วากาโนอุระ ย่านเมืองเก่าริมฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก
เขียนเมื่อ 2013/01/30 23:25
แก้ไขล่าสุด 2023/03/30 05:58
#17 ม.ค. 2013
หลังจากเที่ยวเสร็จจากปราสาทวากายามะ https://phyblas.hinaboshi.com/20130122
ก็ได้นั่งรถเมล์สาย 4 ต่อมายังย่านเมืองทางตอนใต้ซึ่งเรียกว่าวากาโนอุระ (和歌浦)
วากาโนอุระเป็นชื่อเรียกบริเวณตอนใต้ของเมืองวากายามะซึ่งเป็นบริเวณริมชายฝั่งติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก มีทิวทัศน์ที่สวยงาม มีสิ่งก่อสร้างเก่าๆ ย่านชุมชน สถานที่ธรรมชาติ สถานที่เล่นน้ำทะเล
ชื่อวากาโนอุระนี้บางทีก็พบว่าเขียนหลายแบบ ซึ่งอาจเขียนต่างกันไปตามการใช้งาน บางครั้งก็เขียนว่า 和歌の浦 ซึ่งจะดูเป็นธรรมชาติกว่าเพราะมีคำว่า โนะ (の) อยู่กลางคำ แต่โดยทั่วไปจะเขียนว่า 和歌浦 โดยละ の แต่ก็ยังอ่าน "โนะ" ตรงกลางอยู่ แต่บางกรณีที่นี่ก็ถูกเรียกว่าวากาอุระ โดยไม่มี "โนะ" ที่กลางคำ
เนื่องจากเวลาจำกัด ที่ไปมาคราวนี้เป็นแค่บริเวณส่วนหนึ่งของวากาโนอุระซึ่งสามารถเดินเล่นได้ด้วยระยะไม่ไกลมากนัก แต่ก็ได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศย่านชุมชนในเมืองขนาดกลางๆของญี่ปุ่นเต็มที่
เรานั่งรถเมล์มาตั้งใจที่จะลงป้ายฟุโรวบาชิ (不老橋) แต่เนื่องจากยังไม่ชินกับรถเมล์ที่ญี่ปุ่น เลยลืมกดปุ่มสำหรับขอลงจากรถ พอดีป้ายนี้ไม่มีคนอื่นลงเลย เขาเลยไม่จอด เลยต้องมาลงป้ายต่อไปคือป้ายอาเกโบโนบาชิ (曙橋) แทน ซึ่งก็อยู่ห่างกันไม่มาก สามารถเดินกลับไปได้
คำว่า ฮาชิ หรือ บาชิ (橋) แปลว่าสะพาน ฟุโรวบาชิ หรือสะพานฟุโรว (不老橋) เป็นสะพานหินรูปโค้งที่มีชื่อเสียงของที่นี่ ถูกสร้างขึ้นในปี 1850 และสร้างเสร็จในปี 1851 สมัยนั้นเป็นยุคเอโดะ สะพานหินรูปโค้งแบบนี้นอกจากบริเวณเกาะคิวชูแล้วถือเป็นของหายากในญี่ปุ่น สะพานนี้จึงมีชื่อเสียง
นี่คือป้ายรถเมล์อาเกโบโนบาชิ ที่เห็นตรงหน้าคือสะพานอาเกโบโนะ (曙橋) เป็นแค่สะพานธรรมดาไม่มีอะไรเด่น
เมื่อมองไปจะเห็นทิวทัศน์ที่ฝั่งหนึ่งเป็นคลองและอีกฝั่งเป็นภูเขา
เดินย้อนกลับตามทางที่รถเมล์วิ่งผ่านมาลงทางตะวันออกเฉียงใต้แค่แป๊บเดียวก็ถึงสะพานฟุโรว พอได้มาเห็นของจริงแล้วก็รู้สึกว่าเล็กกว่าที่คิดไว้จนไม่คิดว่าจะเป็นสะพานที่มีชื่อเสียง
นี่คือป้ายรถเมล์ฟุโรวบาชิที่เราควรจะได้ลงตั้งแต่ทีแรก
ข้างๆสะพานมีแผนที่นำเที่ยวด้วย
ฝั่งตรงข้ามกับสะพานมีศาลเจ้าชิโองามะ (塩竈神社)
