ในการเรียนรู้ของเครื่องปกติเราจะใช้ข้อมูลจำนวนหนึ่งที่เตรียมไว้เพื่อใช้สำหรับการฝึก แล้วทำการเรียนรู้โดยวนซ้ำเพื่อปรับค่าน้ำหนักไปเรื่อยๆเพื่อให้ค่าที่ได้ผลลัพธ์สอดคล้องตรงกับข้อมูลชุดนั้น มีค่าความคลาดเคลื่อนน้อยที่สุด

อย่างไรก็ตามเป้าหมายที่แท้จริงของการเรียนรู้ของเครื่องนั้นไม่ใช่เพื่อให้แบบจำลองใช้ได้กับข้อมูลกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งโดยเฉพาะ แต่ต้องการให้สามารถใช้ได้กับข้อมูลใดๆที่อาจจะถูกนำมาทำนายหลังจากนี้

ดังนั้นเราต้องมั่นใจว่าข้อมูลที่เรานำมาใช้เรียนรู้นั้นเป็นตัวแทนที่ดีของข้อมูลทั้งหมด ควรจะมีความหลากหลายมากพอที่จะครอบคลุมขอบเขตที่เป็นไปได้ของข้อมูล

หากไม่เช่นนั้นแล้วจะเกิดสิ่งที่เรียกว่า "การเรียนรู้เกิน" (过学习, overlearning) ซึ่งหมายถึงการที่แบบจำลองของเราสามารถทำนายข้อมูลฝึกได้อย่างแม่นยำ แต่พอลองทำนายข้อมูลชุดอื่นก็กลับล้มเหลว

โดยทั่วไปก็คือต้องเตรียมข้อมูลที่ใช้สำหรับเรียนรู้ให้มีความหลากหลายและจำนวนมากพอ

การป้องกับการเรียนรู้เกินมีอยู่หลายวิธี วิธีหนึ่งซึ่งจะกล่าวถึงในบทความนี้ก็คือ การนำข้อมูลที่มีส่วนหนึ่งมาใช้เป็นข้อมูลตรวจสอบเพื่อให้รู้ว่าการเรียนรู้ควรจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่



ขอเริ่มโดยยกตัวอย่างด้วยข้อมูล MNIST ซึ่งได้เขียนถึงไปในก่อนหน้านี้ใน https://phyblas.hinaboshi.com/20170922

ในตัวอย่างนั้นเราใช้พิจารณาแต่ความแม่นยำในการทำนายคำตอบจากตัวข้อมูลที่ใช้ในการเรียนรู้นั้นเอง



นั่นคือเราให้โปรแกรมเรียนรู้ตัวเลขท้งหมดที่อยู่ในนี้ เสร็จแล้วเราก็เอาภาพหนึ่งจากในนี้มาให้โปรแกรมทายดู แบบนั้นถ้าหากโปรแกรมตั้งใจเรียนรู้ข้อมูลชุดนั้นมาเป็นอย่างดีโอกาสถูกย่อมมาก

แต่ถ้าหากอยู่ดีๆเอาตัวเลขที่ไม่มีอยู่ในนั้นมา แล้วตัวเลขนั้นมีรูปแบบที่แปลกไปจากที่อยู่ในนั้นมาก แบบนี้โปรแกรมก็อาจทายผิดได้ง่าย

เช่น สมมุติถ้าเลข 1 ในข้อมูลที่ให้ฝึกฝนทั้งหมดเป็นแบบขีดแนวตั้งตรงทื่อๆไม่มีหัวเลย แบบนี้พอเจอเลข 1 ที่มีหัว โปรแกรมก็อาจทายผิดเป็นเลข 7 ได้

ดังนั้นคราวนี้จะเก็บข้อมูลส่วนหนึ่งไว้ ไม่ได้ใช้ในการฝึกด้วย แต่เอาไว้ใช้ตรวจสอบอย่างเดียว

บ่อยครั้งเวลาได้ข้อมูลมา แทนที่จะเอาไปใช้ในการฝึกฝนทั้งหมด อาจควรแยกส่วนหนึ่งมาไว้ใช้เป็นตัวตรวจสอบ ทำแบบนี้จะช่วยให้ได้ผลลัพธ์ที่มั่นใจมากกว่า

สมมุติว่าอยากเก็บข้อมูลสัก 20% ไว้ใช้ฝึกก็อาจทำการแบ่งโดยเขียนโค้ดได้ดังนี้

from sklearn import datasets
mnist = datasets.fetch_mldata('MNIST original')
X,z = mnist.data,mnist.target
n = len(X)
sumriang = np.random.permutation(n)
nn = int(n/5)
X_fuekfon,X_truatsop = X[sumriang[nn:]],X[sumriang[:nn]]
z_fuekfon,z_truatsop = z[sumriang[nn:]],z[sumriang[:nn]]

