# ศุกร์ 2 พ.ย. 2018หลังจากที่ได้ไปเที่ยวตามรอยฮานะซากุอิโรฮะในคาบสมุทรโนโตะและเมืองคานาซาวะมาทั้งวัน
https://phyblas.hinaboshi.com/20181204เช้าวันต่อมานี้จะเป็นการไปตามรอยต่อในอีกที่ซึ่งถือว่าเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด นั่นคือฉากของ
ยุโนซางิ (湯乃鷺) หมู่บ้านอนเซง (
温泉=บ่อน้ำพุร้อน) ที่ใช้เป็นฉากหลักในเรื่อง
สถานที่ที่เป็นแบบของยุโนซางิก็คือ
ยุวากุอนเซง (湯涌温泉) หมู่บ้านอนเซงที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองคานาซาวะ
ยุวากุอนเซงอนเซงเป็นชุมชนกลางหุบเขาซึ่งมีประวัติศาสตร์ยาวนาน มีบันทึกว่าในปี 718 มีคนพบบ่อน้ำร้อนผุดขึ้นมาแถวนี้
ที่มาของชื่อมาจากคำว่า "ยุ" (
湯) แปลว่า "น้ำร้อน" และ "วากุ" (
涌) แปลว่า "ผุดขึ้น" เนื่องจากมีน้ำร้อนผุดขึ้นมา
ปี 2011 ที่นี่ได้ให้ความร่วมมือกับค่ายผลิตอนิเมะเพื่อให้ข้อมูลและใช้ใช้สถานที่เป็นแบบของยุโนซางิในเรื่อง เป็นการสนับสนุนการท่องเที่ยวไปในตัว
หลังจากนั้นตอนปลายปีได้มีการจัดเทศกาลบมโบริ (ぼんぼり
祭り) ซึ่งเป็นเทศกาลที่จัดขึ้นในยุโนซางิในอนิเมะ และตั้งแต่ปีนั้นเป็นต้นมาก็มีการจัดแบบนั้นทุกปีช่วงฤดูใบไม้ร่วง นับว่าเป็นสถานที่หนึ่งที่ได้รับอิทธิพลจากอนิเมะอย่างเต็มที่
การเดินทางไปยุวากุอนเซงสามารถไปได้โดยนั่งรถเมล์จากสถานีคานาซาวะไป เที่ยวรถที่ไปได้มีประมาณชั่วโมงละคัน แต่ถ้าเป็นวันหยุดจะมีเที่ยวรถมากขึ้นหน่อย
รายละเอียดเที่ยวรถเมล์ที่ไป
https://yuwaku.gr.jp/accessค่ารถราคา ๖๐๐ เยน ไปกลับก็เสียทั้งหมด ๑๒๐๐ เยน ระยะเวลาเดินทางประมาณ ๔๐-๕๐ นาที
ตามแผนแล้วจะอยู่คานาซาวะแค่ครึ่งวัน แล้วช่วงบ่ายจะเดินทางนั่งชิงกันเซงไปทากาซากิ
ดูตารางเวลาแล้วตัดสินใจเลือกนั่งรถรอบ 7:35 ซึ่งไปถึงยุวากุอนเซงตอน 8:20 จากนั้นขากลับขึ้นรถรอบ 9:52 ซึ่งจะกลับถึงสถานีคานาซาวะเวลา 10:41
ตามแผนนี้จึงมีเวลาเดินเที่ยวในยุวากุอนเซงประมาณชั่วโมงครึ่ง กะเอาแล้วก็คิดว่าน่าจะกำลังพอดีสำหรับหมู่บ้านเล็กๆนี้
ออกเดินทางตอนเช้าก่อนเจ็ดโมงมารอรถที่สถานีก่อนเวลา สัมภาระยังวางทิ้งไว้ที่โรงแรม เที่ยวเสร็จค่อยแวะมาเอา
