พิพิธภัณฑ์ภายในห้องรอขึ้นเครื่องในอาคาร 2 ของสนามบินนานาชาติเถาหยวน
เขียนเมื่อ 2018/10/31 21:35
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
# อังคาร 30 ต.ค. 2018
เนื่องจากจะเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่นทำให้ต้องเดินทางไปที่สนามบินนานาชาติเถาหยวน (桃園國際機場)
ครั้งนี้เดินทางด้วยสายการบิน EVA ซึ่งต้องไปขึ้นเครื่องที่อาคาร 2 และระหว่างที่กำลังรอขึ้นเครื่องก็ได้พบว่าห้องรอขึ้นเครื่องได้มีการถูกตกแต่งอย่างดีดูแล้วน่าสนใจจึงได้เก็บมาเล่าสักหน่อย
ขอเล่าเรื่องตั้งแต่ตอนเดินทางไป
เนื่องจากตอนนี้พักอยู่ที่มหาวิทยาลัยชิงหัวในเมืองซินจู๋ แม้จะไม่ไกลจากสนามบินมากแต่ไม่มีรถเมล์หรือรถไฟที่ไปถึงสนามบินได้โดยตรงทำให้ลำบากพอสมควร
วิธีที่เร็วที่สุดที่จะเดินทางไปสนามบินก็คือนั่งรถเมล์ไปยังสถานีรถไฟความเร็วสูงซินจู๋ นั่งไปสถานีเถาหยวน แล้วนั่งรถไฟฟ้าไปยังสนามบินอีกที รวมแล้ว ๓ ต่อ วิธีนี้เคยเล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20180126
แต่วิธีนี้เนื่องจากต้องนั่งรถไฟความเร็วสูงจึงมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างแพง และสถานีรถไฟความเร็วสูงซินจู๋นั้นจริงๆก็ไม่ได้อยู่ที่เมืองซินจู๋แต่อยู่ในตัวเมืองจู๋เป่ย์ (竹北) ซึ่งอยู่ข้างๆ การเดินทางต้องใช้เวลาและรถเมล์ที่ไปที่นั่นมีค่อนข้างน้อย ประมาณ ๔๐ นาทีมีคันนึง ถ้าตกรถคันนึงไปก็ต้องรอนาน
และครั้งนี้เราไปถึงป้ายรถเมล์ช้าไปนิดจนทำให้ตกรถที่จะนั่งไปสถานีรถไฟความเร็วสูง ทำให้ตัดสินใจเปลี่ยนแผนการเดินทางในทันที
อีกวิธีที่เลือกใช้ในการเดินทางครั้งนี้คือนั่งรถเมล์ไปยังสถานีรถไฟธรรมดาของซินจู๋ ซึ่งอยู่ภายในตัวเมือง เดินทางง่ายกว่ามาก แล้วจากนั้นก็นั่งรถไฟไปสถานีจงลี่ (中壢站) ในเขตจงลี่ของเถาหยวน แล้วนั่งรถเมล์ต่อไปขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อต่อไปยังสนามบิน รวมแล้ว ๔ ต่อ
ถ้าเป็นในอนาคตอันใกล้ละก็ จะมีรถไฟฟ้าจากสถานีจงลี่ไปถึงสนามบินเถาหยวนโดยตรง จะสะดวกขึ้นอีกมาก แต่ตอนนี้รถไฟฟ้าไปถึงแค่สถานีหวนเป่ย์ (環北站) ซึ่งอยู่ห่างไปจากสถานีจงลี่อีกระยะนึง ต้องนั่งรถเมล์จึงจะไปถึง
เราเดินทางมาถึงสถานีจงลี่ แล้วก็เดินมาที่ท่าขึ้นรถซึ่งอยู่ข้างๆสถานีเพื่อรอรถเมล์เดินทางไป
สถานีจงลี่นี่ว่าไปแล้วก็ไม่ได้มาตั้งนานแล้ว เมื่อก่อนตอนปี 2011 ต้องมาบ่อยๆเพราะกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยจงยาง (國立中央大學) หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีกนานเลย https://phyblas.hinaboshi.com/20110811
