เที่ยวสวนสนุกสือจิ่งซานในวันฝนตก
เขียนเมื่อ 2015/07/08 21:47
แก้ไขล่าสุด 2021/09/28 16:42
#พุธ 24 มิ.ย. 2015
ไม่เคยไปเที่ยวสวนสนุกมาเป็นเวลานานพอสมควรเลย ยิ่งตั้งแต่พอมาอยู่จีนก็ไม่เคยได้ไป ในปักกิ่งเองก็มีสวนสนุกอยู่เหมือนกันก็อยากลองดูว่าจะเป็นยังไง วันดีคืนดีก็เลยลองชวนเพื่อนไป
ตอนนี้ในปักกิ่งก็มีสวนสนุกหลักๆที่อยู่ในตัวเมืองและไปได้ไม่ยากอยู่ ๒ แห่งคือสวนสนุกสือจิ่งซาน (石景山游乐园) กับฮวานเล่อกู่ (欢乐谷)
สำหรับฮวานเล่อกู่นั้นเป็นสวนสนุกขนาดใหญ่ที่มีสาขาอยู่หลายแห่งในจีนตามเมืองใหญ่ต่างๆ สาขาปักกิ่งก็เป็นหนึ่งในนั้น อย่างไรก็ตามค่าเข้าก็ค่อนข้างแพงคือ ๒๐๐ หยวน
ส่วนสวนสนุกสือจิ่งซานนั้นมีขนาดเล็กกว่าและค่อนข้างเก่า แต่หากเทียบกันแล้วค่าเข้านั้นถูกมาก แค่ ๑๐ หยวนเท่านั้น เพียงแต่ว่าถ้าจะเล่นเครื่องเล่นอะไรก็ต้องไปจ่ายเงินทีละอย่าง ดังนั้นมันจะคุ้มสำหรับคนที่ไม่ได้เล่นอะไรมากมาย ถ้าเล่นเยอะจริงๆก็คงหมดไปหลายร้อยหยวนเหมือนกัน
ครั้งนี้เราอยากประหยัดสักหน่อยและอยากเล่นแค่พอให้ได้ระลึกความหลังไม่ได้กะจะเล่นไปทุกอย่าง และอีกอย่างคือแค่อยากชมบรรยากาศดูว่าสวนสนุกในจีนเป็นยังไงบ้าง ก็เลยเลือกที่จะไปสวนสนุกสือจิ่งซาน
สวนสนุกแห่งนี้สร้างเมื่อปี 1986 มีพื้นที่ ๐.๒๖ ตร.กม. ตั้งอยู่ในเขตสือจิ่งซาน (石景山区) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางตะวันตกของตัวเมืองปักกิ่ง อยู่ติดกับสถานีรถไฟฟ้าทำให้เดินทางมาได้ง่ายสะดวก
เราไปด้วยกันกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง นั่งรถไฟฟ้าสาย 1 มาลงที่สถานีสวนสนุกปาเจี่ยว (八角游乐园站) นี่เป็นอีกชื่อหนึ่งของสวนสนุกแห่งนี้ จากนั้นเดินไปทางตะวันตก ข้ามถนนก็จะเจอกับประตูใต้ของสวนสนุก
วันที่ไปบังเอิญว่าอากาศไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ฝนตกปรอยๆตอนช่วงเช้า
ซื้อบัตรผ่านประตูแล้วเข้าไป ค่าเข้าที่นี่ราคาปกติ ๑๐ หยวน แต่เป็นนักเรียนนักศึกษาก็เลยซื้อบัตรครึ่งราคาได้ ลดเหลือ ๕ หยวน
บรรยากาศข้างในวันที่ไปนี้ดูค่อนข้างเงียบเหงา ว่าไปแล้วก็เพราะเป็นวันธรรมดาตอนเช้าๆ แถมยังฝนตกอีกด้วย
อันนี้เรียกว่ารถไฟเหาะเทพแห่งลม (风神过山车, เฟิงเสินกั้วซานเชอ) เป็นรถไฟเหาะแบบที่ปลายตัน พอวิ่นไปสุดก็ต้องย้อนกลับมา
