หอจัดแสดงอารยธรรมเกษตรกรรมจีน
เขียนเมื่อ 2014/03/14 21:00
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อังคาร 11 มี.ค. 2014
หลังจากที่ได้เกริ่นนำถึงสถานที่ ศูนย์นิทรรศการเกษตรกรรม (农业展览馆) มาแล้ว https://phyblas.hinaboshi.com/20140311
คราวนี้ก็ได้กลับมาอีกรอบในวันที่ไม่ใช่วันจันทร์ เพื่อจะเข้าชมภายในพิพิธภัณฑ์
สำหรับส่วนพิพิธภัณฑ์ที่นี่ก็มีอยู่กระจายตามอาคารหลายหลังภายในบริเวณ รวมแล้วมีทั้งหมด ๖ อาคารที่เป็นพิพิธภัณฑ์ ทั้งหมดนี้สามารถเข้าชมได้ฟรี แต่ต้องมีการตรวจบัตรประจำตัวประชาชน สำหรับชาวต่างชาติก็คือตรวจพาสปอร์ต
อาคาร ๒ และ ๔ หอจัดแสดงอารยธรรมเกษตรกรรมจีน (中华农业文明馆)
อาคาร ๗ หอจัดแสดงวิทยาศาสตร์ด้านเกษตรกรรมทั่วไปสำหรับเยาวชน (青少年农业科普馆)
อาคาร ๘ หอจัดแสดงตัวอย่างดินจีน (中国土壤标本馆)
อาคาร ๙ หอจัดแสดงอุปกรณ์เกษตรกรรมพื้นบ้านจีน (中国传统农具馆)
อาคาร ๑๐ หอจัดแสดงเกษตรกรรมโบราณในเครื่องปั้นเคลือบลาย (彩陶中的远古农业馆)
เริ่มจากอาคาร ๒ ก่อนเลย ซึ่งเป็นอาคารที่อยู่ใกล้ทางเข้าที่สุด และใหญ่ที่สุดในบรรดาอาคารที่เป็นพิพิธภัณฑ์
เมื่อเข้ามาข้างในเขาจะดูพาสปอร์ตเราแล้วก็จดบันทึกชื่อ ดูท่าทางเขาจะไม่คุ้นเคยกับการต้อนรับชาวต่างชาตินัก เพราะตอนที่ยื่นพาสปอร์ตให้เขาเขาก็ทำท่างง ไม่รู้จะเปิดดูหน้าไหน จากนั้นก็ต้องฝากสัมภาระไว้ในตู้ด้วยก่อนที่จะเข้าไปชมด้านใน
เข้ามาด้านใน ห้องโถงที่เจอด้านหน้าสุดนั้นตกแต่งอย่างอลังการดี
ทางเดินเข้าไปด้านใน ตามผนังเห็นประดับภาพวาดโบราณเต็มไปหมด
บรรยากาศภายในก็เป็นแบบนี้
แบบจำลองแสดงวัฒนธรรมเหอหมู่ตู้ (河姆渡文化) เป็นอารยธรรมสมัยราวๆ ๗ พันปีก่อนในบริเวณแถวๆมณฑลเจ้อเจียง มีการขุดพบซากโบราณแถวๆนั้นซึ่งเป็นหลักฐานแสดงว่าบริเวณนั้นมีการเพาะปลูกมาตั้งแต่สมัยเก่าแก่ขนาดนั้นแล้ว
ส่วนอันนี้คือร่องรอยวัฒนธรรมที่แสดงถึงการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์เมื่อราวๆ 6 พันปีก่อน ซากโบราณป้านพัว (半坡遗址) ขุดพบที่เมืองซีอานมณฑลส่านซี
อันนี้แสดงการใช้ควายสองตัวและคนสองคนไถนา เรียกว่าเอ้อร์หนิวไถก้าง (二牛抬杠)