มาถึงก็พบว่ามีคนมารอรถเมล์ที่สถานีเต็มไปหมด ทำให้เป็นห่วงอยู่ว่ารถเมล์ที่ขึ้นจะมีคนเต็มไปหมดหรือเปล่า
รถเมล์ที่ขึ้นนี้มีปลายทางที่ยุวากุอนเซงก็จริง แต่ระหว่างทางผ่านย่านต่างๆในเมือง คนส่วนใหญ่ที่ขึ้นสายเดียวกันไม่ใช่ว่าจะไปลงที่ยุวากุอนเซง
ดังนั้นจึงทำให้กังวลว่าคนที่จะไปแวะระหว่างทางจะขึ้นรถเมล์คันเดียวกับเราจนเต็มทำให้ไม่ได้ขึ้นรถ ทั้งๆที่คนอื่นจะไปขึ้นคันอื่นก็ได้ แต่ยุวากุอนเซงถ้าพลาดคันนึงก็ต้องรอไปอีกชั่วโมง
แต่ลองถามพนักงานตรงนั้นดูแล้วเขาก็บอกว่าถ้าต้องการไปยุวากุอนเซงจริงๆสามารถพูดขอคนตรงนั้นได้ บอกว่าจะไปถึงปลายทางเขาก็จะให้สิทธิ์ได้ขึ้นรถก่อน จึงไม่ต้องกลัวว่าจะโดนกันที่โดยคนที่นั่งแค่ในเมือง
แต่ถึงอย่างนั้นเพื่อความสบายใจเราก็มาเข้าแถวคิวไว้ก่อนดีกว่า ไหนๆก็มาก่อนเวลาแล้ว
คนที่เข้าแถวรอรถส่วนใหญ่เป็นเด็กนักเรียนมัธยมปลาย ตอนที่เข้าคิวก็ลองถามเด็กนักเรียนหญิงที่เข้าแถวอยู่ด้วยเพื่อความแน่ใจ ว่าไปแล้วนี่เลยเป็นครั้งแรกที่มีโอกาสได้คุยกับ JK ตัวจริงเสียงจริง
เมื่อรถเมล์มา คนก็ขึ้นกันจนเต็ม
แล้วรถก็ออกวิ่งไปตามทาง พอถึงป้ายเทนโตกุอิงมาเอะ (
天徳院前) พวกเด็กนักเรียนก็พากันลงจนรถโล่ง เพราะที่นี่มีโรงเรียนมัธยมปลายอยู่
จากนั้นรถเมล์ก็ผ่าน
มหาวิทยาลัยโฮกุริกุ (北陸大学) ซึ่งตั้งอยู่ในตำแหน่งที่เรียกว่าเป็นนอกเมืองแล้ว อยู่ระหว่างทางก่อนถึงยุวากุอนเซง
เลยมหาวิทยาลัยมาก็เต็มไปด้วยธรรมชาติแล้ว ทิวทัศน์สวยงาม
แล้วก็มาถึงป้ายปลายทาง ยุวากุอนเซง
ย่านแถวเมืองตรงนี้เลยที่ถูกใช้เป็นฉากในเรื่อง อย่างตรงนี้เป็นที่เดียวกับในตอนที่ ๒๕ ที่โทรุหยุดรถจักรยานยนต์เพื่อมาคุยกับโอฮานะ แม้จะถ่ายคนละมุมกัน
ตรงนี้ทางขึ้นเขาทากาโอะ (
高尾山) ปรากฏในฉากเดียวกัน
มุมใกล้เคียงกันในตอนที่ ๑๗
ถ้าเดินไปตามถนนในเมืองก็จะเจอส่วนที่ใช้เป็นฉากของเรื่องอยู่ประปรายเรื่อยๆ แต่ว่าไม่ได้ลองเทียบในระหว่างเดินก็เลยไม่ค่อยเจอภาพที่ตรงนัก
อย่างฉากในตอนที่ ๘ ภาพนี้มีป้ายไปรษณีย์ปรากฏ ป้ายนี้ได้ถ่ายเอาไว้ด้วย แต่เป็นจากคนละมุมกัน อาจเทียบกันยากหน่อย
ในเพลงเปิดก็มีปรากฏภาพมุมเดียวกันนี้ด้วย
ส่วนตรงนี้เป็นฉากตอนที่ ๑ ตอนที่โอฮานะมาถึงยุโนซางิครั้งแรก
