เขียนบล็อกส่งท้ายปี 2021 ขณะนั่งโดดเดี่ยวข้ามปีคนเดียว
เขียนเมื่อ 2021/12/31 21:30
ในที่สุดก็มาถึงวันสุดท้ายของปี 2021 แล้ว กำลังจะจบไปอีกปีแล้วสิ เป็นปีที่ ๒ ที่ต้องอยู่กับ COVID-19 และติดอยู่ไต้หวัน ไม่ได้ไปไหน นั่งใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยตลอด
พอถึงวันสิ้นปีก็จะเห็นคนมาเขียนอะไรเหมือนเป็นเรื่องสรุปส่งท้ายปีกัน แต่ปีนี้เอาเข้าจริงๆคือไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่า ไม่ได้ไปเที่ยวไหน บล็อกก็ไม่ได้บันทึกการท่องเที่ยวอะไร มีแต่บันทึกเรื่อง COVID-19 ทั้งนั้น แล้วช่วงท้ายปีก็เรื่องฉ๊ดวัคซีน
ปีนี้ได้เขียนบล็อกไปทั้งหมด ๗๗ หน้า รวมหน้านี้ก็เป็น ๗๘ หน้า ที่เขียนไปเยอะก็ยังคงเป็นพวกบทความไพธอนเป็นหลัก ตั้งแต่ manim ตอนช่วงมีนาคม แล้วก็ pyqt ตอนช่วงเดือนสิงหาคม นอกจากนี้ก็พวกรวบรวมศัพท์ภาษาญี่ปุ่นจากนิยายที่ได้อ่านไป ซึ่งในปีนี้ แต่ก็ไม่ได้เยอะเท่าปีที่แล้ว
นอกจากเรื่องไพธอนแล้วก็ยังมีเรื่องของเพลงจีนด้วยนะ ที่เขียนลงบล็อกไว้ เช่น รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง ซึ่งรวบรวมจากเพลงที่ได้ฟังมาตลอดทั้งปี ตอนนี้มีชื่อนักร้องกว่า ๒๐๐ คนแล้ว
สำหรับวันสุดท้ายของปีก็ยังคงไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ แล้วก็ไม่ได้ออกไปฉลองปีใหม่กับใครที่ไหน ยังคงนั่งอยู่ในห้อง ข้ามปีอยู่คนเดียว
อาหารมื้อเย็นวันนี้เป็นบะหมี่เกี๊ยวฮ่องกง (香港水餃面) ๘๕ บาท เดินออกไปกินที่ร้านแถวหน้ามหาวิทยาลัย ไม่ได้ไปไหนไกล
ขากลับเห็นฟ้าสวยยามพลบค่ำเลยถ่ายมา ตรงนี้เป็นหน้ามหาวิทยาลัย
ภายในมหาวิทยาลัย แถวนี้มีประดับไฟสวย
7-11 ในเสี่ยวชือปู้ (小吃部) มหาวิทยาลัยวันนี้เห็นวางขายเบนโตะที่มาจากไทย เห็นภาษาไทยเต็มๆเลยเกือบนึกว่าอยู่ไทย
กลับมาที่หอพัก เจอแมงมุมตัวใหญ่เกาะนิ่งๆอยู่ที่ผนังในห้อง ที่จริงก็เจออยู่บ่อยๆ ไม่ได้ตกใจอะไร เอาโทรศัพท์มือถือเข้าไปใกล้ๆจะถ่ายภาพมันมันก็ไม่เห็นจะหนี เลยได้ภาพใกล้ๆชัดๆ ดูๆไปแล้วก็ออกจะน่ารักอยู่เนอะ ทำให้นึกถึงน้องแมงมุมจากเรื่อง แมงมุมแล้วไงข้องใจเหรอคะ? (蛛ですが、なにか？) คืนนี้อยู่ข้ามปีคนเดียว ไม่มีใครอยู่ด้วยเราอยู่กับน้องแมงมุมไปก็ได้...