ตรงนี้เป็นตู้ที่จัดแสดงของที่นำไปฝังไว้ในหลุมศพในสมัยราชวงศ์ฮั่น นอกจากพวกเครื่องปั้นแล้วก็ยังมีพวกแบบจำลองของอาคารต่างๆอยู่ด้วย ซึ่งทำให้เราเข้าใจสภาพบ้านเมืองสมัยนั้นได้เป็นอย่างดีเลย
รูปปั้นอาคารและเครื่องใช้ต่างๆ เช่นบ่อขุดดินเหนียว โรงปั้นหม้อ
ภาพนี้เป็นการใช้วิธีการทาบกิ่ง ซึ่งมีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์จิ้นแล้ว
หุ่นจำลองของสวีกวางฉี่ (徐光启) นักปราชญ์สมัยราชวงศ์หมิง เป็นผู้มีความรู้ในหลากหลายสาขารวมทั้งด้านการเกษตรด้วย
นี่คือคันไถ (犁, หลี) โบราณที่เขาขุดเจอที่มณฑลส่านซี
ส่วนอันนี้ที่มณฑลเจียงซู
แล้วก็อีกมากมาย รูปด้านหลังแสดงการใช้คันไถ
ทางนี้เป็นพวกจอบ ภาพด้านหลังแสดงการใช้จอบ (锄, ฉู)
ซากจอบโบราณ ขุดพบที่มณฑลเจียงซูและมณฑลอันฮุย
การสร้างเขื่อน
คลองชลประทานใต้ดินที่เขตการปกครองตัวเองซินเจียง เป็นการทดน้ำจากภูเขาโดยให้ไหลผ่านทางใต้ดินเพื่อลดการระเหย เหมาะสำหรับบริเวณที่แห้งแล้งอย่างซินเจียง
แบบจำลองกังหันน้ำอย่างยาว
ภาพวาดโบราณในยุคหินใหม่ที่แสดงถึงการนำสัตว์มาใช้งาน
ที่เห็นตัวใหญ่ๆสวยๆสามตัวนั่นคือแบบจำลองเหมือนจริงของหมูชนิดต่างๆ ส่วนอันเล็กๆเป็นรูปแกะสลักโบราณซึ่งแสดงให้เห็นว่าหมูสมัยก่อนที่คนเลี้ยงกันหน้าตาเป็นยังไง
แล้วก็รูปปั้นสัตว์ต่างๆเต็มไปหมด รูปปั้นเหล่านี้ก็บอกถึงสัตว์ที่มีการเลี้ยงไว้ในสมัยโบราณเป็นอย่างดี
มีไก่ด้วย ที่เห็นตัวใหญ่ๆมีขนนั่นคือแบบจำลองเหมือนจริงที่เอามาเปรียบเทียบ ส่วนด้านล่างเป็นของโบราณ
แน่นอนว่าต้องมีม้าด้วย
แล้วก็มีปลา ซึ่งก็พบได้ในรูปแกะสลักและภาพวาด
ส่วนตรงนี้เกี่ยวกับการทอผ้า
รูปแกะสลักหญิงทอผ้าสมัยราชวงศ์ฮั่น พบที่มณฑลยูนนาน
หม้อปั่นด้ายโบราณ พบที่มณฑลเจียงซู
นี่เป็นหุ่นที่แสดงวิธีการทอผ้า มันเคลื่อนไหวอยู่จริงๆ
มาดูใกล้ๆ จะเห็นว่าด้านในมีกระสวยวิ่งไปวิ่งมาอยู่จริงๆ
พวกอุปกรณ์ทอผ้า
สำหรับอาคารสองก็จบแค่นี้แล้ว มีอะไรไม่ใช่น้อยเลยจริงๆ กว่าจะเดินจนหมดนี่ก็ใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมง
แต่ส่วนจัดแสดงอารยธรรมเกษตรกรรมจีนยังไม่จบแค่นี้ มาต่อกันที่อาคาร ๔ ซึ่งอยู่ข้างๆกันนี่เอง ในขณะที่อาคาร ๒ แสดงอารยธรรมยุคโบราณ อาคาร ๔ นี้จะแสดงอารยธรรมสมัยใหม่