แต่ครั้งนี้ต้องรีบไปขึ้นรถเมล์เพื่อต่อไปยังสนามบินจึงไม่ได้มีเวลามาระลึกความหลังอะไรนัก
รถเมล์ที่วิ่งระหว่างสถานีรถไฟจงลี่กับสถานีหวนเป่ย์ก็มีอยู่ไม่มากนัก แค่ชั่วโมงละ ๒-๓ คันเท่านั้น มาไม่ค่อยสม่ำเสมอ จึงไม่ค่อยสะดวกนัก
รถไฟที่ขึ้นครั้งนี้เป็นสาย 5623 ซึ่งวิ่งระหว่างสถานีหวนเป่ย์กับเขตหยางเหมย์ (楊梅) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเถาหยวน
มาขึ้นรถที่ตรงนี้
ถึงสถานีหวนเป่ย์ คงมาครั้งนี้เป็นครั้งเดียว ถ้ารถไฟฟ้าเชื่อมไปถึงสถานีจงลี่ก็คงขึ้นจากตรงนั้นโดยตรงไม่ต้องมาที่นี่อีกแล้ว
ตรงป้ายแสดงสถานีก็เห็นเขียนสถานีจงลี่ไว้ในนี้แล้ว ลากต่ออีกแค่ ๒ สถานีเท่านั้น
ถึงอาคาร 2 ของสนามบินเถาหยวนก่อนเวลาเครื่องออก ๒ ชั่วโมงกว่า
เวลาออกคือ 14:45 เป้าหมายคือโคมัตสึ (小松)
ผ่านด่านตรวจคนออกเมืองเข้ามาแล้วก็ไปเดินหาห้องรอขึ้นเครื่อง
ห้องรอขึ้นเครื่องของเที่ยวบินครั้งนี้คือห้อง C7 เมื่อไปถึงก็พบว่าห้องนั้นได้ถูกทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไปรษณีย์ไป
วันก่อนเพิ่งไปพิพิธภัณฑ์ไปรษณีย์ในไทเปมา ดังนั้นถือว่าบังเอิญจริงๆ https://phyblas.hinaboshi.com/20180928
ลองดูภายใน ตรงกลางห้องจัดแสดงอธิบายเกี่ยวกับไปรษณีย์ในจีนและไต้หวัน
เล่าประวัติศาสตร์
ยานพาหนะที่ใช้ตั้งแต่อดีต
ตู้ไปรษณีย์ตั้งแต่อดีต
แล้วก็ของอื่นๆที่จัดแสดงในบริเวณนี้
บนเพดานก็มี
โดยรวมแล้วก็ไม่ได้ใหญ่อะไรแต่ก็จัดแสดงของไว้เยอะดี เอาไว้ดูฆ่าเวลาระหว่างรอเครื่องได้ดี เข้าท่าไม่น้อย
ส่วนฝั่งตรงข้ามกับห้องรอ C7 ก็เป็นร้านขายของที่ใช้ชื่อว่าพิพิธภัณฑ์กู้กงแห่งชาติ (國立故宮博物館)
ยังเหลือเวลาเลยลองเดินมาดูห้องถัดมา C8 ก็เห็นว่าถูกทำเป็นเหมือนโรงหนัง
ห้องนี้เครื่องกำลังบินไปอินช็อน (仁川) เกาหลีใต้
ภายในก็เห็นมีจัดแสดงอะไรเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับหนัง แต่ไม่ได้ดูมีอะไรเยอะเท่าที่ C7
ส่วนที่ C6 แสดงภาพฉายไต้หวัน (台灣影像)
แล้วข้างๆเป็นร้านขายผลผลิตทางการเกษตร
เดินๆไปก็ยังเจอป้ายนี้ซึ่งบอกว่าแต่ละห้องมีอะไรบ้าง ก็ได้เห็นว่าห้องรอขึ้นเครื่องหลายๆห้องถูกทำเป็นที่จัดแสดง ถ้าจะดูหมดก็อาจใช้เวลา แต่เราก็พอแค่นี้ดีกว่าเดี๋ยวจะหมดแรงก่อนได้บิน
กลับมายังห้อง C7 เพื่อรอขึ้นเครื่อง
ห้องรอด้านล่างเป็นห้องธรรมดา
เครื่องบินของ EVA มาจอดรอแล้ว
เมื่อได้เวลาก็ไปขึ้นเครื่อง แล้วก็ออกบินจากเถาหยวนเพื่อเดินทางสู่โคมัตสึ