ตรงนี้เป็นฉากในตอนที่ ๘ แถวโรงแรมชื่อคานายะ (かなや)
แล้วก็มุมอื่นๆในย่านนี้ซึ่งไม่ได้ลองเทียบกับในอนิเมะ
บ้านบางหลังแถวนี้จะเห็นว่ามีภาพฮานะซากุอิโรฮะแปะอยู่
มิงโกะ
โอฮานะ
นาโกจิ
เดินถัดมาเจอ
พิพิธภัณฑ์คานาซาวะยุวากุยุเมจิกัง (金沢湯涌夢二館) เป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงผลงานของจิตรกรชื่อทาเกฮิสะ ยุเมจิ (
竹久 夢二, 1884-1934)
ภายในถ้าจะเข้าไปต้องจ่ายค่าชม ๓๐๐ เยนจึงไม่ได้เข้า
ส่วนมุมนี้เป็นมุมขายของ
ข้างๆพิพิธภัณฑ์จะเจอบันไดทางขึ้นเขา ตรงนี้ปรากฏในอนิเมะตอนที่ ๒๕
ขึ้นบันไดไปแล้วมองลงมาก็จะเป็นมุมเดียวกับฉากนี้ที่ปรากฏในตอนที่ ๘ แล้วก็ ๒๖
เมื่อขึ้นบันไดไปก็จะเป็นศาลเจ้ายุวากุอินาริ (
湯涌稲荷神社)
ที่นี่ถูกใช้เป็นฉากในอนิเมะหลายตอนมาก มีหลายภาพที่ถ่ายมาเทียบ
เริ่มจากทางเดินขึ้น ในตอนที่ ๔
มุมจากด้านข้าง
มองผ่านเสาโทริอิเข้าไป
มองจากด้านในออกมา ของจริงมีอาคารนี้ตั้งอยู่ข้างๆ แต่ฉากในอนิเมะจะเห็นว่าโดนตัดออกไป
ขยายตรงจิ้งจอก
ส่วนอันนี้อาจไม่ตรงแต่ก็พอไปได้
มุมนี้ในตอนที่ ๕
จากนั้นเดินลงมาเดินผ่านหน้าโรงแรมยามาชิตะ (やました)
ก็จะเริ่มพ้นย่านที่เต็มไปด้วยอาคาร เข้าสู่ธรรมชาติ
มาเรื่อยๆก็จะเจอ
ทะเลสาบเกียวกุเซง (玉泉湖) ที่เป็นทะเลสาบที่ถูกคนขุดขึ้นมา
แผนที่บริเวณทะเลสาบ
มองไปฝั่งไกลเห็นสะพานเล็กๆ ชื่อสะพานอาซึมายะ (あずまや橋)
สะพานนี้ปรากฏในเพลงปิด Hazy ของวงสเฟียร์ (スフィア) ปรากฏในท่อนที่กำลังร้องว่า แต่คスピードを上げてゆくほど
立ち
止まることが
怖くて "ยิ่งเร่งสปีดขึ้นไปเรื่อยๆเท่าไหร่ก็ยิ่งกลัวที่จะหยุดลง"
พอจะเดินไปที่สะพานตรงนั้นก็พบว่าทางเดินมีกรวยกั้น แต่เขาไม่ได้ห้ามผ่าน แค่บอกว่าอันตรายให้ระวังต้นไม้ล้มเท่านั้น เลยยังเดินผ่านต่อไปได้ แค่ต้องระวังๆเท่านั้น
แล้วก็เดินมาถึงแถวสะพาน ได้ภาพฉากสะพานที่ปรากฏในตอนที่ ๒๖
ทิวทัศน์จากบนสะพาน
ข้ามสะพานมาแล้วก็เดินกลับจากอีกฝั่ง
ผ่านสะพานเล็กๆอีกแห่ง
จากนั้นก็เดินกลับมายังแถวๆป้ายรถเมล์อีกครั้ง คราวนี้เจอร้านที่ขายขายของที่ระลึกกำลังเปิดอยู่ ตอนแรกน่าจะเช้าไปเลยไม่เห็นเปิด
เดินเข้าไปดูก็พบว่าเต็มไปด้วยของจากอนิเมะฮานะซากุอิโรฮะ