หรืออาจใช้ sklearn ช่วยก็ได้เพื่อให้ง่ายขึ้น ใน sklearn มีคำสั่งที่ช่วยในการแยกข้อมูลออกมาเป็นข้อมูลฝึกฝนและข้อมูลตรวจสอบ

คำสั่งนี้คือ train_test_split อยู่ในมอดูลย่อย model_selection

from sklearn.model_selection import train_test_split
X_fuekfon,X_truatsop,z_fuekfon,z_truatsop = train_test_split(X,z,test_size=0.2)

จะใช้แบบไหนผลที่ได้ก็จะเหมือนกันคือแบ่งข้อมูลออกเป็นข้อมูลฝึก 56000 และข้อมูลตรวจสอบ 14000

ถ้าอยากเปลี่ยนจำนวนก็แค่แก้ test_size

ทีนี้ลองเอามาใช้ดู โดยจะปรับปรุงโปรแกรมจากคราวที่แล้วสักหน่อย โดยแค่แก้ตัวเงื่อนไขในการหยุดจากความแม่นยำในการทายข้อมูลฝึก มาเป็นความแม่นยำในการทายข้อมูลตรวจสอบ

import numpy as np
import matplotlib.pyplot as plt
from sklearn import datasets
from sklearn.model_selection import train_test_split

def softmax(x):
    exp_x = np.exp(x.T-x.max(1))
    return (exp_x/exp_x.sum(0)).T

class ThotthoiLogistic:
    def __init__(self,eta):
        self.eta = eta

    def rianru(self,X,z,n_thamsam,n_batch=0,X_truat=0,z_truat=0,romaiphoem=0):
        n = len(z)
        if(type(X_truat)!=np.ndarray): # ถ้าไม่ได้ป้อนข้อมูลตรวจสอบมาด้วย ก็ให้ใช้ข้อมูลฝึกฝนเป็นข้อมูลตรวจสอบ
            X_truat,z_truat = X,z
        if(n_batch==0 or n<n_batch):
            n_batch = n
        self.kiklum = int(z.max()+1)
        z_1h = z[:,None]==range(self.kiklum)
        self.w = np.zeros([X.shape[1]+1,self.kiklum])
        self.entropy = []
        self.maen_fuek = []
        self.maen_truat = []
        disut = 0 # ค่าจำนวนที่ถูกมากสุด
        maiphoem = 0 # นับว่าจำนวนที่ถูกไม่เพิ่มมาแล้วกี่ครั้ง
        for j in range(n_thamsam):
            lueak = np.random.permutation(n)
            for i in range(0,n,n_batch):
                Xn = X[lueak[i:i+n_batch]]
                zn = z_1h[lueak[i:i+n_batch]]
                phi = self.ha_softmax(Xn)
                eee = (zn-phi)/len(zn)*self.eta
                self.w[1:] += np.dot(eee.T,Xn).T
                self.w[0] += eee.sum(0)
            
            thukmai = self.thamnai(X)==z
            maen_fuek = thukmai.mean()*100
            thukmai = self.thamnai(X_truat)==z_truat
            maen_truat = thukmai.mean()*100
            
            if(maen_truat > disut):
                # ถ้าจำนวนที่ถูกมากขึ้นกว่าเดิมก็บันทึกค่าจำนวนนั้น และน้ำหนักในตอนนั้นไว้
                disut = maen_truat
                maiphoem = 0
                w = self.w.copy()
            else:
                maiphoem += 1 # ถ้าไม่ถูกมากขึ้นก็นับไว้ว่าไม่เพิ่มไปอีกครั้งแล้ว
            
            self.maen_fuek += [maen_fuek]
            self.maen_truat += [maen_truat]
            self.entropy += [self.ha_entropy(X,z_1h)]
            print(u'ครั้งที่ %d ถูก %.3f%% สูงสุด %.3f%% ไม่เพิ่มมาแล้ว %d ครั้ง'%(j+1,self.maen_truat[-1],disut,maiphoem))
            
            if(romaiphoem!=0 and maiphoem>=romaiphoem):
                break # ถ้าจำนวนที่ถูกไม่เพิ่มเลยจนถึงจำนวนที่กำหนดก็เลิกทำ
                
        self.w = w # ค่าน้ำหนักที่ได้ในท้ายสุด เอาตามค่าที่ทำให้ทายถูกมากที่สุด

    def thamnai(self,X):
        return (np.dot(X,self.w[1:])+self.w[0]).argmax(1)

    def ha_softmax(self,X):
        return softmax(np.dot(X,self.w[1:])+self.w[0])

    def ha_entropy(self,X,z_1h):
        return -(z_1h*np.log(self.ha_softmax(X)+1e-7)).mean()