เข้ามาถึงด้านในสิ่งที่เห็นก่อนเลยก็คือรูปปั้นเหมาเจ๋อตงคุยกับชาวบ้าน
ตรงนี้จะอธิบายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สมัยใหม่ตั้งแต่เริ่มนำเทคโนโลยีจากทางตะวันตกเข้ามา
รูปปั้นของผู้บุกเบิกการเกษตรยุคใหม่ของจีน
เดินเข้ามาทางนี้จะเห็นรูปคนมากมายติดอยู่
คนพวกนี้คือคนที่เรียนจบทางด้านเกษตรกรรมมาและเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาการเกษตรของประเทศ
ภาพนี้อธิบายถึงนโยบายเหมารวมสมบัติภายในครัวเรือน (包产到户, เปาฉ่านเต้าฮู่) เป็นนโยบายทางการเกษตรที่ประกาษใช้ในปี 1981 เป็นก้าวสำคัญหนึ่งในประวัติศาสตร์จีน
ภาพเหมาเจ๋อตงออกเยี่ยมเยือนราษฎรในชนบนมณฑลกวางตุ้ง
แบบจำลองเรือสำหรับสูบน้ำ
แบบจำลองอุปกรณ์การเกษตรในยุคหลัง ซ้ายคือเครื่องหว่านเมล็ดฝ้าย ขวาคือเรื่องแยกเมล็ดฝ้าย
ซ้าย เครื่องนวดชา ขวา เครื่องหว่านเมล็ด
ภาพนี้แสดงถึงพืชผลที่ปลูกได้ในบริเวณต่างๆที่แม่น้ำฮวงโห (แม่น้ำเหลือง) ไหลผ่าน จะเห็นว่าไม่ค่อยเหมือนกัน ขึ้นกับความอุดมสมบูรณ์และความแห้งแล้งของแต่ละบริเวณ
ตรงนี้แถวเขตปกครองตัวเองหนิงเซี่ย
กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน
นี่คือแค็ปซูลของยานสือเจี้ยนแปด (实践八号) ซึ่งส่งออกไปโคจรรอบโลกเมื่อปีวันที่ 9 ก.ย. 2006 โดยได้นำเอาเมล็ดพืชไปด้วย เพื่อทดสอบการปลูกพืชในอวกาศ ดูการเติบโตของพืชในสภาวะไร้น้ำหนัก หลังจากนั้นก็นำกลับสู่โลกเฉพาะส่วนแค็ปซูลนี้ในวันที่ 24 เดือนเดียวกัน รวมแล้วอยู่ในอวกาศทั้งหมด ๑๕ วัน การทดลองปลูกพืชในอวกาศแบบนี้จีนได้มีการทำมาแล้วหลายครั้ง โดยครั้งแรกตั้งแต่ปี 1987
ส่วนบริเวณทางนี้จะพูดถึงการใช้เครื่องจักรในการเกษตรสมัยใหม่
นี่คือรถสำหรับเก็บเกี่ยวพืชผล
นี่ก็ด้วย ที่เห็นเขียนว่าฝูเถียนกู่เสิน (福田谷神) นั่นเป็นชื่อรุ่น ตอนแรกเห็นแล้วคิดว่าเป็นชื่อภาษาญี่ปุ่นเสียอีก ถ้าเป็นภาษาญี่ปุ่นจะอ่านว่า "ฟุกุดะ ยางามิ"
นี่เป็นเฮลีค็อปเตอร์ไร้คนขับที่ใช้พ่นยากำจัดศัตรูพืช
นี่เป็นอุปกรณ์เกษตรขนาดเล็กที่ทำงานหลากหลาย
อุปกรณ์ปลูกถ่ายต้นข้าวแบบใช้แรงคน