เห็นมีเสื้อลายโอฮานะขายด้วย แต่แพงทีเดียว
มองดูตรงกลางร้านก็มีมุมที่เหมือนร้านขายของทั่วไป ถ้าไม่มองไปเห็นบนผนังตรงนั้น
เดินดูของเสร็จก็ออกมาแล้วเดินมาอีกทาง ซึ่งเป็นปากทางเข้าย่านโรงแรม ตอนแรกรถเมล์วิ่งผ่านมาเลยก็เลยเข้าไปเดินด้านในก่อน แต่ตรงนี้ก็มีบริเวณที่ใช้ในอนิเมะอยู่ส่วนหนึ่งด้วย
อย่างแรกคือป้ายแนะนำสถานที่ ปรากฏอยู่ในหลายๆตอน เช่นภาพนี้ตอนที่ ๑๕ ฉากตอนที่พวกโอฮานะเพิ่งเดินทางกลับจากทัศนศึกษาที่มิยาซากิ (
宮崎)
ในตอนที่ ๔ มุมต่างออกไปหน่อย
ในเพลงเปิดก็มุมใกล้ๆกันนี้
อีกมุม ในตอนที่ ๔
นอกจากปรากฏในอนิเมะแล้ว ป้ายนี้ยังปรากฏในโปสเตอร์ที่เป็นรูปโอฮานะยืนต้อนรับอยู่หน้าทางเข้า
ถ้าสังเกตดูจะเห็นว่าชื่อต่างๆที่อยู่ในนี้มีหลายอันซ้ำกับของจริงแต่ก็มีที่ต่างกัน ที่จริงมันเคยเหมือนกันทั้งหมด แต่เป็นเพราะผ่านไป ๗ ปีแล้ว หลายๆที่ในนี้ก็ปิดตัวลง ที่ใหม่มาแทน
จะเห็นว่ามีป้ายที่กลายเป็นขาวๆแผ่นนึง นั่นคือเรียวกังชูโฮวกากุ (
秀峰閣) ซึ่งถูกใช้เป็นแบบของเรียวกังฟุกุยะ (
福屋) ที่ปรากฏในเรื่อง แต่ว่าเรียวกังนี้เพิ่งจะปิดกิจการลงเมื่อวันที่ 17 มี.ค. 2018 นี้เอง ตอนนี้ตัวอาคารก็ยังอยู่แต่ว่าอยู่ในสภาพที่กำลังจัดเก็บอยู่ จะกลายเป็นเรียงกับใหม่ชื่อเฮียกุรากุโซว (百楽荘)
ดูในแผนที่แนะนำสถานที่ก็เห็นชูโฮวกากุถูกลบทิ้งว่างเหมือนกัน
ต่อมาคือที่สะพานซึ่งอยู่ข้างๆป้ายแนะนำ เป็นอีกที่ที่ปรากฏบ่อยในเรื่อง มองข้ามไปทางโน้นด้านขวาก็คือชูโฮวกากุนั่นเอง
มุมนี้ในตอนที่ ๔ ช่วงท้าย ที่โอฮานะพยายามขอโทษมิงโกะ
แต่สุดท้ายกลับเกือบถูกบีบคอตาย
ส่วนภาพนี้จากตอนที่ ๑๗
จากนั้นเดินข้ามสะพานไปฝั่งโน้นไปที่ชูโฮวกากุเก่า
ภาพเทียบกับฟุกุยะในอนิเมะตอนที่ ๔
ส่วนนี่เป็นในเพลงเปิด ยุยนะรดน้ำต้นไม้อยู่แล้วโฮฮานะวิ่งผ่านไป
ตอนที่ ๑๗
ตรงที่จอดรถก็มีรถจอดอยู่เต็ม มีบรรทุกมาจอดอยู่ด้วย
ตรงนี้มียุกิตสึริด้วย
ไม่รู้ว่าอีกหน่อยอาคารนี้จะถูกรื้อทิ้งไปหรือเปล่า หรือจะแค่เปลี่ยนไปใช้ทำอย่างอื่น ถ้าอาคารหายไป เป้าหมายของการตามรอยอนิเมะก็จะลดหายลงไปน่าเสียดาย
เดินต่อไปก็เจอ
