φυβλαςのβλογ
phyblasのブログ



numpy & matplotlib เบื้องต้น บทที่ ๔: การตัดแต่งแก้ไขอาเรย์
เขียนเมื่อ 2016/06/11 12:07
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
อาเรย์นั้นนอกจากจะมีความยืดหยุ่นในการสร้างและนำมาคำนวณแล้ว ก็ยังมีความยืดหยุ่นในการเปลี่ยนรูปด้วย เราสามารถสร้างอาเรย์หนึ่งขึ้นจากอาเรย์ที่มีอยู่ก่อนด้วยการนำมาประกอบกัน ไม่ยาก



การขึ้นรูปใหม่
เราสามารถนำสมาชิกในอาเรย์มาจัดเรียงใหม่ได้ด้วยการใช้เมธอด reshape โดยกำหนดรูปร่างใหม่ของอาเรย์

reshape เป็นเมธอดที่จะทำการคืนอาเรย์ใหม่ที่มีขนาดมิติเท่ากับที่กำหนด
import numpy as np
arr = np.arange(8)
print(arr.reshape(2,4))

ผลลัพธ์
[[0 1 2 3]
 [4 5 6 7]]
 
รูปร่างใหม่ของอาเรย์จำเป็นจะต้องรองรับสมาชิกเท่ากับจำนวนสมาชิกในอาเรย์เดิม ไม่เช่นนั้นจะเกิดข้อผิดพลาด
arr = np.arange(10)
print(arr.reshape(3,3)) # ได้ ValueError: total size of new array must be unchanged

มีเมธอดอีกตัวที่คล้ายๆกันคือ resize ซึ่งมีหน้าที่เปลี่ยนแปลงโครงสร้างของอาเรย์ที่นำมากระทำให้เป็นไปตามที่กำหนด

resize จะไม่คืนค่าอะไรกลับมา แต่จะเป็นการเปลี่ยนรูปของอาเรย์นั้นไปเลย ต่างจาก reshape ซึ่งแค่ไว้คืนค่ากลับมาโดยไม่ได้เปลี่ยนตัวอาเรย์นั้นเอง

arr.resize(n,m) เทียบเท่ากับ arr = arr.reshape(n,m)

ตัวอย่าง
arr = np.arange(8)
arr.resize(2,4)
print(arr)

ผลลัพธ์
[[0 1 2 3]
 [4 5 6 7]]



การยุบให้เหลือมิติเดียว
บางครั้งเราอาจมีอาเรย์สองมิติขึ้นไปอยู่แต่ต้องการยุบให้เหลือมิติเดียวเพื่อความสะดวกในการใช้งานบางอย่าง

กรณีแบบนี้จะใช้คำสั่ง reshape แล้วใส่ค่าเป็นจำนวนสมาชิกของอาเรย์ก็ได้ แต่ว่ามีคำสั่งสำหรับการนี้โดยเฉพาะซึ่งใช้งานได้ง่ายกว่านั้น นั่นคือ flatten กับ ravel

ตัวอย่างการใช้ flatten
ioooioooi = np.eye(3,3)
print(ioooioooi)
ioooioooi = ioooioooi.flatten()
print(ioooioooi)

ผลลัพธ์
[[ 1.  0.  0.]
 [ 0.  1.  0.]
 [ 0.  0.  1.]]
[ 1.  0.  0.  0.  1.  0.  0.  0.  1.]

ตัวอย่างนี้จะใช้ ravel ก็ได้ผลแบบเดียวกัน

ข้อแตกต่างของ ravel กับ flatten ก็คือ flatten จะทำการคัดลอกสมาชิกในอาเรย์มา ในขณะที่ ravel จะแค่คืนค่ามุมมองที่อ้างอิงถึง

ลองยกตัวอย่างให้เห็นความแตกต่าง
x = np.array(((1,2,3),(4,5,6),(7,8,9)))
xfla = x.flatten()
xfla[0] = 100
print(xfla)
print(x)

ผลลัพธ์
[100   2   3   4   5   6   7   8   9]
[[1 2 3]
 [4 5 6]
 [7 8 9]]


xra = x.ravel()
xra[0] = 0
print(xra)
print(x)

ผลลัพธ์
[0 2 3 4 5 6 7 8 9]
[[0 2 3]
 [4 5 6]
 [7 8 9]]
 
จะเห็นว่า xfla ใช้ flatten ซึ่งเป็นการคัดลอกค่าแล้วสร้างข้อมูลขึ้นใหม่ ดังนั้นพอมีการแก้ไขค่าใน xfla ก็ไม่ได้กระทบอะไรกับ x