# ดึงข้อมูล MNIST
mnist = datasets.fetch_mldata('MNIST original')
X,z = mnist.data,mnist.target
X = X/255.
np.random.seed(0)
X_fuek,X_truat,z_fuek,z_truat = train_test_split(X,z,test_size=0.2)

# เริ่มการเรียนรู้
eta = 0.24 # อัตราการเรียนรู้
n_thamsam = 1000 # จำนวนทำซ้ำสูงสุดถ้าไม่มีการหยุดเสียก่อน
n_batch = 100 # จำนวนมินิแบตช์
romaiphoem = 10 # จะให้หยุดเมื่อความแม่นยำไม่เพิ่มเกินกี่ครั้ง
tl = ThotthoiLogistic(eta)
tl.rianru(X_fuek,z_fuek,n_thamsam,n_batch,X_truat,z_truat,romaiphoem)

# กราฟแสดงความคืบหน้าในการเรียนรู้
ax = plt.subplot(211)
ax.set_title(u'เอนโทรปี',fontname='Tahoma')
plt.plot(tl.entropy,'#000077')
plt.tick_params(labelbottom='off')
ax = plt.subplot(212)
ax.set_title(u'% ถูก',fontname='Tahoma')
plt.plot(tl.maen_fuek,'#dd0000')
plt.plot(tl.maen_truat,'#00aa00')
plt.legend([u'ฝึกฝน',u'ตรวจสอบ'],prop={'family':'Tahoma'})
plt.show()

เมื่อลองรันดูแล้ว ดูกราฟแสดงความคืบหน้าในการเรียนรู้ที่ได้ออกมาจะเห็นได้ชัดว่ายิ่งเรียนความแม่นของชุดข้อมูลฝึกยิ่งเพิ่ม พอไปถึงจุดนึงแล้วของข้อมูลทดสอบจะเริ่มไม่มีการเพิ่ม แถมยังจะลดลงด้วย



สัญญาณแบบนี้เป็นตัวแสดงว่าเริ่มจะเกิดการเรียนรู้เกินแล้ว ควรรีบหยุดการเรียนรู้โดยเร็ว หากไม่หยุดละก็ เรียนไปก็อาจมีแต่จะยิ่งแย่

หากลองแก้โปรแกรมสักหน่อยโดยลบเงื่อนไขที่ให้หยุดเร็วไปแล้วให้เรียนรู้ซ้ำๆต่อไปเรื่อยๆ ผลที่ได้ก็เป็นแบบนี้



ยิ่งเรียนรู้ไปเรื่อยๆก็ยิ่งทายข้อมูลฝึกได้แม่นขึ้นทีละน้อย แต่กลับทายข้อมูลทดสอบได้น้อยลง ซึ่งเป็นผลลัพธ์ที่ไม่พึงปรารถนา

นี่เป็นตัวอย่างที่ดีที่แสดงว่าการที่โปรแกรมเรียนรู้จนเข้ากับข้อมูลฝึกแต่กลับเข้ากับข้อมูลทั่วไปไม่ได้นั้นเป็นยังไง

ดังนั้นเราจึงตรวจะใช้ความแม่นยำในการทายข้อมูลตรวจสอบเป็นตัวกำหนดเงื่อนไขในการหยุด ไม่ใช่ใช้ข้อมูลฝึกฝน

สำหรับการเรียนรู้ของเครื่องแล้ว ข้อมูลเป็นอาหารที่สำคัญ แต่ข้อมูลที่ซ้ำๆกันอาจไม่มีประโยชน์ ต้องมีความหลากหลายจึงจะเกิดการเรียนรู้อย่างถูกต้อง

บางทีข้อมูลที่เจอตอนทดสอบอาจเป็นข้อมูลในรูปแบบที่ไม่มีอยู่ในข้อมูลฝึกเลย พอเจอแบบนั้นโปรแกรมก็ทายไม่ถูกแล้ว

เช่นถ้าเจอเลข 4 ที่ลากหางยาวๆแบบนี้อาจถูกมองว่าเป็นเลข 9 ก็ได้



ชีวิตคนก็เหมือนกัน เรียนมากก็ไม่ใช่ว่าจะดีเสมอไป ถ้ายังเรียนแต่สิ่งเดิมๆอยู่ซ้ำๆไปเรื่อยๆก็ไม่ได้อะไร มีแต่จะยิ่งติดอยู่ในกรอบแคบๆ ไม่รู้ว่าโลกภายนอกเป็นยังไง