สวนสนุกแห่งนี้มีทางรถไฟคั่นกลางอยู่ทำให้แบ่งออกเป็นสองส่วน สำหรับส่วนที่อยู่ใกล้ประตูใต้ซึ่งเราเข้ามานั้นค่อนข้างเล็กกว่าไม่มีอะไรมาก เดินแป๊บเดียวก็ทั่ว ได้เวลาข้ามไปอีกฝั่ง
ฝั่งตะวันตกนี้มีเครื่องเล่นอยู่มากมาย ดังที่มองเห็นได้จากบนสะพานนี้
เครื่องเล่นอย่างแรกที่เราลองเล่นดูก็คืออันนี้ มีชื่อเรียกว่าปีกบิน (飞翼, เฟย์อี้) เวลาเล่นก็แต่ละคนนั่งบนเก้าอี้แล้วพอเริ่มมันก็จะถูกยกขึ้นสูงแล้วก็เหวี่ยงหมุน ค่าเล่นราคา ๒๕ หยวน
ภาพเวลาที่เริ่มเดินเครื่อง เก้าอี้ถูกยกขึ้นไปหมุนข้างบนสูงพอสมควร เราพูดเล่นๆกับเพื่อนว่าหากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาละก็เครื่องเล่นอันนี้มีโอกาสสร้างความเสียหายสูงกว่าเครื่องเล่นอื่นๆทั้งหมด เพราะมันจะเหวี่ยงเราบินไปแล้วไปลับ
เข้าไปนั่งประจำที่
แล้วก็เริ่มออกบิน มันแค่หมุนๆไปเรื่อยๆไม่ได้เสียวมากมายอย่างที่คิด
เครื่องเล่นนี้ยกเราขึ้นค่อนข้างสูงเลย ทำให้สามารถเห็นทิวทัศน์ได้ทั่วสวนสนุก แต่เนื่องจากหมุนๆอยู่ก็ไม่ง่ายนักที่จะถ่ายรูปได้ชัด
แม้จะไม่ค่อยเสียวแต่ก็หมุนจนหัวหมุนไปหมด ตอนที่ลงมาใหม่ๆแทบไม่มีทางเดินเป็นเส้นตรงได้เลย
ข้างๆกันมีเครื่องเล่นที่คล้ายๆกัน ชื่อว่าเก้าอี้บินลูกคลื่น (波浪飞椅, ปัวล่างเฟย์อี่) แต่ว่าดูแล้วไม่ได้เสียวเท่าก็เลยไม่ได้เล่น
อย่างไรก็ตามรูปที่ติดอยู่กับเครื่องเล่นนั้นก็น่าดึงดูดไม่น้อย แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตัวเครื่องเล่น ทำให้อดไม่ได้ที่จะถ่ายมาหลายรูป
ดูแล้วก็รู้จักอยู่หลายเรื่องเลย แต่ก็มีเยอะที่ไม่รู้จัก คิดว่าบางทีคนที่ออกแบบเครื่องเล่นนี้ขึ้นมาคงดูอนิเมะหรือเล่นเกมมาเยอะกว่าเราเสียอีก
เราเดินผ่านเครื่องเล่นอีกหลายอย่าง แต่ก็ไม่ได้มีอันไหนสนใจเป็นพิเศษ ไม่ได้แวะเลย ที่จริงแล้วเครื่องเล่นแต่ละอันก็ไม่เลวหรอก แต่เรากะเล่นแค่อันที่สนใจมากจริงๆเท่านั้น
ร้านอาหาร
ชิงช้าสวรรค์ใหญ่ (大摩天轮, ต้าหมัวเทียนหลุน) ถ้าอากาศดีก็อยากนั่งชมวิวอยู่ แต่วันนี้ฟ้าครึ้มฝนตก อีกอย่างเครื่องเล่นที่ขึ้นตะกี้ก็ถือว่าได้เห็นทิวทัศน์มุมสูงมากพอแล้ว