เกี่ยวกับเรื่องการเที่ยวญี่ปุ่นครั้งนี้อ่านต่อได้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20181106
เนื่องจากจะเดินทางไปเที่ยวญี่ปุ่นทำให้ต้องเดินทางไปที่สนามบินนานาชาติเถาหยวน (桃園國際機場)
ครั้งนี้เดินทางด้วยสายการบิน EVA ซึ่งต้องไปขึ้นเครื่องที่อาคาร 2 และระหว่างที่กำลังรอขึ้นเครื่องก็ได้พบว่าห้องรอขึ้นเครื่องได้มีการถูกตกแต่งอย่างดีดูแล้วน่าสนใจจึงได้เก็บมาเล่าสักหน่อย
ขอเล่าเรื่องตั้งแต่ตอนเดินทางไป
เนื่องจากตอนนี้พักอยู่ที่มหาวิทยาลัยชิงหัวในเมืองซินจู๋ แม้จะไม่ไกลจากสนามบินมากแต่ไม่มีรถเมล์หรือรถไฟที่ไปถึงสนามบินได้โดยตรงทำให้ลำบากพอสมควร
วิธีที่เร็วที่สุดที่จะเดินทางไปสนามบินก็คือนั่งรถเมล์ไปยังสถานีรถไฟความเร็วสูงซินจู๋ นั่งไปสถานีเถาหยวน แล้วนั่งรถไฟฟ้าไปยังสนามบินอีกที รวมแล้ว ๓ ต่อ วิธีนี้เคยเล่าไปใน https://phyblas.hinaboshi.com/20180126
แต่วิธีนี้เนื่องจากต้องนั่งรถไฟความเร็วสูงจึงมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างแพง และสถานีรถไฟความเร็วสูงซินจู๋นั้นจริงๆก็ไม่ได้อยู่ที่เมืองซินจู๋แต่อยู่ในตัวเมืองจู๋เป่ย์ (竹北) ซึ่งอยู่ข้างๆ การเดินทางต้องใช้เวลาและรถเมล์ที่ไปที่นั่นมีค่อนข้างน้อย ประมาณ ๔๐ นาทีมีคันนึง ถ้าตกรถคันนึงไปก็ต้องรอนาน
และครั้งนี้เราไปถึงป้ายรถเมล์ช้าไปนิดจนทำให้ตกรถที่จะนั่งไปสถานีรถไฟความเร็วสูง ทำให้ตัดสินใจเปลี่ยนแผนการเดินทางในทันที
อีกวิธีที่เลือกใช้ในการเดินทางครั้งนี้คือนั่งรถเมล์ไปยังสถานีรถไฟธรรมดาของซินจู๋ ซึ่งอยู่ภายในตัวเมือง เดินทางง่ายกว่ามาก แล้วจากนั้นก็นั่งรถไฟไปสถานีจงลี่ (中壢站) ในเขตจงลี่ของเถาหยวน แล้วนั่งรถเมล์ต่อไปขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อต่อไปยังสนามบิน รวมแล้ว ๔ ต่อ
ถ้าเป็นในอนาคตอันใกล้ละก็ จะมีรถไฟฟ้าจากสถานีจงลี่ไปถึงสนามบินเถาหยวนโดยตรง จะสะดวกขึ้นอีกมาก แต่ตอนนี้รถไฟฟ้าไปถึงแค่สถานีหวนเป่ย์ (環北站) ซึ่งอยู่ห่างไปจากสถานีจงลี่อีกระยะนึง ต้องนั่งรถเมล์จึงจะไปถึง
เราเดินทางมาถึงสถานีจงลี่ แล้วก็เดินมาที่ท่าขึ้นรถซึ่งอยู่ข้างๆสถานีเพื่อรอรถเมล์เดินทางไป
สถานีจงลี่นี่ว่าไปแล้วก็ไม่ได้มาตั้งนานแล้ว เมื่อก่อนตอนปี 2011 ต้องมาบ่อยๆเพราะกำลังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยจงยาง (國立中央大學) หลังจากนั้นก็ไม่ได้มาอีกนานเลย https://phyblas.hinaboshi.com/20110811
แต่ครั้งนี้ต้องรีบไปขึ้นรถเมล์เพื่อต่อไปยังสนามบินจึงไม่ได้มีเวลามาระลึกความหลังอะไรนัก