เป็นศาลเจ้าเล็กๆที่ไม่มีอะไรเลย แต่ก็เป็นศาลเจ้าญี่ปุ่นแห่งแรกที่ได้เห็น ในที่สุดก็ได้เห็นศาลเจ้าแล้วเป็นอย่างนี้เอง
ข้างๆสะพานฟุโรวมีสะพานที่ถูกสร้างอยู่ข้างๆคู่ขนานกันไปแต่มีขนาดยาวกว่าใหญ่กว่า คือสะพานอาชิเบะ (あしべ橋) เป็นสะพานใหม่กว่า สร้างให้รถผ่านได้
เมื่อข้ามสะพานมาก็จะเจอกับตึกทรงสี่เหลี่ยมที่ประดับไปด้วยกระจก เรียกว่าวากาโนอุระอาร์ตคิวบ์ (和歌の浦アート・キューブ) เป็นหอศิลป์ที่เพิ่งถูกสร้างเมื่อปี 2002 และเปิดให้เข้าชมในปี 2003
เส้นทางที่เราเดินต่อจากนี้ไปอยู่ในส่วนของแหลมที่ยื่นออกมาในทะเล ทางเดินตรงหน้า ฝั่งขวาเป็นบ้านเมือง ส่วนฝั่งซ้ายคือทะเล แต่ว่าทะเลนี้เป็นเพียงทะเลปิดที่ถูกล้อมรอบระหว่างแผ่นดินใหญ่กับแหลมแห่งนี้
ริมทะเลเป็นโขดหิน หันมองกลับไปตรงหน้าเห็นสะพานอาชิเบะ
ถ้ามองออกไปตรงๆก็เห็นแผ่นดินวากายามะ ไม่ได้เห็นทะเลไกล เพราะตรงนี้เป็นทะเลปิด
หันไปมองทางขวาดูบ้านเมืองแถบนี้ก็สวยดี
ป้ายสีแดงทางซ้ายเขียนว่าทาโกยากิ (たこ焼) แต่มองไปก็ไม่เห็นร้านขาย สงสัยยังเช้าไปเลยปิดอยู่
เดินไปเรื่อยๆก็จะถึงบริเวณสวนสาธารณะคาตาโอนามิ (片男波公園) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะริมทะเล
เมื่อมองออกไปตรงนี้เราก็ได้เห็นทะเลจริงๆแล้ว
แผ่นดินทางซ้ายเป็นส่วนของจังหวัดวากายามะ ส่วนทางขวานั้นโล่งๆ เปิดออกสู่มหาสมุทรแปซิฟิกอันเคว้งคว้างกว้างใหญ่ อันที่จริงทะเลตรงหน้านี้หากมุ่งตรงไปข้างหน้าเรื่อยๆจะชนกับเกาะชิโกกุ แต่ก็อยู่ไกลออกไปมากจนเห็นเส้นขอบฟ้าเสียก่อน หากจะออกสู่มหาสมุทรแปซิฟิกต้องตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปทางใต้
หาดที่เห็นนี้เป็นรีสอร์ตริมทะเล หากเป็นฤดูร้อนคงคึกครื้นน่าดู แต่นี่เป็นฤดูหนาวสภาพก็เป็นอย่างที่เห็น ฤดูหนาวที่ญี่ปุ่นหนาวมาก คนจึงไม่นิยมไปเล่นทะเลกัน
หลังจากได้เห็นทะเลสมใจแล้วก็เดินกลับออกมายังเส้นทางหลัก โดยตอนเดินกลับเราใช้เส้นทางที่ตัดผ่านย่านชุมชน
สภาพบ้านเมืองที่เห็นระหว่างทางทำให้จินตนาการถึงอนิเมะที่เคยดู มันเป็นแบบนั้นเลย ช่างน่าอยู่จริงๆ ว่าแต่เวลานี้ช่างดูเงียบเหงาไม่ค่อยมีคนออกมาเดินเท่าไหร่
ตรงนี้เห็นคนกำลังก่อสร้างซ่อมแซมอะไรอยู่ด้วย
แล้วก็กลับมาถึงเส้นทางหลัก เดินไปตามทางที่เห็นบ้านเมืองริมคลอง
รถบรรทุกรถ เจอหลายคันมากในเมืองนี้
เดินไปตามถนนเรื่อยๆ โดยดูแผนที่ที่เตรียมมา เส้นทางไม่ไกลมาก เป้าหมายต่อไปอยู่ที่ศาลเจ้าคิชูโตวโชวงู (紀州東照宮) เป็นศาลเจ้าที่ตั้งอยู่บนเขา
แล้วก็มาถึงหน้าทางเข้าศาลเจ้า หันไปมองนาฬิกาพบว่าต้องรีบพอสมควรถ้าอยากจะเข้าไปดูข้างใน
