วันวสันตวิษุวัต ไปปีนเขาโควโนสึสูง ๑๐๐ เมตรใจกลางเมืองฟุกุโอกะ ไปเดินย่านโอซาสะ แวะกินฮากาตะราเมงก่อนกลับ
เขียนเมื่อ 2025/03/20 20:49
แก้ไขล่าสุด 2025/03/22 09:32
# พฤหัส 20 มี.ค. 2025
วันนี้เป็นวันวสันตวิษุวัต (春分の日) ซึ่งเป็นวันหยุดราชการของญี่ปุ่น และอากาศดี ท้องฟ้าสดใส ก็เลยอยากออกไปหาที่เดินเที่ยวเล่นสักหน่อย แต่ก็ไม่ได้ไปถึงไหนไกล แค่เดินเล่นภายในเมืองเท่านั้น
แค่ในเมืองฟุกุโอกะก็มีสถานที่มากมายที่อยากลองไปเดินดู แต่ที่เลือกไปวันนี้ก็คือไปปีนเขาโควโนสึ (鴻巣山) ซึ่งเป็นเขาเล็กๆกลางเมือง ความสูงไม่มาก แค่ ๑๐๐ เมตรเท่านั้น ดังนั้นไม่รู้จะเรียกว่าปีนเขาดีหรือเปล่า เส้นทางก็ไม่ได้ลำบากอะไร
บนยอดเขาเป็นที่ตั้งของหอส่งสัญญาณของสถานีโทรทัศน์ แต่ว่าเลิกใช้ไปแล้วและก็ปล่อยทิ้งร้างไว้ ทำให้ส่วนที่เป็นยอดเขาปัจจุบันเป็นพื้นที่ที่ไม่สามารถเข้าไปได้ แต่ว่าที่ใกล้ส่วนยอดมีจุดชมทิวทัศน์เขาโควโนสึ (鴻巣山展望台) ตั้งอยู่ สามารถขึ้นไปชมทิวทัศน์เห็นตัวเมืองรอบๆได้ นี่จึงเป็นเป้าหมายหลักของครั้งนี้
เพียงแต่ทิวทัศน์ที่ได้เห็นจากที่นี่ก็ไม่ได้สวยเด่นอะไร มองไปได้ไม่รอบทิศ และในบริเวณเขาก็ไม่ได้มีจุดสนใจอะไรที่ถึงขนาดน่ามาเดินชม ดังนั้นครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นแค่การมาเดินเล่นเปลี่ยนบรรยากาศให้รู้จักย่านใหม่ ไม่ได้หวังว่าจะเป็นสถานที่เที่ยวอะไรอยู่แล้ว
บริเวณทางเหนือของเขานี้เรียกว่าเป็นย่านโอซาสะ (小笹) ก็เป็นย่านชุมชนธรรมดาที่ไม่ได้มีอะไรมาก แต่ก็มีพวกร้านอาหารอยู่ ครั้งนี้เรามาถือโอกาสแวะมาหาร้านราเมงแถวนี้สักหน่อย และพอลองค้นดูก็พบว่ามีร้านราเมงอยู่แค่ร้านเดียวเท่านั้นในย่านนี้ และถือเป็นร้านที่ราคาถูกมากด้วย ก็เลยกลายมาเป็นเป้าหมายสุดท้ายของการเดินทางครั้งนี้ด้วย
แผนครั้งนี้คือนั่งรถเมล์ไปลงที่ย่านนางาโอกะ (長丘) ทางตอนใต้ของเขาโควโนสึ แล้วก็เดินไปทางเหนือ ขึ้นเขา เสร็จแล้วก็ลงเขามาทางด้านเหนือ แวะร้านราเมง แล้วก็นั่งรถเมล์จากตรงนั้นกลับ
รถเมล์ที่นั่งมาลงตรงนี้ได้คือสาย 64 ซึ่งมาจากสถานีฮากาตะ มาลงที่ป้ายนางาซึมิซันโจวเมะ (長住三丁目)
จากนั้นเดินไปในย่านนางาโอกะ ซึ่งก็เริ่มเห็นว่าเป็นทางเดินลาดขึ้นไป
