φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ

#พุธ 6 พ.ค. 2015

หลังจากที่ได้ไปเดินชมพิพิธภัณฑ์ไปรษณีย์และตราไปรษณียากรจีน (中国邮政邮票博物馆) มาเสร็จ https://phyblas.hinaboshi.com/20150702

ก็ถือโอกาสเดินไปเที่ยวยังสถานที่อีกแห่งที่อยู่ใกล้ๆกัน คือวัดจื้อฮว่า (智化寺) ซึ่งเป็นวัดเล็กๆที่อยู่ใกล้กับเฉาหยางเหมิน

วัดจื้อฮว่าเป็นวัดเก่าแก่ยุคราชวงศ์หมิง (明朝, ปี 1368 - 1644) สร้างขึ้นในปี 1443 และเสร็จในปี 1444 ซึ่งเป็นช่วงสมัยของจักรพรรดิเจิ้งถ่ง (正统, ปี 1435 - 1449) โดยแรกเริ่มถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นวัดประจำตระกูลของหวางเจิ้น (王振) ขันทีผู้สำเร็จราชการแทนจักรพรรดิเจิ้งถ่งซึ่งยังคงอายุน้อยขณะที่เพิ่งขึ้นครองราชย์

เรื่องราวของจักรพรรดิเจิ้งถ่งและหวางเจิ้นนั้นมีชื่อเสียงจากเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงที่ป้อมถู่มู่ (土木堡之变) ซึ่งหวางเจิ้นยุยงให้จักรพรรดิเจิ้งถ่งนำทัพออกไปสู้กับพวกมองโกลในปี 1449 และพ่ายแพ้จนถูกจับเป็นเชลย ผลก็คือจักรพรรดิเจิ้งถ่งต้องสละราชสมบัติ ส่วนหวางเจิ้นก็ถูกฆ่าตาย

รายละเอียดนั้นเคยเล่าไปแล้วในตอนที่เยี่ยมสุสานของจักรพรรดิจิ่งไท่ อ่านต่อได้ในนี้ https://phyblas.hinaboshi.com/20150419



ระหว่างทางเดินผ่านอาคารเก่าแห่งหนึ่ง คือบ้านพักหมายเลข ๒ หูท่งเป๋ย์จ่งปู้เขตตงเฉิง (东城区北总布胡同2号宅院) เป็นอาคารเก่าของมูลนิธิร็อกเฟลเลอร์ สร้างเมื่อปี 1918 ถูกตั้งให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญของปักกิ่งตั้งแต่ปี 2012



จากนั้นเดินผ่านข้ามถนนจินเป่า (金宝街)



เดินไปทางขวาแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าซอยเสี่ยวไผฟางหูท่ง (小牌坊胡同)



ตรงไปเรื่อยๆแล้วเลี้ยวเข้าซอยลู่หมี่ชางหูท่ง (禄米仓胡同) ก็จะเห็นผนังแดงๆ นั่นคือต้ววัด



หน้าทางเข้าวัด



ก่อนเข้าต้องไปรับบัตรเข้าชมก่อน รับได้ฟรีไม่ต้องเสียตังค์ค่าเข้า



เดินเข้าไป



บัตรเข้าชม



เมื่อเข้าไปแล้วต้องเดินไปยังห้องเล็กๆข้างๆประตูเพื่อตรวจตั๋ว ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องมาทำห้องตรวจไว้ตรงนี้ แบบนี้ที่จริงจะเดินเข้าไปเฉยๆโดยไม่ต้องตรวจตั๋วก็คงไม่มีใครเห็นอยู่ดี แต่ยังไงตั๋วก็ฟรีอยู่แล้วเขาคงไม่ได้เข้มงวดอะไรมาก



หอระฆัง



หอกลอง



เข้ามาถึงอาคารแรกที่เจอคือจื้อฮว่าเหมิน (智化门) ต้องเดินผ่านอาคารนี้เพื่อเข้าไปด้านในต่อ



ภายในจัดแสดงอะไรอยู่เล็กน้อย เกี่ยวกับประวัติของวัดนี้และอื่นๆที่เกี่ยวข้อง



ประวัติของหวางเจิ้น ผู้สั่งให้สร้างวัดนี้ เขาเกิดที่เมืองยวี่โจว (蔚州) มณฑลเหอเป่ย์ เข้ามาทำงานในวังตั้งแต่เด็ก ได้เรียนหนังสือ ได้รับความดีความชอบจากจักรพรรดิเซวียนเต๋อ (宣德, ปี 1425 - 1435) พ่อของจักรพรรดิเจิ้งถ่ง ดังนั้นเมื่อจักรพรรดิเซวียนเต๋อเสียชีวิตลงขณะอายุน้อยหวางเจิ้นจึงได้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนจักรพรรดิเจิ้งถ่งซึ่งมาครองราชย์ต่อในขณะยังเด็กอยู่มากอายุเพียงแค่ ๘ ขวบเท่านั้น



ประวัติของจักรพรรดิเจิ้งถ่งซึ่งต้องสละราชสมบัติไปในเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงที่ป้อมถู่มู่ และเป็นจักรพรรดิองค์เดียวในราชวงศ์หมิงที่ครองราชย์ ๒ ครั้ง



