ชมศิลปะชาจีนในร้านชงชาแถวมหาวิทยาลัยแห่งชาติชิงหัว
เขียนเมื่อ 2017/03/11 12:27
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
เมื่อวานนี้ วันศุกร์ที่ 10 มี.ค. ในคาบเรียนวิชาภาษาจีนระดับสูงสอง (高級華語二) มีเนื้อหาที่พูดถึงศิลปะการชงชาของจีน
การชงชานั้นไม่ใช่แค่การปรุงเครื่องดื่มธรรมดาแต่ถือเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง ต้องมีความพิถีพิถัน สามารถทำเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่งได้ ประวัติศาสตร์จีนมีความผูกพันกับชามาเป็นเวลานาน จึงถือเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมจีนไป
ดังนั้นอาจารย์จึงได้พาไปร้านชงชา (茶藝館, ฉาอี้กว่าน) เพื่อลองดูวิธีการชงชาแล้วก็ดื่มชากัน
ร้านที่ไปมาชื่อฉานซินฉาเซียงกว่าน (禪心茶香館) อยู่ที่ถนนปั๋วไอ้ (博愛街) ทางตะวันตกของมหาวิทยาลัย ต้องใช้เวลาเดินไปสักพักจึงถึง
ภาพหน้าร้าน ภาพนี้ถ่ายตอนหลังจากออกมา เพราะตอนที่เข้าไปนั้นฝนตกอยู่เลยต้องรีบเข้าไปไม่ทันได้ถ่าย
ชั้นแรกของร้าน พวกเรานั่งเรียงดื่มชากันที่โต๊ะนี้ (ภาพนี้ก็ถ่ายตอนท้ายหลังเสร็จ)
เข้ามาถึงเขาก็มีอธิบายแนะนำเกี่ยวกับชา จากนั้นก็เริ่มชงชาให้ดู
อันนี้กำลังพูดถึงเรื่องแมลงที่เจอกับใบชา
การชงก็คือใส่น้ำร้อนลงไปในกาที่มีใบชาอยู่
รอสักพักให้ได้ที่แล้วก็เทใส่เหยือกเอามารินให้ดื่มกัน
รินไปสักพักก็เริ่มเปลี่ยนชนิดชาเป็นอีกแบบ จะเห็นว่าใช้กาใส่ชาคนละอันจากเดิม
สีชาก็ไม่เหมือนกัน อันนี้เข้มกว่า รสชาติก็ต่างจากเดิม
นี่ก็เป็นชาอีกชนิด
มีการให้ขนมหวานมาประกอบด้วย
นี่เป็นภาชนะสำหรับใส่ชาแล้วเทลงในกาชง ทำจากทองแดง เขายกมาให้ดูด้วย
ใบชาในห่อ
ในร้านก็มีพวกของขายต่างๆวางอยู่
ชาแดงอินทรีย์ (有機紅茶) ซองละ ๒๐๐ หยวน
ตอนท้ายสุดเขาได้พาขึ้นไปดูชั้น ๒ ของร้านซึ่งเป็นที่ดื่มชาแบบญี่ปุ่น ซึ่งต้องนั่งกับพื้นคุกเข่า วัฒนธรรมการชงชาของญี่ปุ่นก็มีเอกลักษณ์ไปอีกแบบต่างจากของจีน
ออกมาจากร้าน เห็นฝั่งตรงข้ามร้านเป็นมหาวิทยาลัยเจียวทงวิทยาเขตปั๋วไอ้ (交大博愛校區) เป็นวิทยาเขตเล็กๆที่อยู่ห่างออกมาทางตะวันตก ในขณะที่วิทยาเขตหลักอยู่ทางตะวันออกของมหาวิทยาลัยชิงหัว ส่วนนี้โดยหลักๆแล้วประกอบไปด้วยหอพักนักศึกษาทั้งนั้น คนที่พักอยู่ตรงนี้จะเดินไปเรียนก็ไกลหน่อย มีมหาวิทยาลัยชิงหัวคั่นอยู่
เสร็จจากที่นี่ก็เที่ยงพอดี เราไปแวะทานมื้อเที่ยงที่ร้านสีจื่อหนิวโร่วเมี่ยน (璽子牛肉麵) ซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน บนถนนสายเดียวกัน สั่งบะหมี่เนื้อแกะ ชิงตุ้นหยางโร่วเมี่ยน (清燉羊肉面) ราคา ๑๒๐ บาท แต่ว่าจืดไปหน่อย
แล้วก็พอดีวันนั้นตอนเย็นเพื่อนในกลุ่มคนไทยชวนกันไปกินมื้อเย็นที่ร้านอาหารเสฉวน ป้าเต้าผีจิ่วอู (霸道啤酒屋) อยู่ไม่ไกล เดินออกจากประตูหน้าของมหาวิทยาลัยแล้วเดินต่อไปทางเหนือสักระยะ
แต่ว่าตอนเดินทางไปเจอฝนตกหนักขึ้นมาทำให้กลุ่มที่ไปกินกันเกิดการแตกกระจายกันไป สุดท้ายเลยเดินตากฝนคนเดียวไปจนถึงร้าน