อุปกรณ์ปลูกถ่ายต้นข้าวแบบใช้เครื่องยนต์
และก็ยังมีอะไรๆอีกมากมายที่ไม่ได้ถ่ายมา สำหรับการชมภายในอาคารก็จบแต่เพียงเท่านี้
แต่หลังจากที่เดินออกมาก็ยังไม่จบแค่นั้น ด้านหลังอาคารจะเห็นรูปปั้นมากมาย
นี่เป็นรูปปั้นแสดงการเก็บเกี่ยวพืชผล
ส่วนอันนี้เป็นการตำข้าว
แบกผลผลิตไปเก็บ
และยังมีอีกหลายรูปปั้น เนื่องจากกระจายอยู่ในบริเวณกว้างก็เลยไม่ได้ตามถ่ายจนหมด
สุดท้ายเจอภาพควายที่มีแกะสลักอักษรโบราณบนหลัง ดูสวยดี
ขอจบตอนแต่เพียงเท่านี้ก่อนเพื่อไม่ให้ยาวจนเกินไป ยังเหลืออาคารย่อยๆเล็กๆอีก ๔ อาคารซึ่งจะมาพูดถึงที่เหลือทั้งหมดในตอนหน้า
โดยรวมแล้วรู้สึกว่ามาชมที่นี่แล้วไม่เลวเลยจริงๆ แม้ว่าจะไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องการเกษตรมากนัก แต่มาดูไว้เป็นความรู้ก็ไม่เลวเหมือนกัน ได้เห็นประวัติศาสตร์ ได้รู้เกี่ยวกับอารยธรรมแบบนี้นับว่าคุ้มค่าไม่เสียทีที่มา
ยิ่งอนิเมะช่วงนี้บางเรื่อง เช่น nourin หรือ gin no sachi -silver spoon- ก็ทำให้เราได้เห็นถึงความสำคัญของเกษตรกรรม และสนใจมากขึ้นมาด้วย
อ่านตอนต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20140317
หลังจากที่ได้เกริ่นนำถึงสถานที่ ศูนย์นิทรรศการเกษตรกรรม (农业展览馆) มาแล้ว https://phyblas.hinaboshi.com/20140311
คราวนี้ก็ได้กลับมาอีกรอบในวันที่ไม่ใช่วันจันทร์ เพื่อจะเข้าชมภายในพิพิธภัณฑ์
สำหรับส่วนพิพิธภัณฑ์ที่นี่ก็มีอยู่กระจายตามอาคารหลายหลังภายในบริเวณ รวมแล้วมีทั้งหมด ๖ อาคารที่เป็นพิพิธภัณฑ์ ทั้งหมดนี้สามารถเข้าชมได้ฟรี แต่ต้องมีการตรวจบัตรประจำตัวประชาชน สำหรับชาวต่างชาติก็คือตรวจพาสปอร์ต
อาคาร ๒ และ ๔ หอจัดแสดงอารยธรรมเกษตรกรรมจีน (中华农业文明馆)
อาคาร ๗ หอจัดแสดงวิทยาศาสตร์ด้านเกษตรกรรมทั่วไปสำหรับเยาวชน (青少年农业科普馆)
อาคาร ๘ หอจัดแสดงตัวอย่างดินจีน (中国土壤标本馆)
อาคาร ๙ หอจัดแสดงอุปกรณ์เกษตรกรรมพื้นบ้านจีน (中国传统农具馆)
อาคาร ๑๐ หอจัดแสดงเกษตรกรรมโบราณในเครื่องปั้นเคลือบลาย (彩陶中的远古农业馆)
เริ่มจากอาคาร ๒ ก่อนเลย ซึ่งเป็นอาคารที่อยู่ใกล้ทางเข้าที่สุด และใหญ่ที่สุดในบรรดาอาคารที่เป็นพิพิธภัณฑ์