ระหว่างทางผ่านแม็กซ์แวลู (マックスバリュ)
ตอนแรกก็แค่ว่าจะเดินดูนิดหน่อยอาจไม่ได้ซื้ออะไร แต่เห็นมีซูชิราคาถูก แค่ ๗๐๒ เยน ก็เลยซื้อกลับไปกินเป็นมื้อเย็น แต่หลังจากกลับมาเปิดดูก็พบว่ามันอยู่ในสภาพเละจากการใส่ไว้ในกระเป๋าระหว่างเดินปีนเขา แต่ก็ยังกินได้ ไม่มีปัญหาอะไร
ซื้อเสร็จก็ออกมาแล้วเดินต่อไป เดินไปตามย่านนางาโอกะ ซึ่งเป็นทางลาดเขาขึ้นไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางผ่านโรงเรียนมัธยมต้นนางาโอกะ (長丘中学校) และมองไกลออกไปก็เห็นหอส่งสัญญาณ FM ของสถานีโทรทัศน์ที่ปล่อยทิ้งร้างอยู่บนยอดเขา
ถึงจะเป็นวันหยุด แต่ก็เห็นนักเรียนมาทำอะไรกันอยู่เต็มสนาม ลองดูจากด้านบนมองเห็นได้
ประตูทางเข้าโรงเรียน แน่นอนว่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปไม่ได้
จากนั้นก็เดินต่อไป มุ่งสู่ยอดเขา ซึ่งมีหอส่งสัญญาณ FM เป็นจุดสังเกต
ตรงนี้มีแผนที่บอกเส้นทางเดินคร่าวๆในบริเวณ แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนเท่าไหร่
จากตรงนี้เป็นทางเดินบนป่าเขา มีเดินขึ้นเดินลงไปเรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่เป็นขั้นบันได ไม่ได้ลำบากอะไร
แล้วก็มาถึงสถานีโทรทัศน์ที่ปล่อยทิ้งร้างอยู่ ซึ่งเข้าไปไม่ได้
ลองมองลอดรั้วเข้าไปด้านใน เห็นฐานของหอส่งสัญญาณ และอาคารที่เกี่ยวข้อง
จากนั้นเดินต่ออีกนิดหน่อย
ก็มาถึงจุดชมทิวทัศน์ที่เป็นเป้าหมาย
เดินขึ้นมาถึงด้านบน แล้วก็พบว่าทิวทัศน์ตรงนี้ไม่ได้สวยอะไรเลย มองไปยังคงถูกบังด้วยต้นไม้โดยรอบอยู่
ที่เด่นที่สุดก็คือหอส่งสัญญาณ FM ที่อยู่ข้างๆ
มองไปรอบๆ พอจะเห็นย่านตัวเมือง แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนนัก โดยเฉพาะฝั่งทิศใต้ซึ่งลึกเข้าไปในแผ่นดิน
ที่พอจะเห็นทิวทัศน์ได้สวยหน่อยก็คือทิศเหนือซึ่งหันเข้าทะเล
ลองขยายไปก็เห็นฟุกุโอกะทาวเวอร์ (福岡タワー) และหมูตึกสูงแถวย่านโมโมจิฮามะ (百道浜) รวมถึงมิซึโฮะเพย์เพย์โดมฟุกุโอกะ (みずほPayPayドーム福岡) ที่อยู่ข้างๆด้วย (เคยเล่าถึงไว้แล้วใน https://phyblas.hinaboshi.com/20241225)
มองลงไปเห็นส่วนแท่นด้านล่าง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าสร้างไว้ทำอะไร เพราะไม่สูงพอที่จะเห็นอะไร
