มัสยิดหนิวเจีย สถาปัตยกรรมแบบจีนผสมผสานกับอิสลาม
เขียนเมื่อ 2015/05/17 00:16
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#อาทิตย์ 26 เม.ษ. 2015
ในปักกิ่งมีวัดเก่าแก่อยู่หลายแห่งมาก ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นวัดพุทธ วัดขงจื๊อ หรือวัดเต๋า
แต่นอกจากนี้แล้วก็ยังมีวัดอยู่แห่งหนึ่งที่เป็นวัดอิสลาม หรือก็คือมัสยิดนั่นเอง แต่หากพูดถึงมัสยิดแล้วคนทั่วไปคงจะนึกถึงสิ่งก่อสร้างที่ออกแนวอินเดียหรือตะวันออกกลาง
แต่มีมัสยิดอยู่แห่งหนึ่งหน้าตาดูไม่ต่างจากวัดพุทธที่พบทั่วไปในจีนเลย นั่นคือมัสยิดหนิวเจีย (牛街礼拜寺, หนิวเจียหลี่ไป้ซื่อ) ซึ่งอยู่ใกล้ใจกลางเมืองปักกิ่ง
มัสยิดหนิวเจียถูกสร้างขึ้นในปี 996 ยุคราชวงศ์เหลียว (辽朝, ปี 916 - 1125) เป็นสถาปัตยกรรมแบบจีนผสมผสานกับอิสลาม โครงสร้างของบริเวณมัสยิดเป็นลักษณะสมมาตรเหนือใต้
มัสยิดหนิวเจียตั้งอยู่บนถนนหนิวเจีย (牛街) สามารถเดินทางมาได้โดยนั่งรถไฟฟ้าลงสถานีกว่างอานเหมินเน่ย์ (广安门内站) ซึ่งอยู่บนสาย 7 แต่ก็ยังต้องเดินไกล ถ้าอยากจะให้ใกล้กว่าก็สามารถนั่งรถเมล์มาลงที่ป้ายมัสยิดหนิวเจีย มีหลายสายสามารถมาได้
ความจริงแล้วที่นี่อยู่ใกล้กับวัดฝ่าหยวน (法源寺) ซึ่งได้แวะมาเที่ยวก่อนหน้านี้ แต่ตอนนั้นไม่ได้เตรียมแผนมาดี ไม่รู้ว่ามันอยู่ใกล้ๆกันก็เลยไม่ได้แวะมาถึงที่นี่ด้วย
เมื่อลงจากรถเมล์มาก็พบว่าบริเวณนี้มีอาคารหลายหลังที่มีอักษรอาหรับเขียนอยู่ นั่นเพราะบริเวณถนนหนิวเจียนี้เป็นย่านชุมชนอิสลามแห่งหนึ่งของปักกิ่ง
ประตูด้านหน้ามัสยิด ดูแล้วก็เหมือนว่าไม่ต่างอะไร หอที่เป็นประตูหน้าโบสถ์นี้เรียกว่าว่างเยวี่ยโหลว (望月楼) แปลว่าหอชมจันทร์ ถูกสร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิคางซี (康熙, ปี 1662 - 1722)
แต่ว่าทางเข้านี้ถูกปิด ไม่ใช่ทางเข้าที่ให้เข้าได้จริงๆ ทางเข้าจริงๆอยู่ทางขวา
เขาติดป้ายไว้ชัดว่าถ้าหากสวมกางเกนขาสั้นหรือหรือกระโปรงไม่อนุญาตให้เข้า
แผนที่ในบริเวณนี้ จะเห็นว่าส่วนใจกลางมีลักษณะสมมาตร
ตารางเวลาละหมาดต่างๆ
เดินเข้ามา มีป้ายบอกทางเข้า
อาคารนี้คือที่ชำระล้าง (涤虑处) และเป็นห้องน้ำด้วย
ตรงนี้เป็นทางเข้าไปยังลานตรงกลาง
ข้างในมีศาลาแผ่นหินอยู่ ๒ หลัง สร้างในปี 1496 นี่เป็นศาลาฝั่งใต้
นี่เป็นศาลาฝั่งเหนือ
แผ่นหินด้านใน
ตรงกลางระหว่างศาลาแผ่นหินทั้ง ๒ มีอาครปางเค่อโหลว (邦克楼) เป็นหอคอยสุเหร่า ไว้สำหรับให้อิหม่ามขึ้นไปตะโกนเรียกก่อนทำการละหมาด
ภายใน
ที่นี่มีสองชั้น แต่ชั้นบนเขาไม่ได้เปิดให้ขึ้นไปได้
แผ่นหินอธิบายประวัติคร่าวๆของที่นี่