ข้างหลังชิงช้าสวรรค์นั้นเป็นทางเข้าบริเวณส่วนที่เรียกว่าโลกแห่งจินตนาการ (梦幻世界, เมิ่งฮว่านซื่อเจี้ย) เขียนชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่า dream world แต่แน่นอนว่าไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสวนสนุกดรีมเวิลด์ที่ไทยหรอก
พอเดินเข้ามาก็เต็มไปด้วยบ้านที่ให้บรรยากาศเหมือนหลุดเข้ามาในโลกแห่งนิทาน
เต็มไปด้วยพวกร้านที่เล่นเกมต่างๆ เช่นยิงตุ๊กตา
ส่วนตรงนี้เป็นร้านเกม
เข้ามาก็เต็มไปด้วยตู้เกมต่างๆ
เกมเต้น
ที่ดึงดูดความสนใจพวกเรามากที่สุดคือเกมเขี่ยเหรียญ ให้หยอดเหรียญลงไปเพื่อดันให้เหรียญอื่นตกลงมา ถ้าเล่นดีๆก็ทำกำไรได้ เพื่อนลองแลกเหรียญมาเล่นดูแล้วก็พบว่ามันเล่นยากมากมาย เหรียญที่หยอดหายไปในเครื่องหมด หมดตัวอย่างรวดเร็ว
ในบริเวณนี้มีพวกเครื่องเล่นแบบสบายๆไม่หวาดเสียวมาก เหมาะกับเด็กๆ
อันนี้เสียปิดซ่อมอยู่
ออกจากบริเวณดรีมเวิลด์มา เป้าหมายต่อไปที่เราอยากเล่นก็คืออันนี้มีชื่ออย่างสวยหรูว่ารถเลื่อนปรมาณู (原子滑车, หยวนจึหัวเชอ) เป็นรถไฟเหาะแบบหนึ่ง ค่าเล่น ๓๐ หยวน
รถไฟเหาะอันนี้รางมีทั้งบิดเอียงและตีลังกา เสียวพอสมควร แต่ว่าเสียดายที่สั้นไปหน่อย เล่นแป๊บเดียวก็จบ
เนื่องจากคนน้อยทำให้ต้องรอนานกว่าจะเดินเครื่องสักที ตอนที่ไปนั้นเขาเพิ่งจะเล่นจบรอบหนึ่งไปก็เลยทำให้ต้องรอนานยี่สิบกว่านาทีกว่าจะได้นั่ง
ในที่สุดก็ถึงเวลา เข้าประจำที่
ออกเดินทางได้ ขณะนั้นฝนยังปรอยๆลงมาเรื่อยๆทำให้กล้องเปียกฝนไปด้วย
รถขึ้นไปถึงจุดยอดและกำลังจะดิ่งลงเป็นครั้งแรก
ได้เวลาทิ้งดิ่ง
จากนั้นก็มีบิดเป็นเกลียว
แล้วก็ตีลังกา
จบแล้ว เวลาสนุกๆมันผ่านไปเร็วมาก
ถัดมาเราก็มาเจอกับเครื่องเล่นอันนี้ เป็นของที่ดูแล้วคิดว่าน่าหวาดเสียวมากที่สุดภายในสวนสนุกนี้ มีชื่อว่าบินเต้นกลางอากาศ (空中飞舞, คงจงเฟย์อู่) ค่าเล่น ๒๕ หยวน
เมื่อเดินเครื่อง มันก็จะหมุนเหวี่ยงไปมารอบทิศ แล้วก็ยังหมุนไปด้วย เรียกได้ว่าเคลื่อนไหวตลอดเวลา เหวี่ยงหมุนควงส่าย ทำทุกอย่างที่มันจะทำได้ อีกทั้งยังต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีจังหวะให้หยุดพักทำใจ
เข้าประจำที่
ภาพที่ถ่ายขณะกำลังเล่นอยู่บนเครื่อง
หมุนตีลังกาไปมา แทบตายทีเดียว แต่ก็สนุกมาก
ถัดมาเราได้เจอรถไฟเหาะอีกอัน อันนี้ชื่อว่ารถไฟเหาะเสินโจว (神舟号过山车, เสินโจวเฮ่ากั้วซานเชอ) คำว่าเสินโจวนั้นเป็นชื่อยานอวกาศของจีน มนุษย์อวกาศคนแรกของจีนก็ถูกส่งขึ้นอวกาศไปในปี 2003 ด้วยยานเสินโจวหมายเลขห้า