หลังจากนั้นก็เดินลงแล้วแวะไปที่แท่นด้านล่างสักหน่อย ก็ดูแล้วไม่เห็นอะไรจริงๆ
แล้วก็ลงจากหอชมทิวทัศน์ เดินต่อไปเพื่อลงจากเขาทางฝั่งเหนือ
ทางออกจากเขา เห็นมีรั้วกั้นอยู่ แต่ก็แค่กั้นไม่ให้รถเข้า มีทางให้คนเดินผ่านได้
จากนั้นก็เดินต่อเลียบเขาไปทางตะวันออกหน่อย ก่อนที่จะเข้าไปเดินย่านโอซาสะทางเหนือ พอดีมีที่ที่อยากแวะไปก่อน แถวนี้เรียกว่าเป็นย่านเฮย์วะ (平和) ซึ่งคาบเกี่ยวระหว่างเขตจูโอวกับเขตมินามิของฟุกุโอกะ
ตรงนี้เป็นวัดเคนโตกุ (健徳寺)
ถัดมาก็เจอสุสานฮิราโอะ (平尾霊園) เป็นพื้นที่สุสานขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนตีนเขาโควโนสึ แต่ว่าตรงนี้มีรั้วกั้นโดยรอบ ไม่ได้มีทางให้เข้า
เดินเลียบริมสุสานมาเรื่อยๆ
แล้วก็มาจนถึงทางเข้า
ลองเดินเข้ามาดูในบริเวณสุสานสักหน่อย
จากนั้นก็ออกมาแล้วเดินผ่านย่านเฮย์วะไปเรื่อยๆ คราวนี้ไปทางตะวันตกเพื่อเข้าสู่ย่านโอซาสะ
ตรงนี้เป็นป้ายรถเมล์เฮย์วะโกะโจวเมะ (平和五丁目)
ตรงนี้มีร้านอาหารจีน แต่ว่าปิดอยู่
เดินมาถึงย่านโอซาสะ ผ่านป้ายรถเมล์โอซาสะ เดี๋ยวตอนขากลับก็จะมาขึ้นรถเมล์จากป้ายนี้เพื่อกลับด้วย เพียงแต่ว่าป้ายนี้เป็นฝั่งตรงกันข้าม
จากตรงป้ายนี้มองไปยังทางด้านหน้าทางตะวันตกก็เห็นร้านราเมงที่เป็นเป้าหมายแล้ว
ร้านที่มาครั้งนี้มีชื่อว่าฮากาตะราเมงเซง (博多ラーメン膳) เป็นร้านราเมงกระดูกหมูแบบที่พบได้ทั่วไปในฟุกุโอกะ เป็นร้านที่มีหลายสาขา ส่วนสาขานี้เรียกว่าเป็นสาขาโอซาสะ จุดเด่นของร้านก็คือราคาค่อนข้างถูกมาก ราเมงแบบพื้นฐานราคาแค่ ๓๒๐ เยนเท่านั้น ถือเป็นร้านที่ถูกเป็นอันดับต้นๆเลย และก็คงจะด้วยเหตุนี้จึงได้รับความนิยม ตอนมาถึงร้านเห็นมีคนต่อแถวอยู่ ต้องรอสักพัก แต่แถวเคลื่อนเร็วจึงไม่ได้ถึงกับรอนานอะไรมาก
กระจกประตูร้านมีป้ายห้ามสูบบุหรี่ เป็นอะไรที่เห็นแล้ววางใจ รู้สึกว่าเป็นร้านที่น่าเข้า ไม่ต้องระแวงว่าจะต้องมาเสียสุขภาพกับควันบุหรี่มือสอง
แล้วก็ได้เข้ามาในร้าน
สำหรับการสั่งทำโดยใช้เครื่องขายอัตโนมัติ
ซื้อเสร็จแล้วก็มานั่งโต๊ะเคาน์เตอร์