ข้างในต้องเข้าไปลึกพอสมควร
แล้วก็มาเจอกับด่านโหดหินคือขั้นบันไดยาวตรงหน้า เห็นว่ามี ๑๐๘ ขั้น
แต่มาถึงแล้วก็ต้องสู้เดินให้ถึงด้านบน เวลายังพอมี
บรรยากาศด้านบน แต่เนื่องจากต้องแข่งกับเวลาก็เลยได้ดูแค่แป๊บเดียวแบบไม่ได้เก็บรายละเอียดอะไรเลย นอกจากรีบถ่ายแล้วก็รีบเดินกลับลงไปทันที
จากด้านบนนี้มองลงไปข้างก็ยังพอเห็นทิวทัศน์ไกลๆได้ แต่ส่วนใหญ่ถูกต้นไม้บังหมด
ระหว่างทางกลับเห็นศาลากลางน้ำด้วย แต่น้ำแห้งหมดแล้ว
ใกล้ๆกันนี้ยังมีศาลเจ้าอีกแห่งคือศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงู (和歌浦天満宮) แต่เนื่องจากไม่มีเวลาแล้วเลยไม่ได้แวะไป
เรารีบเดินมาที่ป้ายรถเมล์ถึงตอน 11:05 ซึ่งทันเวลารถเมล์ซึ่งจะผ่านมาตอน 11:08 อย่างเฉียดฉิว
ป้ายนี้ชื่อว่าป้ายกงเงงมาเอะ (権現前) นี่เป็นตารางเวลารถเมล์ที่จะผ่านป้ายนี้ รถเมล์ที่ญี่ปุ่นปกติจะมีตารางเวลาบอกแน่นอน และจะมาตามตารางเวลาเป๊ะจึงสามารถกะเวลาได้ เมืองวากายามะนี้รถเมล์น้อย หากพลาดไปก็จะต้องรอถึงชั่วโมงถัดไปกว่าจะมีคันต่อไปมาอีก จึงต้องระวัง ก่อนการเดินทางครั้งนี้เรามีเข้าเว็บไปจดตารางเวลาของรถเมล์สายที่เกี่ยวข้องไว้หมดเลยกะเวลาได้ถูก และก็เป็นไปตามแผน
ด้านหลังป้ายรถเมล์เป็นทะเลสาบเล็กๆสวยดี แล้วพอมองไปยังเนินเขาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็พบว่า...
ศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงูอยู่ตรงนั้นนั่นเอง มองเห็นชัดจากริมน้ำเลย ไม่ได้เข้าไปเดินขอแค่ดูจากมุมนี้ก็ยังดี
แล้วรถเมล์ก็มาตามเวลา เราก็ขึ้นไปนั่ง
รถเมล์วิ่งไปตามทางเรื่อยๆมุ่งไปยังสถานีรถไฟ ระหว่างทางก็หยุดตามป้ายต่างๆแล้วพบคนขึ้นรถเมล์กันหนาตาขึ้นเรื่อยๆ
รถเมล์ผ่านตึกศาลากลางจังหวัด
แล้วเราก็กลับมาถึงหน้าสถานีรถไฟตอน 11:46
รถไฟเที่ยวต่อไปที่จะกลับไปยังสนามบินนั้นเป็นรถด่วนซาซัง (サザン) คำนี้มาจากภาษาอังกฤษว่า southern ซึ่งแปลว่าทางใต้นั่นเอง รถด่วนซาซังเที่ยวต่อไปออกตอนเที่ยงตรง 12:00 แต่ก็มาจอดรออยู่แล้วตั้งนาน เรามีเวลาพักหายใจสักพักก่อนจะออกเดินทางเพื่อกลับไปยังสนามบิน
รถซาซังนี้มีปลายทางอยู่ที่สถานีนัมบะ (難波駅) ในโอซากะ แต่เราแค่นั่งไปเปลี่ยนรถที่สถานีอิซึมิซาโนะ (泉佐野駅) เหมือนอย่างตอนขามา เพื่อกลับไปยังสนามบินคันไซ
รถรอบนี้ใช้เวลาเดินทาง ๒๗ นาทีไปถึงสถานีอิซึมิซาโนะตอน 12:27 และรอต่อรถไฟรอบ 12:35 เพื่อกลับไปยังสนามบินคันไซ ใช้เวลา ๙ นาทีก็ถึงสนามบินเวลา 12:44
