φυβλαςのβλογ
บล็อกของ phyblas

#1 ~ 6 ก.ค. 2012

ช่วงนี้ได้มาอาศัยอยู่บ้านญาติที่ซัวเถา ระหว่างนั้นก็เลยได้มีโอกาสแวะไปเที่ยวเมืองเซี่ยเหมิน (厦门) มณฑลฝูเจี้ยน (福建省) มาด้วย พอดีมีเพื่อนเรียนอยู่ที่เซี่ยเหมินก็เลยถือโอกาสไปเยี่ยมและไปเที่ยวด้วยกัน

เซี่ยเหมินกับซัวเถานั้นแม้จะอยู่คนละมณฑลกันแต่ก็ใกล้กันมาก นั่งรถ ๔ ชั่วโมงก็ถึง ในอนาคตจะมีรถไฟความเร็วสูงเชื่อม จะยิ่งเดินทางได้เร็ว

แม้จะเรียกว่ามาเที่ยวเซี่ยเหมิน แต่จริงๆแล้วแค่พักอยู่ในเซี่ยเหมินแต่ไปเที่ยวสถานที่ต่างๆมากมายภายในมณฑลฝูเจี้ยน และมีคืนหนึ่งที่ได้ไปค้างที่ฝูโจว (福州) เมืองเอกของมณฑลด้วย


จากภาพ สีแดงคือมมณฑลฝูเจี้ยน จะเห็นว่าอยู่ตรงข้ามกับเกาะไต้หวัน



รู้จักกับมณฑลฝูเจี้ยน

มณฑลฝูเจี้ยน นั้นเรียกตามสำเนียงจีนฮกเกี้ยนว่ามณฑลฮกเกี้ยน เป็นมณฑลที่ประชากรส่วนใหญ่พูดภาษาตระกูลหมิ่น (闽语, หมินหยวี่) ซึ่งประกอบไปด้วยภาษาย่อยๆมากมาย แต่ที่แพร่หลายที่สุดคือภาษาที่พูดในสามจังหวัดทางใต้สุดของมณฑล ซึ่งเรียกว่าภาษาหมิ่นหนาน (闽南话, หมิ่นหนานฮว่า) แปลว่าภาษาหมิ่นทางตอนใต้ ภาษานี้ถูกเรียกทั่วไปว่าภาษาจีนฮกเกี้ยน

การเรียกแบบนี้อาจชวนให้สับสนง่าย แม้ว่าจะชื่อว่ามณฑลฮกเกี้ยน แต่ที่จริงแล้วคำว่าภาษาฮกเกี้ยนเป็นแค่ชื่อเรียกภาษาที่ใช้ทางตอนใต้ของมณฑลซึ่งมีเซี่ยเหมินเป็นศูนย์กลาง ไม่ใช่ภาษาของทั้งมณฑล นอกจากนี้ภาษานี้ยังใช้ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเกาะไต้หวันด้วย

ภาษาจีนแต้จิ๋ว (潮州话, เฉาโจวฮว่า) กับภาษาจีนไหหลำ (海南话, ไห่หนานฮว่า) ก็ถือเป็นกลุ่มย่อยของภาษาหมิ่นหนาน แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในมณฑลฝูเจี้ยนก็ตาม ดังนั้นจึงสื่อสารกันได้รู้เรื่อง

ส่วนที่เมืองฝูโจวจะใช้ภาษาหมิ่นตง (闽东话, หมิ่นตงฮว่า) หมายถึงภาษาหมิ่นทางตะวันออก ก็เป็นอีกภาษาหนึ่งซึ่งมีความใกล้เคียงกัน แต่ก็ยังใช้สื่อสารกันได้ลำบาก

เคยถามๆเรื่องภาษากับคนที่นั่น เขาก็บอกว่ามณฑลนี้ความหลากหลายทางภาษาสูงมาก แค่ข้ามจังหวัดก็สื่อสารกันไม่รู้เรื่องแล้ว แต่ปัจจุบันนี้ยังไงทุกคนก็ใช้ภาษาจีนกลางสื่อสารกันทั่วไปอยู่ดีดังนั้นไม่มีปัญหา