หม้อทำจากทองแดงผสมดีบุก ใช้สำหรับเตรียมข้าวต้มเนื้อในเทศการสำคัญต่างๆ
ส่วนี่คือหอสวดหลัก เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของที่นี่
แต่เขาไม่ให้คนที่ไม่ใช่มุสลิมเข้าไป ดังนั้นเราก็ได้แต่มองจากด้านนอก
มองเข้าไปด้านใน แม้เขาจะไม่ให้เข้า แต่ก็ไม่ได้ห้ามถ่ายภาพจากด้านนอก
ออกจากลานตรงกลางแล้วไปทางตะวันออก
ถัดไปมีอาคารจัดแสดง แต่ปิดอยู่ไม่ได้เปิด
ที่ฝังศพของหมอสอนศาสนาจากต่างแดน ๒ คนซึ่งเสียชีวิตในปี 1280 และ 1283
ทางตรงนี้เชื่อมไปบริเวณส่วนด้านตะวันตก
นี่เป็นด้านหลังของหอสวดหลัก
ดูเงียบๆดี
ตรงนี้จะเห็นว่างเยวี่ยโหลว อาคารที่เป็นประตูหน้าซึ่งเห็นที่หน้าทางเข้า
ที่นี่ไม่กว้างมากนัก เท่าที่ดูก็ไม่มีอะไรมากกว่านี้แล้ว จากนั้นก็เดินกลับออกมาทางเดิม
กำแพงฝั่งตรงข้ามมัสยิดมีรูปคนที่แต่งกายชนเผ่าต่างๆมากมาย
เดินไปตามถนนหนิวเจียต่อ ก็พอจะเห็นอาคารที่มีอักษรอาหรับหรือเกี่ยวข้องกับอิสลามอยู่ประปราย
ร้านอาหารอิสลาม
สุดเขตถนนหนิวเจียแค่ตรงนี้
จากตรงนี้ถ้าเดินไปต่อก็จะเป็นถนนฉางชุน (长椿街) ซึ่งที่นั่นมีสถานที่เที่ยวอีกแห่ง จึงถือโอกาสแวะมาชมด้วยต่อจากที่นี่ นั่นคือพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมเซวียนหนานปักกิ่ง (北京宣南文化博物馆) ซึ่งเขียนถึงในตอนต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20150519
ในปักกิ่งมีวัดเก่าแก่อยู่หลายแห่งมาก ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นวัดพุทธ วัดขงจื๊อ หรือวัดเต๋า
แต่นอกจากนี้แล้วก็ยังมีวัดอยู่แห่งหนึ่งที่เป็นวัดอิสลาม หรือก็คือมัสยิดนั่นเอง แต่หากพูดถึงมัสยิดแล้วคนทั่วไปคงจะนึกถึงสิ่งก่อสร้างที่ออกแนวอินเดียหรือตะวันออกกลาง
แต่มีมัสยิดอยู่แห่งหนึ่งหน้าตาดูไม่ต่างจากวัดพุทธที่พบทั่วไปในจีนเลย นั่นคือมัสยิดหนิวเจีย (牛街礼拜寺, หนิวเจียหลี่ไป้ซื่อ) ซึ่งอยู่ใกล้ใจกลางเมืองปักกิ่ง
มัสยิดหนิวเจียถูกสร้างขึ้นในปี 996 ยุคราชวงศ์เหลียว (辽朝, ปี 916 - 1125) เป็นสถาปัตยกรรมแบบจีนผสมผสานกับอิสลาม โครงสร้างของบริเวณมัสยิดเป็นลักษณะสมมาตรเหนือใต้
มัสยิดหนิวเจียตั้งอยู่บนถนนหนิวเจีย (牛街) สามารถเดินทางมาได้โดยนั่งรถไฟฟ้าลงสถานีกว่างอานเหมินเน่ย์ (广安门内站) ซึ่งอยู่บนสาย 7 แต่ก็ยังต้องเดินไกล ถ้าอยากจะให้ใกล้กว่าก็สามารถนั่งรถเมล์มาลงที่ป้ายมัสยิดหนิวเจีย มีหลายสายสามารถมาได้
ความจริงแล้วที่นี่อยู่ใกล้กับวัดฝ่าหยวน (法源寺) ซึ่งได้แวะมาเที่ยวก่อนหน้านี้ แต่ตอนนั้นไม่ได้เตรียมแผนมาดี ไม่รู้ว่ามันอยู่ใกล้ๆกันก็เลยไม่ได้แวะมาถึงที่นี่ด้วย