กลายเป็นหน้าบล็อกเขียนเรื่อยเปื่อยไร้สาระไปแล้ว พอเท่านี้ดีกว่า แต่ไหนแต่ไรก็ไม่ได้มีอะไรจะเล่ามากนักอยู่แล้ว ถ้าจะให้พูดสรุปเรื่องทั้งปีก็คงจะยาวไป
สวัสดีปีใหม่
新年快樂
พอถึงวันสิ้นปีก็จะเห็นคนมาเขียนอะไรเหมือนเป็นเรื่องสรุปส่งท้ายปีกัน แต่ปีนี้เอาเข้าจริงๆคือไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่า ไม่ได้ไปเที่ยวไหน บล็อกก็ไม่ได้บันทึกการท่องเที่ยวอะไร มีแต่บันทึกเรื่อง COVID-19 ทั้งนั้น แล้วช่วงท้ายปีก็เรื่องฉ๊ดวัคซีน
ปีนี้ได้เขียนบล็อกไปทั้งหมด ๗๗ หน้า รวมหน้านี้ก็เป็น ๗๘ หน้า ที่เขียนไปเยอะก็ยังคงเป็นพวกบทความไพธอนเป็นหลัก ตั้งแต่ manim ตอนช่วงมีนาคม แล้วก็ pyqt ตอนช่วงเดือนสิงหาคม นอกจากนี้ก็พวกรวบรวมศัพท์ภาษาญี่ปุ่นจากนิยายที่ได้อ่านไป ซึ่งในปีนี้ แต่ก็ไม่ได้เยอะเท่าปีที่แล้ว
นอกจากเรื่องไพธอนแล้วก็ยังมีเรื่องของเพลงจีนด้วยนะ ที่เขียนลงบล็อกไว้ เช่น รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง ซึ่งรวบรวมจากเพลงที่ได้ฟังมาตลอดทั้งปี ตอนนี้มีชื่อนักร้องกว่า ๒๐๐ คนแล้ว
สำหรับวันสุดท้ายของปีก็ยังคงไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ แล้วก็ไม่ได้ออกไปฉลองปีใหม่กับใครที่ไหน ยังคงนั่งอยู่ในห้อง ข้ามปีอยู่คนเดียว
อาหารมื้อเย็นวันนี้เป็นบะหมี่เกี๊ยวฮ่องกง (香港水餃面) ๘๕ บาท เดินออกไปกินที่ร้านแถวหน้ามหาวิทยาลัย ไม่ได้ไปไหนไกล
ขากลับเห็นฟ้าสวยยามพลบค่ำเลยถ่ายมา ตรงนี้เป็นหน้ามหาวิทยาลัย
ภายในมหาวิทยาลัย แถวนี้มีประดับไฟสวย
7-11 ในเสี่ยวชือปู้ (小吃部) มหาวิทยาลัยวันนี้เห็นวางขายเบนโตะที่มาจากไทย เห็นภาษาไทยเต็มๆเลยเกือบนึกว่าอยู่ไทย
กลับมาที่หอพัก เจอแมงมุมตัวใหญ่เกาะนิ่งๆอยู่ที่ผนังในห้อง ที่จริงก็เจออยู่บ่อยๆ ไม่ได้ตกใจอะไร เอาโทรศัพท์มือถือเข้าไปใกล้ๆจะถ่ายภาพมันมันก็ไม่เห็นจะหนี เลยได้ภาพใกล้ๆชัดๆ ดูๆไปแล้วก็ออกจะน่ารักอยู่เนอะ ทำให้นึกถึงน้องแมงมุมจากเรื่อง แมงมุมแล้วไงข้องใจเหรอคะ? (蛛ですが、なにか？) คืนนี้อยู่ข้ามปีคนเดียว ไม่มีใครอยู่ด้วยเราอยู่กับน้องแมงมุมไปก็ได้...
กลายเป็นหน้าบล็อกเขียนเรื่อยเปื่อยไร้สาระไปแล้ว พอเท่านี้ดีกว่า แต่ไหนแต่ไรก็ไม่ได้มีอะไรจะเล่ามากนักอยู่แล้ว ถ้าจะให้พูดสรุปเรื่องทั้งปีก็คงจะยาวไป
สวัสดีปีใหม่
新年快樂