แต่ว่า xra นั้นใช้ ravel เป็นแค่การดึงมุมมองมาใช้ไม่ได้สร้างข้อมูลใหม่ ยังใช้หน่วยความจำเดียวกันกับ x อยู่ ดังนั้นพอมีการแก้ไขค่าใน xra แล้ว ค่าใน x ก็จะเปลี่ยนตาม

ravel จะเขียนในรูปฟังก์ชันหรือเมธอดก็ได้ เช่น np.ravel(x) มีค่าเท่ากับ x.ravel() แต่ไม่สามารถเขียน np.flatten(x) ได้ ต้องเขียน x.flatten() เท่านั้น



การสลับแกนของอาเรย์
สำหรับอาเรย์สองมิติสามารถสลับแกนได้ด้วยคำสั่ง transpose จะเขียนในรูปเมธอดหรือฟังก์ชันก็ได้
x = np.array(((1,2,3),(4,5,6)))
print(x)
print(np.transpose(x))
print(x.transpose())

ผลลัพธ์
[[1 2 3]
 [4 5 6]]
[[1 4]
 [2 5]
 [3 6]]
[[1 4]
 [2 5]
 [3 6]]
 
นอกจาก นี้ยังอาจหาค่าทรานสโพสได้อย่างง่ายๆโดยเขียนต่อท้ายอาเรย์ด้วย .T ก็ได้ ข้อแตกต่างคือ .T ไม่ใช่เมธอด ไม่ต้องมีวงเล็บ () ต่อท้าย
print(np.array([[1],[2],[3]]).T) ได้ # [[1 2 3]]

สำหรับมิติที่สูงขึ้นไปใช้เมธอด swapaxes โดยใส่เลขของมิติ (แกน) ทั้งสองที่ต้องการสลับลงไป โดยมิติแรกนับเป็น 0

ถ้าใช้กับสองมิติ ใส่เป็น (0,1) จะได้ผลเหมือนกับ transpose
x = np.array([[1,2],[3,4],[5,6]])
print(x)
print(x.swapaxes(0,1))

ผลลัพธ์
[[1 2]
 [3 4]
 [5 6]]
[[1 3 5]
 [2 4 6]]

swapaxes จะเขียนในรูปฟังก์ชันก็ได้เช่นกัน คือ np.swapaxes(x,0,1)



การเพิ่มมิติขึ้นมา
ปกติแล้วคำสั่ง transpose หรือ T จะใช้กับที่เป็นสองอาเรย์สองมิติ หากใช้กับอาเรย์ที่เป็นหนึ่งมิติจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง
print(np.arange(4).T) # ได้ [0 1 2 3]

หากต้องการจะนำอาเรย์หนึ่งมิติมาสลับเปลี่ยนการจับวางสลับแถวในสองมิติเราจะ เป็นต้องทำการเพิ่มมิตินั้นสามารถทำได้ด้วยวิธีการที่อาจจะดูแปลกสักหน่อย นั่นคือเติม [None] ไว้ข้างท้ายอาเรย์ มิติก็จะเพิ่มขึ้นมาทันที

เช่น
print(np.arange(4)[None]) # ได้ [[0 1 2 3]]

แบบนี้ก็จะได้อาเรย์สองมิติ แม้ว่าแกนตั้งจะมีแค่แถวเดียวก็ตาม

เท่านี้ก็สามารถนำมาทรานสโพสได้
print(np.arange(4)[None].T)
# ได้
# [[0]
#  [1]
#  [2]
#  [3]]

นอกจากนี้เราอาจสลับแกนได้ทันทีด้วยการเติม :, ไว้ด้านหน้า None
print(np.arange(4)[:,None]) # ผลได้เหมือนตัวอย่างที่แล้ว

หากใช้กับอาเรย์สองมิติก็จะกลายเป็นอาเรย์สามมิติได้

นั่นหมายความว่าจากอาเรย์หนึ่งมิติหากใส่ [None] ๒ ครั้งก็จะกลายเป็นสามมิติได้
print(np.arange(4)[None][None]) # ได้ [[[0 1 2 3]]]
print(np.arange(4)[None,None]) # แบบนี้ก็ได้เหมือนกัน

เราสามารถใช้วิธีนี้เพื่อสลับแกนของอาเรย์สองมิติไปอยู่ในมิติที่สามได้
a = np.array([[1,2,3],[4,5,6]])
print(a)