แผนที่ของที่นี่ในปี 1930 ที่มีสีแดงคือสิ่งก่อสร้างที่ยังคงเหลือถึงปัจจุบัน



เดินผ่านตึกเข้ามายังลานด้านในส่วนถัดไป อาคารที่อยู่ตรงหน้าคือจื้อฮว่าเตี้ยน (智化殿)



ทางขวาคืออาคารต้าจื้อเตี้ยน (大智殿) ภายในเคยมีรูปปั้นพระโพธิสัตว์หลายองค์ เช่น อวโลกิเตศวร, มัญชุศรี และ สมันตภัทร แต่ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว



เข้าไปดูด้านใน



ส่วนอาคารด้านขวาคือฉางเตี้ยน (藏殿) ซึ่งเป็นอาคารสำหรับเก็บพระสูตร



ภายในมีจว้านหลุนฉาง (转轮藏)



จากนั้นเดินเข้าไปในอาคารจื้อฮว่าเตี้ยน



ภาพวาดฝาผนังด้านใน มีชื่อว่าพระกษิติครรภโพธิสัตว์และยมราชทั้งสิบ (地藏菩萨与十府冥王)



กลองพุทธ



ที่นี่มีการแสดงดนตรีด้วยถ้ามาให้ถูกจังหวะ แสดงวันละสองครั้ง ครั้งละ ๑๕ นาที แต่จังหวะที่ไปนั้นไม่ตรงก็เลยไม่ได้เห็น

อาคารนี้ไม่สามารถเดินทะลุผ่านไปได้ ต้องเดินออกมาแล้วอ้อมด้านข้างเพื่อไปยังบริเวณวัดในส่วนต่อไป



ซึ่งจะเจออาคารหรูไหลเตี้ยน (如来殿) เป็นอาคารที่ตั้งอยู่ใจกลางของที่นี่



ด้านหน้าอาคารมีต้นไม้เก่าแก่



ภายใน



หิ้งเก็บพระสูตร



แผ่นศิลาจารึกที่จักรพรรดิเจิ้งถ่งมอบให้



เดินอ้อมด้านหลังก็จะเจออาคารที่อยู่ด้านในสุด คือต้าเปย์เตี้ยน (大悲殿) ภายในเคยมีรูปปั้นของหวางเจิ้นอยู่แต่ว่าตอนนี้ไม่อยู่แล้ว




เดินจบแล้ว ในวัดค่อนข้างเล็ก ใช้เวลาเดินไปแค่ยี่สิบกว่านาทีเท่านั้นเอง



ขณะที่เดินออกมาจากวัดแล้วเราได้หันกล้องกลับไปเพื่อถ่ายหน้าประตูทางเข้าอีกครั้ง ตอนถ่ายไม่รู้ตัวเลยว่าติดภาพของฝรั่งสาวคนหนึ่งซึ่งเดินออกมาในเวลานั้นพอดี



พอเธอเดินออกมาจากวัดก็ยกกล้องขึ้นมาพยายามถ่ายหน้าวัดในมุมเดียวกัน



อันที่จริงวัดจื้อฮว่านี้ไม่ใช่วัดที่มีชื่อเสียงอะไรที่นักท่องเที่ยวต่างชาติน่าจะมาเที่ยว แต่อาจเป็นเพราะแถวนี้อยู่ใกล้กับย่านสถานทูตและอาคารสำนักงานขนาดใหญ่จึงมีชาวต่างชาติอยู่เยอะ อาจมีฝรั่งมาทำธุระแถวนี้แล้วถือโอกาสแวะมาได้ก็ไม่แปลก

หนึ่งในอาคารสำนักงานที่สำคัญในแถบนี้คืออาคารอิ๋นเหอ SOHO (银河SOHO) ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมที่ดูโดดเด่นมาก สามารถมองได้จากซอยที่วัดจื้อฮว่าตั้งอยู่ อาคารนี้เคยพูดถึงไปเมื่อครั้งที่มาเที่ยวรื่อถานแล้ว https://phyblas.hinaboshi.com/20150425



เราเดินไปทางตึกนั้นเพราะจะไปขึ้นรถไฟฟ้าสถานีเฉาหยางเหมินซึ่งอยู่ตรงนั้น



ระหว่างทางก็เจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิดเลยว่าจะเจอเข้า นั่นก็คือ 7-11 สำหรับในจีนแล้วนี่ไม่ใช่เรื่องปกตินักเพราะ 7-11 มีจำนวนน้อยมาก ต่างจากในไทยหรือญี่ปุ่นหรือแม้แต่ไต้หวันหรือฮ่องกง รูปแบบก็ต่างไปจากในไทย มักจะมีขนาดใหญ่กว่า



ลองเข้ามาดูข้างในหน่อย เจอขนมที่พอจะซื้อไปทานแทนรองท้องได้ สามารถเอาไปอบในตู้อบที่เขาจัดเตรียมไว้ให้ในร้านได้เลย



แล้วก็ซื้อขนมปังเตรียมไว้เพื่อเป็นมื้อเช้าวันรุ่งขึ้นด้วย



มาเดินเล่นตรงย่านห้างภายในอิ๋นเหอ SOHO สักหน่อย สถานที่ดูหรูก็จริงแต่ของที่นี่ราคาไม่ได้แพงเป็นพิเศษเท่าที่ดูแล้ว



จากนั้นก็นั่งรถไฟฟ้ากลับ

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