เมื่อเข้ามาข้างในเขาจะดูพาสปอร์ตเราแล้วก็จดบันทึกชื่อ ดูท่าทางเขาจะไม่คุ้นเคยกับการต้อนรับชาวต่างชาตินัก เพราะตอนที่ยื่นพาสปอร์ตให้เขาเขาก็ทำท่างง ไม่รู้จะเปิดดูหน้าไหน จากนั้นก็ต้องฝากสัมภาระไว้ในตู้ด้วยก่อนที่จะเข้าไปชมด้านใน
เข้ามาด้านใน ห้องโถงที่เจอด้านหน้าสุดนั้นตกแต่งอย่างอลังการดี
ทางเดินเข้าไปด้านใน ตามผนังเห็นประดับภาพวาดโบราณเต็มไปหมด
บรรยากาศภายในก็เป็นแบบนี้
แบบจำลองแสดงวัฒนธรรมเหอหมู่ตู้ (河姆渡文化) เป็นอารยธรรมสมัยราวๆ ๗ พันปีก่อนในบริเวณแถวๆมณฑลเจ้อเจียง มีการขุดพบซากโบราณแถวๆนั้นซึ่งเป็นหลักฐานแสดงว่าบริเวณนั้นมีการเพาะปลูกมาตั้งแต่สมัยเก่าแก่ขนาดนั้นแล้ว
ส่วนอันนี้คือร่องรอยวัฒนธรรมที่แสดงถึงการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์เมื่อราวๆ 6 พันปีก่อน ซากโบราณป้านพัว (半坡遗址) ขุดพบที่เมืองซีอานมณฑลส่านซี
อันนี้แสดงการใช้ควายสองตัวและคนสองคนไถนา เรียกว่าเอ้อร์หนิวไถก้าง (二牛抬杠)
ตรงนี้เป็นตู้ที่จัดแสดงของที่นำไปฝังไว้ในหลุมศพในสมัยราชวงศ์ฮั่น นอกจากพวกเครื่องปั้นแล้วก็ยังมีพวกแบบจำลองของอาคารต่างๆอยู่ด้วย ซึ่งทำให้เราเข้าใจสภาพบ้านเมืองสมัยนั้นได้เป็นอย่างดีเลย
รูปปั้นอาคารและเครื่องใช้ต่างๆ เช่นบ่อขุดดินเหนียว โรงปั้นหม้อ
ภาพนี้เป็นการใช้วิธีการทาบกิ่ง ซึ่งมีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์จิ้นแล้ว
หุ่นจำลองของสวีกวางฉี่ (徐光启) นักปราชญ์สมัยราชวงศ์หมิง เป็นผู้มีความรู้ในหลากหลายสาขารวมทั้งด้านการเกษตรด้วย
นี่คือคันไถ (犁, หลี) โบราณที่เขาขุดเจอที่มณฑลส่านซี
ส่วนอันนี้ที่มณฑลเจียงซู
แล้วก็อีกมากมาย รูปด้านหลังแสดงการใช้คันไถ
ทางนี้เป็นพวกจอบ ภาพด้านหลังแสดงการใช้จอบ (锄, ฉู)
ซากจอบโบราณ ขุดพบที่มณฑลเจียงซูและมณฑลอันฮุย
การสร้างเขื่อน
คลองชลประทานใต้ดินที่เขตการปกครองตัวเองซินเจียง เป็นการทดน้ำจากภูเขาโดยให้ไหลผ่านทางใต้ดินเพื่อลดการระเหย เหมาะสำหรับบริเวณที่แห้งแล้งอย่างซินเจียง
แบบจำลองกังหันน้ำอย่างยาว
ภาพวาดโบราณในยุคหินใหม่ที่แสดงถึงการนำสัตว์มาใช้งาน