ถ้าสั่งแค่ราเมงพื้นฐานของร้านจะราคาแค่ ๓๒๐ เยน แต่ว่าจะมีแค่เส้นกับเนื้อหมูและต้นหอมหั่นแค่เล็กน้อยเท่านั้น แม้จะถูกแต่ก็ถือว่าไม่เพียงพอ ยิ่งถ้ามองเรื่องสารอาหาร ดังนั้นครั้งนี้ที่เราสั่งคือราเมงใส่กระเทียมและไข่ ราคา ๔๘๐ เยน นอกจากนี้ยังสั่งเห็ดหูหนูเพิ่มด้วย ก็เพิ่มอีก ๕๐ เยน รวมเป็น ๕๓๐ โดยรวมแล้วก็ยังถือว่าถูก
ทั้งไข่ กระเทียม เห็ดหูหนู ต้นหอม เท่านี้ก็เต็มไปด้วยของที่ดีต่อสุขภาพทั้งนั้น แต่นอกจากนี้แล้วบนโต๊ะยังมีให้เติมขิงดองเบนิโชวงะ และเมล็ดงา ได้ไม่อั้นด้วย ซึ่งพวกนี้ก็ดีต่อสุขภาพอีก เราเติมทั้ง ๒ อย่างนี้ซะเยอะเลย ไหนๆก็ฟรีแล้ว โดยรวมแล้วชามนี้ถือว่าสารอาหารเต็มอิ่ม
ที่จริงแล้วราเมงมักถูกมองว่าไม่ดีต่อสุขภาพนัก เพราะไขมันและเกลือมาก และโดยพื้นฐานแล้วมีแค่เส้นกับเนื้อหมู ใส่ผักน้อย แต่ถ้าเลือกแบบที่ใส่พวกเครื่องที่มีประโยชน์เยอะๆแบบครั้งนี้ก็ช่วยรักษาสมดุล ถือว่าดีต่อสุขภาพ เวลากินราเมงหากห่วงสุขภาพก็คำนึงตรงนี้ด้วยก็ดี นอกจากนี้แล้วก็ไม่ควรดื่มซุปมากไป เพราะซุปของราเมงเต็มไปด้วยเกลือเต็มเปี่ยม ต่อให้อร่อยแต่ก็ต้องยับยั้งชั่งใจสักหน่อย
ราเมงร้านนี้เท่าที่กินดูก็ถือว่าอร่อยธรรมดา จุดเด่นคือราคาถูก แต่ให้พูดถึงรสชาติจะเรียกว่ามีอะไรเด่นก็คงไม่ใช่ ก็เหมาะกับคนที่อยากประหยัด คนที่อยู่ไกลคงไม่ถึงกับต้องอุตส่าห์เดินทางมาถึงนี่เพื่อกิน แต่สำหรับคนย่านนี้แล้วร้านนี้คงถือเป็นที่พักพิงที่สำคัญทีเดียว
ภาพร้านหลังจากกินเสร็จ เวลานี้คนเริ่มโล่ง ไม่เห็นใครต่อแถวรอแล้ว
ตรงข้ามร้านมีสวนสาธารณะโอซาสะ (小笹公園) ก็เป็นแค่สวนเล็กๆใจกลางย่านนี้
นอกจากนี้ก็มีลองมองดูรอบๆในย่านนี้ แต่ก็ไม่ได้เดินดูอะไรต่อแล้ว แค่ได้เวลาเดินกลับไปยังป้ายรถเมล์เพื่อขึ้นรถเมล์กลับ
มารอรถเมล์ที่ป้ายโอซาสะ สายที่จะขึ้นก็คือหมายเลข 69 ซึ่งมีปลายทางที่สถานีฮากาตะ ดูตารางเวลาแล้วรอบต่อไปคือเวลา 13:18
อย่างไรก็ตามรถเมล์ไม่ได้มาตามเวลา รอจนผ่านไปนานก็ยังไม่มีวี่แวว จนคนมารอที่ป้ายเต็มไปหมด
ลองดูข้อมูลของรถเมล์โดยผ่านทางแอป ก็พบข้อมูลว่ารถเมล์เที่ยวนี้ช้ากว่าเวลาไป ๒๔ นาที
สุดท้ายกว่าจะมาจริงๆก็คือเวลา 13:42 ทำเอาเสียเวลาไปมาก แต่ในที่สุดก็มา ได้เวลาเดินทางกลับ
ก็จบการเดินเล่นบนเขาโควโนสึและย่านโดยรอบแต่เพียงเท่านี้ ครั้งนี้ได้ปีนเขาออกกำลังกายนิดหน่อยแล้วตามด้วยกินราเมง ถือว่าไม่เลวทีเดียว