#***ภาพเหล่านี้สร้างด้วยมายาไพธอน

print(a[:,None])


print(a[:,:,None])


print(a.T[:,None])


print(a.T[:,:,None])

นอกจากนี้แล้วยังมีวิธีการอีกอย่างที่ให้ผลเหมือนกัน คือใช้ฟังก์ชัน np.expand_dims
np.expand_dims(a,axis=0) เท่ากับ a[None]
np.expand_dims(a,axis=1) เท่ากับ a[:,None]
np.expand_dims(a,axis=2) เท่ากับ a[:,:,None]

แต่เนื่องจากเขียนยาวกว่าจึงดูเหมือนจะไม่เป็นที่นิยมนัก ใช้ [None] ง่ายกว่า แม้จะดูแล้วอาจเข้าใจยากสักหน่อยก็ตาม

เพื่อให้เข้าใจการทำงานของ None มากขึ้นอาจลองดูตัวอย่างนี้
d = np.array([[3,2,1],[4,6,7]])
print(d.shape) # ได้ (2, 3)
print(d[None].shape) # ได้ (1, 2, 3)
print(d[None,:,:].shape) # ได้ (1, 2, 3)
print(d[:,None].shape) # ได้ (2, 1, 3)
print(d[:,None,:].shape) # ได้ (2, 1, 3)
print(d[:,:,None].shape) # ได้ (2, 3, 1)

จะเห็นว่า None เข้าไปแทนตำแหน่งแกนไหนตรงนั้นจะมีขนาดเป็น 1 ส่วนแกนที่เหลือก็จะได้มิติตามอาเรย์เดิม

ที่จริงแล้ว None ซึ่งถูกใช้ในกรณีนี้มักถูกใช้เป็น np.newaxis มากกว่า เพราะดูแล้วเหมือนเข้าใจได้ง่าย แต่ np.newaxis ก็เป็นเหมือนตัวแปรตัวแทนของ None
print(np.newaxis) # ได้ None

ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องใช้ np.newaxis จริงๆ แต่อย่างไรก็ตามก็แล้วแต่คน หากเห็นว่า None มันดูไม่สวย ดูแล้วไม่สื่อความหมาย ก็อาจใช้ np.newaxis ก็ได้



การนำอาเรย์มาต่อเข้าด้วยกัน
numpy มีคำสั่งที่สะดวกที่ใช้ในการเอาอาเรย์มาต่อกัน ได้แก่
np.concatenate( (a, b),axis=i) นำอาเรย์มารวมกันตามแกนที่ i เมื่อรวมกันแล้วจะได้มิติเท่าเดิม
np.stack( (a, b),axis=i) นำอาเรย์มารวมกันให้ได้มิติเพิ่มขึ้นหนึ่งมิติ
np.hstack( (a, b) ) นำอาเรย์มารวมกันตามมิติที่หนึ่ง
np.vstack( (a, b) ) นำอาเรย์มารวมกันตามมิติที่สอง
np.column_stack( (a, b) ) นำอาเรย์หนึ่งมิติมารวมกันในอีกมิติแล้วทรานสโพส ผลเหมือน np.vstack( (a, b) ).T

การต่อกันของอาเรย์นั้นในบางกรณีจะทำให้มิติเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งได้ แต่บางทีก็อาจไม่เพิ่ม แล้วแต่กรณีและฟังก์ชันที่ใช้

ที่จริงแล้วมีอีกฟังก์ชันหนึ่งซึ่งใช้รวมอาเรย์ให้เป็นสามมิติ นั่นคือ np.dstack แต่สำหรับกรณีที่ได้สามมิตินั้นจะค่อนข้างซับซ้อน จะยังขอไม่พูดถึงตอนนี้มากแต่ยกไปเน้นในบทที่ ๒๓

ถ้าใช้กับอาเรย์หนึ่งมิติ
- hstack จะเป็นการเอาอาเรย์มาต่อกัน เท่ากับ np.concatenate( (a, b),axis=0)
- vstack จะเป็นการรวมกันให้เป็นหลายแถว เท่ากับ np.stack( (a,b),axis=0)

ตัวอย่าง
a = [1,1,1]
b = [2,2,2]
print(np.hstack((a,b))) # ได้ [1 1 1 2 2 2]
print(np.vstack((a,b))) # หรือ np.stack((a,b),axis=0)
# ได้
# [[1 1 1]
#  [2 2 2]]

print(np.stack((a,b),axis=1)) # หรือ print(np.column_stack((a,b)))
# ได้
# [[1 2]
#  [1 2]
#  [1 2]]

print(np.concatenate((a,b),axis=0)) # ได้ [1 1 1 2 2 2]