ที่เห็นตัวใหญ่ๆสวยๆสามตัวนั่นคือแบบจำลองเหมือนจริงของหมูชนิดต่างๆ ส่วนอันเล็กๆเป็นรูปแกะสลักโบราณซึ่งแสดงให้เห็นว่าหมูสมัยก่อนที่คนเลี้ยงกันหน้าตาเป็นยังไง
แล้วก็รูปปั้นสัตว์ต่างๆเต็มไปหมด รูปปั้นเหล่านี้ก็บอกถึงสัตว์ที่มีการเลี้ยงไว้ในสมัยโบราณเป็นอย่างดี
มีไก่ด้วย ที่เห็นตัวใหญ่ๆมีขนนั่นคือแบบจำลองเหมือนจริงที่เอามาเปรียบเทียบ ส่วนด้านล่างเป็นของโบราณ
แน่นอนว่าต้องมีม้าด้วย
แล้วก็มีปลา ซึ่งก็พบได้ในรูปแกะสลักและภาพวาด
ส่วนตรงนี้เกี่ยวกับการทอผ้า
รูปแกะสลักหญิงทอผ้าสมัยราชวงศ์ฮั่น พบที่มณฑลยูนนาน
หม้อปั่นด้ายโบราณ พบที่มณฑลเจียงซู
นี่เป็นหุ่นที่แสดงวิธีการทอผ้า มันเคลื่อนไหวอยู่จริงๆ
มาดูใกล้ๆ จะเห็นว่าด้านในมีกระสวยวิ่งไปวิ่งมาอยู่จริงๆ
พวกอุปกรณ์ทอผ้า
สำหรับอาคารสองก็จบแค่นี้แล้ว มีอะไรไม่ใช่น้อยเลยจริงๆ กว่าจะเดินจนหมดนี่ก็ใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมง
แต่ส่วนจัดแสดงอารยธรรมเกษตรกรรมจีนยังไม่จบแค่นี้ มาต่อกันที่อาคาร ๔ ซึ่งอยู่ข้างๆกันนี่เอง ในขณะที่อาคาร ๒ แสดงอารยธรรมยุคโบราณ อาคาร ๔ นี้จะแสดงอารยธรรมสมัยใหม่
เข้ามาถึงด้านในสิ่งที่เห็นก่อนเลยก็คือรูปปั้นเหมาเจ๋อตงคุยกับชาวบ้าน
ตรงนี้จะอธิบายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สมัยใหม่ตั้งแต่เริ่มนำเทคโนโลยีจากทางตะวันตกเข้ามา
รูปปั้นของผู้บุกเบิกการเกษตรยุคใหม่ของจีน
เดินเข้ามาทางนี้จะเห็นรูปคนมากมายติดอยู่
คนพวกนี้คือคนที่เรียนจบทางด้านเกษตรกรรมมาและเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาการเกษตรของประเทศ
ภาพนี้อธิบายถึงนโยบายเหมารวมสมบัติภายในครัวเรือน (包产到户, เปาฉ่านเต้าฮู่) เป็นนโยบายทางการเกษตรที่ประกาษใช้ในปี 1981 เป็นก้าวสำคัญหนึ่งในประวัติศาสตร์จีน
ภาพเหมาเจ๋อตงออกเยี่ยมเยือนราษฎรในชนบนมณฑลกวางตุ้ง
แบบจำลองเรือสำหรับสูบน้ำ
แบบจำลองอุปกรณ์การเกษตรในยุคหลัง ซ้ายคือเครื่องหว่านเมล็ดฝ้าย ขวาคือเรื่องแยกเมล็ดฝ้าย
ซ้าย เครื่องนวดชา ขวา เครื่องหว่านเมล็ด
ภาพนี้แสดงถึงพืชผลที่ปลูกได้ในบริเวณต่างๆที่แม่น้ำฮวงโห (แม่น้ำเหลือง) ไหลผ่าน จะเห็นว่าไม่ค่อยเหมือนกัน ขึ้นกับความอุดมสมบูรณ์และความแห้งแล้งของแต่ละบริเวณ
