์มาช่วยโจมตีหลายที แต่ละทีก็แรงมาก



มิมิเองก็ได้ใช้ท่าไม้ตาย ๓ ครั้งเหมือนกัน แม้จะโจมตีไม่ได้แรงเท่าเซซี แต่ก็ช่วยๆกันลด HP ของคู่ต่อสู้ลงได้เรื่อยๆ



โทโทริใช้ไข่แห่งกาลอวกาศ (時空の卵) ทำให้เคลื่อนไหวได้ตาละ ๒-๓ ครั้ง ช่วยได้มาก แม้จะผลาญ MP ไปเยอะแต่ก็ฟื้นคืนได้ไม่ยาก



โทโทริมีหน้าที่ใช้ไอเท็มสนับสนุน แต่ถ้าเวลาว่างก็ใช้ไอเท็มโจมตีช่วยด้วย ที่แรงที่สุดก็คือหินวิญญาณ (精霊石) แต่ก็ไม่แรงเท่าท่าบูเมอแรงไม้กวาดขนไก่ของเซซี



ที่ทำประโยชน์ได้อย่างมากที่สุดก็คือน้ำยาเอลิกซีร์ซึ่งจะทำงานอัตโนมัติเมื่อโทโทริเหลือ HP ต่ำกว่าครึ่ง ขอแค่โทโทริไม่โดนโจมตีจน HP หมดในทีเดียวก็สามารถฟื้นขึ้นมาพลังเต็มได้ใหม่ทันที



โอเซียนไคเซอร์โจมตีรุนแรงมาก แต่ก็ไม่แรงขนาดจะทำให้ HP เป็นศูนย์ได้ในทีเดียวแม้ศึกจะยืดเยื้อแต่ถ้าประคับประคองสภาพนี้ไปได้เรื่อยๆก็พอจะสู้ได้



แล้วในที่สุดก็ปราบได้สำเร็จ แล้วโอเซียนไคเซอร์ก็หนีกลับสู่ท้องทะเลไป พวกโทโทริได้รับชัยชนะอย่างงดงาม





ช่วงเวลา ๕ ปีกว่าที่ผ่านมานี้โทโทริได้เดินทางสำรวจที่ต่างๆจนทั่ว ได้ผสมไอเท็มต่างๆหลากหลาย ได้ปราบมอนสเตอร์เก่งๆมากมาย เก็บประสบการณ์ต่างๆจนแต้มนักผจญภัยตอนนี้สูงมากเหลือล้น



เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วในที่สุดก็ถึงวันที่จะได้ต่ออายุใบอนุญาตนักผจญภัยอย่างถาวร ถึงเวลาโทโทริก็มาหาคูเดเรีย เธอแสดงความยินดีกับโทโทริด้วยแล้วหลังจากนั้นโทโทริก็ขอตัวเพื่อไปบอกข่าวดีกับใครต่างๆมากมาย คูเดเรียพูดทิ้งท้ายไว้ว่าจากนี้ไปโทโทริอาจไม่มีธุระต้องมาที่นี่อีกแล้วก็เป็นได้ แต่ยังไงก็มาเยี่ยมกันบ้างถ้ามีโอกาส



หลังจากโทโทริเดินบอกข่าวดีกับใครต่างๆในอาร์แลนด์เสร็จแล้วก็เดินทางกลับหมู่บ้านอาลันยาเพื่อบอกข่าวดีกับหลายๆคนในหมู่บ้าน สุดท้ายจึงเดินเข้าบ้านตัวเอง ซึ่งเซซีได้เตรียมอาหารรอไว้ทุกคืนโดยที่ไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาวันไหน เมื่อโทโทริกลับมาจึงพร้อมฉลองกัน



แต่ไม่นานเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น มีใครบางคนมาหา พอโทโทริจะเดินไปเปิดประตูเพลงจบก็ดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกว่าเรื่องราวทั้งหมดได้เดินทางมาถึงจุดปลายทางแล้ว



เมื่อเพลงจบสิ้นสุดลงจึงได้รู้ว่าคนที่เข้ามาเคาะประตูนั้นก็คือ...



กิเซลา แม่ของโทโทรินั่นเอง ก่อนหน้านี้เธอถูกส่งขึ้นเรือในสภาพบาดเจ็บสาหัสจนถูกคิดว่าตายไปแล้ว พวกโทโทริก็ไม่ได้คิดว่าเธอจะยังมีชีวิตอยู่ แต่สุดท้ายเธอก็ได้รับความช่วยเหลือจากผู้หญิงใส่แว่นคนหนึ่ง (อัสทริด?) แต่ต้องใช้เวลารักษาตัวถึง ๘ ปีกว่าจะหายและเดินทางกลับมาได้



แล้วครอบครัวก็ได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอย่างมีความสุขในที่สุด



เรื่องราวของโทโทริก็จบลงโดยสมบูรณ์แต่เพียงเท่านี้ อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงฉากจบแบบหนึ่งเท่านั้น ซึ่งเป็นฉากจบแบบแท้จริงที่สวยงามสมบูรณ์แบบที่สุด แต่ยังมีฉากจบแบบอื่นอีกทั้งแบบดีและไม่ค่อยดี ซึ่งจะเขียนถึงในตอนหน้าเป็นการส่งท้าย



>> อ่านตอนต่อไป

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