รถเมล์ที่วิ่งระหว่างสถานีรถไฟจงลี่กับสถานีหวนเป่ย์ก็มีอยู่ไม่มากนัก แค่ชั่วโมงละ ๒-๓ คันเท่านั้น มาไม่ค่อยสม่ำเสมอ จึงไม่ค่อยสะดวกนัก
รถไฟที่ขึ้นครั้งนี้เป็นสาย 5623 ซึ่งวิ่งระหว่างสถานีหวนเป่ย์กับเขตหยางเหมย์ (楊梅) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเถาหยวน
มาขึ้นรถที่ตรงนี้
ถึงสถานีหวนเป่ย์ คงมาครั้งนี้เป็นครั้งเดียว ถ้ารถไฟฟ้าเชื่อมไปถึงสถานีจงลี่ก็คงขึ้นจากตรงนั้นโดยตรงไม่ต้องมาที่นี่อีกแล้ว
ตรงป้ายแสดงสถานีก็เห็นเขียนสถานีจงลี่ไว้ในนี้แล้ว ลากต่ออีกแค่ ๒ สถานีเท่านั้น
ถึงอาคาร 2 ของสนามบินเถาหยวนก่อนเวลาเครื่องออก ๒ ชั่วโมงกว่า
เวลาออกคือ 14:45 เป้าหมายคือโคมัตสึ (小松)
ผ่านด่านตรวจคนออกเมืองเข้ามาแล้วก็ไปเดินหาห้องรอขึ้นเครื่อง
ห้องรอขึ้นเครื่องของเที่ยวบินครั้งนี้คือห้อง C7 เมื่อไปถึงก็พบว่าห้องนั้นได้ถูกทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไปรษณีย์ไป
วันก่อนเพิ่งไปพิพิธภัณฑ์ไปรษณีย์ในไทเปมา ดังนั้นถือว่าบังเอิญจริงๆ https://phyblas.hinaboshi.com/20180928
ลองดูภายใน ตรงกลางห้องจัดแสดงอธิบายเกี่ยวกับไปรษณีย์ในจีนและไต้หวัน
เล่าประวัติศาสตร์
ยานพาหนะที่ใช้ตั้งแต่อดีต
ตู้ไปรษณีย์ตั้งแต่อดีต
แล้วก็ของอื่นๆที่จัดแสดงในบริเวณนี้
บนเพดานก็มี
โดยรวมแล้วก็ไม่ได้ใหญ่อะไรแต่ก็จัดแสดงของไว้เยอะดี เอาไว้ดูฆ่าเวลาระหว่างรอเครื่องได้ดี เข้าท่าไม่น้อย
ส่วนฝั่งตรงข้ามกับห้องรอ C7 ก็เป็นร้านขายของที่ใช้ชื่อว่าพิพิธภัณฑ์กู้กงแห่งชาติ (國立故宮博物館)
ยังเหลือเวลาเลยลองเดินมาดูห้องถัดมา C8 ก็เห็นว่าถูกทำเป็นเหมือนโรงหนัง
ห้องนี้เครื่องกำลังบินไปอินช็อน (仁川) เกาหลีใต้
ภายในก็เห็นมีจัดแสดงอะไรเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับหนัง แต่ไม่ได้ดูมีอะไรเยอะเท่าที่ C7
ส่วนที่ C6 แสดงภาพฉายไต้หวัน (台灣影像)
แล้วข้างๆเป็นร้านขายผลผลิตทางการเกษตร
เดินๆไปก็ยังเจอป้ายนี้ซึ่งบอกว่าแต่ละห้องมีอะไรบ้าง ก็ได้เห็นว่าห้องรอขึ้นเครื่องหลายๆห้องถูกทำเป็นที่จัดแสดง ถ้าจะดูหมดก็อาจใช้เวลา แต่เราก็พอแค่นี้ดีกว่าเดี๋ยวจะหมดแรงก่อนได้บิน
กลับมายังห้อง C7 เพื่อรอขึ้นเครื่อง
ห้องรอด้านล่างเป็นห้องธรรมดา
เครื่องบินของ EVA มาจอดรอแล้ว
เมื่อได้เวลาก็ไปขึ้นเครื่อง แล้วก็ออกบินจากเถาหยวนเพื่อเดินทางสู่โคมัตสึ
เกี่ยวกับเรื่องการเที่ยวญี่ปุ่นครั้งนี้อ่านต่อได้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20181106