พอดีว่าเรามาพบรถไฟเหาะอันนี้ช้าไปหน่อย ได้ขึ้นรถไฟเหาะอีกอันไปแล้วก็เลยไม่คิดจะขึ้นอีก ที่จริงน่าเสียดายเพราะอันนี้ค่อนข้างยาวกว่าพอสมควร ราคาก็แพงกว่าด้วย คือ ๕๐ หยวน
แม้ไม่ได้ขึ้นไปเล่นแต่ก็แค่มองๆแล้วก็ถ่ายรูป รถไฟเหาะอันนี้ต่างจากอันที่เรานั่งตรงที่มันเป็นแบบห้อยลงมา แทนที่จะนั่งลงไปบนตัวขบวนรถ
นอกจากรถไฟเหาะแล้วก็ยังมีพวกรถรางที่เช่นสบายๆ เช่นอันนี้คือรถจานบิน UFO (UFO飞碟车, UFO เฟย์เตี๋ยเชอ)
แล้วก็ยังมีเครื่องเล่นอื่นๆอีกมากมายที่เห็นแล้วก็มองผ่านๆไป ไม่ได้เล่น แค่ดูเฉยๆ
มีเครื่องเล่นอันหนึ่งที่พวกเราอยากเล่นกันมาก แต่ก็พบว่ามันปิดอยู่ นั่นคือเครื่องเล่นทิ้งดิ่ง น่าเสียดายที่ไม่ได้เล่น เป็นเครื่องเล่นที่เคยเห็นแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เล่น ดูแล้วคงจะหวาดเสียวน่าดู
เดินจนทั่วแล้วก็ได้เวลากลับ วันนี้เท่ากับว่าได้เล่นเครื่องเล่นไป ๓ อย่าง รวมแล้วหมดเงินไป ๕+๒๕+๓๐+๒๕ รวมแล้วเป็น ๘๕ หยวน
กลับไปยังสถานีรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางกลับ
แวะทานมื้อเที่ยงที่ร้านอาจิเซนราเมงในซีตาน
ไม่เคยไปเที่ยวสวนสนุกมาเป็นเวลานานพอสมควรเลย ยิ่งตั้งแต่พอมาอยู่จีนก็ไม่เคยได้ไป ในปักกิ่งเองก็มีสวนสนุกอยู่เหมือนกันก็อยากลองดูว่าจะเป็นยังไง วันดีคืนดีก็เลยลองชวนเพื่อนไป
ตอนนี้ในปักกิ่งก็มีสวนสนุกหลักๆที่อยู่ในตัวเมืองและไปได้ไม่ยากอยู่ ๒ แห่งคือสวนสนุกสือจิ่งซาน (石景山游乐园) กับฮวานเล่อกู่ (欢乐谷)
สำหรับฮวานเล่อกู่นั้นเป็นสวนสนุกขนาดใหญ่ที่มีสาขาอยู่หลายแห่งในจีนตามเมืองใหญ่ต่างๆ สาขาปักกิ่งก็เป็นหนึ่งในนั้น อย่างไรก็ตามค่าเข้าก็ค่อนข้างแพงคือ ๒๐๐ หยวน
ส่วนสวนสนุกสือจิ่งซานนั้นมีขนาดเล็กกว่าและค่อนข้างเก่า แต่หากเทียบกันแล้วค่าเข้านั้นถูกมาก แค่ ๑๐ หยวนเท่านั้น เพียงแต่ว่าถ้าจะเล่นเครื่องเล่นอะไรก็ต้องไปจ่ายเงินทีละอย่าง ดังนั้นมันจะคุ้มสำหรับคนที่ไม่ได้เล่นอะไรมากมาย ถ้าเล่นเยอะจริงๆก็คงหมดไปหลายร้อยหยวนเหมือนกัน
ครั้งนี้เราอยากประหยัดสักหน่อยและอยากเล่นแค่พอให้ได้ระลึกความหลังไม่ได้กะจะเล่นไปทุกอย่าง และอีกอย่างคือแค่อยากชมบรรยากาศดูว่าสวนสนุกในจีนเป็นยังไงบ้าง ก็เลยเลือกที่จะไปสวนสนุกสือจิ่งซาน