หมู่บ้านเอโดะแห่งยุวากุคานาซาวะ (金沢湯涌江戸村, คานาซาวะยุวากุเอโดะมุระ)ที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงสิ่งก่อสร้างเก่าสมัยเอโดะโดยสิ่งก่อสร้างเก่าได้ถูกอนุรักษ์โดยการย้ายแล้วเอามาสร้างใหม่ไว้ที่นี่
การเข้าชมต้องเสียค่าเข้า ๓๐๐ เยน แล้วก็ไม่มีเวลาแล้ว ก็เลยไม่ได้เข้า
แผนที่ภายในถูกวาดไว้บนกระดาน
เดินอ้อมไปดูด้านข้างสักหน่อย
จากด้านนอกก็พอเห็นสิ่งก่อสร้างด้านในอยู่
เสร็จแล้วก็ใกล้เวลาต้องไปขึ้นรถเมล์แล้ว เดินข้ามสะพานกลับไป
เห็นมีทางให้ขึ้นก็เลยลองเดินขึ้นไป
ก็ชมทิวทัศน์แถวสะพานจากด้านบนได้
ถึงตรงนี้อาจมีคนสงสัยว่าแล้วเรียวกังที่ใช้เป็นแบบของคิซซึยโซว (
喜翆荘) ที่พวกโอฮานะอยู่นั้นไม่ได้อยู่ที่นี่หรือ
ที่จริงแล้วคิซซึยโซวใช้แบบเป็น
โรงแรมฮากุอุนโรว (白雲楼ホテル) ซึ่งเป็นเรียวกังชื่อดังที่เคยมีตัวตนอยู่ในยุวากุอนเซง เปิดทำการตั้งแต่ปี 1932 แต่ล้มละลายและปิดตัวลงในปี 1999 จากนั้นในปี 2006 ตัวอาคารก็ถูกรื้อทิ้งไป
ดังนั้นจึงไม่เหลือร่องรอยอะไรให้สามารถมาตามรอยได้ ที่ตั้งเก่าของโรงแรมได้ถูกเปลี่ยนเป็นสวนสาธารณะ ถ้าจะไปเยี่ยมชมก็สามารถไปได้ แต่ก็ไม่เหลือร่องรอยอะไรให้ดู
อีกทั้งตำแหน่งของคิซซึยโซวนั้นอยู่ด้านบนตั้งอยู่โดดๆสูงกว่าอาคารส่วนอื่น เดินขึ้นไปต้องใช้เวลาสักหน่อย
ภาพคิซซึยโซวที่ปรากฏในอนิเมะ จะเห็นว่าอยู่สูงและเป็นภาพที่มองจากด้านล่างอยู่บ่อยๆ
แต่ตอนนี้ถึงมองขึ้นไปก็ไม่เห็นอาคารนี้แล้ว ถึงเดินขึ้นไปก็ไม่เจอร่องรอยอะไร
ภาพตอนสุดท้ายในที่สุดคิซซึยโซวปิดกิจการลงตามรอยฮากุอุนโรวที่ใช้เป็นแบบ
เห็นโรงแรมโน้นนี้เปิดปิดเปลี่ยนแปลงไปตามเวลาแล้วรู้สึกว่าไม่มีอะไรยั่งยืนคงอยู่ตลอดไป
สำหรับการเที่ยวตามรอยฮานะซากุอิโรฮะที่นี่จบลงเท่านี้ ที่เหลือก็ค่อยไปตามรอยต่อที่โตเกียวอีกที
จากนั้นก็กลับมาที่ป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามกับที่ลงมาตอนแรก
รถเมล์มาตามเวลา มีคนขึ้นเยอะกว่าตอนขามามาก น่าจะมีไม่น้อยที่เป็นคนที่มาค้างเมื่อคืนแล้วเพิ่งจะเดินทางกลับ
แล้วเราก็นั่งรถกลับเข้าเมืองเพื่อไปนั่งรถไฟชิงกันเซง ได้เวลาออกจากเมืองคานาซาวะแล้ว
https://phyblas.hinaboshi.com/20181208