ถ้าใช้กับอาเรย์สองมิติ
- hstack จะเป็นการรวมกันตามแนวนอน เท่ากับ np.concatenate( (a, b),axis=1)
- vstack จะเป็นการรวมกันตามแนวตั้ง เท่ากับ np.concatenate( (a, b),axis=0)
- stack จะเป็นการรวมกันในแนวมิติที่สาม

ตัวอย่าง
a = [[1,1,1],[2,2,2]]
b = [[3,3,3],[4,4,4]]
print(np.hstack((a,b))) # หรือ print(np.concatenate((a,b),axis=1))
# ได้
# [[1 1 1 3 3 3]
#  [2 2 2 4 4 4]]

print(np.vstack((a,b))) # หรือ print(np.concatenate((a,b),axis=0))
# ได้
# [[1 1 1]
#  [2 2 2]
#  [3 3 3]
#  [4 4 4]]

print(np.stack((a,b)))
# ได้อาเรย์สามมิติดังภาพ



การแยกอาเรย์
หากต้องการแยกอาเรย์ออกเป็นส่วนๆไว้ในลิสต์ มีฟังก์ชันกลุ่มหนึ่งที่สามารถใช้ได้
split( (a, n),axis=i) แยกอาเรย์ตามแกนที่ i ออกเป็น n ส่วน
hsplit( (a, n),axis=i) แยกอาเรย์ตามมิติที่หนึ่ง ออกเป็น n ส่วน
vsplit( (a, n),axis=i) แยกอาเรย์ตามมิติที่สอง ออกเป็น n ส่วน

นอกจากนี้ก็มี dsplit ซึ่งเอาไว้แยกตามมิติที่สาม

ตัวอย่าง
a = np.arange(1,7).reshape(2,3)
print(np.hsplit(a,3)) # หรือ print(np.split(a,3,axis=1))
# ได้
# [array([[1],
#        [4]]), array([[2],
#        [5]]), array([[3],
#        [6]])]

print(np.vsplit(a,2)) # ได้ [array([[1, 2, 3]]), array([[4, 5, 6]])]
print(np.split(a,2)) # ได้ [array([[1, 2, 3]]), array([[4, 5, 6]])]

การจะใช้ฟังก์ชันแยกอาเรย์ได้นั้นจำนวนส่วนที่แบ่งจะต้องหารลงตัวกับจำนวนแถวหรือหลัก



การซ้ำอาเรย์
หากต้องการนำอาเรย์ตัวเดิมมาต่อกันหลายๆครั้งสามารถใช้ฟังก์ชัน np.tile

การใช้คือ np.tile(อาเรย์, จำนวนที่ซ้ำ)

ตัวอย่าง
a = np.arange(1,7).reshape(2,3)
print(a)
# ได้
# [[1 2 3]
#  [4 5 6]]

print(np.tile(a,3))
# ได้
# [[1 2 3 1 2 3 1 2 3]
#  [4 5 6 4 5 6 4 5 6]]

การใส่อาร์กิวเมนต์ตัวหลังเป็นแค่ตัวเลขเดี่ยวจะเป็นการซ้ำในแนวแกนสุดท้าย แต่ถ้าต้องการให้ซ้ำในแนวอื่นต้องเปลี่ยนเป็นใส่ทูเพิล
print(np.tile(a,(2,1)))

ได้
[[1 2 3]
 [4 5 6]
 [1 2 3]
 [4 5 6]]
 

print(np.tile(a,(2,3)))

ได้
[[1 2 3 1 2 3 1 2 3]
 [4 5 6 4 5 6 4 5 6]
 [1 2 3 1 2 3 1 2 3]
 [4 5 6 4 5 6 4 5 6]]

อีกตัวหนึ่งที่มีไว้สำหรับซ้ำอาเรย์เหมือนกันคือ np.repeat แต่จะต่างกันเล็กน้อยคือ repeat จะนำเอาอาเรย์มายุบเหลือมิติเดียว จากนั้นทำซ้ำโดยเอาตัวเดิมอยู่ติดกัน

ตัวอย่าง
a = np.arange(1,7).reshape(2,3)
print(a)
print(np.repeat(a,3))

ได้
[[1 2 3]
 [4 5 6]]
[1 1 1 2 2 2 3 3 3 4 4 4 5 5 5 6 6 6]