นอกจากนี้ทางด้านตะวันตกของมณฑลนั้นยังมีการใช้ภาษาที่ต่างกันออกไปซึ่งไม่ใช่ภาษาตระกูลหมิ่น แต่เป็นภาษาจีนแคะ (客家话, เค่อเจียฮว่า) ชาวจีนแคะนั้นกระจายอยู่ในสามมณฑลคือมณฑลฝู้เจี้ยน มณฑลกวางตุ้ง และมณฑลเจียงซี

สำหรับในมณฑลฝูเจี้ยนนี้ชาวจีนแคะได้สร้างผลงานที่มีชื่อเสียงทางวัฒนธรรมและกลายเป็นสถานที่ขึ้นชื่อสำคัญของมณฑลฝูเจี้ยน นั่นคือบ้านดิน (土楼, ถู่โหลว) กระจายอยู่มากมายในบริเวณจังหวัดหลงหยาน



มณฑลฝูเจี้ยนประกอบไปด้วย ๙ จังหวัด
1. ฝูโจว (福州) เป็นเมืองเอกและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑล ตั้งอยู่ติดชายฝั่งตะวันออกค่อนไปทางเหนือ เป็นเมืองเก่าแก่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน
2. เซี่ยเหมิน (厦门) เป็นเมืองที่สำคัญและมีชื่อเสียงที่สุดของมณฑล เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางตอนใต้ของมณฑลและเป็นศูนย์กลางของเขตหมิ่นหนาน ใจกลางตัวเมืองตั้งอยู่บนเกาะเล็กๆ และยังมีพื้นที่บนแผ่นดินใหญ่ ภายในเกาะเต็มไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย
3. หลงหยาน (龙岩) อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดินทางตะวันตก ประชากรส่วนใหญ่พูดภาษาจีนแคะ มีบ้านดินเป็นสถานที่เที่ยวสำคัญ
4. หนานผิง (南平) อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑล มีสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญคือภูเขาอู่อี๋ซาน (武夷山)
5. หนิงเต๋อ (宁德) อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑล ติดชายฝั่งตะวันออก มีสถานที่เที่ยวอย่างภูเขาไท่เหล่าซาน (太姥山)
6. ผูเถียน (莆田) ตั้งอยู่ระหว่างฝูโจวและเฉวียนโจว มีเกาะเหมย์โจวเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ เป็นบ้านเกิดของมาจู่
7. เฉวียนโจว (泉州) อยู่ทางเหนือของเซี่ยเหมินติดทะเลชายฝั่งตะวันออก เป็นเมืองเก่าแก่โบราณแห่งหนึ่ง เต็มไปด้วยสถานที่โบราณมากมาย
8. ซานหมิง (三明) ตั้งอยู่ตอนกลางของมณฑล ลึกเข้าไปในแผ่นดิน
9. จางโจว (漳州) อยู่ทางใต้สุดของมณฑล ติดกับมณฑลกวางตุ้ง ชายฝั่งตะวันออกมีเกาะภูเขาไฟเป็นสถานที่เที่ยวทางธรรมชาติสวยงาม

และบางทียังรวมถึงเกาะจินเหมิน (金门) (พื้นที่สีฟ้าในรูป) ซึ่งปัจจุบันนี้ถือเป็นดินแดนส่วนของไต้หวัน อยู่ใกล้กับเซี่ยเหมิน ห่างกันเพียง ๖ กิโลเมตร จากเซี่ยเหมินสามารถมองเห็นได้ง่ายๆ



กำหนดการเที่ยว

1 ก.ค. ถึงเซี่ยเหมินตอนเย็น เที่ยวชมป้อมปืนใหญ่หูหลี่ซาน (胡里山炮台)

2 ก.ค. ตอนเช้าเที่ยวเกาะภูเขาไฟจางโจว (漳州火山岛)
ตอนบ่ายเที่ยวเกาะกู่ล่างหยวี่ (鼓浪屿)
ตอนเย็นเดินเล่นในมหาวิทยาลัยเซี่ยเหมิน (厦门大学)

3 ก.ค. ทั้งวันชมบ้านดินหย่งติ้ง (永定土楼)