เมื่อถึงสนามบินเราก็รีบไปเอากระเป๋าสัมภาระที่ฝากไว้ในตู้ แล้วก็เดินทางออกไป ครั้งนี้เราจะไม่กลับมาที่สนามบินนี้อีกแล้ว เพราะตอนขากลับก็กลับจากสนามบินอื่น
ตอนต่อไปจะเดินทางมุ่งสู่เกียวโต ติดตามกันต่อได้ https://phyblas.hinaboshi.com/20130201
ก่อนจบหน้านี้ขอลงแผนที่สรุปสถานที่ที่ไปมา
ดูตามอักษร A-H ในรูป สีม่วงคือที่ที่ไปมา สีส้มคือที่ไม่ได้ไปแต่มีความเกี่ยวข้องจึงใส่เอาไว้
A = สถานีรถไฟวากายามะชิ (和歌山市駅) เป็นสถานีรถไฟของนังไกซึ่งเรานั่งมาลง
B = ปราสาทวากายามะ (和歌山城) อยู่ใกล้กับสถานี สามารถเดินไปได้ แต่นั่งรถเมล์ไปก็สะดวก
C = สะพานฟุโรว (不老橋) และศาลเจ้าชิโองามะ (塩竈神社)
D = สวนสาธารณะคาตาโอนามิ (方男波)
E = ศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงู (和歌浦天満宮) และศาลเจ้าคิชูโตวโชวงู (紀州東照宮)
F = แหลมไซกะ (雑賀崎) เป็นแหลมที่ยื่นออกไปในอ่าววากายามะ ทิวทัศน์ธรรมชาติสวยงาม เป็นอีกแห่งที่อยากไปแต่ไม่มีเวลา
G = วัดคิมิอิ (紀三井寺) เป็นวัดขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของวากายามะ
H = สถานีรถไฟวากายามะ (和歌山駅) เป็นสถานีรถไฟของ JR เป็นสถานีหลักอีกแห่ง แต่เรานั่งของนังไกมาจึงไม่ได้ลงสถานีนี้
หลังจากเที่ยวเสร็จจากปราสาทวากายามะ https://phyblas.hinaboshi.com/20130122
ก็ได้นั่งรถเมล์สาย 4 ต่อมายังย่านเมืองทางตอนใต้ซึ่งเรียกว่าวากาโนอุระ (和歌浦)
วากาโนอุระเป็นชื่อเรียกบริเวณตอนใต้ของเมืองวากายามะซึ่งเป็นบริเวณริมชายฝั่งติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก มีทิวทัศน์ที่สวยงาม มีสิ่งก่อสร้างเก่าๆ ย่านชุมชน สถานที่ธรรมชาติ สถานที่เล่นน้ำทะเล
ชื่อวากาโนอุระนี้บางทีก็พบว่าเขียนหลายแบบ ซึ่งอาจเขียนต่างกันไปตามการใช้งาน บางครั้งก็เขียนว่า 和歌の浦 ซึ่งจะดูเป็นธรรมชาติกว่าเพราะมีคำว่า โนะ (の) อยู่กลางคำ แต่โดยทั่วไปจะเขียนว่า 和歌浦 โดยละ の แต่ก็ยังอ่าน "โนะ" ตรงกลางอยู่ แต่บางกรณีที่นี่ก็ถูกเรียกว่าวากาอุระ โดยไม่มี "โนะ" ที่กลางคำ
เนื่องจากเวลาจำกัด ที่ไปมาคราวนี้เป็นแค่บริเวณส่วนหนึ่งของวากาโนอุระซึ่งสามารถเดินเล่นได้ด้วยระยะไม่ไกลมากนัก แต่ก็ได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศย่านชุมชนในเมืองขนาดกลางๆของญี่ปุ่นเต็มที่
เรานั่งรถเมล์มาตั้งใจที่จะลงป้ายฟุโรวบาชิ (不老橋) แต่เนื่องจากยังไม่ชินกับรถเมล์ที่ญี่ปุ่น เลยลืมกดปุ่มสำหรับขอลงจากรถ พอดีป้ายนี้ไม่มีคนอื่นลงเลย เขาเลยไม่จอด เลยต้องมาลงป้ายต่อไปคือป้ายอาเกโบโนบาชิ (曙橋) แทน ซึ่งก็อยู่ห่างกันไม่มาก สามารถเดินกลับไปได้
