# อาทิตย์ 26 พ.ค. 2019ตอนที่แล้วเดินทางมาถึงย่านนาโนกะมาจิและเข้าชมวัดอามิดะไปแล้ว
https://phyblas.hinaboshi.com/20190620ตอนนี้เดินต่อมาเพื่อเข้าชมเป้าหมายสุดท้ายในการเที่ยวครั้งนี้ คือ
หอที่ระลึกชินเซงงุมิแห่งไอซึ (会津新選組記念館)ที่นี่เก็บรวบรวมพวกวัตถุและเอกสารเก่าที่เจ้าของหอเป็นคนรวบรวมเก็บเอาไว้เอง
แม้จะใช้ชื่อว่าชินเซงงุมิแต่จริงๆก็ยังมีของอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับไอซีด้วย
เว็บของที่นี่
http://www.aizushinsengumi.comสถานที่เป็นแค่อาคารเล็กๆ ประดับตกแต่งในแบบชินเซงงุมิ
ด้านหน้ามีธงและตู้ไปรษณีย์ที่มีอักษร มาโกโตะ (
誠) ที่แปลว่าซื่อสัตย์ เป็นสัญลักษณ์สำคัญของกลุ่มชินเซงงุมิ
ชั้นล่างเป็นร้านขายของชื่อมุคาชิยะ (むかしや) ชั้นบนจึงเป็นส่วนจัดแสดง การเข้าชมที่นี่มีค่าเข้าชม ๓๐๐ เยน
เดินดูส่วนร้านขายของชั้นล่าง ขายพวกของเกี่ยวกับชินเซงงุมิมากมาย
มีส่วนหนึ่งที่เป็นพวกของจากอนิเมะฮากุโอวกิ (
薄桜鬼) ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับชินเซงงุมิ แต่ไหนแต่ไรเรารู้จักเรื่องของชินเซงงุมิขึ้นมากจากเรื่องนี้ เป็นอนิเมะเกี่ยวกับชินเซงงุมิที่ทำออกมาดังที่สุดก็ว่าได้
ถ้าไม่เห็นภาพนางเอกก็เกือบลืมไปแล้วว่าเรื่องฮากุโอวกิจริงๆแล้วมาจากเกมจีบหนุ่ม นางเอกเป็นตัวละครสมมุติคนหนึ่งที่เข้ามาพัวพันกับกลุ่มชินเซงงุมิซึ่งสมาชิกแต่ละคนมีแต่หนุ่มหล่อทั้งนั้น แต่ละรูตก็ให้จีบหนุ่มชินเซงงุมิแต่ละคน
จากนั้นจ่ายค่าเข้า ๓๐๐ เยนเพื่อขึ้นไปชมส่วนพิพิธภัณฑ์ด้านบนชั้น ๒
ภาพรวมของห้องจัดแสดง พื้นที่มีอยู่แค่นี้จริงๆ เต็มไปด้วยของจัดแสดงวางเบียดกันอยู่ด้วยพื้นที่ที่ค่อนข้างจำกัด
ภาพจากละครเรื่องไซโงวดง (
西郷どん) ฉายเมื่อปี 2018 เป็นเรื่องเกี่ยวกับไซโงว ทากาโมริ (
西郷 隆盛, 1828-1877) บุคคลสำคัญคนหนึ่งในช่วงปฏิวัติเมย์จิ
ภาพจากละครเรื่องซากุระของยาเอะ (
八重の
桜) เป็นเรื่องเกี่ยวกับนีจิมะ ยาเอะ (
新島 八重, 1845-1932) ผู้หยิงชาวไอซึที่ได้ร่วมรบอย่างกล้าหาญในสงครามไอซึจนเป็นที่กล่าวขวัญ
ของที่ใช้ตอนถ่ายทำละคร มีปืนปลอมที่ยาเอะซึ่งนำแสดงโดยอายาเสะ ฮารุกะ (
綾瀬 はるか) ใช้ถือแสดงในเรื่อง
ภาพถ่ายของฮิจิกาตะ โทชิโซว (
土方 歳三, 1835-1869) รองหัวหน้ากลุ่มชินเซงงุมิ เป็นภาพถ่ายภาพเดียวของเขาที่มีอยู่ ถ่ายในปี 1868 ก่อนจะตายในสงครามที่ฮาโกดาเตะตอนอายุ ๓๔
อันนี้เป็นภาพวาด
สมาชิกกลุ่มชินเซงงุมิที่มีภาพถ่ายตั้งแต่สมัยสงครามปฏิวัติเมย์จินั้นมีไม่มาก สมาชิกบางคนที่เหลือรอดหลังสงครามอย่างไซโตว ฮาจิเมะและนางากุระ ชิมปาจิ นั้นก็ไม่ได้ถ่ายภาพตั้งแต่สมัยนั้น แต่มีแต่ภาพถ่ายตอนแก่
ภาพไซโตว ฮาจิเมะ ตอนอายุ ๕๓
แผนที่นิชชิงกัง และดาบที่นักรบไอซึเคยใช้
กล้องโทรทรรศน์และเข็มทิศที่ใช้ในหอดูดาวนิชชิงกัง
แล้วก็พวกอาวุธ
เราไม่ได้อยู่ดูละเอียดมากมายนานนัก โดยรวมแล้วใช้เวลาไปแค่ ๒๐ กว่านาทีเท่านั้น เพราะต้องรีบเดินกลับไปยังสถานีเพื่อกินมื้อเที่ยงและขึ้นบัสกลับโตเกียว
ตอนต่อไปจะเป็นตอนสุดท้ายของบันทึกในไอซึครั้งนี้ เป็นเรื่องปิดท้ายตอนเดินทางกลับ
https://phyblas.hinaboshi.com/20190622