วันนี้เป็นวันวสันตวิษุวัต (春分の日) ซึ่งเป็นวันหยุดราชการของญี่ปุ่น และอากาศดี ท้องฟ้าสดใส ก็เลยอยากออกไปหาที่เดินเที่ยวเล่นสักหน่อย แต่ก็ไม่ได้ไปถึงไหนไกล แค่เดินเล่นภายในเมืองเท่านั้น
แค่ในเมืองฟุกุโอกะก็มีสถานที่มากมายที่อยากลองไปเดินดู แต่ที่เลือกไปวันนี้ก็คือไปปีนเขาโควโนสึ (鴻巣山) ซึ่งเป็นเขาเล็กๆกลางเมือง ความสูงไม่มาก แค่ ๑๐๐ เมตรเท่านั้น ดังนั้นไม่รู้จะเรียกว่าปีนเขาดีหรือเปล่า เส้นทางก็ไม่ได้ลำบากอะไร
บนยอดเขาเป็นที่ตั้งของหอส่งสัญญาณของสถานีโทรทัศน์ แต่ว่าเลิกใช้ไปแล้วและก็ปล่อยทิ้งร้างไว้ ทำให้ส่วนที่เป็นยอดเขาปัจจุบันเป็นพื้นที่ที่ไม่สามารถเข้าไปได้ แต่ว่าที่ใกล้ส่วนยอดมีจุดชมทิวทัศน์เขาโควโนสึ (鴻巣山展望台) ตั้งอยู่ สามารถขึ้นไปชมทิวทัศน์เห็นตัวเมืองรอบๆได้ นี่จึงเป็นเป้าหมายหลักของครั้งนี้
เพียงแต่ทิวทัศน์ที่ได้เห็นจากที่นี่ก็ไม่ได้สวยเด่นอะไร มองไปได้ไม่รอบทิศ และในบริเวณเขาก็ไม่ได้มีจุดสนใจอะไรที่ถึงขนาดน่ามาเดินชม ดังนั้นครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นแค่การมาเดินเล่นเปลี่ยนบรรยากาศให้รู้จักย่านใหม่ ไม่ได้หวังว่าจะเป็นสถานที่เที่ยวอะไรอยู่แล้ว
บริเวณทางเหนือของเขานี้เรียกว่าเป็นย่านโอซาสะ (小笹) ก็เป็นย่านชุมชนธรรมดาที่ไม่ได้มีอะไรมาก แต่ก็มีพวกร้านอาหารอยู่ ครั้งนี้เรามาถือโอกาสแวะมาหาร้านราเมงแถวนี้สักหน่อย และพอลองค้นดูก็พบว่ามีร้านราเมงอยู่แค่ร้านเดียวเท่านั้นในย่านนี้ และถือเป็นร้านที่ราคาถูกมากด้วย ก็เลยกลายมาเป็นเป้าหมายสุดท้ายของการเดินทางครั้งนี้ด้วย
แผนครั้งนี้คือนั่งรถเมล์ไปลงที่ย่านนางาโอกะ (長丘) ทางตอนใต้ของเขาโควโนสึ แล้วก็เดินไปทางเหนือ ขึ้นเขา เสร็จแล้วก็ลงเขามาทางด้านเหนือ แวะร้านราเมง แล้วก็นั่งรถเมล์จากตรงนั้นกลับ
รถเมล์ที่นั่งมาลงตรงนี้ได้คือสาย 64 ซึ่งมาจากสถานีฮากาตะ มาลงที่ป้ายนางาซึมิซันโจวเมะ (長住三丁目)
จากนั้นเดินไปในย่านนางาโอกะ ซึ่งก็เริ่มเห็นว่าเป็นทางเดินลาดขึ้นไป
ระหว่างทางผ่านแม็กซ์แวลู (マックスバリュ)
ตอนแรกก็แค่ว่าจะเดินดูนิดหน่อยอาจไม่ได้ซื้ออะไร แต่เห็นมีซูชิราคาถูก แค่ ๗๐๒ เยน ก็เลยซื้อกลับไปกินเป็นมื้อเย็น แต่หลังจากกลับมาเปิดดูก็พบว่ามันอยู่ในสภาพเละจากการใส่ไว้ในกระเป๋าระหว่างเดินปีนเขา แต่ก็ยังกินได้ ไม่มีปัญหาอะไร