จะเห็นว่าแม้จะใช้อาเรย์สองมิติ แต่ก็ถูกยุบรวมเหลือมิติเดียว

หากต้องการให้คิดมิติด้วยก็เพิ่มคีย์เวิร์ด axis ลงไป
print(np.repeat(a,3,axis=0)) # ซ้ำตามแนวตั้ง
print(np.repeat(a,3,axis=1)) # ซ้ำตามแนวนอน

ได้
[[1 2 3]
 [1 2 3]
 [1 2 3]
 [4 5 6]
 [4 5 6]
 [4 5 6]]
[[1 1 1 2 2 2 3 3 3]
 [4 4 4 5 5 5 6 6 6]]



การกลับลำดับอาเรย์
numpy ไม่มีฟังก์ชันสำหรับกลับลำดับของอาเรย์โดยเฉพาะ แต่สามารถกลับลำดับของอาเรย์ได้โดยการเขียนแบบนี้ ar[::-1] แบบนี้จะเป็นการกลับลำดับของอาเรย์ในแกนแรก ถ้าต้องการกลับลำดับในแกนถัดมาก็ ar[:,::-1]

กรณีสองมิติ ถ้าต้องการกลับแนวตั้งเขียนเป็น [::-1] ถ้ากลับแนวนอนเขียนเป็น [:,::-1] ถ้ากลับทั้งสองแนวก็เป็น [::-1,::-1]

ตัวอย่าง
arii = np.arange(1,10).reshape(3,3)
print(arii)
print(arii[::-1])
print(arii[:,::-1])
print(arii[::-1,::-1])

ผลลัพธ์
[[1 2 3]
 [4 5 6]
 [7 8 9]]
[[7 8 9]
 [4 5 6]
 [1 2 3]]
[[3 2 1]
 [6 5 4]
 [9 8 7]]
[[9 8 7]
 [6 5 4]
 [3 2 1]]



อ้างอิง


<< บทที่แล้ว     บทถัดไป >>
หน้าสารบัญ


-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ดูสถิติของหน้านี้

หมวดหมู่

-- คอมพิวเตอร์ >> เขียนโปรแกรม >> python >> numpy

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ

目次

日本による名言集
モジュール
-- numpy
-- matplotlib

-- pandas
-- manim
-- opencv
-- pyqt
-- pytorch
機械学習
-- ニューラル
     ネットワーク
javascript
モンゴル語
言語学
maya
確率論
日本での日記
中国での日記
-- 北京での日記
-- 香港での日記
-- 澳門での日記
台灣での日記
北欧での日記
他の国での日記
qiita
その他の記事

記事の類別



ติดตามอัปเดตของบล็อกได้ที่แฟนเพจ

  記事を検索

  おすすめの記事

ตัวอักษรกรีกและเปรียบเทียบการใช้งานในภาษากรีกโบราณและกรีกสมัยใหม่
ที่มาของอักษรไทยและความเกี่ยวพันกับอักษรอื่นๆในตระกูลอักษรพราหมี
การสร้างแบบจำลองสามมิติเป็นไฟล์ .obj วิธีการอย่างง่ายที่ไม่ว่าใครก็ลองทำได้ทันที
รวมรายชื่อนักร้องเพลงกวางตุ้ง
ภาษาจีนแบ่งเป็นสำเนียงอะไรบ้าง มีความแตกต่างกันมากแค่ไหน
ทำความเข้าใจระบอบประชาธิปไตยจากประวัติศาสตร์ความเป็นมา
เรียนรู้วิธีการใช้ regular expression (regex)
การใช้ unix shell เบื้องต้น ใน linux และ mac
g ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียง "ก" หรือ "ง" กันแน่
ทำความรู้จักกับปัญญาประดิษฐ์และการเรียนรู้ของเครื่อง
ค้นพบระบบดาวเคราะห์ ๘ ดวง เบื้องหลังความสำเร็จคือปัญญาประดิษฐ์ (AI)
หอดูดาวโบราณปักกิ่ง ตอนที่ ๑: แท่นสังเกตการณ์และสวนดอกไม้
พิพิธภัณฑ์สถาปัตยกรรมโบราณปักกิ่ง
เที่ยวเมืองตานตง ล่องเรือในน่านน้ำเกาหลีเหนือ
ตระเวนเที่ยวตามรอยฉากของอนิเมะในญี่ปุ่น
เที่ยวชมหอดูดาวที่ฐานสังเกตการณ์ซิงหลง
ทำไมจึงไม่ควรเขียนวรรณยุกต์เวลาทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ

ไทย

日本語

中文