คำว่า ฮาชิ หรือ บาชิ (橋) แปลว่าสะพาน ฟุโรวบาชิ หรือสะพานฟุโรว (不老橋) เป็นสะพานหินรูปโค้งที่มีชื่อเสียงของที่นี่ ถูกสร้างขึ้นในปี 1850 และสร้างเสร็จในปี 1851 สมัยนั้นเป็นยุคเอโดะ สะพานหินรูปโค้งแบบนี้นอกจากบริเวณเกาะคิวชูแล้วถือเป็นของหายากในญี่ปุ่น สะพานนี้จึงมีชื่อเสียง
นี่คือป้ายรถเมล์อาเกโบโนบาชิ ที่เห็นตรงหน้าคือสะพานอาเกโบโนะ (曙橋) เป็นแค่สะพานธรรมดาไม่มีอะไรเด่น
เมื่อมองไปจะเห็นทิวทัศน์ที่ฝั่งหนึ่งเป็นคลองและอีกฝั่งเป็นภูเขา
เดินย้อนกลับตามทางที่รถเมล์วิ่งผ่านมาลงทางตะวันออกเฉียงใต้แค่แป๊บเดียวก็ถึงสะพานฟุโรว พอได้มาเห็นของจริงแล้วก็รู้สึกว่าเล็กกว่าที่คิดไว้จนไม่คิดว่าจะเป็นสะพานที่มีชื่อเสียง
นี่คือป้ายรถเมล์ฟุโรวบาชิที่เราควรจะได้ลงตั้งแต่ทีแรก
ข้างๆสะพานมีแผนที่นำเที่ยวด้วย
ฝั่งตรงข้ามกับสะพานมีศาลเจ้าชิโองามะ (塩竈神社)
เป็นศาลเจ้าเล็กๆที่ไม่มีอะไรเลย แต่ก็เป็นศาลเจ้าญี่ปุ่นแห่งแรกที่ได้เห็น ในที่สุดก็ได้เห็นศาลเจ้าแล้วเป็นอย่างนี้เอง
ข้างๆสะพานฟุโรวมีสะพานที่ถูกสร้างอยู่ข้างๆคู่ขนานกันไปแต่มีขนาดยาวกว่าใหญ่กว่า คือสะพานอาชิเบะ (あしべ橋) เป็นสะพานใหม่กว่า สร้างให้รถผ่านได้
เมื่อข้ามสะพานมาก็จะเจอกับตึกทรงสี่เหลี่ยมที่ประดับไปด้วยกระจก เรียกว่าวากาโนอุระอาร์ตคิวบ์ (和歌の浦アート・キューブ) เป็นหอศิลป์ที่เพิ่งถูกสร้างเมื่อปี 2002 และเปิดให้เข้าชมในปี 2003
เส้นทางที่เราเดินต่อจากนี้ไปอยู่ในส่วนของแหลมที่ยื่นออกมาในทะเล ทางเดินตรงหน้า ฝั่งขวาเป็นบ้านเมือง ส่วนฝั่งซ้ายคือทะเล แต่ว่าทะเลนี้เป็นเพียงทะเลปิดที่ถูกล้อมรอบระหว่างแผ่นดินใหญ่กับแหลมแห่งนี้
ริมทะเลเป็นโขดหิน หันมองกลับไปตรงหน้าเห็นสะพานอาชิเบะ
ถ้ามองออกไปตรงๆก็เห็นแผ่นดินวากายามะ ไม่ได้เห็นทะเลไกล เพราะตรงนี้เป็นทะเลปิด
หันไปมองทางขวาดูบ้านเมืองแถบนี้ก็สวยดี
ป้ายสีแดงทางซ้ายเขียนว่าทาโกยากิ (たこ焼) แต่มองไปก็ไม่เห็นร้านขาย สงสัยยังเช้าไปเลยปิดอยู่
เดินไปเรื่อยๆก็จะถึงบริเวณสวนสาธารณะคาตาโอนามิ (片男波公園) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะริมทะเล
เมื่อมองออกไปตรงนี้เราก็ได้เห็นทะเลจริงๆแล้ว
แผ่นดินทางซ้ายเป็นส่วนของจังหวัดวากายามะ ส่วนทางขวานั้นโล่งๆ เปิดออกสู่มหาสมุทรแปซิฟิกอันเคว้งคว้างกว้างใหญ่ อันที่จริงทะเลตรงหน้านี้หากมุ่งตรงไปข้างหน้าเรื่อยๆจะชนกับเกาะชิโกกุ แต่ก็อยู่ไกลออกไปมากจนเห็นเส้นขอบฟ้าเสียก่อน หากจะออกสู่มหาสมุทรแปซิฟิกต้องตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปทางใต้