ซื้อเสร็จก็ออกมาแล้วเดินต่อไป เดินไปตามย่านนางาโอกะ ซึ่งเป็นทางลาดเขาขึ้นไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางผ่านโรงเรียนมัธยมต้นนางาโอกะ (長丘中学校) และมองไกลออกไปก็เห็นหอส่งสัญญาณ FM ของสถานีโทรทัศน์ที่ปล่อยทิ้งร้างอยู่บนยอดเขา
ถึงจะเป็นวันหยุด แต่ก็เห็นนักเรียนมาทำอะไรกันอยู่เต็มสนาม ลองดูจากด้านบนมองเห็นได้
ประตูทางเข้าโรงเรียน แน่นอนว่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปไม่ได้
จากนั้นก็เดินต่อไป มุ่งสู่ยอดเขา ซึ่งมีหอส่งสัญญาณ FM เป็นจุดสังเกต
ตรงนี้มีแผนที่บอกเส้นทางเดินคร่าวๆในบริเวณ แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนเท่าไหร่
จากตรงนี้เป็นทางเดินบนป่าเขา มีเดินขึ้นเดินลงไปเรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่เป็นขั้นบันได ไม่ได้ลำบากอะไร
แล้วก็มาถึงสถานีโทรทัศน์ที่ปล่อยทิ้งร้างอยู่ ซึ่งเข้าไปไม่ได้
ลองมองลอดรั้วเข้าไปด้านใน เห็นฐานของหอส่งสัญญาณ และอาคารที่เกี่ยวข้อง
จากนั้นเดินต่ออีกนิดหน่อย
ก็มาถึงจุดชมทิวทัศน์ที่เป็นเป้าหมาย
เดินขึ้นมาถึงด้านบน แล้วก็พบว่าทิวทัศน์ตรงนี้ไม่ได้สวยอะไรเลย มองไปยังคงถูกบังด้วยต้นไม้โดยรอบอยู่
ที่เด่นที่สุดก็คือหอส่งสัญญาณ FM ที่อยู่ข้างๆ
มองไปรอบๆ พอจะเห็นย่านตัวเมือง แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนนัก โดยเฉพาะฝั่งทิศใต้ซึ่งลึกเข้าไปในแผ่นดิน
ที่พอจะเห็นทิวทัศน์ได้สวยหน่อยก็คือทิศเหนือซึ่งหันเข้าทะเล
ลองขยายไปก็เห็นฟุกุโอกะทาวเวอร์ (福岡タワー) และหมูตึกสูงแถวย่านโมโมจิฮามะ (百道浜) รวมถึงมิซึโฮะเพย์เพย์โดมฟุกุโอกะ (みずほPayPayドーム福岡) ที่อยู่ข้างๆด้วย (เคยเล่าถึงไว้แล้วใน https://phyblas.hinaboshi.com/20241225)
มองลงไปเห็นส่วนแท่นด้านล่าง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าสร้างไว้ทำอะไร เพราะไม่สูงพอที่จะเห็นอะไร
หลังจากนั้นก็เดินลงแล้วแวะไปที่แท่นด้านล่างสักหน่อย ก็ดูแล้วไม่เห็นอะไรจริงๆ
แล้วก็ลงจากหอชมทิวทัศน์ เดินต่อไปเพื่อลงจากเขาทางฝั่งเหนือ
ทางออกจากเขา เห็นมีรั้วกั้นอยู่ แต่ก็แค่กั้นไม่ให้รถเข้า มีทางให้คนเดินผ่านได้