4 ก.ค. ตอนเช้าออกเดินทางสู่เมืองผูเถียน (莆田) เที่ยวเมืองโบราณผูสี่ (莆禧古城) เกาะเหมย์โจว (湄洲岛) ชมศาลเจ้ามาจู่
ตอนเย็นเดินทางต่อไปยังฝูโจว เดินเล่นย่านสามตรอกเจ็ดซอย (三坊七巷, ซานฝางชีเซี่ยง)
ค้างคืนที่ฝูโจว

5 ก.ค. ตอนเช้าชมวัดซีฉาน (西禅寺)
มหาวิทยาลัยฝูโจว (福州大学)
ทะเลสาบซีหู (福州西湖) พิพิธภัณฑ์ฝูเจี้ยน (福建博物馆) สวนหมีแพนด้าฝูโจว (福州熊猫世界)
ตอนบ่ายกลับมาเซี่ยเหมิน เดินเล่นชมชายฝั่งตะวันออก

6 ก.ค. ตอนเช้าซื้อของฝากแล้วเดินทางกลับบ้าน



ช่วงที่พักอยู่ที่เซี่ยเหมินนั้นเราพักอยู่ที่หอเพื่อนซึ่งเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเซี่ยเหมิน หอนี้ไม่ได้อยู่ในตัวมหาวิทยาลัยแต่อยู่ด้านนอก ใกล้กับประตูตะวันตก เนื่องจากเป็นหอนอกก็เลยสามารถให้คนนอกเข้าไปพักได้ด้วย

โดยรวมแล้วอยู่ในเซี่ยเหมิน ๖ วัน แต่ไม่มีวันไหนที่อยู่ในเซี่ยเหมินเต็มทั้งวันเลยสักวัน เพราะไปเที่ยวในจังหวัดอื่นทุกวัน มีคืนหนึ่งไปค้างที่เมืองฝูโจวด้วย โดยรวมแล้วจึงค้่างในเซี่ยเหมิน ๔ คืน

ที่จริงในเซี่ยเหมินมีสถานที่เที่ยวมากมาย แต่เนื่องด้วยเวลาจำกัดก็เลยได้ไปมาแค่นิดเดียว อีกทั้งช่วงที่ไปนี้อากาศร้อนมาก ไม่มีฝนตกเลยสักวัน เที่ยวอย่างทรมานสุดๆ เลยเที่ยวต่อเนื่องนานไม่ไหว



สถานที่ท่องเที่ยวที่ไปมา

ตรงนี้จะพูดถึงสถานที่ที่ไปมาแต่ละที่โดยย่อๆและลงรูป แต่คงไม่ได้เขียนละเอียด กะไว้ว่าถ้าหากมีเวลาค่อยทยอยเขียนแต่ละที่แยกทีละหน้าอีกที

๑. ป้อมปืนใหญ่หูหลี่ซาน

เป็นป้อมปืนใหญ่ที่ตั้งอยู่ทางชายฝั่งใต้ของเซี่ยเหมิน สร้างขึ้นในปี 1891 สมัยจักรพรรดิกวางซวี่ ภายในมีพิพิธภัณฑ์ และมีหนัง 4D ให้ดูด้วย ภายในบริเวณมีปืนใหญ่ที่ใช้ตั้งแต่สมัยนั้นตั้งอยู่มากมาย จุดเด่นของที่นี่คือมีการสั่งซื้อปืนใหญ่ของตระกูลครุพพ์ (Krupp) ของเยอรมันมาใช้

๒. เกาะภูเขาไฟ

อยู่ในจังหวัดจางโจว แต่เดินทางจากเซี่ยเหมินไปได้ง่าย เป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติซึ่งเกิดจากภูเขาไฟโบราณเมื่อหลายล้านปีก่อน แบ่งออกเป็นส่วนพื้นทวีป กับส่วนตัวเกาะภูเขาไฟ ซึ่งเกาะภูเขาไฟมีอยู่สองเกาะคือเกาะหลินจิ้น (林进屿) และเกาะหนานติ้ง (南碇岛)
เกาะหลินจิ้นนั้นสามารถนั่งเรือเข้าไปเดินชมบนเกาะได้ บริเวณชายฝั่งนั้นจะเห็นเต็มไปด้วยหินภูเขาไฟสวยๆ แต่ในบริเวณเกาะก็เล็กมาก ไม่ได้มีที่เดินมาก บางบริเวณก็ไม่อนุญาตให้เข้าไป
ส่วนเกาะหนานติ้งนั้นเล็กกว่าเกาะหลินจิ้น และเป็นเกาะหวงห้าม มีเฉพาะผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องเท่านั้นได้ คนทั่วไปได้แต่นั่งเรือชมจากบริเวณรอบๆ