หาดที่เห็นนี้เป็นรีสอร์ตริมทะเล หากเป็นฤดูร้อนคงคึกครื้นน่าดู แต่นี่เป็นฤดูหนาวสภาพก็เป็นอย่างที่เห็น ฤดูหนาวที่ญี่ปุ่นหนาวมาก คนจึงไม่นิยมไปเล่นทะเลกัน
หลังจากได้เห็นทะเลสมใจแล้วก็เดินกลับออกมายังเส้นทางหลัก โดยตอนเดินกลับเราใช้เส้นทางที่ตัดผ่านย่านชุมชน
สภาพบ้านเมืองที่เห็นระหว่างทางทำให้จินตนาการถึงอนิเมะที่เคยดู มันเป็นแบบนั้นเลย ช่างน่าอยู่จริงๆ ว่าแต่เวลานี้ช่างดูเงียบเหงาไม่ค่อยมีคนออกมาเดินเท่าไหร่
ตรงนี้เห็นคนกำลังก่อสร้างซ่อมแซมอะไรอยู่ด้วย
แล้วก็กลับมาถึงเส้นทางหลัก เดินไปตามทางที่เห็นบ้านเมืองริมคลอง
รถบรรทุกรถ เจอหลายคันมากในเมืองนี้
เดินไปตามถนนเรื่อยๆ โดยดูแผนที่ที่เตรียมมา เส้นทางไม่ไกลมาก เป้าหมายต่อไปอยู่ที่ศาลเจ้าคิชูโตวโชวงู (紀州東照宮) เป็นศาลเจ้าที่ตั้งอยู่บนเขา
แล้วก็มาถึงหน้าทางเข้าศาลเจ้า หันไปมองนาฬิกาพบว่าต้องรีบพอสมควรถ้าอยากจะเข้าไปดูข้างใน
ข้างในต้องเข้าไปลึกพอสมควร
แล้วก็มาเจอกับด่านโหดหินคือขั้นบันไดยาวตรงหน้า เห็นว่ามี ๑๐๘ ขั้น
แต่มาถึงแล้วก็ต้องสู้เดินให้ถึงด้านบน เวลายังพอมี
บรรยากาศด้านบน แต่เนื่องจากต้องแข่งกับเวลาก็เลยได้ดูแค่แป๊บเดียวแบบไม่ได้เก็บรายละเอียดอะไรเลย นอกจากรีบถ่ายแล้วก็รีบเดินกลับลงไปทันที
จากด้านบนนี้มองลงไปข้างก็ยังพอเห็นทิวทัศน์ไกลๆได้ แต่ส่วนใหญ่ถูกต้นไม้บังหมด
ระหว่างทางกลับเห็นศาลากลางน้ำด้วย แต่น้ำแห้งหมดแล้ว
ใกล้ๆกันนี้ยังมีศาลเจ้าอีกแห่งคือศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงู (和歌浦天満宮) แต่เนื่องจากไม่มีเวลาแล้วเลยไม่ได้แวะไป
เรารีบเดินมาที่ป้ายรถเมล์ถึงตอน 11:05 ซึ่งทันเวลารถเมล์ซึ่งจะผ่านมาตอน 11:08 อย่างเฉียดฉิว
ป้ายนี้ชื่อว่าป้ายกงเงงมาเอะ (権現前) นี่เป็นตารางเวลารถเมล์ที่จะผ่านป้ายนี้ รถเมล์ที่ญี่ปุ่นปกติจะมีตารางเวลาบอกแน่นอน และจะมาตามตารางเวลาเป๊ะจึงสามารถกะเวลาได้ เมืองวากายามะนี้รถเมล์น้อย หากพลาดไปก็จะต้องรอถึงชั่วโมงถัดไปกว่าจะมีคันต่อไปมาอีก จึงต้องระวัง ก่อนการเดินทางครั้งนี้เรามีเข้าเว็บไปจดตารางเวลาของรถเมล์สายที่เกี่ยวข้องไว้หมดเลยกะเวลาได้ถูก และก็เป็นไปตามแผน
ด้านหลังป้ายรถเมล์เป็นทะเลสาบเล็กๆสวยดี แล้วพอมองไปยังเนินเขาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็พบว่า...
ศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงูอยู่ตรงนั้นนั่นเอง มองเห็นชัดจากริมน้ำเลย ไม่ได้เข้าไปเดินขอแค่ดูจากมุมนี้ก็ยังดี
แล้วรถเมล์ก็มาตามเวลา เราก็ขึ้นไปนั่ง
รถเมล์วิ่งไปตามทางเรื่อยๆมุ่งไปยังสถานีรถไฟ ระหว่างทางก็หยุดตามป้ายต่างๆแล้วพบคนขึ้นรถเมล์กันหนาตาขึ้นเรื่อยๆ
รถเมล์ผ่านตึกศาลากลางจังหวัด
แล้วเราก็กลับมาถึงหน้าสถานีรถไฟตอน 11:46
รถไฟเที่ยวต่อไปที่จะกลับไปยังสนามบินนั้นเป็นรถด่วนซาซัง (サザン) คำนี้มาจากภาษาอังกฤษว่า southern ซึ่งแปลว่าทางใต้นั่นเอง รถด่วนซาซังเที่ยวต่อไปออกตอนเที่ยงตรง 12:00 แต่ก็มาจอดรออยู่แล้วตั้งนาน เรามีเวลาพักหายใจสักพักก่อนจะออกเดินทางเพื่อกลับไปยังสนามบิน
รถซาซังนี้มีปลายทางอยู่ที่สถานีนัมบะ (難波駅) ในโอซากะ แต่เราแค่นั่งไปเปลี่ยนรถที่สถานีอิซึมิซาโนะ (泉佐野駅) เหมือนอย่างตอนขามา เพื่อกลับไปยังสนามบินคันไซ
รถรอบนี้ใช้เวลาเดินทาง ๒๗ นาทีไปถึงสถานีอิซึมิซาโนะตอน 12:27 และรอต่อรถไฟรอบ 12:35 เพื่อกลับไปยังสนามบินคันไซ ใช้เวลา ๙ นาทีก็ถึงสนามบินเวลา 12:44
เมื่อถึงสนามบินเราก็รีบไปเอากระเป๋าสัมภาระที่ฝากไว้ในตู้ แล้วก็เดินทางออกไป ครั้งนี้เราจะไม่กลับมาที่สนามบินนี้อีกแล้ว เพราะตอนขากลับก็กลับจากสนามบินอื่น
ตอนต่อไปจะเดินทางมุ่งสู่เกียวโต ติดตามกันต่อได้ https://phyblas.hinaboshi.com/20130201
ก่อนจบหน้านี้ขอลงแผนที่สรุปสถานที่ที่ไปมา
ดูตามอักษร A-H ในรูป สีม่วงคือที่ที่ไปมา สีส้มคือที่ไม่ได้ไปแต่มีความเกี่ยวข้องจึงใส่เอาไว้
A = สถานีรถไฟวากายามะชิ (和歌山市駅) เป็นสถานีรถไฟของนังไกซึ่งเรานั่งมาลง
B = ปราสาทวากายามะ (和歌山城) อยู่ใกล้กับสถานี สามารถเดินไปได้ แต่นั่งรถเมล์ไปก็สะดวก
C = สะพานฟุโรว (不老橋) และศาลเจ้าชิโองามะ (塩竈神社)
D = สวนสาธารณะคาตาโอนามิ (方男波)
E = ศาลเจ้าวากาอุระเทมมังงู (和歌浦天満宮) และศาลเจ้าคิชูโตวโชวงู (紀州東照宮)
F = แหลมไซกะ (雑賀崎) เป็นแหลมที่ยื่นออกไปในอ่าววากายามะ ทิวทัศน์ธรรมชาติสวยงาม เป็นอีกแห่งที่อยากไปแต่ไม่มีเวลา
G = วัดคิมิอิ (紀三井寺) เป็นวัดขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของวากายามะ
H = สถานีรถไฟวากายามะ (和歌山駅) เป็นสถานีรถไฟของ JR เป็นสถานีหลักอีกแห่ง แต่เรานั่งของนังไกมาจึงไม่ได้ลงสถานีนี้