สวนสนุกแห่งนี้สร้างเมื่อปี 1986 มีพื้นที่ ๐.๒๖ ตร.กม. ตั้งอยู่ในเขตสือจิ่งซาน (石景山区) ซึ่งอยู่ค่อนไปทางตะวันตกของตัวเมืองปักกิ่ง อยู่ติดกับสถานีรถไฟฟ้าทำให้เดินทางมาได้ง่ายสะดวก
เราไปด้วยกันกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง นั่งรถไฟฟ้าสาย 1 มาลงที่สถานีสวนสนุกปาเจี่ยว (八角游乐园站) นี่เป็นอีกชื่อหนึ่งของสวนสนุกแห่งนี้ จากนั้นเดินไปทางตะวันตก ข้ามถนนก็จะเจอกับประตูใต้ของสวนสนุก
วันที่ไปบังเอิญว่าอากาศไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ฝนตกปรอยๆตอนช่วงเช้า
ซื้อบัตรผ่านประตูแล้วเข้าไป ค่าเข้าที่นี่ราคาปกติ ๑๐ หยวน แต่เป็นนักเรียนนักศึกษาก็เลยซื้อบัตรครึ่งราคาได้ ลดเหลือ ๕ หยวน
บรรยากาศข้างในวันที่ไปนี้ดูค่อนข้างเงียบเหงา ว่าไปแล้วก็เพราะเป็นวันธรรมดาตอนเช้าๆ แถมยังฝนตกอีกด้วย
อันนี้เรียกว่ารถไฟเหาะเทพแห่งลม (风神过山车, เฟิงเสินกั้วซานเชอ) เป็นรถไฟเหาะแบบที่ปลายตัน พอวิ่นไปสุดก็ต้องย้อนกลับมา
สวนสนุกแห่งนี้มีทางรถไฟคั่นกลางอยู่ทำให้แบ่งออกเป็นสองส่วน สำหรับส่วนที่อยู่ใกล้ประตูใต้ซึ่งเราเข้ามานั้นค่อนข้างเล็กกว่าไม่มีอะไรมาก เดินแป๊บเดียวก็ทั่ว ได้เวลาข้ามไปอีกฝั่ง
ฝั่งตะวันตกนี้มีเครื่องเล่นอยู่มากมาย ดังที่มองเห็นได้จากบนสะพานนี้
เครื่องเล่นอย่างแรกที่เราลองเล่นดูก็คืออันนี้ มีชื่อเรียกว่าปีกบิน (飞翼, เฟย์อี้) เวลาเล่นก็แต่ละคนนั่งบนเก้าอี้แล้วพอเริ่มมันก็จะถูกยกขึ้นสูงแล้วก็เหวี่ยงหมุน ค่าเล่นราคา ๒๕ หยวน
ภาพเวลาที่เริ่มเดินเครื่อง เก้าอี้ถูกยกขึ้นไปหมุนข้างบนสูงพอสมควร เราพูดเล่นๆกับเพื่อนว่าหากเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาละก็เครื่องเล่นอันนี้มีโอกาสสร้างความเสียหายสูงกว่าเครื่องเล่นอื่นๆทั้งหมด เพราะมันจะเหวี่ยงเราบินไปแล้วไปลับ
เข้าไปนั่งประจำที่
แล้วก็เริ่มออกบิน มันแค่หมุนๆไปเรื่อยๆไม่ได้เสียวมากมายอย่างที่คิด
เครื่องเล่นนี้ยกเราขึ้นค่อนข้างสูงเลย ทำให้สามารถเห็นทิวทัศน์ได้ทั่วสวนสนุก แต่เนื่องจากหมุนๆอยู่ก็ไม่ง่ายนักที่จะถ่ายรูปได้ชัด
แม้จะไม่ค่อยเสียวแต่ก็หมุนจนหัวหมุนไปหมด ตอนที่ลงมาใหม่ๆแทบไม่มีทางเดินเป็นเส้นตรงได้เลย