๓. เกาะกู่ล่างหยวี่

เป็นเกาะเล็กๆที่อยู่ทางใต้ของเกาะเซี่ยเหมิน ไปได้โดยการนั่งเรือข้ามฟากไป เกาะนี้เป็นสถานที่เที่ยวขึ้นชื่อมาก เรียกได้ว่าแทบทุกคนมาถึงเซี่ยเหมินก็ต้องแวะไปเที่ยวเกาะกู่ล่างหยวี่ เกาะนี้ถูกเรียกว่าเป็นเกาะแห่งดนตรีเพราะผู้คนที่นั่นชอบเล่นดนตรีกันมาก ภายในยังมีพิพิธภัณฑ์เปียโนอยู่ด้วย ที่จริงเกาะนี้แม้จะสวยและมีสถานที่น่าสนใจมากมาย แต่ก็คนหนาแน่นมากจนเที่ยวไม่ได้สนุกนัก

๔. มหาวิทยาลัยเซี่ยเหมิน

เป็นมหาวิทยาลัยที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งของจีน ทั้งยังเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำที่มีชื่อเสียงด้วย ผู้คนที่มาเที่ยวเซี่ยเหมินมักจะต้องแวะมาเดินชมในบริเวณมหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย

๕. บ้านดินหย่งติ้ง

เป็นสถานที่เที่ยวขึ้นชื่อที่สุดแห่งหนึ่งของมณฑลฝูเจี้ยน เป็นศิลปะของชาวจีนแคะ บ้านดินกระจายอยู่ทั่วไปในเขตอำเภอหย่งติ้ง (永定) จังหวัดหลงหยาน และอำเภอหนานจิ้ง (南靖) จังหวัดจางโจว หากต้องการไปชมสามารถซื้อทัวร์จากเซี่ยเหมินไปได้ สะดวกมาก ใช้เวลาเดินทางประมาณ ๓-๔ ชั่วโมง

๖. เกาะเหมย์โจว

เป็นบ้านเกิดของมาจู่ (妈祖) หรือที่คนไทยเรียกว่าเจ้าแม่ทับทิม เป็นเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ภายในเกาะมีศาลเจ้าของมาจู่ นอกจากนี้ธรรมชาติชายทะเลบนเกาะก็สวยมากเหมือนกัน ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อในหมู่คนจีนโพ้นทะเลและคนไต้หวัน ทุกคนต่างหลั่งไหลกันมาเพื่อไหว้ที่ศาลเจ้ามาจู่

๗. สามตรอกเจ็ดซอย

เป็นย่านโบราณภายในใจกลางเมืองฝูโจว ในบริเวณเป็นถนนคนเดินเต็มไปด้วยร้านค้า คนเดินอย่างคับคั่ง คำว่าสามตรอกเจ็ดซอยนั้นมาจากการที่ย่านนี้ประกอบไปด้วยตรอกทางตะวันออก ๓ ตรอก และซอยทางตะวันออก ๗ ซอย ก็เลยตั้งชื่อเรียกง่ายๆ

๘. วัดซีฉาน

ตั้งอยู่ข้างๆมหาวิทยาลัยฝูโจว มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในฝูโจว เป็นวัดนิกายเชนที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฝูโจว ภายในร่มรื่นประกอบไปด้วยอาคารสวยๆและมีหอคอยสูงเด่น

๙. ซีหูแห่งฝูโจว

เป็นสวนสาธารณะริมทะเลสาบกลางเมือง ภายในบริเวณยังมีพิพิธภัณฑ์ที่แสดงศิลปะของมณฑลฝูเจี้ยน และมีสวนหมีแพนด้า