จากนั้นก็เดินต่อเลียบเขาไปทางตะวันออกหน่อย ก่อนที่จะเข้าไปเดินย่านโอซาสะทางเหนือ พอดีมีที่ที่อยากแวะไปก่อน แถวนี้เรียกว่าเป็นย่านเฮย์วะ (平和) ซึ่งคาบเกี่ยวระหว่างเขตจูโอวกับเขตมินามิของฟุกุโอกะ
ตรงนี้เป็นวัดเคนโตกุ (健徳寺)
ถัดมาก็เจอสุสานฮิราโอะ (平尾霊園) เป็นพื้นที่สุสานขนาดใหญ่ตั้งอยู่บนตีนเขาโควโนสึ แต่ว่าตรงนี้มีรั้วกั้นโดยรอบ ไม่ได้มีทางให้เข้า
เดินเลียบริมสุสานมาเรื่อยๆ
แล้วก็มาจนถึงทางเข้า
ลองเดินเข้ามาดูในบริเวณสุสานสักหน่อย
จากนั้นก็ออกมาแล้วเดินผ่านย่านเฮย์วะไปเรื่อยๆ คราวนี้ไปทางตะวันตกเพื่อเข้าสู่ย่านโอซาสะ
ตรงนี้เป็นป้ายรถเมล์เฮย์วะโกะโจวเมะ (平和五丁目)
ตรงนี้มีร้านอาหารจีน แต่ว่าปิดอยู่
เดินมาถึงย่านโอซาสะ ผ่านป้ายรถเมล์โอซาสะ เดี๋ยวตอนขากลับก็จะมาขึ้นรถเมล์จากป้ายนี้เพื่อกลับด้วย เพียงแต่ว่าป้ายนี้เป็นฝั่งตรงกันข้าม
จากตรงป้ายนี้มองไปยังทางด้านหน้าทางตะวันตกก็เห็นร้านราเมงที่เป็นเป้าหมายแล้ว
ร้านที่มาครั้งนี้มีชื่อว่าฮากาตะราเมงเซง (博多ラーメン膳) เป็นร้านราเมงกระดูกหมูแบบที่พบได้ทั่วไปในฟุกุโอกะ เป็นร้านที่มีหลายสาขา ส่วนสาขานี้เรียกว่าเป็นสาขาโอซาสะ จุดเด่นของร้านก็คือราคาค่อนข้างถูกมาก ราเมงแบบพื้นฐานราคาแค่ ๓๒๐ เยนเท่านั้น ถือเป็นร้านที่ถูกเป็นอันดับต้นๆเลย และก็คงจะด้วยเหตุนี้จึงได้รับความนิยม ตอนมาถึงร้านเห็นมีคนต่อแถวอยู่ ต้องรอสักพัก แต่แถวเคลื่อนเร็วจึงไม่ได้ถึงกับรอนานอะไรมาก
กระจกประตูร้านมีป้ายห้ามสูบบุหรี่ เป็นอะไรที่เห็นแล้ววางใจ รู้สึกว่าเป็นร้านที่น่าเข้า ไม่ต้องระแวงว่าจะต้องมาเสียสุขภาพกับควันบุหรี่มือสอง
แล้วก็ได้เข้ามาในร้าน
สำหรับการสั่งทำโดยใช้เครื่องขายอัตโนมัติ
ซื้อเสร็จแล้วก็มานั่งโต๊ะเคาน์เตอร์
ถ้าสั่งแค่ราเมงพื้นฐานของร้านจะราคาแค่ ๓๒๐ เยน แต่ว่าจะมีแค่เส้นกับเนื้อหมูและต้นหอมหั่นแค่เล็กน้อยเท่านั้น แม้จะถูกแต่ก็ถือว่าไม่เพียงพอ ยิ่งถ้ามองเรื่องสารอาหาร ดังนั้นครั้งนี้ที่เราสั่งคือราเมงใส่กระเทียมและไข่ ราคา ๔๘๐ เยน นอกจากนี้ยังสั่งเห็ดหูหนูเพิ่มด้วย ก็เพิ่มอีก ๕๐ เยน รวมเป็น ๕๓๐ โดยรวมแล้วก็ยังถือว่าถูก