อาหารที่นี่อร่อยดี แค่บางอย่างอาจเผ็ดไปหน่อย
ก็เป็นวันหนึ่งที่มากับสายฝน มีอะไรมากพอสมควรเลย แต่โดยรวมแล้วก็สนุกดี
การชงชานั้นไม่ใช่แค่การปรุงเครื่องดื่มธรรมดาแต่ถือเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง ต้องมีความพิถีพิถัน สามารถทำเป็นกิจกรรมอย่างหนึ่งได้ ประวัติศาสตร์จีนมีความผูกพันกับชามาเป็นเวลานาน จึงถือเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมจีนไป
ดังนั้นอาจารย์จึงได้พาไปร้านชงชา (茶藝館, ฉาอี้กว่าน) เพื่อลองดูวิธีการชงชาแล้วก็ดื่มชากัน
ร้านที่ไปมาชื่อฉานซินฉาเซียงกว่าน (禪心茶香館) อยู่ที่ถนนปั๋วไอ้ (博愛街) ทางตะวันตกของมหาวิทยาลัย ต้องใช้เวลาเดินไปสักพักจึงถึง
ภาพหน้าร้าน ภาพนี้ถ่ายตอนหลังจากออกมา เพราะตอนที่เข้าไปนั้นฝนตกอยู่เลยต้องรีบเข้าไปไม่ทันได้ถ่าย
ชั้นแรกของร้าน พวกเรานั่งเรียงดื่มชากันที่โต๊ะนี้ (ภาพนี้ก็ถ่ายตอนท้ายหลังเสร็จ)
เข้ามาถึงเขาก็มีอธิบายแนะนำเกี่ยวกับชา จากนั้นก็เริ่มชงชาให้ดู
อันนี้กำลังพูดถึงเรื่องแมลงที่เจอกับใบชา
การชงก็คือใส่น้ำร้อนลงไปในกาที่มีใบชาอยู่
รอสักพักให้ได้ที่แล้วก็เทใส่เหยือกเอามารินให้ดื่มกัน
รินไปสักพักก็เริ่มเปลี่ยนชนิดชาเป็นอีกแบบ จะเห็นว่าใช้กาใส่ชาคนละอันจากเดิม
สีชาก็ไม่เหมือนกัน อันนี้เข้มกว่า รสชาติก็ต่างจากเดิม
นี่ก็เป็นชาอีกชนิด
มีการให้ขนมหวานมาประกอบด้วย
นี่เป็นภาชนะสำหรับใส่ชาแล้วเทลงในกาชง ทำจากทองแดง เขายกมาให้ดูด้วย
ใบชาในห่อ
ในร้านก็มีพวกของขายต่างๆวางอยู่
ชาแดงอินทรีย์ (有機紅茶) ซองละ ๒๐๐ หยวน
ตอนท้ายสุดเขาได้พาขึ้นไปดูชั้น ๒ ของร้านซึ่งเป็นที่ดื่มชาแบบญี่ปุ่น ซึ่งต้องนั่งกับพื้นคุกเข่า วัฒนธรรมการชงชาของญี่ปุ่นก็มีเอกลักษณ์ไปอีกแบบต่างจากของจีน
ออกมาจากร้าน เห็นฝั่งตรงข้ามร้านเป็นมหาวิทยาลัยเจียวทงวิทยาเขตปั๋วไอ้ (交大博愛校區) เป็นวิทยาเขตเล็กๆที่อยู่ห่างออกมาทางตะวันตก ในขณะที่วิทยาเขตหลักอยู่ทางตะวันออกของมหาวิทยาลัยชิงหัว ส่วนนี้โดยหลักๆแล้วประกอบไปด้วยหอพักนักศึกษาทั้งนั้น คนที่พักอยู่ตรงนี้จะเดินไปเรียนก็ไกลหน่อย มีมหาวิทยาลัยชิงหัวคั่นอยู่
เสร็จจากที่นี่ก็เที่ยงพอดี เราไปแวะทานมื้อเที่ยงที่ร้านสีจื่อหนิวโร่วเมี่ยน (璽子牛肉麵) ซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน บนถนนสายเดียวกัน สั่งบะหมี่เนื้อแกะ ชิงตุ้นหยางโร่วเมี่ยน (清燉羊肉面) ราคา ๑๒๐ บาท แต่ว่าจืดไปหน่อย
แล้วก็พอดีวันนั้นตอนเย็นเพื่อนในกลุ่มคนไทยชวนกันไปกินมื้อเย็นที่ร้านอาหารเสฉวน ป้าเต้าผีจิ่วอู (霸道啤酒屋) อยู่ไม่ไกล เดินออกจากประตูหน้าของมหาวิทยาลัยแล้วเดินต่อไปทางเหนือสักระยะ
แต่ว่าตอนเดินทางไปเจอฝนตกหนักขึ้นมาทำให้กลุ่มที่ไปกินกันเกิดการแตกกระจายกันไป สุดท้ายเลยเดินตากฝนคนเดียวไปจนถึงร้าน
อาหารที่นี่อร่อยดี แค่บางอย่างอาจเผ็ดไปหน่อย
ก็เป็นวันหนึ่งที่มากับสายฝน มีอะไรมากพอสมควรเลย แต่โดยรวมแล้วก็สนุกดี