๑๐. ชายฝั่งตะวันออกเซี่ยเหมิน

ทางตะวันออกของเซี่ยเหมินคือเกาะจินเหมิน (金门) ของไต้หวัน ประกอบด้วย ๒ เกาะ คือเกาะจินเหมินเล็กและจินเหมินใหญ่ จากชายฝั่งตะวันออกของเซี่ยเหมินนี้สามารถมองเห็นเกาะจินเหมินเล็กได้ชัดเจน และมองไปทางซ้ายไกลๆจะเห็นเกาะจินเหมินใหญ่อยู่ด้านหลังเกาะจินเหมินเล็ก
ฝั่งตะวันออกของเซี่ยเหมินเป็นเขตที่เพิ่งพัฒนาใหม่ ประชากรไม่มากเท่าฝั่งตะวันตกแต่เต็มไปด้วยตึกสูงที่สร้างใหม่ มีสถานที่สำคัญหลายอย่างเช่นศูนย์ประชุมและจัดแสดงสินค้า (会展中心) และยังมีชายหาดที่ลงไปเล่นได้



นอกจากนี้วันสุดท้ายก่อนกลับได้แวะเข้าไปสถานที่เที่ยวอีกที่ซึ่งมีชื่อเสียง นั่นคือวัดหนานผู่ถัว (南普陀寺) ตั้งอยู่ข้างๆมหาวิทยาลัยเซี่ยเหมินเลย แต่ว่าไม่ได้เข้าไปเดินเที่ยวจริงจัง เข้าไปเพื่อซื้อของฝาก นั่นคือขนมหนานผู่ถัว (南普陀素饼) ของขึ้นชื่อของเซี่ยเหมิน เป็นขนมหวานๆ ด้านนอกเป็นแป้งแล้วด้านในเป็นไส้ มีหลายรส เช่นถั่วเขียว ฟักทอง เราซื้อกลับไปให้ญาติที่ซัวเถาทานกัน



ไม่ใช่แค่นั้น ยังมีของฝากอีกอย่างซื้อมาจากที่บ้านดินหย่งติ้ง นั่นคือแบบจำลองบ้านดิน มีหลากหลายแบบ เราซื้อกลับมา ๓ อัน ให้ตัวเองอันหนึ่ง ที่เหลือฝากเพื่อน





ที่จริงยังมีสถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจอีกมากมายเลยที่ไม่ได้ไป แต่ช่วยไม่ได้เพราะเวลามีจำกัด เท่านี้ก็ถือว่าไปเยอะมากแล้ว ก็เรียกได้ว่าไปค่อนข้างจะกระจายๆหลายที่ รวมแล้วได้ไปทั้งหมด ๕ จังหวัดจากทั้งหมด ๙ จังหวัดของมณฑล คือเซี่ยเหมิน จางโจว หลงหยาน ผูเถียน ฝูโจว

ยังมีสถานที่น่าสนใจที่ไม่มีโอกาสได้ไปอีกเช่นภูเขาอู่อี๋ซาน (武夷山) ภูเขาชื่อดังของมณฑลซึ่งเป็นมรดกโลก ที่ไม่ได้ไปเพราะมันไกล และอากาศก็ร้อนเกินกว่าจะไปเที่ยวปีนเขาด้วย นอกจากนี้ก็มีสถานที่ต่างๆในเมืองเฉวียนโจวซึ่งก็น่าสนใจไม่น้อย แล้วก็มีเมืองโบราณฉงอู่ (崇武古城) หมู่บ้านโบราณซึ่งตั้งอยู่ริมทะเลและประกอบไปด้วยกำแพงเมืองเก่าสวยงาม

หวังไว้ว่าจะมีโอกาสได้กลับมาอีก เพื่อจะได้เที่ยวในสถานที่ที่ยังไม่เคยไป ฝูเจี้ยนเป็นมณฑลที่เต็มไปด้วยสถานที่เที่ยวมากมายจริงๆ

-----------------------------------------

囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧囧

ไม่อนุญาตให้นำเนื้อหาของบทความไปลงที่อื่นโดยไม่ได้ขออนุญาตโดยเด็ดขาด หากต้องการนำบางส่วนไปลงสามารถทำได้โดยต้องไม่ใช่การก๊อปแปะแต่ให้เปลี่ยนคำพูดเป็นของตัวเอง หรือไม่ก็เขียนในลักษณะการยกข้อความอ้างอิง และไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต้องให้เครดิตพร้อมใส่ลิงก์ของทุกบทความที่มีการใช้เนื้อหาเสมอ