ข้างๆกันมีเครื่องเล่นที่คล้ายๆกัน ชื่อว่าเก้าอี้บินลูกคลื่น (波浪飞椅, ปัวล่างเฟย์อี่) แต่ว่าดูแล้วไม่ได้เสียวเท่าก็เลยไม่ได้เล่น
อย่างไรก็ตามรูปที่ติดอยู่กับเครื่องเล่นนั้นก็น่าดึงดูดไม่น้อย แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับตัวเครื่องเล่น ทำให้อดไม่ได้ที่จะถ่ายมาหลายรูป
ดูแล้วก็รู้จักอยู่หลายเรื่องเลย แต่ก็มีเยอะที่ไม่รู้จัก คิดว่าบางทีคนที่ออกแบบเครื่องเล่นนี้ขึ้นมาคงดูอนิเมะหรือเล่นเกมมาเยอะกว่าเราเสียอีก
เราเดินผ่านเครื่องเล่นอีกหลายอย่าง แต่ก็ไม่ได้มีอันไหนสนใจเป็นพิเศษ ไม่ได้แวะเลย ที่จริงแล้วเครื่องเล่นแต่ละอันก็ไม่เลวหรอก แต่เรากะเล่นแค่อันที่สนใจมากจริงๆเท่านั้น
ร้านอาหาร
ชิงช้าสวรรค์ใหญ่ (大摩天轮, ต้าหมัวเทียนหลุน) ถ้าอากาศดีก็อยากนั่งชมวิวอยู่ แต่วันนี้ฟ้าครึ้มฝนตก อีกอย่างเครื่องเล่นที่ขึ้นตะกี้ก็ถือว่าได้เห็นทิวทัศน์มุมสูงมากพอแล้ว
ข้างหลังชิงช้าสวรรค์นั้นเป็นทางเข้าบริเวณส่วนที่เรียกว่าโลกแห่งจินตนาการ (梦幻世界, เมิ่งฮว่านซื่อเจี้ย) เขียนชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่า dream world แต่แน่นอนว่าไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสวนสนุกดรีมเวิลด์ที่ไทยหรอก
พอเดินเข้ามาก็เต็มไปด้วยบ้านที่ให้บรรยากาศเหมือนหลุดเข้ามาในโลกแห่งนิทาน
เต็มไปด้วยพวกร้านที่เล่นเกมต่างๆ เช่นยิงตุ๊กตา
ส่วนตรงนี้เป็นร้านเกม
เข้ามาก็เต็มไปด้วยตู้เกมต่างๆ
เกมเต้น
ที่ดึงดูดความสนใจพวกเรามากที่สุดคือเกมเขี่ยเหรียญ ให้หยอดเหรียญลงไปเพื่อดันให้เหรียญอื่นตกลงมา ถ้าเล่นดีๆก็ทำกำไรได้ เพื่อนลองแลกเหรียญมาเล่นดูแล้วก็พบว่ามันเล่นยากมากมาย เหรียญที่หยอดหายไปในเครื่องหมด หมดตัวอย่างรวดเร็ว
ในบริเวณนี้มีพวกเครื่องเล่นแบบสบายๆไม่หวาดเสียวมาก เหมาะกับเด็กๆ
อันนี้เสียปิดซ่อมอยู่
ออกจากบริเวณดรีมเวิลด์มา เป้าหมายต่อไปที่เราอยากเล่นก็คืออันนี้มีชื่ออย่างสวยหรูว่ารถเลื่อนปรมาณู (原子滑车, หยวนจึหัวเชอ) เป็นรถไฟเหาะแบบหนึ่ง ค่าเล่น ๓๐ หยวน
รถไฟเหาะอันนี้รางมีทั้งบิดเอียงและตีลังกา เสียวพอสมควร แต่ว่าเสียดายที่สั้นไปหน่อย เล่นแป๊บเดียวก็จบ
เนื่องจากคนน้อยทำให้ต้องรอนานกว่าจะเดินเครื่องสักที ตอนที่ไปนั้นเขาเพิ่งจะเล่นจบรอบหนึ่งไปก็เลยทำให้ต้องรอนานยี่สิบกว่านาทีกว่าจะได้นั่ง