ตรงนี้แถวเขตปกครองตัวเองหนิงเซี่ย
กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน
นี่คือแค็ปซูลของยานสือเจี้ยนแปด (实践八号) ซึ่งส่งออกไปโคจรรอบโลกเมื่อปีวันที่ 9 ก.ย. 2006 โดยได้นำเอาเมล็ดพืชไปด้วย เพื่อทดสอบการปลูกพืชในอวกาศ ดูการเติบโตของพืชในสภาวะไร้น้ำหนัก หลังจากนั้นก็นำกลับสู่โลกเฉพาะส่วนแค็ปซูลนี้ในวันที่ 24 เดือนเดียวกัน รวมแล้วอยู่ในอวกาศทั้งหมด ๑๕ วัน การทดลองปลูกพืชในอวกาศแบบนี้จีนได้มีการทำมาแล้วหลายครั้ง โดยครั้งแรกตั้งแต่ปี 1987
ส่วนบริเวณทางนี้จะพูดถึงการใช้เครื่องจักรในการเกษตรสมัยใหม่
นี่คือรถสำหรับเก็บเกี่ยวพืชผล
นี่ก็ด้วย ที่เห็นเขียนว่าฝูเถียนกู่เสิน (福田谷神) นั่นเป็นชื่อรุ่น ตอนแรกเห็นแล้วคิดว่าเป็นชื่อภาษาญี่ปุ่นเสียอีก ถ้าเป็นภาษาญี่ปุ่นจะอ่านว่า "ฟุกุดะ ยางามิ"
นี่เป็นเฮลีค็อปเตอร์ไร้คนขับที่ใช้พ่นยากำจัดศัตรูพืช
นี่เป็นอุปกรณ์เกษตรขนาดเล็กที่ทำงานหลากหลาย
อุปกรณ์ปลูกถ่ายต้นข้าวแบบใช้แรงคน
อุปกรณ์ปลูกถ่ายต้นข้าวแบบใช้เครื่องยนต์
และก็ยังมีอะไรๆอีกมากมายที่ไม่ได้ถ่ายมา สำหรับการชมภายในอาคารก็จบแต่เพียงเท่านี้
แต่หลังจากที่เดินออกมาก็ยังไม่จบแค่นั้น ด้านหลังอาคารจะเห็นรูปปั้นมากมาย
นี่เป็นรูปปั้นแสดงการเก็บเกี่ยวพืชผล
ส่วนอันนี้เป็นการตำข้าว
แบกผลผลิตไปเก็บ
และยังมีอีกหลายรูปปั้น เนื่องจากกระจายอยู่ในบริเวณกว้างก็เลยไม่ได้ตามถ่ายจนหมด
สุดท้ายเจอภาพควายที่มีแกะสลักอักษรโบราณบนหลัง ดูสวยดี
ขอจบตอนแต่เพียงเท่านี้ก่อนเพื่อไม่ให้ยาวจนเกินไป ยังเหลืออาคารย่อยๆเล็กๆอีก ๔ อาคารซึ่งจะมาพูดถึงที่เหลือทั้งหมดในตอนหน้า
โดยรวมแล้วรู้สึกว่ามาชมที่นี่แล้วไม่เลวเลยจริงๆ แม้ว่าจะไม่ใช่คนที่สนใจเรื่องการเกษตรมากนัก แต่มาดูไว้เป็นความรู้ก็ไม่เลวเหมือนกัน ได้เห็นประวัติศาสตร์ ได้รู้เกี่ยวกับอารยธรรมแบบนี้นับว่าคุ้มค่าไม่เสียทีที่มา
ยิ่งอนิเมะช่วงนี้บางเรื่อง เช่น nourin หรือ gin no sachi -silver spoon- ก็ทำให้เราได้เห็นถึงความสำคัญของเกษตรกรรม และสนใจมากขึ้นมาด้วย
อ่านตอนต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20140317