เมื่อลงจากรถเมล์มาก็พบว่าบริเวณนี้มีอาคารหลายหลังที่มีอักษรอาหรับเขียนอยู่ นั่นเพราะบริเวณถนนหนิวเจียนี้เป็นย่านชุมชนอิสลามแห่งหนึ่งของปักกิ่ง
ประตูด้านหน้ามัสยิด ดูแล้วก็เหมือนว่าไม่ต่างอะไร หอที่เป็นประตูหน้าโบสถ์นี้เรียกว่าว่างเยวี่ยโหลว (望月楼) แปลว่าหอชมจันทร์ ถูกสร้างขึ้นในสมัยจักรพรรดิคางซี (康熙, ปี 1662 - 1722)
แต่ว่าทางเข้านี้ถูกปิด ไม่ใช่ทางเข้าที่ให้เข้าได้จริงๆ ทางเข้าจริงๆอยู่ทางขวา
เขาติดป้ายไว้ชัดว่าถ้าหากสวมกางเกนขาสั้นหรือหรือกระโปรงไม่อนุญาตให้เข้า
แผนที่ในบริเวณนี้ จะเห็นว่าส่วนใจกลางมีลักษณะสมมาตร
ตารางเวลาละหมาดต่างๆ
เดินเข้ามา มีป้ายบอกทางเข้า
อาคารนี้คือที่ชำระล้าง (涤虑处) และเป็นห้องน้ำด้วย
ตรงนี้เป็นทางเข้าไปยังลานตรงกลาง
ข้างในมีศาลาแผ่นหินอยู่ ๒ หลัง สร้างในปี 1496 นี่เป็นศาลาฝั่งใต้
นี่เป็นศาลาฝั่งเหนือ
แผ่นหินด้านใน
ตรงกลางระหว่างศาลาแผ่นหินทั้ง ๒ มีอาครปางเค่อโหลว (邦克楼) เป็นหอคอยสุเหร่า ไว้สำหรับให้อิหม่ามขึ้นไปตะโกนเรียกก่อนทำการละหมาด
ภายใน
ที่นี่มีสองชั้น แต่ชั้นบนเขาไม่ได้เปิดให้ขึ้นไปได้
แผ่นหินอธิบายประวัติคร่าวๆของที่นี่
หม้อทำจากทองแดงผสมดีบุก ใช้สำหรับเตรียมข้าวต้มเนื้อในเทศการสำคัญต่างๆ
ส่วนี่คือหอสวดหลัก เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของที่นี่
แต่เขาไม่ให้คนที่ไม่ใช่มุสลิมเข้าไป ดังนั้นเราก็ได้แต่มองจากด้านนอก
มองเข้าไปด้านใน แม้เขาจะไม่ให้เข้า แต่ก็ไม่ได้ห้ามถ่ายภาพจากด้านนอก
ออกจากลานตรงกลางแล้วไปทางตะวันออก
ถัดไปมีอาคารจัดแสดง แต่ปิดอยู่ไม่ได้เปิด
ที่ฝังศพของหมอสอนศาสนาจากต่างแดน ๒ คนซึ่งเสียชีวิตในปี 1280 และ 1283
ทางตรงนี้เชื่อมไปบริเวณส่วนด้านตะวันตก
นี่เป็นด้านหลังของหอสวดหลัก
ดูเงียบๆดี
ตรงนี้จะเห็นว่างเยวี่ยโหลว อาคารที่เป็นประตูหน้าซึ่งเห็นที่หน้าทางเข้า
ที่นี่ไม่กว้างมากนัก เท่าที่ดูก็ไม่มีอะไรมากกว่านี้แล้ว จากนั้นก็เดินกลับออกมาทางเดิม
กำแพงฝั่งตรงข้ามมัสยิดมีรูปคนที่แต่งกายชนเผ่าต่างๆมากมาย
เดินไปตามถนนหนิวเจียต่อ ก็พอจะเห็นอาคารที่มีอักษรอาหรับหรือเกี่ยวข้องกับอิสลามอยู่ประปราย
ร้านอาหารอิสลาม
สุดเขตถนนหนิวเจียแค่ตรงนี้
จากตรงนี้ถ้าเดินไปต่อก็จะเป็นถนนฉางชุน (长椿街) ซึ่งที่นั่นมีสถานที่เที่ยวอีกแห่ง จึงถือโอกาสแวะมาชมด้วยต่อจากที่นี่ นั่นคือพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมเซวียนหนานปักกิ่ง (北京宣南文化博物馆) ซึ่งเขียนถึงในตอนต่อไป https://phyblas.hinaboshi.com/20150519