ทั้งไข่ กระเทียม เห็ดหูหนู ต้นหอม เท่านี้ก็เต็มไปด้วยของที่ดีต่อสุขภาพทั้งนั้น แต่นอกจากนี้แล้วบนโต๊ะยังมีให้เติมขิงดองเบนิโชวงะ และเมล็ดงา ได้ไม่อั้นด้วย ซึ่งพวกนี้ก็ดีต่อสุขภาพอีก เราเติมทั้ง ๒ อย่างนี้ซะเยอะเลย ไหนๆก็ฟรีแล้ว โดยรวมแล้วชามนี้ถือว่าสารอาหารเต็มอิ่ม
ที่จริงแล้วราเมงมักถูกมองว่าไม่ดีต่อสุขภาพนัก เพราะไขมันและเกลือมาก และโดยพื้นฐานแล้วมีแค่เส้นกับเนื้อหมู ใส่ผักน้อย แต่ถ้าเลือกแบบที่ใส่พวกเครื่องที่มีประโยชน์เยอะๆแบบครั้งนี้ก็ช่วยรักษาสมดุล ถือว่าดีต่อสุขภาพ เวลากินราเมงหากห่วงสุขภาพก็คำนึงตรงนี้ด้วยก็ดี นอกจากนี้แล้วก็ไม่ควรดื่มซุปมากไป เพราะซุปของราเมงเต็มไปด้วยเกลือเต็มเปี่ยม ต่อให้อร่อยแต่ก็ต้องยับยั้งชั่งใจสักหน่อย
ราเมงร้านนี้เท่าที่กินดูก็ถือว่าอร่อยธรรมดา จุดเด่นคือราคาถูก แต่ให้พูดถึงรสชาติจะเรียกว่ามีอะไรเด่นก็คงไม่ใช่ ก็เหมาะกับคนที่อยากประหยัด คนที่อยู่ไกลคงไม่ถึงกับต้องอุตส่าห์เดินทางมาถึงนี่เพื่อกิน แต่สำหรับคนย่านนี้แล้วร้านนี้คงถือเป็นที่พักพิงที่สำคัญทีเดียว
ภาพร้านหลังจากกินเสร็จ เวลานี้คนเริ่มโล่ง ไม่เห็นใครต่อแถวรอแล้ว
ตรงข้ามร้านมีสวนสาธารณะโอซาสะ (小笹公園) ก็เป็นแค่สวนเล็กๆใจกลางย่านนี้
นอกจากนี้ก็มีลองมองดูรอบๆในย่านนี้ แต่ก็ไม่ได้เดินดูอะไรต่อแล้ว แค่ได้เวลาเดินกลับไปยังป้ายรถเมล์เพื่อขึ้นรถเมล์กลับ
มารอรถเมล์ที่ป้ายโอซาสะ สายที่จะขึ้นก็คือหมายเลข 69 ซึ่งมีปลายทางที่สถานีฮากาตะ ดูตารางเวลาแล้วรอบต่อไปคือเวลา 13:18
อย่างไรก็ตามรถเมล์ไม่ได้มาตามเวลา รอจนผ่านไปนานก็ยังไม่มีวี่แวว จนคนมารอที่ป้ายเต็มไปหมด
ลองดูข้อมูลของรถเมล์โดยผ่านทางแอป ก็พบข้อมูลว่ารถเมล์เที่ยวนี้ช้ากว่าเวลาไป ๒๔ นาที
สุดท้ายกว่าจะมาจริงๆก็คือเวลา 13:42 ทำเอาเสียเวลาไปมาก แต่ในที่สุดก็มา ได้เวลาเดินทางกลับ
ก็จบการเดินเล่นบนเขาโควโนสึและย่านโดยรอบแต่เพียงเท่านี้ ครั้งนี้ได้ปีนเขาออกกำลังกายนิดหน่อยแล้วตามด้วยกินราเมง ถือว่าไม่เลวทีเดียว
-----------------------------------------
囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧
หมวดหมู่
-- ประเทศญี่ปุ่น >> ฟุกุโอกะ-- ท่องเที่ยว >> ภูเขา
-- ท่องเที่ยว >> ศาสนสถาน >> วัด
-- ท่องเที่ยว >> ราเมง