อ้างอิง

~ เกี่ยวกับเรา ~

สารบัญ

รวมคำแปลวลีเด็ดจากญี่ปุ่น

ภาษา python มอดูลต่างๆ -- numpy -- matplotlib -- pandas -- manim -- opencv -- pyqt -- pytorch การเรียนรู้ของเครื่อง -- โครงข่าย      ประสาทเทียม

ภาษา javascript

ภาษา mongol

ภาษาศาสตร์

maya

ความน่าจะเป็น

บันทึกในญี่ปุ่น

บันทึกในจีน -- บันทึกในปักกิ่ง -- บันทึกในฮ่องกง -- บันทึกในมาเก๊า

บันทึกในไต้หวัน

บันทึกในยุโรปเหนือ

บันทึกในประเทศอื่นๆ

qiita

บทความอื่นๆ

บทความแบ่งตามหมวด

==เลือกหมวด== ดาราศาสตร์ คณิตศาสตร์ -ความน่าจะเป็น คอมพิวเตอร์ -เขียนโปรแกรม --python ---numpy ---scipy ---matplotlib ---pandas ---manim ---pyqt ---sklearn ---pytorch ---mayapython --ruby --javascript --dart --sql --regex --opencv -shell -3D --maya --MMD -microsoft_office -pdf -ปัญญาประดิษฐ์ --โครงข่ายประสาทเทียม -การสุ่ม ภาษาศาสตร์ -ตัวอักษร -เรียนภาษา -หลักเกณฑ์การทับศัพท์ -ภาษาจีน --ภาษาจีนกลาง -ภาษาญี่ปุ่น -ภาษามองโกล -ภาษาลาว -ภาษาเขมร ประวัติศาสตร์ -ประวัติศาสตร์จีน -ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น ปรัชญา บันทึก เรื่องแต่ง ประเทศจีน -จีนแผ่นดินใหญ่ --ปักกิ่ง --เทียนจิน --เหลียวหนิง --เหอเป่ย์ --เหอหนาน --ซานตง --ซานซี --อานฮุย --เจ้อเจียง --หูเป่ย์ --หูหนาน --ฝูเจี้ยน --กวางตุ้ง ---แต้จิ๋ว --ยูนนาน --ซินเจียง -ฮ่องกง -มาเก๊า -ไต้หวัน --ไทเป --จีหลง --เถาหยวน --ซินจู๋ --เหมียวลี่ --ไถจง --จางฮว่า --หยวินหลิน --เจียอี้ --ไถหนาน --เกาสยง --ผิงตง --อี๋หลาน ประเทศญี่ปุ่น -ฮกไกโด -อาโอโมริ -อิวาเตะ -มิยางิ -อากิตะ -ยามางาตะ -ฟุกุชิมะ -อิบารากิ -โทจิงิ -กุมมะ -ไซตามะ -จิบะ -โตเกียว -คานางาวะ -นีงาตะ -โทยามะ -อิชิกาวะ -ฟุกุอิ -ยามานาชิ -นางาโนะ -กิฟุ -ชิซึโอกะ -ไอจิ -มิเอะ -ชิงะ -เกียวโต -โอซากะ -เฮียวโงะ -นาระ -วากายามะ -โอกายามะ -ฮิโรชิมะ -ยามางุจิ -ฟุกุโอกะ ต่างแดน -อุษาคเนย์ --กัมพูชา --พม่า --สิงคโปร์ -ยุโรป --สวีเดน --เดนมาร์ก --ฟินแลนด์ ท่องเที่ยว -มหาวิทยาลัย -พิพิธภัณฑ์ --พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ --หอศิลป์ -สวนสัตว์ --พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ -ท้องฟ้าจำลอง -ตึกระฟ้า -ปราสาท☑ --ปราสาทญี่ปุ่น --ปราสาทขอม --ปราสาทยุโรป -ศาสนสถาน --วัด --ศาลเจ้า --โบสถ์ --มัสยิด -สุสาน -มรดกโลก -ทะเล -ทะเลสาบ -ภูเขา -หิมะ -ดอกซากุระ -แมว -รถไฟ -เรือ -ตลาดกลางคืน -งานเทศกาล -ที่ระลึกภัยพิบัติ -ตามรอย บันเทิง -เกม --อาเตอลีเย --โปเกมอน --caligula --vn -อนิเมะ -มังงะ -นิยาย -เพลง --เพลงอนิเมะ --เพลงเกม

　 ค้นหาบทความ

　 บทความล่าสุด

　 บทความแนะนำ

บทความแต่ละเดือน

ค้นบทความเก่ากว่านั้น

ไทย

日本語

中文