ในที่สุดก็ถึงเวลา เข้าประจำที่
ออกเดินทางได้ ขณะนั้นฝนยังปรอยๆลงมาเรื่อยๆทำให้กล้องเปียกฝนไปด้วย
รถขึ้นไปถึงจุดยอดและกำลังจะดิ่งลงเป็นครั้งแรก
ได้เวลาทิ้งดิ่ง
จากนั้นก็มีบิดเป็นเกลียว
แล้วก็ตีลังกา
จบแล้ว เวลาสนุกๆมันผ่านไปเร็วมาก
ถัดมาเราก็มาเจอกับเครื่องเล่นอันนี้ เป็นของที่ดูแล้วคิดว่าน่าหวาดเสียวมากที่สุดภายในสวนสนุกนี้ มีชื่อว่าบินเต้นกลางอากาศ (空中飞舞, คงจงเฟย์อู่) ค่าเล่น ๒๕ หยวน
เมื่อเดินเครื่อง มันก็จะหมุนเหวี่ยงไปมารอบทิศ แล้วก็ยังหมุนไปด้วย เรียกได้ว่าเคลื่อนไหวตลอดเวลา เหวี่ยงหมุนควงส่าย ทำทุกอย่างที่มันจะทำได้ อีกทั้งยังต่อเนื่องตั้งแต่ต้นจนจบไม่มีจังหวะให้หยุดพักทำใจ
เข้าประจำที่
ภาพที่ถ่ายขณะกำลังเล่นอยู่บนเครื่อง
หมุนตีลังกาไปมา แทบตายทีเดียว แต่ก็สนุกมาก
ถัดมาเราได้เจอรถไฟเหาะอีกอัน อันนี้ชื่อว่ารถไฟเหาะเสินโจว (神舟号过山车, เสินโจวเฮ่ากั้วซานเชอ) คำว่าเสินโจวนั้นเป็นชื่อยานอวกาศของจีน มนุษย์อวกาศคนแรกของจีนก็ถูกส่งขึ้นอวกาศไปในปี 2003 ด้วยยานเสินโจวหมายเลขห้า
พอดีว่าเรามาพบรถไฟเหาะอันนี้ช้าไปหน่อย ได้ขึ้นรถไฟเหาะอีกอันไปแล้วก็เลยไม่คิดจะขึ้นอีก ที่จริงน่าเสียดายเพราะอันนี้ค่อนข้างยาวกว่าพอสมควร ราคาก็แพงกว่าด้วย คือ ๕๐ หยวน
แม้ไม่ได้ขึ้นไปเล่นแต่ก็แค่มองๆแล้วก็ถ่ายรูป รถไฟเหาะอันนี้ต่างจากอันที่เรานั่งตรงที่มันเป็นแบบห้อยลงมา แทนที่จะนั่งลงไปบนตัวขบวนรถ
นอกจากรถไฟเหาะแล้วก็ยังมีพวกรถรางที่เช่นสบายๆ เช่นอันนี้คือรถจานบิน UFO (UFO飞碟车, UFO เฟย์เตี๋ยเชอ)
แล้วก็ยังมีเครื่องเล่นอื่นๆอีกมากมายที่เห็นแล้วก็มองผ่านๆไป ไม่ได้เล่น แค่ดูเฉยๆ
มีเครื่องเล่นอันหนึ่งที่พวกเราอยากเล่นกันมาก แต่ก็พบว่ามันปิดอยู่ นั่นคือเครื่องเล่นทิ้งดิ่ง น่าเสียดายที่ไม่ได้เล่น เป็นเครื่องเล่นที่เคยเห็นแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เล่น ดูแล้วคงจะหวาดเสียวน่าดู
เดินจนทั่วแล้วก็ได้เวลากลับ วันนี้เท่ากับว่าได้เล่นเครื่องเล่นไป ๓ อย่าง รวมแล้วหมดเงินไป ๕+๒๕+๓๐+๒๕ รวมแล้วเป็น ๘๕ หยวน
กลับไปยังสถานีรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางกลับ
แวะทานมื้อเที่ยงที่ร้านอาจิเซนราเมงในซีตาน